Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1979

De trainingen in Joegoslavië werden gehinderd door regen. Dat was vooral een probleem voor de Suzuki-coureurs, die volop aan het experimenteren sloegen met frames, voor- en achtervorken. Het gevolg was dat Wil Hartog zijn verlaagde motorfiets niet kon testen en in de race problemen kreeg door te weinig grondspeling. Bovendien reed de 500cc-klasse hier voor het eerst. Een aantal coureurs ging geblesseerd van start: Jon Ekerold met twee gebroken sleutelbeenderen, Ricardo Tormo met een gebroken vinger, Carlos Lavado was nog herstellende van een beenbreuk en Christian Sarron was nog niet fit na een val in de Formule 750 race op Brands Hatch.

Zoals ook in eerdere jaren moesten personen met een Zuid-Afrikaans of Rhodesisch paspoort een visum voor Joegoslavië aanvragen vanwege de apartheidspolitiek. Jon Ekerold had ook nog een Noors paspoort en Kork Ballington een Brits, maar Alan North, Trevor Tilbury en Nobby Clark (beide monteurs van Kenny Roberts) en Kork Ballington's vrouw Bronwyn kregen geen visum.

Johnny Cecotto was weer voldoende hersteld van zijn knieblessure (opgelopen in april in Oostenrijk), maar Yamaha zette ook Christian Sarron en de Japanner Ikujiro Takaï in om Kenny Roberts te ondersteunen. Roberts had die steun echter helemaal niet nodig. Hij reed naar poleposition, reed de snelste ronde en liep al in het begin van de race ver weg van de concurrentie. Hij had Kel Carruthers als chef-monteur en de Goodyear banden die niemand anders had. Bovendien hadden juist de fabrieksrijders van Suzuki problemen die de privérijders niet kenden: de stuureigenschappen van de Suzuki RG 500's van Barry Sheene, Virginio Ferrari en Wil Hartog waren onder de maat en Barry Sheene monteerde zijn blok zelfs in een frame uit 1976. Hij viel echter al vroeg in de race uit doordat een steen, opgeworpen door de band van Marco Lucchinelli, precies op de twee schroeven die nog in zijn knie zaten terechtkwam. Wil Hartog gebruikte ook een oud frame, maar experimenteerde met de voor- en achterwielophanging waardoor hij een tekort aan grondspeling had. Hartog werd toch nog vierde, achter Ferrari en Franco Uncini. Hartog had vanaf de zesde startrij weer zijn gebruikelijke snelle start gehad en had even aan de leiding gereden.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Kenny Roberts	Yamaha	51' 27" 28	15
2	Virginio Ferrari	Suzuki	+3" 42	12
3	Franco Uncini	Suzuki	+42" 44	10
4	Wil Hartog	Suzuki	+42" 58	8
5	Boet van Dulmen	Suzuki	+47" 03	6
6	Michel Rougerie	Suzuki	+1 ronde	5
7	Christian Sarron	Yamaha	+1 ronde	4
8	Carlo Perugini	Suzuki	+1 ronde	3
9	Steve Parrish	Suzuki	+1 ronde	2
10	Max Wiener	Suzuki	+1 ronde	1
11	Franck Gross	Suzuki	+1 ronde
12	Seppo Rossi	Suzuki	+1 ronde
13	Willem Zoet	Suzuki	+1 ronde
14	Peter Sjöström	Suzuki	+1 ronde
15	Giovanni Pelletier	Suzuki	+2 ronden
16	Raffaele Pasqual	Suzuki	+2 ronden
17	Dennis Ireland	Suzuki	+2 ronden
18	Sergio Pellandini	Suzuki	+2 ronden
19	Didier de Radiguès	Suzuki	+2 ronden
20	Jochen Schmid	Suzuki	+3 ronden
21	Carlos de San Antonio	Suzuki	+3 ronden
DNF	Gianni Rolando	Suzuki	brandstoflekkage
DNF	Johnny Cecotto	Yamaha
DNF	Ikujiro Takaï	Yamaha
DNF	Pierluigi Rimoldi	Paton	motor
DNF	Marco Lucchinelli	Suzuki
DNF	Jack Middelburg	Suzuki	motor
DNF	Philippe Coulon	Suzuki	motor
DNF	Werner Nenning	Suzuki	motor
DNF	Graziano Rossi	Morbidelli	val
DNF	Carlo Prati	Suzuki	motor
DNF	Barry Sheene	Suzuki	ongeval
DNF	Børge Nielsen	Suzuki	motor
DNS	Antonio García	Suzuki

