Grand Prix-wegrace van België 1980

De Belgische Grand Prix werd in Zolder verreden na de volledig mislukte Grand Prix van 1979, die vanwege het gladde asfalt in Spa-Francorchamps door de toprijders geboycot was. Het volledig schrappen van de Belgische Grand Prix was een van de eisen van de Professional Riders Association, maar door het verplaatsen van de race werd dit probleem opgelost. Men stelde alles in het werk om de coureurs tevreden te stellen. Aansluitend aan de Formule 1 Grand Prix in mei konden een aantal coureurs en zelfs journalisten op het circuit rijden om aan te geven welke veiligheidsmaatregelen nodig waren. Het asfalt in Spa-Francorchamps was intussen onder handen genomen en in juni door enkele Belgische coureurs getest en goed bevonden. De trainingen verliepen chaotisch: de officiële tijdwaarneming noteerde rondetijden die soms wel twee seconden verschilden met de chronometers van de teams. Bovendien waren er veel deelnemers, waardoor het zo druk was op de baan dat snelle rijders geen behoorlijke tijd konden rijden. Zo bleven bijvoorbeeld Barry Sheene, Steve Parrish, Bruno Kneubühler, Chas Mortimer en Didier de Radiguès aan de kant staan. Er waren ook veel te veel deelnemers voor een baan van nog geen vier kilometer lengte. Daardoor zouden de eerste achterblijvers al binnen een paar ronden ingehaald moeten worden. De 500cc-rijders wisten de organisatie te overtuigen het aantal terug te brengen naar 30, maar in de overige soloklassen startten 40 rijders en in de zijspanklasse 30 combinaties. In deze Grand Prix debuteerde Freddie Spencer.

Bij de start van de 500cc-race was Randy Mamola, die ook al poleposition had, als eerste weg, gevolgd door Graeme Crosby, Wil Hartog en Graziano Rossi. In de tweede rechter bocht viel Patrick Fernandez, waarbij zijn motor terug op de baan stuiterde. Hij raakte de Suzuki van Bernard Fau, die daardoor gelukkig niet ten val kwam. Gianfranco Bonera probeerde de machine te ontwijken waardoor Jack Middelburg hard moest remmen. Daarbij werd hij aangereden door Markku Matikainen en beiden vielen. Mamola liep intussen snel weg van zijn achtervolgers Rossi, Lucchinelli en Roberts. Roberts passeerde Rossi en Lucchinelli, maar toen Rossi probeerde zijn teamgenoot Lucchinelli in te halen viel hij zelf terwijl Lucchinelli een vluchtroute moest nemen. Lucchinelli moest vanaf de zevende plaats opnieuw naar voren rijden en deed dat ook. HIj passeerde Franco Uncini, Wil Hartog, Graeme Crosby en uiteindelijk ook Kenny Roberts en werd tweede. Roberts had zoals het hele seizoen nog steeds problemen met zijn monoshock-achterdemper en reed op safe naar een derde plaats. Johnny Cecotto viel door problemen met zijn monoshock uit.

