Grand Prix-wegrace van Zweden 1978

Net als in de Grand Prix van België was Wil Hartog ook in Zweden met overmacht de snelste. Dat begon al met zijn gebruikelijke bliksemstart, vanaf de vijfde startplaats. Kenny Roberts was in de training gevallen en bepaald niet fit, waardoor hij al vroeg in de race moest afhaken (hij werd zevende). Hartog nam een behoorlijke voorsprong op Barry Sheene en Johnny Cecotto. Hartog liet Sheene, conform zijn stalorders, passeren maar bleef daarna zo dicht achter hem rijden dat het bij de finish nog bijna fout ging. Sheene draaide het gas wat vroeg dicht waardoor Hartog slechts 0,05 seconde na hem finishte. Takazumi Katayama eindigde op de derde plaats.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Barry Sheene	Suzuki	55' 49" 13	15
2	Wil Hartog	Suzuki	+0" 05	12
3	Takazumi Katayama	Yamaha	+8" 48	12
4	Steve Baker	Suzuki	+15" 60	8
5	Virginio Ferrari	Suzuki	+23" 13	6
6	Johnny Cecotto	Yamaha	+28" 49	5
7	Kenny Roberts	Yamaha	+48" 72	4
8	Teuvo Länsivuori	Suzuki	+1' 02" 41	3
9	Philippe Coulon	Suzuki	+1' 03" 24	2
10	Alex George	Suzuki	+1 ronde	1
11	Boet van Dulmen	Suzuki	+1 ronde
12	Markku Matikainen	Suzuki	+1 ronde
13	Jack Middelburg	Suzuki	+1 ronde
14	Bruno Kneubühler	Suzuki	+1 ronde
15	Steve Parrish	Suzuki	+1 ronde
16	Max Wiener	Suzuki	+1 ronde
17	John Woodley	Suzuki	+2 ronden
18	Odd Arne Lände	Suzuki	+2 ronden
19	Peter Sjöström	Suzuki	+2 ronden
20	Franz Rau	Suzuki	+2 ronden
21	Dick Alblas	Suzuki	+2 ronden
DNF	Carlos de San Antonio	Suzuki	val
DNF	Jean-Claude Hogrel	Yamaha	val
DNF	Marco Lucchinelli	Suzuki	schijfrem defect
DNF	Kaj Jensen	Yamaha
DNF	Leslie van Breda	Suzuki	val
DNF	Dennis Ireland	Suzuki	val
DNF	Michel Rougerie	Suzuki
DNF	Jürgen Steiner	Suzuki
DNF	Bo Granath	Suzuki
DNS	Bengt Slydal	Suzuki

In de 350cc-klasse gingen aanvankelijk Takazumi Katayama en Kork Ballington aan de leiding, terwijl Gregg Hansford en Mick Grant een slechte start hadden. Hansford liet er echter geen gras over groeien: binnen een paar ronden sloot hij aan bij de kopgroep en even later ging hij er zelfs vandoor. Halverwege de race kon Ballington ook weglopen bij Katayama om de tweede plaats veilig te stellen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Gregg Hansford	Kawasaki	50' 17" 80	15
2	Kork Ballington	Kawasaki	+7" 36	12
3	Takazumi Katayama	Yamaha	+21" 67	10
4	Jon Ekerold	Yamaha	+43" 03	8
5	Tom Herron	Yamaha	+51" 56	6
6	Patrick Fernandez	Yamaha	+58" 13	5
7	Pentti Korhonen	Yamaha	+1' 07" 24	4
8	Vic Soussan	Yamaha	+1' 08" 95	3
9	Mick Grant	Kawasaki	+1' 15" 83	2
10	Michel Rougerie	Yamaha	+1 ronde	1
11	Patrick Pons	Yamaha	+1 ronde
12	Olivier Chevallier	Yamaha	+1 ronde
13	Toni Mang	Kawasaki	+1 ronde
14	Eero Hyvärinen	Yamaha	+1 ronde
15	Michel Frutschi	Yamaha	+1 ronde
16	Seppo Rossi	Yamaha	+1 ronde
17	Reino Eskelinen	Yamaha	+1 ronde
18	Lennart Bäckström	Yamaha	+1 ronde
19	Bengt Elgh	Yamaha	+2 ronden
20	Bo Granath	Yamaha	+2 ronden
DNF	John Dodds	Yamaha
DNF	Franco Uncini	Yamaha	val
DNF	Jack Middelburg	Yamaha
DNF	Roland Freymond	Yamaha
DNF	Richard Hubin	Yamaha
DNF	Hans Hansebräten	Yamaha
DNF	Clive Padgett	Yamaha
DNF	Christian Sarron	Yamaha
DNF	Chas Mortimer	Yamaha
DNF	Leif Gustafsson	Yamaha
DNQ	Børge Nielsen	Yamaha
DNS	Kenny Roberts	Yamaha	blessure[1]

