Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1988

Net zoals in de Franse GP van 1987 reden de broers Christian- en Dominique Sarron in hun thuisrace de snelste trainingstijd, maar - ook net als in 1987 - konden ze die niet omzetten in een overwinning. Alle coureurs, inclusief de Fransen, klaagden over het hobbelige circuit, waarbij de oude delen zodanig afgesleten waren dat ze ook nog glad waren geworden. Gelukkig werden de races onder zonnige omstandigheden verreden en het publiek kreeg races te zien die tot aan de finish spannend waren. Wayne Gardner had een slechte dag: nadat hij drie races gewonnen had en weer hoop had gekregen op de wereldtitel, viel zijn motor halverwege de laatste ronde stil en waren zijn kansen weer geminimaliseerd. Corrado Catalano scoorde de eerste podiumplaats voor de 125cc-Aprilia. Taru Rinne werd de eerste vrouw die punten scoorde in een soloklasse. In de zijspanklasse had Inge Stoll dat al in het seizoen 1952 gedaan, als bakkeniste van Jacques Drion.

Al vanaf de eerste trainingen was Christian Sarron sneller dan zijn concurrenten. Eddie Lawson was nog steeds niet helemaal fit na zijn schouderluxatie opgelopen in de GP van Joegoslavië, maar reed toch de derde trainingstijd.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"58'81
2.	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	1"59'68
3.	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"00'06
4.	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	2"00'26
5.	Randy Mamola	Cagiva	2"00'28
6.	Piefrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	2"00'33
7.	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	2"00'44
8.	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	2"00'62
9.	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"00'73
10.	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	2"01'13

Bijna de hele tweede startrij maakte een valse start en dat bracht Niall Mackenzie en Kevin Schwantz aan de leiding. Wayne Gardner en Christian Sarron stelden al snel orde op zaken. In de viermans-kopgroep vochten zij om de leiding gevolgd door Schwantz, Wayne Rainey en Eddie Lawson. Rainey moest enkele meters toegeven, maar de andere vier leverden een echt gevecht waarbij de posities meerdere malen per ronde wisselden. Toen de achterblijvers ingehaald werden kreeg Gardner een kleine voorsprong, ook omdat Lawson even in aanraking kwam met Manfred Fischer, die Gardner voorbij liet maar toen instuurde. Sarron kreeg de kans om Lawson aan te vallen en dat kostte tijd, waardoor ook Schwantz weer aansloot. Toen Gardner in de voorlaatste ronde nog een perfecte slipstream van een achterblijver kreeg leek de race gereden, vooral toen diezelfde achterblijver in het bochtige deel voor Lawson bleef hangen. Bij Bendor passeerde het trio Lawson, Sarron en Schwantz plotseling de traag rijdende Gardner. Bij zijn Honda NSR 500 was een gat in het carter geslagen door een afgebroken bout van de krukas. Schwantz was na de finish de enige die echt feest vierde met wheelie's en zijn armen in de lucht. Dat was ook wel logisch: winnaar Lawson kon door zijn schouderblessure slechts zwaaien, tweede man Sarron had zijn thuisrace niet gewonnen en vierde man Garnder sloeg uit frustratie enkele deuken in zijn tank.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	42"15'52	20
2	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	+0'22	17
3	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	+0'46	15
4	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	+5'72	13
5	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	+17'63	11
6	Randy Mamola	Cagiva	+27'81	10
7	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	+30'62	9
8	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	+30'87	8
9	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	+35'11	7
10	Ron Haslam	ELF-HRC-Honda	+35'31	6
11	Rob McElnea	Pepsi-Suzuki	+59'87	5
12	Malcolm Campbell	ELF-Honda	+1"19'04	4
13	Mike Baldwin	"ELF-Samurai" (Katayama-ELF-Honda)[1]	+1"42'64	3
14	Alessandro Valesi	Honda	+1"46'14	2
15	Fabio Barchitta	Katayama-ELF-HRC-Honda	+2"02'54	1
16	Donnie McLeod	"American Built" (Honda)[1]	+2"03'03
17	Marco Gentile	Fior-Marlboro-Yamaha	+2"11'26
18	Marco Papa	Honda	+1 ronde
19	Fabio Biliotti	Honda	+1 ronde
20	Manfred Fischer	Hein Gericke-Honda	+1 ronde
21	Eddie Laycock	Honda	+1 ronde
22	Claude Arciero	Honda	+1 ronde
23	Nicholas Schmassmann	Honda	+1 ronde
24	Maarten Duyzers	HDJ-Honda	+1 ronde