Uitslag 500 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Randy Mamola	Suzuki	51'07"21	1	15
2	Marco Lucchinelli	Suzuki	51'19"61	3	12
3	Kenny Roberts	Yamaha	51'38"35	7	10
4	Graeme Crosby	Suzuki	51'42"14	9	8
5	Wil Hartog	Suzuki	51'47"96	10	6
6	Franco Uncini	Suzuki	52'03"47	4	5
7	Carlo Perugini	Suzuki	52'33"54	11	4
8	Patrick Pons	Yamaha	52'39"51	13	3
9	Boet van Dulmen	Bakker-Yamaha	52'39"67	15	2
10	Bernard Fau	Suzuki	52'52"80	8	1
11	Philippe Coulon[1]	Suzuki	+1 ronde	14
12	Raymond Roche	Yamaha	+1 ronde	27
13	Maurizio Massimiani	Yamaha	+1 ronde	23
14	Willem Zoet	Suzuki	+1 ronde	19
15	Sadao Asami	Yamaha	+1 ronde	22
16	Seppo Rossi	Suzuki	+1 ronde	29
17	Kenny Blake	Yamaha	+2 ronden	17
DNF	Jeffrey Sayle	Yamaha	Val	24
DNF	Michel Rougerie	Suzuki
DNF	Johnny Cecotto	Yamaha	Monoshock 2
DNF	Gustav Reiner	Suzuki		30
DNF	Alain Nies	Suzuki		28
DNF	Freddie Spencer	Yamaha	Brandstof 12
DNF	Dale Singleton	Yamaha		21
DNF	Graziano Rossi	Suzuki	Val	6
DNF	Frank Gross	Suzuki		18
DNF	Michel Rougeri	Suzuki		25
DNF	Gianfranco Bonera	Yamaha		20
DNF	Patrick Fernandez	Yamaha	Val	5
DNF	Jack Middelburg	Bakker-Yamaha	Val	16
DNF	Markku Matikainen	Yamaha	Val	26
DNQ	Peter Sjöström	Suzuki		31
DNQ	Philippe Chaltin	Suzuki		32
DNQ	Hubert Rigal	Yamaha		33
DNQ	Henk de Vries	Suzuki		34
DNQ	Dave Potter	Yamaha		35
DNQ	Christian Estrosi	Suzuki		36
DNQ	Steve Parrish	Suzuki		37
DNQ	Barry Sheene	Yamaha		38
DNQ	Giovanni Pelletier	Morbidelli		39
DNQ	Stuart Avant	Suzuki		40
DNQ	Michel Frutschi	Yamaha		41
DNQ	Sergio Pellandini	Suzuki		42
DNQ	Albert Siegers	Suzuki		43
DNQ	Carlo Prati	Suzuki		44
DNQ	Dennis Ireland	Suzuki		45
DNQ	Josef Hage	Suzuki		46
DNQ	Masaru Iwasaki	Suzuki		47
DNQ	Walter Koschine	Suzuki		48
DNQ	Antonio García	Yamaha		49
DNQ	Henk Twikler	Suzuki		50
DNQ	Jean-Philippe Delers	Yamaha		51

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Kenny Roberts	Yamaha	55
2	Randy Mamola	Suzuki	43
3	Marco Lucchinelli	Suzuki	34
4	Franco Uncini	Suzuki	31
5	Graziano Rossi	Suzuki	30
6	Johnny Cecotto	Yamaha	20
7	Takazumi Katayama	Suzuki	18
8	Graeme Crosby	Suzuki	17
9	Jack Middelburg	Yamaha/ Bakker-Yamaha	15
10	Carlo Perugini	Suzuki	11