Na zijn ruime overwinning in de Zweedse 350cc-race won Gregg Hansford ook de 250cc-klasse. Kork Ballington werd tweede en dat zou ongunstig zijn geweest voor zijn titelaspiraties, ware het niet dat Kenny Roberts in de training geblesseerd was geraakt en zijn krachten wilde sparen voor de 500cc-race. Daardoor kon Ballington zijn voorsprong op Roberts in de 250cc-klasse toch uitbouwen. Hij had nu 69 punten, Roberts slechts 54. Hansford kwam wel erg dichtbij met 67 punten.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Gregg Hansford	Kawasaki	50' 43" 95	15
2	Kork Ballington	Kawasaki	+5" 18	12
3	Patrick Fernandez	Yamaha	+1' 12" 59	10
4	Jon Ekerold	Yamaha	+1' 15" 46	8
5	Tom Herron	Yamaha	+1' 21" 63	6
6	Clive Padgett	Yamaha	+1 ronde	5
7	Mario Lega	Morbidelli	+1 ronde	4
8	Chas Mortimer	Maxton-Yamaha	+1 ronde	3
9	Toni Mang	Kawasaki	+1 ronde	2
10	Hervé Moineau	Yamaha	+1 ronde	1
11	Eero Hyvärinen	Yamaha	+1 ronde
12	Paolo Pileri	Morbidelli	+1 ronde
13	Seppo Rossi	Yamaha	+2 ronden
14	Reino Eskelinen	Yamaha	+2 ronden
15	Per Jansson	Yamaha	+2 ronden
16	Bengt Elgh	Yamaha	+2 ronden
17	Lennart Bäckström	Yamaha	+2 ronden
DNF	John Dodds	Yamaha
DNF	Franco Uncini	Yamaha
DNF	Walter Villa	MBA
DNF	Richard Hubin	Yamaha
DNF	Per-Edvard Carlsson	Yamaha
DNF	Mick Grant	Kawasaki
DNF	Olivier Chevallier	Yamaha
DNF	Vic Soussan	Yamaha
DNF	Pentti Korhonen	Yamaha
DNF	Leif Gustafsson	Yamaha
DNF	Hans Müller	Yamaha
DNF	Roland Freymond	Yamaha
DNF	Seppo Ojala	Yamaha
DNQ	Pekka Nurmi	Yamaha

In 125cc-race liet Ángel Nieto er geen misverstand over bestaan wie de snelste was, maar hij was uiteraard gebonden aan stalorders en moest Pier Paolo Bianchi laten winnen. Eerst hield Nieto echter een tijdje Thierry Espié op, waardoor Bianchi een flinke voorsprong kon nemen, maar daarna reed hij "gewoon" naar Bianchi toe om tot aan de finish aan diens achterwiel te blijven hangen. Doordat Eugenio Lazzarini uitviel werd de stand in het WK weer wat spannender: Lazzarini had 89 punten, Bianchi 70.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Pier Paolo Bianchi	Minarelli	48' 07" 32	15
2	Ángel Nieto	Minarelli	+0" 10	12
3	Thierry Espié	Motobécane	+7" 44	10
4	Per-Edvard Carlsson	Morbidelli	+51" 52	8
5	August Auinger	Morbidelli	+56" 57	6
6	Jean-Louis Guignabodet	Morbidelli	+1' 00" 37	5
7	Clive Horton	Morbidelli	+1' 02" 72	4
8	Matti Kinnunen	Morbidelli	+1' 04" 82	3
9	Hans Müller	Morbidelli	+1' 10" 38	2
10	Walter Koschine	Bender	+1' 18" 92	1
11	Patrick Plisson	Morbidelli	+1 ronde
12	Stefan Dörflinger	Morbidelli	+1 ronde
13	Bernd Schneider	Bender	+1 ronde
14	Tore Alexandersson	Morbidelli	+1 ronde
15	Kees van de Ven	Morbidelli	+2 ronden
16	Jan Bäckström	Maico	+2 ronden
17	Lennart Lundgren	Yamaha	+2 ronden
18	Johnny Wickström	Morbidelli	+2 ronden
19	Johnny Svensson	Bastard Special	+2 ronden
DNF	Maurizio Massimiani	Morbidelli
DNF	Juhani Lehtiranta	Morbidelli
DNF	François Granon	Morbidelli
DNF	Eugenio Lazzarini	MBA	bougiekabel
DNF	Karl Fuchs	Morbidelli
DNF	Laurent Gomis	Morbidelli
DNF	Leif Krigh	Morbidelli
DNF	Roland Olsson	Morbidelli
DNF	Benga Johansson	Morbidelli
DNF	Harald Bartol	Morbidelli
DNF	Ernst Fagerer	Morbidelli
DNQ	Berndth Börjesson	Morbidelli

In Zweden mocht niet getankt worden tijdens de races. Steve Parrish kwam zonder benzine te staan en de monteurs bedachten een creatieve oplossing: ze monteerden de tank van de uitgevallen Michel Rougerie op de machine van Parrish. Veel hielp het niet: Steve werd slechts vijftiende met een ronde achterstand.