Coureur	Merk	Oorzaak
Patrick Igoa	Gauloises-Sonauto-Yamaha	Val[2]
Shunji Yatsushiro	Rothmans-HRC-Honda	Val[2]
Rachel Nicotte	Chevallier-Honda
Daniel Amatriaín	Honda
Thierry Rapicault	Fior-Marlboro-Yamaha
Bruno Kneubühler	Honda
Wolfgang von Muralt	Suzuki
Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	Vastloper
Josef Doppler	Honda
Jean Luc Demierre	Suzuki
Vittorio Scatola	Suzuki

Coureur	Merk
Andreas Leuthe	Suzuki
Patrick Leruste	Suzuki
Ari Rämö	Honda
Claude Albert	Suzuki
Vincenzo Cascino	Honda
Bernard Andrault	Honda
Christian Polard	Honda
Larry Vacondio	Suzuki

Coureur	Merk	Oorzaak
Eric Sabatier	Honda
Raymond Roche	Cagiva	Blessure[3]

Coureur	Merk	Oorzaak
Tadahiko Taira	Tech 21-Yamaha	Gezin[4]
Steve Manley	Suzuki
Massimo Broccoli	Cagiva
Gustav Reiner	Hein Gericke-Honda	Blessure[5]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	185
2	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	158
3	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	143
4	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	108
5	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	107
6	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	100
7	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	95
8	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	76
9	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	73
10	Rob McElnea	Pepsi-Suzuki	63

Al in de training bleek dat de Honda's erg snel waren. Alleen Juan Garriga kon een Yamaha op de eerste startrij zetten. Jean-Philippe Ruggia was met zijn productie-Yamaha TZ 250 zelfs sneller dan de fabrieks-Yamaha YZR 250 van Luca Cadalora.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	2"04'03
2.	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	2"04'06
3.	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	2"04'19
4.	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	2"04'90
5.	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	2"05'17
6.	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	2"05'20
7.	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"05'42
8.	Harald Eckl	Römer-Aprilia-Rotax	2"06'32
9.	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	2"06'43
10.	Martin Wimmer	Fath-Hein Gericke-Yamaha	2"06'61

Het Franse publiek kreeg een bijzonder spannende en enerverende 250cc-race voorgeschoteld. Op kop ging het al snel tussen Sito Pons en Jacques Cornu, maar achter hen vochten Dominique Sarron, Masahiro Shimizu, Juan Garriga, Reinhold Roth en Luca Cadalora om de tweede plaats. De Yamaha's kwamen ten opzichte van de fabrieks-Honda's tien tot vijftien kilometer per uur topsnelheid tekort, maar dat werd gecompenseerd door de betere stuurkwaliteiten in het bochtige deel van het circuit en de slipstream op de Mistral Straight. Diezelfde Mistral zorgde er ook voor dat de koplopers steeds van positie wisselden. Wie als eerste de Mistral opreed wist bijna zeker dat hij op het einde uitgeremd zou worden. Shimizu kwam ten val en Cadalora moest afhaken, waardoor de achtervolgende groep tot drie man werd gereduceerd. In de laatste ronde reed Pons als eerste de Mistral Straight op en dat kostte hem de overwinning. Cornu gebruikte de slipstream en remde hem uit. In de laatste bochten wist Garriga de vierde plaats van Roth af te nemen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	37"23'94	20
2	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	+0'18	17
3	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	+1'61	15
4	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	+2'22	13
5	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	+2'42	11
6	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	+17'68	10
7	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	+23'85	9
8	Carlos Cardús	Nieto-Ducados-HRC-Honda	+45'93	8
9	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	+59'53	7
10	August Auinger	Aprilia-Rotax	+1"11'06	6
11	Martin Wimmer	Fath-Hein Gericke-Yamaha	+1"11'27	5
12	Donnie McLeod	7Up-EMC-Rotax	+1"11'48	4
13	Gary Cowan	Yamaha	+1"16'69	3
14	Massimo Matteoni	Yamaha	+1"22'51	2
15	Jean-François Foray	Yamaha	+1"22'88	1
16	Jean-Michel Mattioli	Docshop-Yamaha
17	Helmut Bradl	Honda
18	Urs Jücker	Yamaha
19	Guy Bertin	Yamaha
20	Jean-François Baldé	Défi-Rotax
21	Javier Cardelús	Aprilia-Rotax
22	Kevin Mitchell	Yamaha
23	René Delaby	Yamaha
24	Jochen Schmid	Honda
25	Christian Budinot	Fior-Rotax
26	Bruno Bonhuil	Honda
27	Gilles Riva	Honda

