TT Assen 1979

Het Yamaha-fabrieksteam had weinig reden tot zorg toen Johnny Cecotto en Kenny Roberts in de training alle baanrecords meerdere malen braken. In de race zou het anders gaan: Roberts ontdekte al in de opwarmronde dat zijn achterschokdemper stuk was en kon geen rol van betekenis spelen. Hij werd achtste dankzij Christian Sarron, die vanuit de pits opdracht kreeg achter Roberts te blijven. Jack Middelburg had kopstart, gevolgd door Barry Sheene, Wil Hartog en Virginio Ferrari. Hartog nam drie ronden lang de leiding, tot Ferrari hem passeerde. Uiteindelijk kwam ook Sheene hem voorbij. Barry Sheene liep ongeveer vijf seconden achterstand op Ferrari op, maar negeerde het pitbord "Slow down". Hij had geen boodschap aan stalorders en viel Ferrari aan waar hij kon. In de laatste bocht koos hij er wijselijk voor om achter Ferrari te blijven en de tweede plaats te pakken. Sheene was toch al ontevreden over Suzuki, dat de nieuwste frames aan Hartog en Ferrari had gegund, terwijl Sheene zich moest behelpen met een frame uit 1977. Johnny Cecotto stapte halverwege de race af omdat zijn geblesseerde knie opspeelde.

Uitslag 500 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Virginio Ferrari	Suzuki	47' 07" 3	15
2	Barry Sheene	Suzuki	+0" 1	12
3	Wil Hartog	Suzuki	+21" 4	10
4	Boet van Dulmen	Suzuki	+27" 2	8
5	Philippe Coulon	Suzuki	+39" 0	6
6	Franco Uncini	Suzuki		5
7[1]	Jack Middelburg	Suzuki		4
8	Kenny Roberts	Yamaha		3
9	Christian Sarron	Yamaha		2
10	Steve Parrish	Suzuki		1
11	Gianni Rolando	Suzuki
12	Graziano Rossi	Morbidelli
13	Randy Mamola	Suzuki
14	Ikujiro Takai	Yamaha	+1 ronde
15	Dennis Ireland	Suzuki	+1 ronde
16	Dick Alblas	Suzuki	+1 ronde
17	Gerhard Vogt	Suzuki	+1 ronde
DNF	Seppo Rossi	Suzuki	motor
DNF	Johnny Cecotto	Yamaha
DNF	Henk de Vries	Suzuki	motor
DNF	Bernard Fau	Suzuki	motor
DNF	Marco Lucchinelli	Suzuki	motor
DNF	Jürgen Steiner	Suzuki	ongeval
DNF	Max Wiener	Suzuki	ongeval
DNF	Børge Nielsen	Suzuki	ongeval
DNF	Michel Rougerie	Suzuki	motor
DNF	Alex George	Suzuki	motor
DNF	Piet van der Wal	Yamaha	motor
DNF	Peter Sjöström	Suzuki	motor
DNQ	Gustav Reiner	Suzuki
DNQ	Dave Potter	Suzuki	krukas
DNS	Willem Zoet	Suzuki	blessure[2]

Net als in Italië waren er in de 350cc-race in Assen enorm veel uitvallers. Slechts dertien van de dertig gestarte coureurs haalden de eindstreep. Kork Ballington nam aanvankelijk de leiding, maar nog in de eerste ronde viel hij uit door een vastloper. Gregg Hansford kon nu, ogenschijnlijk op zijn gemak, een grote voorsprong opbouwen en finishte met twintig seconden voorsprong. Achter hem was een heel grote groep ontstaan, waaruit Toni Mang zich enigszins los wist te maken. Hij werd echter achterhaald door Patrick Fernandez, die hem in de negende ronde passeerde. De slecht gestarte Walter Villa wist Mang ook nog de derde plaats af te nemen. Sadao Asami zag met nog drie ronden te gaan een zesde plaats verloren gaan door een lekke band.

