Grand Prix-wegrace van Spanje 1982

Tien dagen voor de Spaanse Grand Prix werd er door Suzuki al getraind in Jarama, maar er waren toen al veel valpartijen, o.a. van Randy Mamola. Tijdens de normale trainingen ging het ook niet goed met de Suzuki-coureurs met valpartijen van (opnieuw) Mamola, maar ook van Loris Reggiani, die een hiel en een pols brak. Virginio Ferrari was na een trainingsval in de Verenigde Staten al geblesseerd geraakt. Zo was Jack Middelburg de snelste Suzuki-man in de kwalificatie, met dezelfde (tweede) tijd als Kenny Roberts. Voor de 250cc-klasse reed Jean-François Baldé veruit de snelste tijd, maar hij viel over een oliespoor en kneusde een wervel. Ook Martin Wimmer en Siegfried Minich raakten zodanig geblesseerd dat ze niet konden starten. Ricardo Tormo brak een pink, maar kon toch starten. De organisatie was nu in handen van de Real Automóvil Club de España, die voor een betere promotie had gezorgd en 60.000 toeschouwers wist te trekken.

Op de veertiende startplaats in Jarama stond Ángel Nieto met de reserve-Honda NS 500 van Marco Lucchinelli. Deze (eenmalige) geste van Honda had Nieto te danken aan koning Juan Carlos, die ervoor zorgde dat de Spaanse importbeperkingen op Honda-motorfietsen werden opgeheven. Omdat Jarama een echt stuurcircuit was, verwachtte men een goede prestatie van de Honda's en inderdaad startte Freddie Spencer als snelste en hij bouwde een kleine voorsprong op, tot in de zevende ronde een bobinekabel brak en hij moest stoppen. Kenny Roberts nam de leiding over om ze niet meer af te staan. Barry Sheene moest zich tevreden stellen met de tweede plaats terwijl Franco Uncini Jack Middelburg passeerde en derde werd. Middelburg, die dezelfde trainingstijd als Roberts had gereden, wilde zijn vierde plaats vasthouden, maar de bouten uit zijn achtertandwiel braken af en hij viel uit. Daarna was het een saaie race: in de tweede helft veranderden de eerste zes posities niet meer. Graziano Rossi had nu ook een Yamaha OW 60, maar hij viel in de eerste ronde, uitgeschakeld omdat zijn naamgenoot Seppo Rossi hem in zijn val had meegenomen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Kenny Roberts	Yamaha	57:08.040	2	15
2	Barry Sheene	John Player-Yamaha	+8.250	5	12
3	Franco Uncini	Gallina-Suzuki	+13.750	4	10
4	Graeme Crosby	Marlboro-Yamaha	+45.540	6	8
5	Marco Lucchinelli	RSC-Honda	+53.620	8	6
6	Takazumi Katayama	RSC-Honda	+1:17.880	10	5
7	Marc Fontan	Sonauto-Yamaha	+1 ronde	12	4
8	Víctor Palomo	Suzuki	+1 ronde	18	3
9	Kork Ballington	Kawasaki	+1 ronde	11	2
10	Guido Paci	Yamaha	+1 ronde	15	1
11	Lorenzo Ghiselli	Suzuki	+1 ronde	20
12	Philippe Coulon	Suzuki	+1 ronde	25
13	Steve Parrish	Yamaha	+1 ronde	22
14	Peter Sjöström	Suzuki	+1 ronde	27
15	Bengt Slydal	Suzuki	+1 ronde	24
16	Franck Gross	Suzuki	+2 ronden	23
17	Jean Lafond	Fior	+2 ronden	26
18	Carlos Morante	Suzuki	+2 ronden	31
19	Marco Greco	Suzuki	+2 ronden	30
DNF	Seppo Rossi	Suzuki	Val	9
DNF	Marco Papa	Suzuki		28
DNF	Guy Bertin	Sanvenero		29
DNF	Freddie Spencer	RSC-Honda	Ontsteking	1
DNF	Bernard Fau	Suzuki		19
DNF	Sergio Pellandini	Suzuki		17
DNF	Michel Frutschi	Sanvenero	Ketting	13
DNF	Jack Middelburg	Ergon-Suzuki	Aandrijving[1]	3
DNF	Graziano Rossi	Marlboro-Yamaha	Val[2]	21
DNF	Ángel Nieto	RSC-Honda	Val[3]	14
DNF	Randy Mamola	HB-Suzuki	Carburatie	7
DNS	Loris Reggiani	Gallina-Suzuki	Blessure[4]	16
DNQ	Virginio Ferrari	HB-Suzuki	Blessure[5]
DNQ	Carlos Morante	Suzuki
DNQ	Boet van Dulmen	Suzuki	Blessure[6]