Coureur	Merk	Oorzaak
Harald Eckl	Römer-Aprilia-Rotax	Val
Maurizio Vitali	Gazzaniga-Rotax
Hans Becker	Yamaha	Val
Stefano Caracchi	Honda
Bruno Casanova	FMI-Aprilia-Rotax
Paolo Casoli	Pileri-AGV-Garelli
Urs Lüzi	Honda
Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	Val
Hervé Duffard	Honda

Coureur	Merk
Franck Girod-Roux	Honda
Ivan Troisi	Yamaha
Alberto Puig	Honda
Bernard Haenggeli	Honda

Coureur	Merk	Oorzaak
Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	Blessure[6]
Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda	Blessure[7]
John Kocinski	Roberts-Lucky Strike-Yamaha
Jim Filice	HRC-Honda
Manfred Herweh	Levior-Yamaha	Geen machine[8]
Iván Palazzese	Yamaha	Blessure[9]
Wilco Zeelenberg	Docshop-Yamaha

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	166
2	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	158
3	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	142
4	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	111
5	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	101
6	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	98
7	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda	87
8	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	72
9	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	51
10	Donnie McLeod	7Up-EMC-Rotax	40

Tegen de verwachting in deden de Derbi's het niet goed in Frankrijk. Jorge Martínez wist zich weliswaar als tweede te kwalificeren, maar Àlex Crivillé en Manuel Herreros kwalificeerden zich helemaal niet. Ian McConnachie reed zijn Cagiva naar de vierde startplaats en een aantal productie-Honda RS 125-rijders deed het erg goed: zonder speciale opvoerkit stonden Stefan Prein, Heinz Lüthi, Allan Scott en Lucio Pietroniro in de top tien.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Ezio Gianola	Honda	2"14'78
2.	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	2"14'96
3.	Stefan Prein	Honda	2"15'86
4.	Ian McConnachie	Cagiva	2"16'47
5.	Heinz Lüthi	Honda	2"16'56
6.	Adi Stadler	Honda	2"16'59
7.	Corrado Catalano	Aprilia-Rotax	2"16'61
8.	Allan Scott	Honda	2"16'80
9.	Lucio Pietroniro	Honda	2"16'84
10.	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	2"16'90