Uitslag 350 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Gregg Hansford	Kawasaki	48' 41" 0	15
2	Patrick Fernandez	Yamaha	+20" 2	12
3	Walter Villa	Yamaha	+22" 6	10
4	Toni Mang	Kawasaki	+25" 9	8
5	Michel Frutschi	Yamaha	+26" 2	6
6	Graeme McGregor	Yamaha	+50" 0	5
7	Jeffrey Sayle	Yamaha		4
8	Pentti Korhonen	Yamaha		3
9	Olivier Chevallier	Yamaha		2
10	Gianfranco Bonera	Yamaha		1
11	Didier de Radiguès	Yamaha
12	Klaas Hernamdt	Yamaha
13	Etienne Geeraerdt	Yamaha	+1 ronde
DNF	Víctor Palomo	Yamaha	val
DNF	Barry Ditchburn	Kawasaki	val
DNF	Sadao Asami	Yamaha	lekke band
DNF	Bert Struyk	Yamaha
DNF	Mar Schouten	Yamaha
DNF	Roland Freymond	Yamaha
DNF	Willem Zoet	Yamaha	val
DNF	Pekka Nurmi	Yamaha
DNF	Kork Ballington	Kawasaki	vastloper
DNF	Eric Saul	Yamaha
DNF	Vic Soussan	Yamaha
DNF	Patrick Pons	Yamaha
DNF	Richard Hubin	Yamaha
DNF	Alan North	Yamaha
DNF	Michel Rougerie	Bimota-Yamaha
DNF	Eero Hyvärinen	Yamaha
DNF	Chas Mortimer	Yamaha
DNQ	Kenny Blake	Yamaha
DNQ	Murray Sayle	Yamaha
DNQ	Carlos Lavado	Yamaha
DNQ	Piet van der Wal	Yamaha
DNQ	Walter Hoffmann	Yamaha
DNQ	Paolo Pileri	RTM

Graziano Rossi begon een fenomeen te worden. Na een aarzelend begin van het seizoen (18e in Duitsland en uitgevallen in Italië) was hij in Spanje derde geworden om vervolgens de Joegoslavische GP te winnen. Hoewel hij zich in Assen pas op de tweede startij kon plaatsen, haalde hij in de Veenslang favoriet Kork Ballington al in en hij bleef vanaf dat moment aan de leiding. Ballington en zijn Kawasaki-teamgenoot Gregg Hansford vochten een felle strijd uit om de tweede plaats, die door Hansford met slecht een 0,1 seconde verschil gewonnen werd.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Graziano Rossi	Morbidelli	46' 12" 2	15
2	Gregg Hansford	Kawasaki	+7" 0	12
3	Kork Ballington	Kawasaki	+7" 1	10
4	Toni Mang	Kawasaki	+52" 1	8
5	Jean-François Baldé	Kawasaki	+1' 06" 8	6
6	Patrick Fernandez	Yamaha	+1' 12" 8	5
7	Randy Mamola	Yamaha		4
8	Roland Freymond	Yamaha		3
9	Walter Villa	Yamaha		2
10	Vic Soussan	Yamaha		1
11	Edi Stöllinger	Kawasaki
12	Eric Saul	Adriatica
13	Hans Müller	Yamaha
14	Richard Hubin	Yamaha
15	Jeffrey Sayle	Yamaha
16	Víctor Palomo	Yamaha
17	Chas Mortimer	Yamaha
18	Klaas Hernamdt	Yamaha
19	Rini van Kasteren	Yamaha
20	Frank Steinhausen	Yamaha
21	Juup Bosman	Yamaha	val
DNF	Paolo Pileri	Yamaha	val
DNF	Alan North	Yamaha	val[3]
DNF	Sadao Asami	Yamaha
DNF	Bert Struyk	Yamaha	val
DNF	Willem-Jan Nooteboom	Yamaha
DNF	Olivier Chevallier	Yamaha
DNF	Pentti Korhonen	Yamaha
DNF	Pekka Nurmi	Yamaha
DNF	Reinhold Roth	Yamaha
DNS	Harald Bartol	Yamaha
DNS	Barry Ditchburn	Kawasaki	blessure
DNQ	Olivier Liégeois	Yamaha