Kork Ballington was inmiddels redelijk hersteld van zijn darmoperatie, maar nog te zwak om in België te starten. Toni Mang liet Giampaolo Marchetti en paar ronden in de buurt blijven, maar vanaf de zevende ronde gaf hij echt gas om zonder problemen te winnen. Marchetti werd tweede, even bedreigd door Carlos Lavado, maar in de laatste ronde gaf diens motor de geest. Daardoor werd Patrick Fernandez derde.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	49'54"03	1	15
2	Giampaolo Marchetti	MBA	50'36"60	16	12
3	Patrick Fernandez	Yamaha	50'50"77	21	10
4	Roland Freymond	Ad Maiora	50'52"44	6	8
5	Graeme Geddes	Yamaha	51'04"29	19	6
6	Clive Horton	Cotton-Rotax	51'08"82	7	5
7	Jacques Cornu	Yamaha	51'12"73	18	4
8	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki	51'13"02	2	3
9	Sauro Pazzaglia	Ad Maiora	51'20"21	24	2
10	Eero Hyvärinen	Yamaha	51'25"99	8	1
11	Jean-François Baldé	Kawasaki	51'30"24	15
12	Carlos Lavado[2]	Yamaha	+1 ronde	5
13	Olivier Liegeois	Yamaha	+1 ronde	30
14	Jean-Marc Toffolo	Yamaha	+1 ronde	22
15	Paolo Ferretti	Yamaha	+1 ronde	31
16	Hans Müller	Yamaha	+1 ronde	4
17	John Pace	Yamaha	+1 ronde	36
18	René Delaby	Yamaha	+1 ronde	23
19	Dirk du Plooy	Yamaha	+1 ronde	35
20	Didier de Radiguès	Yamaha	+1 ronde	14
21	Mar Schouten	Yamaha	+1 ronde	28
22	Jean-Jacques Peyre	Yamaha	+1 ronde	37
23	Reino Eskelinen	Yamaha	+1 ronde	33
24	Bruno Lüscher	Yamaha	+1 ronde	38
25	Marco Papa	Yamaha	+1 ronde	13
26	Alan North	Yamaha	+1 ronde	25
27	Guy Batesti	Yamaha	+1 ronde	20
28	Bernard Gatti	Yamaha	+1 ronde	34
29	Roger Sibille	Yamaha	+1 ronde	39
30	Arturo Venanzi	Yamaha	+1 ronde	29
DNF	Roland Kopf	Yamaha		40
DNF	Lennart Bäckström	Yamaha		27
DNF	Eric Saul	Yamaha		17
DNF	Peter Looijesteijn[3]	Yamaha	Val	11
DNF	Tony Head	Yamaha		32
DNF	Edi Stöllinger	Kawasaki		10
DNF	Graeme McGregor	Cotton-Rotax		9
DNF	Thierry Espié	Bimota-Yamaha		3
DNF	Guy de Waele	Yamaha		26
DNF	Jacques Bolle	Yamaha		12
DNQ	André Gouin	Yamaha		41
DNQ	Jean-Louis Tournadre	Yamaha		42
DNQ	Jean Lafond	Yamaha		43
DNQ	Pekka Nurmi	Yamaha		44
DNQ	Bengt Elgh	Yamaha		45
DNQ	Edwin Weibel	Yamaha		46
DNQ	Steve Tonkin	Cotton-Rotax
DNQ	Murray Sayle	Yamaha		48
DNQ	Bruno Kneubühler	Yamaha		49
DNQ	Pierre Tocco	Yamaha		50
DNQ	Christian Cremer	Yamaha		51
DNQ	Klaas Hernamdt	Yamaha		52
DNQ	Alain Bernaud	Yamaha		53
DNQ	Rinus van Kasteren	Yamaha		54
DNQ	Graham Singer	Yamaha		55
DNQ	Stefan Klabacher	Kawasaki		56
DNQ	Alan Roethlisberger	Yamaha		57
DNQ	Chas Mortimer	Yamaha		58
DNQ	Paul Ramon	Yamaha		59
DNQ	Oliver Bourdil	Bimota		60
DNQ	Valère Pessotto	Yamaha		61
DNQ	Giancarlo Bet	Yamaha		62
DNQ	Didier de Radiguès	Yamaha		63
DNQ	Per-Edvard Carlsson	Yamaha		64
DNQ	Serge Julin	Yamaha		65
DNQ	Michel Simeon	Yamaha		66

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	79
2	Thierry Espié	Bimota-Yamaha	36
3	Kork Ballington	Kawasaki	30
4	Jean-François Baldé	Kawasaki	29
	Carlos Lavado	Yamaha
6	Giampaolo Marchetti	Yamaha	28
7	Erick Saul	Yamaha	24
8	Roland Freymond	Ad Maiora	22
9	Jacques Cornu	Yamaha	20
10	Sauro Pazzaglia	Ad Maiora	12