Vanaf de start gingen Jorge Martínez en Ezio Gianola er samen vandoor. Gianola mocht het meeste kopwerk doen, maar Martínez volgde hem met gemak en enkele ronden voor het einde nam hij de leiding over om haar niet meer af te staan. Julián Miralles reed op de derde plaats, tot verdriet van Hans Spaan, die zijn draai op Paul Ricard niet kon vinden en op de twaalfde plaats lag. Dat betekende dat Spaan zijn derde plaats in het kampioenschap moest afstaan, ware het niet dat Miralles in de laatste bocht onderuit ging. Hij kon zijn machine nog oprapen en werd elfde, één plaats vóór Spaan, maar die behield zo zijn plaats in het WK. Nu kon Corrado Catalano het eerste 125cc-podium voor Aprilia-Rotax scoren. De Finse Taru Rinne schreef geschiedenis door als eerste vrouw punten te scoren in een race voor solomotoren. Ze was zelfs sneller dan de leider in het Europees kampioenschap Emilio Cuppini.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	36"19'91	20
2	Ezio Gianola	Honda	+1'76	17
3	Corrado Catalano	Aprilia-Rotax	+12'61	15
4	Domenico Brigaglia	Gazzaniga-Rotax	+13'61	13
5	Gerhard Waibel	Honda	+18'36	11
6	Gastone Grassetti	Honda	+18'55	10
7	Luis Miguel Reyes	Pileri-AGV-Garelli	+18'87	9
8	Lucio Pietroniro	Honda	+19'24	8
9	Adi Stadler	Honda	+19'42	7
10	Esa Kytölä	Honda	+20'27	6
11	Julián Miralles	Nieto-Ducados-Honda	+23'26	5
12	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	+39'48	4
13	Hubert Abold	Honda	+43'56	3
14	Taru Rinne	Honda	+44'23	2
15	Emilio Cuppini	Honda	+44'39	1
16	Ian McConnachie	Cagiva
17	Thierry Feuz	Ferac-Rotax
18	Robin Milton	Honda
19	Alfred Waibel	Waibel-Honda
20	Jean-Claude Selini	Honda
21	Hisashi Unemoto	Fukuda-Honda
22	Flemming Kistrup	Honda
23	Krysztof Galatowicz	Honda
24	Jussi Hautaniemi	Honda
25	Daniel Lanz	Rotax

Coureur	Merk	Oorzaak
Pier Paolo Bianchi	Cagiva
Stefan Dörflinger	Marlboro-Honda
Stefan Prein	Honda	Kettingaandrijving
Bady Hassaine	Honda
Mike Leitner	LCR-Rotax
Johnny Wickström	Honda
Heinz Lüthi	Honda	Val
Allan Scott	Honda	Val
Koji Takada	Fukuda-Honda	Val
Manuel Hernández	Honda
Alex Bedford	Honda

Coureur	Merk
Àlex Crivillé	Nieto-Ducados-Derbi
Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi

Coureur	Merk	Oorzaak
Josef Fischer	Noki-Rotax
Robin Appleyard	Honda
Paul Bordes	Honda
Jos van Dongen	Honda
Fausto Gresini	Pileri-AGV-Garelli	GP overgeslagen[10]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	140
2	Ezio Gianola	Honda	120
3	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	76
4	Gastone Grassetti	Honda	61
5	Julián Miralles	Nieto-Ducados-Honda	59
6	Gerhard Waibel	Honda	52
	Domenico Brigaglia	Gazzaniga-Rotax
8	Adi Stadler	Honda	49
9	Stefan Prein	Honda	44
10	Lucio Pietroniro	Honda	40

Rolf Biland en Kurt Waltisperg hadden tot nu toe alle GP's van 1988 gewonnen en ook alle polepositions gehaald. Ook in de trainingen in Frankrijk waren ze veel sneller dan de concurrentie. Steve Webster|/Tony Hewitt waren al anderhalve seconde langzamer en thuisrijder Alain Michel reed de vijfde tijd maar was drie seconden langzamer. De broers Markus- en Urs Egloff gingen steeds beter rijden en reden de derde trainingstijd. Biland had wel veel geluk: in de laatste training brak de krukas van zijn Krauser en hij moest een nieuw blok opbouwen, maar dat bleef tijdens de race heel.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd
1.	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	2"04'07
2.	Steve Webster	Tony Hewitt	Silkolene-LCR-Krauser	2"05'40
3.	Markus Egloff	Urs Egloff	BP-LCR-ADM	2"05'50
4.	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	2"05'64
5.	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	2"07'21
6.	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	2"07'75
7.	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha	2"08'29
8.	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ADM	2"08'84
9.	Derek Jones	Peter Brown	LCR-Yamaha	2"09'92
10.	Wolfgang Stropek	Geral de Haas	LCR-Krauser	2"10'24

