Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1979

Terwijl sommige organisatoren er niet in slaagden vier klassen op één dag te laten rijden (in Zweden startten slechts vier klassen, maar de 250cc-race werd op zaterdag gereden), wisten de Britten een enorm programma van zeven races (zijspannen B2A, 350-, 125-, 250- en 500 cc, zijspannen B2B én een Formule 1-race) in iets meer dan een middag te proppen. Dit tot vreugde van het publiek, dat daardoor geen wedstrijden hoefde te missen.

World Series of Motorcycle Racing

Tijdens de Britse Grand Prix presenteerden veertig beroepscoureurs een nieuwe organisatie én een nieuwe raceserie: de "World Series of Motorcycle Racing". De deelnemers zouden vanaf 1980 aan geen enkele door de FIM georganiseerde race deelnemen maar alleen starten in acht races met twee klassen: Formule 1 (500 cc) en Formule 2 (250 cc). Het prijzengeld werd door de coureurs vastgesteld.

Honda NR 500

De Grand Prix stond praktisch in het teken van het debuut van de nieuwe Honda NR 500 met viertaktmotor. Het hele seizoen was er gespeculeerd over de motor en Soichiro Honda zat persoonlijk op de tribune om het debuut mee te maken. Testrijder Takazumi Katayama had al gemeld dat het echte debuut van de nieuwe Honda racer in 1980 zou zijn, maar dat men bij wijze van test in 1979 aan de Britse Grand Prix zou deelnemen. De letters "NR" stonden volgens de fabriek voor "New Racing". Al tijdens de trainingen waren er veel tegenslagen, zowel voor Katayama als voor zijn teamgenoot Mick Grant. Katayama kwalificeerde zich uiteindelijk als 39e, terwijl Grant zich niet eens wist te kwalificeren. Hij mocht starten omdat enkele rijders niet verschenen. De machines lekten olie en stuurden slecht en de acceleratie was ver beneden peil. De machines wilden niet aanslaan bij de duwstart en Grant viel al in de eerste bocht over zijn eigen olie. In de tweede ronde viel ook Suzuki-rijder Steve Parrish over dat oliespoor. Na de eerste ronde reed ook Katyama de pit in omdat het vermogen van zijn machine zeer teleurstellend was.

De bezoekers in Silverstone die de 500cc-trainingen hadden gevolgd waren gewaarschuwd, maar anderen zaten vol verwachting het debuut van de Honda NR 500 af te wachten. De Honda's hadden nauwelijks kunnen trainen omdat ze voortdurend met problemen naar de pit moesten. Takazumi Katayama had zich als 39e gekwalificeerd en Mick Grant had zich zelfs helemaal niet gekwalificeerd (hij was vijfde reserve). Doordat een aantal rijders niet konden starten, waaronder Jack Middelburg die in de training zijn motorfiets had afgeschreven en een aantal blessures had opgelopen, kreeg Grant toch een start. Het werd een droevige vertoning: geen van beide Honda's wilde aanslaan en Grant moest zelfs twee keer aanduwen om vervolgens in de eerste ronde te vallen en zijn motorfiets in brand te zien vliegen. Katayama ging ook na enkele ronden de pit in. Ook Kenny Roberts had een probleem bij de start: na de opwarmronde zat zijn achterband vol olie uit de ontluchting van de versnellingsbak. Zijn monteurs wisten het ter plaatse op te lossen en Kenny moest het een paar ronden rustig aan doen tot zijn band weer schoon was. Toch zat hij meteen samen met Barry Sheene en Wil Hartog in de kopgroep. Hartog ging op kop, maar in de vierde ronde schoof Roberts even door naar de tweede plaats, maar Sheene pakte hem meteen terug. In de negende ronde passeerde Roberts opnieuw en in de elfde ronde ging hij voorbij Hartog. Ook Sheene ging Hartog voorbij en daarna ontstond een mooi duel tussen Roberts en Sheene, die elkaar aan de leiding afwisselden. Hartog was even achterop geraakt, maar reed het gat weer dicht. Roberts en Sheene gaven nog wat meer gas en uiteindelijk won Roberts met 0,03 seconde voorsprong na een alles-of-niets actie van Sheene, die zelfs door het gras probeerde te passeren.