Het feit dat Jon Ekerold in Joegoslavië mocht starten met twee gebroken sleutelbeenderen zette vraagtekens bij de medische keuring. Er ontstond een kopgroep van vijf man, waaronder Ekerold, maar al snel wisten de Kawasaki-rijders Gregg Hansford en Kork Ballington zich los te maken. Zij vochten om de leiding tot Hansford door een gebroken drijfstang uitviel. Achter hen vond een flink gevecht plaats tussen Sadao Asami, Jon Ekerold, Christian Estrosi, Patrick Fernandez, Michel Frutschi, Roland Freymond, Richard Hubin, Toni Mang, Pekka Nurmi en Max Wiener. Nurmi en Asami braken los uit deze groep en Nurmi werd net voor Asami tweede. Ekerold werd bijna vierde, maar viel net voor de finish hard waarbij hij een van de platen in zijn schouder verboog en een been brak.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	[1] Kork Ballington	Kawasaki	49' 09" 08	15
2	Pekka Nurmi	Yamaha	+47" 76	12
3	Sadao Asami	Yamaha	+48" 16	10
4	Patrick Fernandez	Yamaha	+51" 77	8
5	Richard Hubin	Yamaha	+51" 92	6
6	Toni Mang	Kawasaki	+52" 07	5
7	Roland Freymond	Yamaha	+52" 28	4
8	Michel Frutschi	Yamaha	+1' 11" 73	3
9	Patrick Pons	Yamaha	+1' 38" 85	2
10	Gianfranco Bonera	Yamaha	+1 ronde	1
11	Reinhold Roth	Yamaha	+1 ronde
12	Olivier Chevallier	Yamaha	+1 ronde
13	Eero Hyvärinen	Yamaha	+1 ronde
14	Michel Rougerie	Bimota-Yamaha	+1 ronde
15	Yoshimi Matsumoto	Yamaha	+1 ronde
16	Carlos Lavado	Yamaha	+2 ronden
DNF	Gregg Hansford	Kawasaki	gebroken drijfstang
DNF	Walter Villa	Yamaha
DNF	Christian Estrosi	Kawasaki
DNF	Eric Saul	Yamaha
DNF	Paolo Pileri	Yamaha
DNF	Edi Stöllinger	Kawasaki
DNF	Albert Debony	Yamaha
DNF	Walter Migliorati	Yamaha
DNF	Adelio Faccioli	Yamaha
DNF	Randy Mamola	Yamaha
DNF	[2] Jon Ekerold	Yamaha	val na vastloper
DNF	Franco Solaroli	Yamaha
DNF	Max Wiener	Yamaha
DNF	Vic Soussan	Yamaha
DNF	Pentti Korhonen	Yamaha
DNF	Grunwald Harfmann	Yamaha
DNF	Etienne Geeraerdt	Yamaha
DNF	Vladimir Hegel	Yamaha
DNF	Ernst Fagerer	Yamaha
DNF	Michael Schmidt	Yamaha

Morbidelli had eindelijk een goed frame voor Graziano Rossi ontwikkeld en in de 250 cc race wist die daarmee de concurrentie op achterstand te rijden. Gregg Hansford volgde hem aanvankelijk alleen, maar werd bijgehaald door een groep met Kork Ballington, Patrick Fernandez, Toni Mang, Edi Stöllinger, Christian Estrosi en Richard Hubin. Tegen het einde van de race wist Hansford toch weer wat weg te lopen van deze groep, terwijl Ballington problemen kreeg met zijn voorband en Mang met zijn versnellingsbak.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Graziano Rossi	Morbidelli	45' 23" 93	15
2	Gregg Hansford	Kawasaki	+5" 68	12
3	Patrick Fernandez	Yamaha	+11" 11	10
4	[1] Kork Ballington	Kawasaki	+13" 30	8
5	Edi Stöllinger	Kawasaki	+27" 72	6
6	Toni Mang	Kawasaki	+33" 39	5
7	Christian Estrosi	Kawasaki	+37" 69	4
8	Richard Hubin	Yamaha	+47" 22	3
9	Eric Saul	Adriatica	+53" 97	2
10	Randy Mamola	Yamaha	+55" 14	1
11	Walter Villa	Yamaha	+55" 81
12	René Delaby	Yamaha	+1' 28" 28
13	Jean-François Baldé	Kawasaki	+1' 28" 42
14	Olivier Chevallier	Yamaha	+1' 35" 42
15	Thierry Espié	Yamaha	+1 ronde
16	Reino Eskelinen	Yamaha	+1 ronde
17	Reinhold Roth	Yamaha	+1 ronde
18	Marijan Kosic	Yamaha	+2 ronden
19	Vuk Tomanovic	Yamaha	+3 ronden
DNF	Sadao Asami	Yamaha
DNF	Roland Freymond	Yamaha
DNF	Pentti Korhonen	Yamaha
DNF	Jean-Marc Toffolo	Armstrong
DNF	Paolo Pileri	Yamaha
DNF	Vic Soussan	Yamaha
DNF	Grunwald Harfmann	Yamaha
DNF	Rudolf Weiss	Yamaha
DNF	Johann Gasser	Kawasaki
DNF	Igor Akrapovič	Yamaha
DNF	Etienne Geeraerdt	Yamaha
DNF	Peter Baláž	Yamaha