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Kenny Roberts	Yamaha	40
2	Barry Sheene	John Player-Yamaha	36
3	Franco Uncini	Gallina-Suzuki	33
4	Graeme Crosby	Marlboro-Yamaha	16
5	Michel Frutschi	Sanvenero	15
6	Takazumi Katayama	RSC-Honda	12
	Marco Lucchinelli	RSC-Honda
	Franck Gross	Suzuki
9	Steve Parrish	Yamaha	10
	Freddie Spencer	RSC-Honda

In Spanje waren Carlos Lavado en Toni Mang nog steeds boos op Jean-François Baldé, die in Frankrijk de rijdersstaking doorbroken had om zijn eigen sponsors en fans niet teleur te stellen. De snelste start was voor Roland Freymond met zijn nieuwe MBA, gevolgd door Didier de Radiguès en Baldé. Die laatste nam de leiding al snel over terwijl De Radiguès grote moeite moest doen om hem te volgen. Terwijl de Kawasaki van Baldé uitstekend liep had Toni Mang de juiste afstelling van zijn machine nog steeds niet gevonden: hij had zichzelf slechts als tiende gekwalificeerd. Mang moest dan ook hard werken om aansluiting te vinden bij een groep met Jean-Louis Guignabodet, Donnie Robinson, Lavado, Marcellino Garcia, Paolo Ferretti en Jean-Louis Tournadre. Tournadre was na een fout in de tweede ronde teruggevallen in het achterveld, maar vocht zich weer naar voren. In de achttiende ronde viel eerst Baldé terwijl hij aan de leiding lag, en even later ook De Radiguès, die daarbij zijn linkervoet brak. Zo kreeg Lavado de overwinning in de schoot geworpen. Tournadre werd tweede en Mang derde.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Carlos Lavado	Yamaha	49:58.190	6	15
2	Jean-Louis Tournadre	Yamaha	+10.450	4	12
3	Toni Mang	Kawasaki	+15.960	10	10
4	Jacques Bolle	Yamaha	+18.760	9	8
5	Donnie Robinson	Spondon-Yamaha	+19.450		6
6	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki	+20.230		5
7	Antonio Neto	Yamaha	+20.450	8	4
8	Jeffrey Sayle	Armstrong-Rotax	+42.280		3
9	Christian Sarron	Yamaha	+42.500		2
10	Mar Schouten	Yamaha	+54.460	20	1
11	Edoardo Alemán	Yamaha	+54.660
12	Franco Marcheggiani	Yamaha	+1:03.890
13	Tony Head	Waddon-Rotax	+1:04.350
14	Pierre Bolle	Yamaha	+1:05.650
15	Gabriel Grabia	Yamaha	+1:14.920
16	Pierluigi Aldrovandi	Yamaha	+1:27.300
17	Enrique de Juan	Yamaha	+1 ronde
18	Bruno Lüscher	Yamaha	+1 ronde
DNQ	Patrick Fernandez	Bimota-Bartol
DNS	Martin Wimmer	Spondon-Yamaha	Blessure[7]	2
DNS	Siegfried Minich	Yamaha	Blessure[8]
DNF	Jean-François Baldé	Kawasaki	Val	1
DNF	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	Val[9]	3
DNF	Roland Freymond	MBA	Schakelpedaal	5
DNF	Paolo Ferretti	MBA		7
DNF	Jacques Cornu	Yamaha	Vastloper
DNF	Marcelino Garcia	Onbekend	Val
DNF	Richard Schlachter	Ehrlich-Waddon-Rotax	Val[10]

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Jean-Louis Tournadre	Yamaha	27
2	Carlos Lavado	Yamaha	15
3	Jeffrey Sayle	Armstrong-Rotax	13
4	Jean-François Baldé	Kawasaki	12
5	Toni Mang	Kawasaki	10
	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki
7	Roland Freymond	MBA	8
	Jacques Bolle	Yamaha
9	Jacques Cornu	Yamaha	6
	Donnie Robinson	Spondon-Yamaha