Uitslag van 500 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Kenny Roberts	Yamaha	42' 56" 72	15
2	Barry Sheene	Suzuki	+0" 03	12
3	Wil Hartog	Suzuki	+4" 97	10
4	Virginio Ferrari	Suzuki	+35" 28	8
5	Boet van Dulmen	Suzuki	+36" 82	6
6	Christian Sarron	Yamaha	+40" 65	5
7	Franco Uncini	Suzuki	+51" 09	4
8	Philippe Coulon	Suzuki	+51" 25	3
9	Marco Lucchinelli	Suzuki	+56" 79	2
10	John Newbold	Suzuki	+1' 16" 49	1
11	Carlo Perugini	Suzuki	+1' 18" 28
12	Gianni Rolando	Suzuki	+1' 19" 91
13	Peter Sjöström	Suzuki	+1 ronde
14	Steve Ward	Suzuki	+1 ronde
15	Keith Huewen	Suzuki	+1 ronde
16	Max Wiener	Suzuki	+2 ronden
17	George Fogarty	Suzuki	+2 ronden
18	Henk de Vries	Suzuki	+2 ronden
19	Corrado Tuzii	Suzuki	+2 ronden
DNF	Randy Mamola	Suzuki
DNF	Dave Potter	Suzuki
DNF	Johnny Cecotto	Yamaha	banden
DNF	Takazumi Katayama	Honda	motor
DNF	Steve Parrish	Suzuki	val
DNF	Michel Rougerie	Suzuki
DNF	John Woodley	Suzuki
DNF	Lennart Bäckström	Suzuki
DNF	Seppo Rossi	Suzuki
DNF	Ron Haslam	Suzuki
DNF	Giovanni Pelletier	Suzuki
DNF	Alex George	Suzuki
DNF	Roberto Pietri	Suzuki
DNF	Gerhard Vogt	Suzuki
DNF	Josef Hage	Suzuki
DNF	Ikujiro Takai	Suzuki
DNF	Graham Wood	Suzuki
DNF	Rod Scivyer	Suzuki
DNF	Antonio García	Suzuki
DNF	Roger Marshall	Suzuki
DNF	Stan Woods	Suzuki
DNF	Gary Lingham	Suzuki
DNF	Graziano Rossi	Morbidelli
DNF	Dennis Ireland	Suzuki
DNF	Mick Grant	Honda	val
DNS	Jack Middelburg	Suzuki	blessure

In Silverstone werd de 350cc-race aanvankelijk aangevoerd door Eric Saul, die ook poleposition had, en Graeme McGregor. Zij kwamen in een gevecht met Kork Ballington, Michel Frutschi en Gregg Hansford terecht. Patrick Fernandez, die aan de leiding van het kampioenschap stond, was toen al uitgevallen omdat de bevestiging van zijn stroomlijnkuip kapot was gegaan. Saul viel in de derde ronde uit en McGregor viel in de elfde ronde, toen Ballington hem begon aan te vallen. De strijd om de podiumplaatsen werd erg spannend. Ballington won uiteindelijk met ruim een seconde voorsprong op Hansford, die weer 0,3 seconde voor Jeffrey Sayle over de streep kwam. Ballington stond nu aan de leiding van het wereldkampioenschap, voor zijn teamgenoot Gregg Hansford en Fernandez stond slechts derde.

Uitslag van 350 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Kork Ballington	Kawasaki	38' 09" 91	15
2	Gregg Hansford	Kawasaki	+1" 49	12
3	Jeffrey Sayle	Yamaha	+1" 79	10
4	Michel Frutschi	Yamaha	+9" 43	8
5	Roland Freymond	Yamaha	+23" 34	6
6	Michel Rougerie	Bimota-Yamaha	+23" 34	5
7	Olivier Chevallier	Yamaha	+36" 18	4
8	Tony Head	Yamaha	+36" 18	3
9	Alan North	Yamaha	+40" 80	2
10	Jon Ekerold	Yamaha	+46" 20	1
11	Klaas Hernamdt	Yamaha	+51" 95
12	Sadao Asami	Yamaha	+52" 04
13	Åke Grahn	Yamaha	+53" 59
14	Graham Young	Yamaha	+54" 23
15	Joey Dunlop	Yamaha	+1' 00" 54
16	Eero Hyvärinen	Yamaha	+1' 00" 82
17	Eddy Elias	Yamaha	+1' 05" 81
18	Ian Richards	Yamaha	+1' 05" 95
19	Steve Tonkin	Yamaha	+1' 06" 68
20	Murray Sayle	Yamaha	+1' 23" 03
21	Eduard Stöllinger	Kawasaki	+1 ronde
22	Warren Willing	Yamaha	+1 ronde
DNF	Eric Saul	Adriatica-Yamaha
DNF	Graeme McGregor	Yamaha	val
DNF	Patrick Pons	Yamaha
DNF	Barry Ditchburn	Kawasaki
DNF	Bengt Elgh	Yamaha
DNF	Didier de Radiguès	Yamaha
DNF	Toni Mang	Kawasaki
DNF	Bernard Murray	Yamaha
DNF	Mike Crawford	Yamaha
DNF	Yoshimi Matsumoto	Yamaha
DNF	Pentti Korhonen	Yamaha
DNF	Olivier Liégeois	Yamaha
DNF	Vanes Francini	Yamaha
DNF	Peter Labuschagne	Yamaha
DNF	Pekka Nurmi	Yamaha
DNF	Patrick Fernandez	Yamaha	stroomlijnkuip
DNF	Christian Estrosi	Kawasaki
DNF	Etienne Geeraerdt	Yamaha
DNF	Barry Woodland	Yamaha
DNF	Gianfranco Bonera	Yamaha