Bij de start van de 125cc-race in België namen Hans Müller en Peter Looijesteijn de leiding. Looijesteijn viel al snel terug, maar Müller behield de leiding tot de vijfde ronde, toen Ángel Nieto en Guy Bertin hem passeerden. Tot de 18e ronde behield Nieto de leiding, maar tegen het einde zette Bertin een aanval in wat hem tot op enkele tienden van seconden achter Nieto bracht. Loris Reggiani werd derde en ook Pier Paolo Bianchi wist Wolfgang Müller nog te passeren.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Ángel Nieto	Minarelli	46'45"92	9	15
2	Guy Bertin	Motobécane	46'46"19	2	12
3	Loris Reggiani	Minarelli	47'14"37	5	10
4	Pier Paolo Bianchi	MBA	47'18"40	6	8
5	Hans Müller	MBA	47'19"83	1	6
6	Peter Looijesteijn	MBA	47'39"86	4	5
7	Giampaolo Marchetti	MBA	47'40"21	8	4
8	Bruno Kneubühler	MBA	47'45"19	11	3
9	Ricardo Tormo	MBA	47'49"23	10	2
10	Jean-Claude Selini	MBA	47'56"00	7	1
11	August Auinger	MBA	48'18"24	13
12	Eugenio Lazzarini	Iprem	48'18"93	12
13	Matti Kinnunen	MBA	48'33"65	21
14	Johnny Wickström	Morbidelli	48'37"34	19
15	Michel Galbit	MBA	+1 ronde	16
16	Anton Straver	MBA	+1 ronde	17
17	Alfred Waibel	MBA	+1 ronde	25
18	Rolf Blatter	MBA	+1 ronde	29
19	Paul Bordes	Morbidelli	+1 ronde	23
20	Gerhard Waibel	MBA	+1 ronde	20
21	Martin van Soest	Morbidelli	+1 ronde	31
22	René Rénier	MBA	+1 ronde	32
23	Ernst Fagerer	Morbidelli	+1 ronde	33
24	Olivier Liegeois	Honda	+1 ronde	27
25	John Kernan	MBA	+1 ronde	30
26	Hagen Klein	Hess	+1 ronde	26
27	Peter van Niel	MBA	+1 ronde	35
28	Jan Huberts	Huvo	+2 ronden	36
29	Jack Buytaert	Honda	+3 ronden	39
DNF	Harald Bartol	MBA		15
DNF	János Drapál	Morbidelli		34
DNF	Marcellino Garcia	Morbidelli		37
DNF	Alojz Pavlic	MBA		38
DNF	Henk van Kessel	Condor		18
DNF	Patrick Hérouard	MBA		28
DNF	Iván Palazzese	MBA		14
DNF	Thierry Noblesse	MBA		22
DNF	Per-Edvard Carlsson	MBA		24
DNF	Chris Baert	MBA		40
DNF	Stefan Dörflinger	Morbidelli		3

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Pier Paolo Bianchi	MBA	58
2	Guy Bertin	Motobécane	51
	Ángel Nieto	Minarelli
4	Loris Reggiani	Minarelli	48
5	Bruno Kneubühler	MBA	35
6	Hans Müller	MBA	30
7	Barry Smith	MBA	17
	Iván Palazzese	MBA
9	Ricardo Tormo	MBA	13
10	Peter Looijesteijn	MBA	11

Stefan Dörflinger moest al het hele seizoen voorrang verlenen aan zijn teamgenoot Ricardo Tormo, maar toen die na de eerste ronde in België met een lege accu de pit opzocht had hij vrij baan. Dörflinger won met 13 seconden voorsprong op Eugenio Lazzarini, die zijn gebruikelijke slechte start had gehad. Aanvankelijk lagen Wolfgang Müller en Yves Dupont op de tweede en de derde plaats, maar zij werden gepasseerd door Lazzarini. Dupont werd derde, maar Müller viel in de twaalfde ronde uit waardoor Hans Spaan vierde werd. Henk van Kessel reed op de derde plaats toen in de zesde ronde zijn motor het kookpunt bereikte. Theo Timmer was toen al gevallen, waarbij hij een sleutelbeen had gebroken.

Uitslag 50 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Stefan Dörflinger	Van Veen-Kreidler	37'59"39	2	15
2	Eugenio Lazzarini	Iprem	38'12"45	3	12
3	Yves Dupont	ABF	38'42"72	5	10
4	Hans Spaan	Van Veen-Kreidler	38'55"56	6	8
5	Hans-Jürgen Hummel	Kreidler	38'55"86	13	6
6	Wolfgang Müller	Kreidler	39'09"87	4	5
7	Gerhard Waibel	Kreidler	39'10"20	12	4
8	Rolf Blatter	Kreidler	39'14"84	11	3
9	Otto Machinek	Kreidler	39'17"38	20	2
10	Jacky Hutteau	ABF	40'83"16	19	1
11	Bertus Grinwis	Kreidler	+1 ronde	18
12	Pascal Kambourian	Kreidler	+1 ronde	14
13	Gerhard Bauer	Kreidler	+1 ronde	17
14	Günter Schirnhofer	Kreidler	+1 ronde	15
15	Yves le Toumelin	Kreidler	+1 ronde	22
16	Rainer Scheidhauer	Rupp	+1 ronde	28
17	Ingo Emmerich	Falk	+1 ronde	16
18	Joaquin Gali	Bultaco	+1 ronde	26
19	Hagen Klein	Horex	+1 ronde	10
20	Chris Baert	Kreidler	+1 ronde	23
21	Klaus Kull	Kreidler	+1 ronde	27
22	Reiner Koster	DRS	+1 ronde	29
23	René Evrard	Kreidler	+1 ronde	31
24	René Loge	Kreidler	+2 ronden	37
25	Enrico Cereda	DRS	+2 ronden	9
26	Michel de Poligny	Kreidler	+2 ronden	38
DNF	Ricardo Tormo	Van Veen-Kreidler	Lege accu 1
DNF	Alain Hannecart	BRH		21
DNF	Gabriel Staelens	Kreidler		33
DNF	Franz Ungar	Kreidler		34
DNF	Serge Julin	Kreidler		36
DNF	Henk van Kessel	Pentax-X-16	Kokende motor 8
DNF	Theo Timmer[4]	Bultaco	Val	7
DNF	Rudolf Kunz	Kreidler		30
DNF	Bruno di Carlo	Kreidler		24
DNF	Aldo Pero	Kreidler		25
DNF	Gerhard Singer	Kreidler		32
DNF	Ove Skifjeld	Kreidler		35

