Херман Минковски

Херман Минковски е роден во Алексота, село во Ковненската губернија, Руско Царство (сега е во состав на градот Каунас, Литванија) како син на Левин Минковски, трговец, кој ја финансирал изградбата на Хорската синагога во Ковно,^[1][2][3] и Рејчел Таубмен, двајцата со еврејско потекло.^[4] Херман бил помладиот брат на медицинскиот истражувач, Оскар (роден 1858).^[5] Во различни извори националноста на Минковски е различно претставена, германска,^[6] полска,^[7] литванска,^[8] литванско-германска^[9] или руска.^[10]

За да ги избегне прогоните во Русија семејството се преселило во Конигзберг во 1872 година,^[11] каде што таткото се вклучил во извоз на черги, а подоцна и во производството на механички лимени играчки (тука тој работел во таковата фирма Левин Минковски и синот со неговиот најстар брат Макс).^[12]

Минковски студирал во Конигзберг и предавал во Бон (1887-1894), Конигзберг (1894 & ndash; 1896) и Цирих (1896-1902), и конечно во Гетинген од 1902 до неговата прерана смрт во 1909 година. Стапил во брак со Августа Адлер во 1897 година со која имал две ќерки, електроинженерот и изумител Рајнхолд Руденберг бил брат на неговата сестра.

Минковски починал ненадејно од воспаление на слепото црево во Гетинген, на 12 јануари 1909 година. Давид Хилберт во некрологот на Минковски го искажува длабокото пријателство меѓу двајацата математичари (превод):

Уште од мојте студентски години Минковски беше мојот најдобар, најсигурен пријател кој ме поддржуваше со сета длабочина и лојалност, која беше карактеристична за него. Нашата наука, што ние ја сакавме над сè друго, не спои; тоа нам ни изгледаше како градина полна со цвеќиња. Во неа, ние уживавме во потрага по скриените патишта и откривме многу нови перспективи кои апелираа до нашето чувство на убавина, а кога еден од нас ќе му го покажеше тоа на другиот му се восхитувавме заедно, нашата радост беше целосна. Тој за мене беше редок дар од рајот и јас мора да бидам благодарен што го поседував тој подарок толку долго. Сега смртта одеднаш го оддели од нас. Сепак, она што смртта не може да го земе е неговиот благодарен лик во нашите срца знаењето дека неговиот дух продолжува да биде активен во нас.

Астероидот 12493 Минковски и M-матриците се именувани во чест на Минковски.

Минковски се образувал во Германија на Конигзбершкиот универзитет Албертина, каде што докторирал во 1885 година под раководство на Фердинанд фон Линдеман. Во 1883 година, додека уште бил студент во Конигзберг, тој бил награден со математичка награда на Француската академија на науките за неговиот труд за теоријата на квадратниот облик. Тој, исто така, станал пријател со познатиот математичар, Давид Хилберт. Неговиот брат, Оскар Минковски (1858-1931), бил добро познат лекар и истражувач.

Минковски предавал на универзитетите во Бон, Гетинген, Конигзберг и Цирих. Во Сојузниот политехнички инстиут, денес ЕТХ Цирих, тој бил еден од учителите на Ајнштајн.

Минковски ја истражувал аритметиката на квадратниот облик, особено засегајќи се со n променливи, и неговото истражување во таа област го наведе да пресметува одредени геометриски својства во простор од n димензии. Во 1896 година, ја презентираше неговата геометрија на броеви , негов геометриски метод, со кој ги решил проблемите во теоријата на броеви. Тој е, исто така, творецот на Минковскиевиот колбас и Минковскиевата прекривка на крива.^[13]

Во 1902 година, тој се приклучил на математичкиот оддел на Гетинген и станал близок колега на Давид Хилберт, кого го запознал на Конигзбершкиот универзитет. Константин Каратеодори бил еден од неговите ученици.

Од 1907 Минковски согледал дека специјалната теорија за релативноста, која била воведена од страна на неговиот поранешен ученик Алберт Ајнштајн во 1905 година и врз основа на претходната работа на Лоренц и Поенкаре, најдобро може да се согледа во четири-димензионален простор, познат како „Минковскиев време-простор“, во коe времето и просторот не се посебни одлики, туку се испреплетени во четири димензионалнo време-простор, и во коe Лоренцовата геометрија на специјалената релативност може делотворно да биде застапена. На почетниот дел од своето обраќање, претставено на 80-то Собрание на германските природнонаучници и лекарите (21 септември 1908) сега веќе познато:

„Гледиштата за просторот и времето кои ги претставувам пред Вас потекнуваат на експерименталната физика, во кои лежи нивната сила. Тие се радикални. Отсега просторот по себе, и времето само по себе, се осудени да исчезнат само во сенки, и само еден вид заедништво на двете ќе ја зачува независната реалност.“

Известувањето за смртта на Минковски било соопштено на Кватернионското здружение во 1910 година од страна на неговиот претседател, кој ја истражувал хиперболичните кватерниони како „Алгебра на вселената“:

Тој се посветил на она што го докажувал во последните години од својот живот, на научните изјави на основните равенки на електродинамиката, дело кое се остварува со развојот на алгебрата на вселената, или, како што тој би сакал да го нарече, алгебрата на просторот и времето.^[14]

Ајнштајн во почетокот го гледал методот на Минковски само како математички трик, пред конечно да сфати дека геометрискиот поглед на простор-времето ќе биде потребен за да ја заврши својата подоцнежна работа на општата релативност (1915).^[15]

Трудови за релативноста

• Minkowski, Hermann (1915) [1907]. „Das Relativitätsprinzip“. Annalen der Physik. 352 (15): 927–938. Bibcode:1915AnP...352..927M. doi:10.1002/andp.19153521505.

• Minkowski, Hermann (1908). „Die Grundgleichungen für die elektromagnetischen Vorgänge in bewegten Körpern“. Nachrichten von der Gesellschaft der Wissenschaften zu Göttingen, Mathematisch-Physikalische Klasse: 53–111.
  • English translation: The Fundamental Equations for Electromagnetic Processes in Moving Bodies. In: The Principle of Relativity (1920), Calcutta: University Press, 1–69
• Minkowski, Hermann (1909). „Raum und Zeit“. Jahresbericht der Deutschen Mathematiker-Vereinigung: 75–88.
  • Various English translations on Wikisource: Space and Time
• Hendrik Lorentz, Albert Einstein, Hermann Minkowski, and Hermann Weyl, 1952. The Principle of Relativity: A Collection of Original Memoirs. Dover.

Диофантини апроксимации

• Minkowski, Hermann (1907). Diophantische Approximationen: Eine Einführung in die Zahlentheorie. Leipzig-Berlin: R. G. Teubner.^[16]

Математички трудови (посмртно)

• Minkowski, Hermann (1910). „Geometrie der Zahlen“. Leipzig-Berlin: R. G. Teubner. MR 0249269. Наводот journal бара |journal= (help)^[17]
• Minkowski, Hermann (1911). Gesammelte Abhandlungen 2 vols. Leipzig-Berlin: R. G. Teubner.^[18] Reprinted in one volume New York, Chelsea 1967

• Херман Минковски — Проект „Математичко родословие“ (англиски)