Graziano Rossi nam in de 250cc-race in Silverstone de leiding en liep ongeveer 100 meter weg van een groep met Kork Ballington, Toni Mang, Randy Mamola, Sadao Asami, Roland Freymond en Graeme McGregor. Die vijf kwamen rondenlang steeds in wisselende volgorde over start/finish. Uiteindelijk kon Kork Ballington heel langzaam dichter bij Rossi komen, die in de laatste ronde te veel risico nam en viel. De achtervolgers bleven met elkaar in gevecht, met uitzondering van Asami, die door een gebroken krukas uitviel. Randy Mamola werd tweede, maar hij had slechts 0,14 seconde voorsprong op Toni Mang. Door de val van Rossi ging de wereldtitel automatisch naar Kork Ballington.

Uitslag van 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Kork Ballington	Kawasaki	38' 58" 65	15
2	Randy Mamola	Yamaha	+23" 82	12
3	Toni Mang	Kawasaki	+23" 96	10
4	Graeme McGregor	Yamaha	+24" 20	8
5	Roland Freymond	Yamaha	+24" 51	6
6	Olivier Chevallier	Yamaha	+47" 15	5
7	Eduard Stöllinger	Kawasaki	+51" 93	4
8	Patrick Fernandez	Yamaha	+1' 04" 79	3
9	Christian Estrosi	Kawasaki	+1' 04" 89	2
10	Tony Head	Yamaha	+1' 05" 15	1
11	Eero Hyvärinen	Yamaha	+1' 06" 16
12	Eric Saul	Adriatica	+1' 12" 06
13	René Delaby	Yamaha	+1' 13" 71
14	Klaas Hernamdt	Yamaha	+1' 17" 81
15	Graham Young	Yamaha	+1' 17" 92
16	Alan North	Yamaha	+1 ronde
17	Steve Tonkin	Yamaha	+1 ronde
DNF	Graziano Rossi	Morbidelli	val
DNF	Barry Ditchburn	Kawasaki
DNF	Barry Woodland	Yamaha
DNF	Greg Johnson	Yamaha
DNF	Åke Grahn	Yamaha
DNF	Jean-Marc Toffolo	Armstrong
DNF	Sadao Asami	Yamaha	krukas
DNF	Bernard Murray	Yamaha
DNF	Rini van Kasteren	Yamaha
DNF	Paolo Pileri	Yamaha
DNF	Jon Ekerold	Yamaha
DNF	Jean-François Baldé	Kawasaki
DNF	Chas Mortimer	Yamaha
DNF	Gregg Hansford	Kawasaki	versnellingsbak
DNF	Ian Richards	Yamaha
DNF	Murray Sayle	Yamaha
DNF	Harald Bartol	Yamaha
DNF	Joey Dunlop	Yamaha
DNF	Hans Müller	Yamaha
DNF	Jeffrey Sayle	Yamaha
DNF	Josef Hage	Yamaha
DNF	Lennart Bäckström	Yamaha
DNF	Frank Steinhausen	Yamaha
DNF	Steve Wright	Yamaha

Ángel Nieto was nog niet fit na zijn val in de Grand Prix van Portugal, maar hij verveelde zich thuis en besloot toch maar in Engeland te starten. Voor de punten hoefde het niet: hij was al wereldkampioen 125 cc. Motobécane, dat door sponsorverplichtingen de machine van de geblesseerde Thierry Espié niet aan Michel Rougerie had kunnen geven, besloot dat ze nu naar Guy Bertin ging. Bertin had op privébasis ook al met een Motobécane gereden. Nieto en Bertin vormden samen met Gert Bender de kopgroep in de race en ze maakten er een mooi gevecht van, dat nipt (0,09 seconde) gewonnen werd door Nieto. Bender werd tweede, Bertin derde, maar binnen 0,12 seconde finishten ze alle drie.