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Eugenio Lazzarini	Iprem-Kreidler	62
2	Stefan Dörflinger	Van Veen-Kreidler	57
3	Ricardo Tormo	Van Veen-Kreidler	36
4	Henk van Kessel	Pentax-X-16	28
5	Hans-Jürgen Hummel	Kreidler	27
6	Jacky Hutteau	ABF	18
	Yves Dupont	ABF
8	Theo Timmer	Bultaco	17
9	Hans Spaan	Van Veen-Kreidler	16
10	Rolf Blatter	Kreidler	14

Cees Smit en Erik de Groot stonden op de eerste startplaats van de zijspanklasse, maar zij waren er zelf ook van overtuigd dat dit een gevolg van de rommelige tijdwaarneming was. Zoals verwacht ging de strijd om de overwinning tussen Jock Taylor, Alain Michel en Rolf Biland. Die laatste had echter een slechte start, zodat er een gevecht ontstond tussen Taylor en Michel. Taylor behield de leiding tot hij in de 17e ronde een foutje maakte en Michel voorbij kwam. Drie ronden later nam Taylor de leiding weer over om ze niet meer af te staan. Biland had intussen schakelproblemen, die werden veroorzaakt door een knellende laars. Hij ging de pit in, rukte de laars van zijn voet en reed met alleen een sok om zijn "schakelvoet" verder. Hoe groot het verschil met de rest van het veld was bleek uit het feit dat hij toch nog derde werd, met een flinke voorsprong op Derek Jones.

Uitslag zijspannen

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Jock Taylor	Benga Johansson	Windle-Yamaha	45'05"39	15
2	Alain Michel	Michael Burkhardt	Seymaz-Yamaha	+0'13"90	12
3	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	+0'47"15	10
4	Derek Jones	Brian Ayres	Ireson-Yamaha	+1'07"00	8
5	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-LCR-Yamaha	+1'36"18	6
6	Egbert Streuer	Johan van der Kaap	LCR-Yamaha	+1'45"72	5
7	Rolf Steinhausen	Kenny Arthur	Bartol-LCR	+1 ronde	4
8	Trevor Ireson	Clive Pollington	Ireson-Yamaha	+1 ronde	3
9	George O'Dell	Kenneth Williams	Yamaha	+1 ronde	2
10	John Barker	Nick Cutmore	Yamaha	+1 ronde	1

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn
1	Jock Taylor	Benga Johansson	Windle-Yamaha	52
2	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	40
3	Alain Michel	Paul Gérard en Michael Burkhardt	Seymaz-Fath / Seymaz-Yamaha	39
4	Egbert Streuer	Johan van der Kaap	LCR-Yamaha	29
5	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-LCR-Yamaha	28
6	Derek Jones	Brian Ayres	Ireson-Yamaha	18
7	Göte Brodin	Billy Gällros	Krauser-LCR-Yamaha	11
8	Rolf Steinhausen	Kenny Arthur	Bartol-LCR	10
9	Yvan Trolliet	Denis Vernet	Seymaz-Yamaha	9
10	Bruno Holzer	Karl Meierhans	LCR-Yamaha	8

• Kenny Roberts, die in de 500cc-klasse derde was geworden, verscheen niet op het erepodium. Hij was door twee baancommissarissen tegengehouden omdat hij geen geldige toegangskaart bij zich had. Dat was niet onlogisch, want de huldiging geschiedde ongeveer 1 minuut nadat Roberts van zijn motorfiets was gestapt.