Al in de eerst ronde van de 125cc-race in Assen viel Theo van Geffen. Hij werd overreden door Per-Edvard Carlsson, terwijl Juup Bosman over de motorfietsen viel. Van Geffen brak een been, een enkel, een sleutelbeen en een duim, terwijl Carlsson bewusteloos in en sloot lag. Ex-coureur Jos Schurgers die in de buurt was, moest Carlsson's hoofd boven water houden. Intussen vochten Ricardo Tormo en Ángel Nieto om de leiding van de wedstrijd. Nieto nam in de derde ronde de leiding, maar waar hij in eerdere GP's zonder problemen naar de overwinning kon rijden, moest hij dit keer echt strijd leveren tegen Tormo met zijn Bultaco. Nieto verbrak het ronderecord twee keer en bouwde en voorsprong van 7 seconden op, maar toen zijn banden het lieten afweten wist Tormo tot 2½ seconde te naderen. Thierry Espié en Maurizio Massimiani vochten om de derde plaats tot in de voorlaatste ronde, toen Espié viel en een voet brak. Peter Looijesteijn verspeelde een tiende plaats door een val in de laatste ronde.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Ángel Nieto	Minarelli	45' 47" 8	15
2	Ricardo Tormo	Bultaco	+2" 5	12
3	Maurizio Massimiani	MBA	+19" 4	10
4	Gert Bender	GB Bender	+24" 8	8
5	Bruno Kneubühler	MBA	+33" 4	6
6	Stefan Dörflinger	Morbidelli		5
7	Jean-Louis Guignabodet	Morbidelli		4
8	Walter Koschine	Delta Fantic		3
9	Henk van Kessel	Condor		2
10	Clive Horton	Morbidelli		1
11	Martin van Soest	Morbidelli
12	Jean-François Lecureux	Morbidelli
13	Pier Paolo Bianchi	Minarelli
14	Peter van Niel	Morbidelli
DNF	Anton Straver	Morbidelli	motor
DNF	Thierry Espié	Motobécane	val
DNF	Kees van de Ven	MBA	motor
DNF	Eugenio Lazzarini	Morbidelli
DNF	Theo Timmer	Morbidelli	motor
DNF	Juup Bosman	Morbidelli
DNF	Hans Müller	MBA
DNF	Cees van Dongen	Morbidelli	banden[4]
DNF	Peter Looijesteijn	MBA
DNF	Harald Bartol	Morbidelli
DNF	Theo van Geffen	Morbidelli	val
DNF	August Auinger	Morbidelli
DNF	Rolf Blatter	Morbidelli
DNF	Matti Kinnunen	MBA
DNF	Patrick Plisson	Morbidelli
DNF	Per-Edvard Carlsson	MBA	val
DNQ	Gianpaolo Marchetti	MBA
DNQ	Patrick Hérouard	Morbidelli
DNQ	Jan Huberts	MBA
DNQ	Barry Smith	Morbidelli
DNQ	Jean-Paul Magnoni	Morbidelli

Nadat Ricardo Tormo in Joegoslavië zijn eerste punten had gescoord vertrok hij in Assen samen met Eugenio Lazzarini als snelste. Tormo liep zelfs tot twaalf seconden weg van Lazzarini, die dat rustig liet gebeuren omdat Tormo toch geen bedreiging voor de titel vormde. Tormo verspeelde zijn kansen echter door een val waardoor Lazzarini met ruime voorsprong won. Henk van Kessel viel op de tweede plaats liggend uit door een defecte accu. Nu ging de tweede plaats naar Patrick Plisson met de ABF, terwijl Rolf Blatter derde werd. Peter Looijesteyn had getraind met een UFO, maar werd in de race vierde met een Kreidler. Later bleek dat de val van Tormo was veroorzaakt door een leesfout: Tormo kreeg via een pitbord een rondetijd van 3 minuut en 33 seconden voor, maar hij las 3.38. Daardoor dacht hij dat hij vijf seconden te langzaam reed en hij nam onnodig risico.