Uitslag van 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Ángel Nieto	Minarelli	34' 44" 10	15
2	Gert Bender	Bender	+0" 09	12
3	Guy Bertin	Motobécane	+0" 12	10
4	Stefan Dörflinger	Morbidelli	+4" 03	8
5	Pier Paolo Bianchi	Minarelli	+6" 23	6
6	Maurizio Massimiani	MBA	+8" 79	5
7	Hans Müller	MBA Elit	+9" 24	4
8	August Auinger	Morbidelli	+9" 41	3
9	Bruno Kneubühler	MBA	+16" 55	2
10	Clive Horton	Morbidelli	+18" 01	1
11	Thierry Noblesse	Morbidelli	+22" 49
12	Ricardo Tormo	Bultaco	+28" 18
13	Peter Looijesteijn	MBA	+28" 62
14	Patrick Plisson	Morbidelli	+30" 40
15	Jean-Louis Guignabodet	Morbidelli	+52" 84
16	Anton Straver	Morbidelli	+52" 95
17	Paul Bordes	Morbidelli	+1' 08" 20
18	Martin van Soest	Morbidelli	+1' 08" 41
19	Patrick Hérouard	Morbidelli	+1' 08" 69
20	Walter Rapolani	Morbidelli	+1 ronde
DNF	Harald Bartol	Morbidelli
DNF	Stefan Jansen	Morbidelli
DNF	Jack Machin	Morbidelli
DNF	Rino Zuliani	MBA
DNF	Jean-François Lecureux	Morbidelli
DNF	Yves Dupont	Morbidelli
DNF	Per-Edvard Carlsson	MBA
DNF	Walter Koschine	Fantic
DNF	Jan Huberts	MBA
DNF	Matti Kinnunen	MBA
DNF	Theo Timmer	MBA
DNF	Karl-Thomas Grässel	MBA
DNF	Barry Smith	Morbidelli
DNF	François Granon	Morbidelli
DNF	Marc-Anton Constantin	Morbidelli
DNF	Pierluigi Aldrovandi	MBA
DNF	Jean-Claude Selini	MBA
DNF	Kees van de Ven	MBA
DNF	Ernst Fagerer	Morbidelli
DNF	Rod Scivyer	Morbidelli

De B2A-klasse opende de racedag in Silverstone. Derek Jones had de snelste trainingstijd en ook de snelste start. Na vijf ronden nam Rolf Biland de kop over. Halverwege de race nam Dick Greasley de tweede plaats over, maar in de laatste ronde gingen Jones/Johansson hem weer voorbij om als tweede te finishen, slechts 0,31 seconden voor Greasley. Omdat Rolf Steinhausen/Kenny Arthur slechts vijfde werden was de strijd om de wereldtitel nog niet beslist.

Uitslag van zijspanklasse B2A

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Schmid-Yamaha	33' 39" 47	15
2	Jock Taylor	Benga Johansson	Windle-Yamaha		12
3	Dick Greasley	John Parkins	Yamaha		10
4	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Yamaha		8
5	Rolf Steinhausen	Kenny Arthur	KSA-Yamaha		6
6	Walter Ohrmann	Erich Schmitz	Yamaha		5
7	Siegfried Schauzu	Lorenzo Puzo	Busch-Yamaha		4
8	John Barker	Nick Cutmore	Yamaha		3
9	Hermann Huber	Bernhard Schappacher	Krauser-Yamaha		2
10	Kalevi Rahko	Kari Laatikainen	Yamaha		1
DNQ	Cees Smit	Charles Vroegop	Seymaz-Yamaha

De B2B-klasse kwam in Silverstone na de spectaculaire 500cc-race aan de start, toen het net begon te regenen. Rolf Biland viel al snel uit en er ontstond een gevecht tussen Bruno Holzer en Alain Michel, dat eindigde toen Holzer een pitstop maakte. Michel en zijn bakkenist bouwden een voorsprong op die groot genoeg was om zelf ook een bandenwissel door te voeren en alsnog met bijna een minuut verschil te winnen. Opmerkelijk was dat Heinz Luthringshauser aan de start kwam. Die was al in 1977 gestopt en had ook in 1978 één Grand Prix gereden. Heinz was het rijden nog niet verleerd: met bakkenist Karl Paul werd hij vierde.

Uitslag van zijspanklasse B2B

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Alain Michel	Michael Burkhard	Seymaz-Yamaha	37' 24" 57	15
2	Bruno Holzer	Karl Meierhans	LCR-Yamaha		12
3	Masato Kumano	Isao Arifuku	Yamaha		10
4	Heinz Luthringshauser	Karl Paul	Yamaha		8
5	Yvan Trolliet	Marc Petel	Seymaz-Yamaha		6
6	Bernard Chabert	Patrice Daire	CB-Yamaha		5
7	Cees Smit	Charles Vroegop	Seymaz-Yamaha		4
8	Klaus Sprengel	Derek John Booth	Suzuki		3
9	Steve Sinnott	John Horspole	Yamaha		2
10	Rudolf Reinhard	Karin Sterzenbach	GEP-Yamaha		1
DNF	Cees Smit	Charles Vroegop	Seymaz-Yamaha
DNF	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Yamaha

Ondanks het debacle met de Honda NR 500 was er toch een succesvol optreden van viertaktmotoren: Mike Hailwood en Giacomo Agostini reden voorafgaand aan de races een demonstratierondje met oude MV Agusta's.