Rolf Biland en Kurt Waltisperg hadden geen goede start, maar in de zevende ronde namen ze de leiding over van Markus- en Urs Egloff en reden ze onbedreigd naar de finish. Steve Webster en Tony Hewitt werden tweede voor de gebroeders Egloff. Egbert Streuer/Bernard Schnieders konden zich in het begin bemoeien met de strijd om de eerste plaats, maar toen hun motor slechter begon te lopen zakten ze naar de derde plaats. Toen de zijspanband klapte zakten ze zelfs naar de negende plaats. Alain Michel/Jean-Marc Fresc werden in hun thuisrace slechts vierde, mede omdat ze de tweede versnelling misten, maar in de stand om het wereldkampioenschap stonden ze nu gelijk met Streuer/Schnieders.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	33'47"80	20
2	Steve Webster	Tony Hewitt	Silkolene-LCR-Krauser	+5"20	17
3	Markus Egloff	Urs Egloff	BP-LCR-ADM	+15"27	15
4	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	+57"60	13
5	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha	+1'05"97	11
6	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	+1'09"50	10
7	Yoshisada Kumagaya	Brian Barlow	Windle-Yamaha	+1'15"46	9
8	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	+1'26"16	8
9	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha		7
10	Theo van Kempen	Simon Birchall	Lucky Strike-LCR-Yamaha		6
11	Yvan Nigrowsky	Martial Charpentier	Seymaz-JPX		5
12	Fritz Stölzle	Hubert Stölzle	LCR-Krauser		4
13	Bernd Scherer	Thomas Schröder	BSR-Krauser		3
14	Barry Brindley	Graham Rose	LCR-Yamaha		2
15	René Progin	Yvan Hunziker	Seymaz-Krauser		1
16	Clive Stirrat	Simon Prior	LCR-Yamaha
17	Amadeo Zini	Carlo Sonaglia	LCR-Yamaha
18	Jean-Louis Millet	Claude Debroux	LCR-Yamaha
19	Erwin Weber	Eckart Rösinger	Sigwa
20	Paul Atkinson	Gavin Simmons	LCR-Yamaha
21	Tony Baker	James Cochrane	Baker-Yamaha
22	Barry Smith	David Smith	Windle-Yamaha

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak
Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ADM
Derek Jones	Peter Brown	LCR-Yamaha
Wolfgang Stropek	Geral de Haas	LCR-Krauser
Pascal Larratte	Jacques Corbier	LCR-Yamaha

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn.
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	120
2	Steve Webster	Tony Hewitt	Silkolene-LCR-Krauser	96
3	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	54
	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser
5	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	48
	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha
7	Barry Brindley	Graham Rose en Gavin Simmons	LCR-Yamaha	46
8	Derek Jones	Peter Brown	LCR-Yamaha	45
9	Markus Egloff	Urs Egloff	BP-LCR-ADM	40
10	Bernd Scherer	Thomas Schröder	BSR-Krauser	32
	Theo van Kempen	Simon Birchall	Lucky Strike-LCR-Yamaha

In het Franse GP-weekend verongelukten drie coureurs. De Duitse zijspancoureur Alfred Heck debuteerde in het wereldkampioenschap, maar hij verongelukte tijdens de training toen hij de vangrail in reed. Zijn bakkenist Andreas Räcke liep geen verwondingen op. Alfred Heck was zijn carrière begonnen als solocoureur. In het seizoen 1974 werd hij vijfde in de 350cc-GP van Duitsland. Tijdens een Franse nationale 500cc-race verongelukten Eric Sabatier en Patrick Durix, beiden op de Mistral Straight.

Behalve Jorge Martínez deden de Derbi-rijders het niet goed in Frankrijk. Manuel Herreros en Àlex Crivillé wisten zich niet te kwalificeren. Mogelijk was Herreros nog niet fit nadat in het ziekenhuis van Assen een teen was geamputeerd. Crivillé was misschien niet erg gemotiveerd: hij had een uitbrander van teammanager Ángel Nieto gekregen omdat hij zich in Joegoslavië niet aan de stalorders had gehouden.