Het scenario van Imola herhaalde zich in Rijeka: Ángel Nieto en Thierry Espié vochten tot de laatste meters om de winst. In de laatste ronde reed Espié nog aan de leiding, maar Nieto passeerde hem als slipstreamend en won nipt. De vraag was wel of Nieto echt moeite had om te winnen of dat hij minder hard reed dan hij zou kunnen om er een show van te maken.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Ángel Nieto	Minarelli	44' 30" 91	15
2	Thierry Espié	Motobécane	+0" 15	12
3	Stefan Dörflinger	Morbidelli	+10" 94	10
4	August Auinger	Morbidelli	+25" 79	8
5	Bruno Kneubühler	MBA	+40" 22	6
6	Matti Kinnunen	MBA	+47" 85	5
7	Pier Paolo Bianchi	Minarelli	+1' 02" 83	4
8	Peter Looijesteijn	MBA	+1' 08" 88	3
9	Per-Edvard Carlsson	MBA	+1' 15" 46	2
10	Fernando González De Nicolás	Morbidelli	+1' 16" 94	1
11	Patrick Hérouard	Morbidelli	+1' 19" 21
12	Marcelino García	Morbidelli	+1' 35" 23
13	Ernst Fagerer	MBA	+1' 46" 77
14	Rolf Blatter	Morbidelli	+1' 48" 52
15	Maurizio Musco	Morbidelli	+1 ronde
16	Clive Horton	Morbidelli	+1 ronde
17	Peter Baláž	Morbidelli	+2 ronden
18	Boris Bajc	MBA	+2 ronden
19	Branko Belavic	Morbidelli	+2 ronden
20	Wolfgang Glawaty	MBA	+3 ronden
DNF	Ricardo Tormo	Bultaco	val
DNF	Maurizio Massimiani	MBA
DNF	Eugenio Lazzarini	Morbidelli
DNF	Hans Müller	MBA
DNF	Jean-Louis Guignabodet	Morbidelli
DNF	Daniele Dall'Olio	Morbidelli
DNF	Patrick Plisson	Morbidelli
DNF	Italo Zerbini	MBA
DNF	Harald Bartol	Morbidelli
DNF	Luigi Rinaudo	MBA
DNF	Alojz Pavlic	MBA
DNF	Enrico Cereda	Morbidelli

Ricardo Tormo had nog geen punten gescoord en in Joegoslavië leek het weer fout te gaan toen hij al in de eerste ronde viel door een fout van een andere rijder. Hij had al ruim een ronde achterstand toen hij de race kon hervatten, maar hij werd toch nog vijfde. Eugenio Lazzarini startte slecht, maar won alsnog, nadat koploper Stefan Dörflinger gevallen was. Peter Looijesteijn volgde Lazzarini nog een tijdje, maar viel ook.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Eugenio Lazzarini	Van Veen-Kreidler	38' 54" 57	15
2	Rolf Blatter	Kreidler	+5" 95	12
3	Hagen Klein	Hess Spezial	+24" 66	10
4	Gerhard Waibel	Kreidler	+1' 04" 38	8
5	Ricardo Tormo	Bultaco	+1' 47" 94	6
6	Joaquín Galí	Bultaco	+2' 00" 70	5
7	Jacky Hutteau	ABF	+1 ronde	4
8	Peter Verbič	Kreidler	+1 ronde	3
9	Claudio Granata	UFO	+1 ronde	2
10	Gerhard Singer	Kreidler	+1 ronde	1
11	Theo Timmer	Bultaco	+1 ronde
12	Otto Machinek	Kreidler	+1 ronde
13	Enrico Cereda	UFO	+1 ronde
14	Paolo Priori	Derbi	+1 ronde
15	Hans-Jürgen Hummel	Kreidler	+1 ronde
16	Miklos Bojan	Kreidler	+1 ronde
17	Bruno Di Carlo	Kreidler	+2 ronden
DNF	Stefan Dörflinger	Kreidler	val
DNF	Patrick Plisson	ABF
DNF	Wolfgang Müller	Kreidler
DNF	Peter Looijesteijn	Kreidler	val
DNF	Claudio Lusuardi	Bultaco
DNF	Aldo Pero	Kreidler
DNF	Ingo Emmerich	Kreidler
DNF	Reiner Scheidhauer	Kreidler
DNF	Luciano Spinello	Kreidler
DNF	Luigi Rinaudo	Tomos
DNF	Kasimir Rapczynski	Kreidler
DNF	Rudolf Kunz	Kreidler
DNF	Günter Schirnhofer	Kreidler
DNF	Guido Mancini	Kreidler
DNF	Reiner Koster	Malanca
DNF	Darko Keletic	Tomos
DNF	Fabrizio Frollani	Kreidler
DNF	Stefan Danielsson	Kreidler
DNF	Vilko Sever	Kreidler