Hans Müller startte in Spanje als snelste, nadat August Auinger al in de opwarmronde gestopt was met een gebroken ketting. Na drie ronden nam Ángel Nieto de leiding over, maar zoals wel vaker was die van plan een toneelstukje op te voeren om de indruk te wekken dat er enige spanning in de strijd was. Iván Palazzese mocht de leiding nemen, en daarna Pier Paolo Bianchi. Die laatste reed met een kapotte machine de pit binnen en acht ronden voor het einde viel ook Palazzese uit. Nieto stuurde daarop teamgenoot Eugenio Lazzarini naar voren, maar die moest uiteindelijk genoegen nemen met de tweede plaats.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Ángel Nieto	Garelli	47:09.860	15
2	Eugenio Lazzarini	Garelli	+0.210	12
3	Pierluigi Aldrovandi	MBA	+5.980	10
4	Hans Müller	MBA	+6.990	8
5	Jean-Claude Selini	MBA	+19.810	6
6	Johnny Wickström	MBA	+22.230	5
7	Bruno Kneubühler	MBA	+28.080	4
8	Ricardo Tormo	Sanvenero	+33.950	3
9	Maurizio Vitali	MBA	+42.100	2
10	Gerhard Waibel	Seel-MBA	+42.800	1
11	Alfred Waibel	MBA	+1:29.830
12	Per-Edvard Carlsson	Bakker-MBA	+1:30.320
13	Matti Kinnunen	MBA	+1:40.100
14	Willy Pérez	MBA	+1:51.780
15	Jacky Hutteau	MBA	+1 ronde
16	Henk van Kessel	MBA	+1 ronde
17	Erich Klein	MBA	+1 ronde
18	Peter Sommer	MBA	+1 ronde
19	Giuseppe Ascareggi	MBA	+2 ronden
DNS	August Auinger	Bartol	Ketting[11]
DNF	Pier Paolo Bianchi	Sanvenero
DNF	Iván Palazzese	MBA
DNF	Theo Timmer	MBA
DNF	Hugo Vignetti	Sanvenero
DNF	Olivier Liégeois	Sanvenero	Val[12]

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Ángel Nieto	Garelli	45
2	Jean-Claude Selini	MBA	21
3	August Auinger	Bartol-MBA	20
4	Willy Pérez	MBA	18
5	Johnny Wickström	MBA	17
6	Pierluigi Aldrovandi	MBA	16
	Hans Müller	MBA
8	Ricardo Tormo	Sanvenero	15
	Pier Paolo Bianchi	Sanvenero
	Eugenio Lazzarini	Garelli

In deze openingsrace van de 50cc-klasse liet Stefan Dörflinger zijn teamgenoot Eugenio Lazzarini twee ronden op kop rijden, maar toen nam hij de leiding over. In de derde ronde viel Ricardo Tormo, die met een gebroken pink gestart was, uit terwijl hij op de derde plaats lag. Het werd de spannendste race van de dag omdat er om de andere posities nog gestreden werd. Theo Timmer moest zijn derde plaats afstaan aan Claudio Lusuardi omdat zijn Bultaco water lekte en steeds warmer werd.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Stefan Dörflinger	Krauser-Kreidler	34:57.770	15
2	Eugenio Lazzarini	Garelli	+10.440	12
3	Claudio Lusuardi	Moto Villa	+37.410	10
4	Theo Timmer	Bultaco	+46.950	8
5	Giuseppe Ascareggi	Minarelli	+53.740	6
6	Jorge Martínez	Bultaco	+54.440	5
7	George Looijesteijn	Kreidler	+1:00.070	4
8	Hans Spaan	Van Veen-Kreidler	+1:00.900	3
9	Rolf Blatter	Kreidler	+1:05.480	2
10	Hagen Klein	Massa Real	+1:16.990	1
11	Richard Bay	Maico	+1 ronde
12	Ramón Galí	Bultaco	+1 ronde
13	Yves Dupont	Kreidler	+1 ronde
14	Giuliano Gerani	BBFT	+1 ronde
15	Ingo Emmerich	Kreidler	+1 ronde
16	Gerhard Waibel	Schuster	+1 ronde
17	Gerhard Singer	Kreidler	+1 ronde
18	Jos van Dongen	Bultaco	+1 ronde
19	Henrique Sande	Kreidler	+1 ronde
20	Thomas Engl	Engl	+1 ronde
21	Reiner Koster	Kreidler	+2 ronden
DNF	Ricardo Tormo	Bultaco	Drijfstang
DNF	Henk van Kessel	Kreidler	Big-end
DNF	Rainer Kunz	Kreidler

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Stefan Dörflinger	Krauser-Kreidler	15
2	Eugenio Lazzarini	Garelli	12
3	Claudio Lusuardi	Villa	10
4	Theo Timmer	Bultaco	8
5	Giuseppe Ascareggi	Minarelli	6
6	Jorge Martínez	Bultaco	5
7	George Looijesteijn	Kreidler	4
8	Hans Spaan	Van Veen-Kreidler	3
9	Rolf Blatter	Kreidler	2
10	Hagen Klein	Massa-Real	1