Софи Шол

Софи Шол е родена како четврто од шесте деца на Магдалена и Роберт Шол. На возраст од 12 години, Софи се вклучила во Лигата на германски девојки како и повеќето нејзини другарки. нејзиниот ентузијазам преминал во критика. Нејзиниот брат Ханс, кој бил член на Хитлерова младина потполно се свртел против Нацистичката партија.^[3] Апсењето на нејзините браќа и пријатели во 1937 година заради учество во „Германското движење на младите“, било пресвртница за неа.

Софи Шол била воспитувачка во градинка. На Универзитетот во Минхен се запишала во мај 1942 година, каде студирала биологија и филозофија. Нејзиниот брат собрал околу себе група на пријатели кои се интересирале за уметност, филозофија и теологија, и за заеднички излети. Со време, почнале да расправаат за тоа како би требало човек да се однесува за време на диктатура. Оваа група, под името „Бела ружа“, летото 1942 година изработила 6 политички летоци во кои се советувал германскиот народ пасивно да се спротивставува на нацистите. Софи не учествувала во пишување на летоците, но била вклучена и главна при нивното растурање. Ханс, Софи и нивниот пријател Кристоф Пробст биле уапсени за време на ваква акција, на 18 февруари 1943 година. Судено им било на 21 февруари, а пресудата била изречена наредниот ден, кога и биле погубени на гилотина во 17:00 часот.

На судењето Софи изјавила:

Некој, конечно, мораше да почне. Оно што го напишавме и што го зборувавме, во тоа веруваат и многу други. Другите само не смеат да се изразат како нас.^[4]

Од 1970-те години, братот и сестрата Шол во Германија добиле големи јавни признанија како редок пример на храбри Германци кои активно се спротивставиле на нацизмот.

За неа се снимени неколку филмови, меѓу кои Последните денови на Софи Шол

• Биографија
• Статија за „Бела ружа“^{[мртва врска]}
• Институт на Шол