Uitslag 50 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Eugenio Lazzarini	Van Veen-Kreidler	32' 40" 5	15
2	Patrick Plisson	ABF	+13" 3	12
3	Rolf Blatter	Kreidler	+13" 5	10
4	Peter Looijesteijn	Bakker-Kreidler	+32" 4	8
5	Wolfgang Müller	Kreidler		6
6[5]	Hagen Klein	Hess Spezial		5
7	Jacky Hutteau	ABF		4
8	Theo van Geffen	Kreidler		3
9	Theo Timmer	Bultaco		2
10	Gerrit Strikker	Kreidler		1
11	Rudi Oosting	Kreidler
12	Joaquín Galí	Bultaco
13	Ton Kooyman	Hemeyla
14	Chris Baert	Kreidler
15	Daniel Corvi	Kreidler
16	George Looijesteijn	Kreidler
DNF	Ricardo Tormo	Bultaco	motor
DNF	Stefan Dörflinger	Kreidler
DNF	Henk van Kessel	Sparta	accu
DNF	Gerhard Waibel	Van Veen-Kreidler[6]
DNF	Ingo Emmerich	Kreidler
DNF	Floor Maasland	Kreidler
DNF	Jos Dieteren	Kreidler
DNF	Yves Le Toumelin	Kreidler
DNF	Aldo Pero	Kreidler
DNF	Cees van Dongen	Van Veen-Kreidler[7]	vastloper
DNF	Reiner Scheidhauer	Kreidler
DNF	Ramón Galí	Kreidler
DNF	Rudolf Kunz	Kreidler
DNF	Hans-Jürgen Hummel	Kreidler
DNQ	Stefan Danielsson	Kreidler
DNQ	Günter Schirnhofer	Kreidler
DNQ	Gerhard Singer	Kreidler

Na de eerste ronde in Assen gingen Werner Schwärzel/Andreas Huber aan de leiding, gevolgd door Rolf Steinhausen/Kenny Arthur, Göte Brodin/Billy Gällros en Max Venus/Norbert Bittermann. Rond dat moment waren vier man bezig de zijspancombinatie van Alain Michel uit een sloot te halen. Michel/Collins sloten als laatste aan maar kregen de zwarte vlag omdat men wilde controleren of de combinatie wel veilig was. Toen dat gebeurd was wisten ze toch nog een punt te scoren. Steinhausen passeerde Schwärzel al in de tweede ronde en daarna werd het een saaie race met weinig positiewisselingen. Schwärzel verloor zijn eerste plaats doordat zijn motor niet meer op toeren kwam.

Uitslag zijspanklasse B2A

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Schmid-Yamaha	45' 20" 0	15
2	Rolf Steinhausen	Kenny Arthur	KSA-Yamaha	+31" 8	12
3	Jock Taylor	James Neil	Windle-Yamaha	+46" 9	10
4	Dick Greasley	John Parkins	Yamaha		8
5	Göte Brodin	Billy Gällros	Krauser-Yamaha		6
6	Egbert Streuer	Johan van der Kaap	Schmid-Yamaha		5
7	Hermann Huber	Bernhard Schappacher	Krauser-Yamaha		4
8	Max Venus	Hartmut Schimanski	Yamaha		3
9	Otto Haller	Rainer Gundel	Krauser-Yamaha		2
10	Alain Michel	Stuart Collins	Seymaz-Yamaha		1
DNF	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Yamaha	motor

• Ricardo Tormo raakte na zijn val in Assen in gevecht met een baancommissaris. Tormo wilde na zijn val zijn kromme schakelpedaal recht buigen met de stok van een waarschuwingsvlag, die de baancommissaris echter niet wilde afstaan.
• Het tankstation van het Circuit van Drenthe kreeg de naam "Meindert Groen Straat". Meindert ("Meine") Groen werkte voor Esso en had al sinds de eerste TT van Assen in 1925 meegewerkt.
• Randy Mamola was in Assen voor de 250cc-race, maar nu Mike Baldwin in Amerika geblesseerd was geraakt gaf teameigenaar Serge Zago de Suzuki RG 500 aan Mamola. Hij werd er dertiende mee.

Toegangskaarten

Op veel circuits was zo veel publiek in het rennerskwartier toegelaten dat monteurs hun werk nauwelijks konden doen, maar in Assen was de toegang strikt gereged. Zó strikt, dat Jack Middelburg, die vanuit Rijeka rechtstreeks naar Assen was gereden en 's nachts aankwam, veel moeite moest doen om überhaupt in het rennerskwartier te worden toegelaten. Iets dergelijks overkwam op de racedag de omroepers Jan de Rooy en Rins de Groot, die al drie dagen verslag hadden gedaan van de trainingen. Een suppoost hield hen tegen omdat ze geen perskaart hadden. Johan Wagenaar van de TT-commissie loste het op door enkele scouts hun kaart af te nemen. De Rooy en de Groot kwamen binnen met een kaart met het opschrift "pers-padvinder".