Adnan Januzaj

belgijski piłkarz

Adnan Januzaj (ur. 5 lutego 1995 w Brukseli) – belgijski piłkarz albańskiego pochodzenia[1] występujący na pozycji pomocnika w hiszpańskim klubie Sevilli FC. Wychowanek FC Brussels, występował także w Anderlechcie zanim w 2011 roku, w wieku 16 lat, trafił do Manchesteru oraz do 2022 roku grał w Realu Sociedad. Pierwszą połowę sezonu 2015/16 spędził na wypożyczeniu w Borussii Dortmund. Został powołany na mundial 2018.

Adnan Januzaj
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1995
Bruksela

Wzrost

186 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Sevilla FC

Kariera juniorska
LataKlub
2001–2005FC Brussels
2005–2011RSC Anderlecht
2011–2013Manchester United
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2013–2017Manchester United50(5)
2015–2016Borussia Dortmund (wyp.)6(0)
2016–2017Sunderland A.F.C. (wyp.)25(0)
2017–2022Real Sociedad132(15)
2022–Sevilla FC10(0)
2023İstanbul Başakşehir (wyp.)11(2)
W sumie:234(22)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2014– Belgia15(1)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsceRosja 2018piłka nożna

Kariera klubowa

Januzaj rozpoczął swoją karierę w FC Brussels, jednak w 2005 roku, mając 10 lat, przeniósł się do Anderlechtu[2]. Po udanym sezonie, w marcu 2011 roku, opuścił klub na rzecz Manchesteru United[3] .

Pod koniec sezonu 2012/13 menedżer United sir Alex Ferguson przesunął Januzaja do pierwszego zespołu, przydzielając mu numer 44. Nie wystąpił w żadnym spotkaniu, usiadł jednak na ławce rezerwowych podczas ostatniego spotkania rozgrywek przeciwko West Bromwich Albion[4]. Dzięki swoim występom otrzymał nagrodę dla najlepszego zawodnika drużyny rezerw[5]. Przed sezonem 2013/14 został na stałe włączony do kadry pierwszej drużyny i udał się wraz z nią na przedsezonowe zgrupowanie w Azji, podczas którego zdobył bramkę w spotkaniu z Kitchee. Wyszedł także w podstawowym składzie podczas benefisowego meczu Rio Ferdinanda z Sevillą. United przegrało 1:3, jednak Januzaj asystował przy jedynym golu dla swojego zespołu[6].

„To wielka radość, mieć możliwość dołączenia do Manchesteru United. Odkąd tu trafiłem, ciągle czuję, że to odpowiedni klub dla mnie. Ten sezon jest dla mnie fantastyczny – wyjechałem na przedsezonowe zgrupowanie, zadebiutowałem w wygranym meczu o Tarczę Wspólnoty na Wembley, a następnie wskoczyłem do składu na mecz z Sunderlandem – to jest jak sen. Chcę ciężko pracować, by ugruntować swoją pozycję jako zawodnika Manchesteru United”.

Januzaj pod podpisaniu nowego, pięcioletniego kontraktu z Manchesterem United w październiku 2013 roku[7].

11 sierpnia 2013 roku Januzaj oficjalnie zadebiutował w barwach klubu podczas meczu Tarczy Wspólnoty z Wigan Athletic, zastępując w 84. minucie Robina van Persiego[8]. Miesiąc później, 14 września, zadebiutował w Premier League, gdy w 66. minucie wygranego 2:0 spotkania przeciwko Crystal Palace zmienił na boisku Ashleya Younga[9]. 5 października 2013 roku Januzaj znalazł się w podstawowym składzie na mecz z Sunderland, który United wygrało 2:1, i zdobył dwie bramki[10]. Starając się zniechęcić inne kluby, które mogłoby być zainteresowane ściągnięciem Januzaja po wygaśnięciu jego umowy w czerwcu 2014 roku, 19 października podpisał z Manchesterem United nowy, pięcioletni kontrakt[11]. 3 grudnia został nominowany do nagrody BBC Young Sports Personality of the Year[12].

Januzaj został pominięty w zarejestrowanym we wrześniu 2013 roku wstępnym składzie Manchesteru na rozgrywki Ligi Mistrzów[13], co było dla mediów sporym zaskoczeniem[14]. Ówczesny menedżer David Moyes przyznał później, że była to decyzja czysto taktyczna, mająca umożliwić klubowi zarejestrowanie dodatkowych zawodników. Januzaj nie znajdował się w klubie na tyle długo, by kwalifikować się do „Listy B”, w której w sezonie 2013/14 mogli znaleźć się gracze urodzeni po 1 stycznia 1992 roku, którzy byli uprawnieni do gry w klubie od co najmniej dwóch lat. Z tego powodu Januzaj musiałby zająć miejsce na zaledwie 25-osobowej „Liście A”, odbierając możliwość gry innemu piłkarzowi[14]. Dopiero 7 października pojawiła się możliwość zarejestrowania Januzaja na „Liście B”, jednak w związku z tym nie mógł on wystąpić w dwóch pierwszych spotkaniach Manchesteru, u siebie z Bayerem 04 Leverkusen oraz wyjazdowym z Szachtarem Donieck[13]. Mógł zagrać dopiero od trzeciego spotkania fazy grupowej, przeciwko hiszpańskiemu Realowi Sociedad, jednak nie wystąpił ani w nim, ani też w rewanżowym starciu z Bayerem. W rozgrywkach Ligi Mistrzów zadebiutował 10 grudnia 2013 roku podczas spotkania z Szachtarem w Manchesterze[15].

Na półmetku sezonu 2013/14 do Januzaja przylgnęła łatka symulanta, za co otrzymywał żółte kartki począwszy już od swojego debiutu z Sunderlandem w październiku 2014 roku[16][17]. Za symulowanie ukarano go także w grudniu 2013 podczas spotkania z West Hamem United, gdy upadł na ziemię, mimo tego, że nie został zaatakowany przez Jamesa Collinsa[16]. Trzecią żółtą kartkę otrzymał 1 stycznia 2014 roku w meczu z Tottenhamem Hotspur, co uczyniło go drugim najczęściej karanym za symulowanie graczem w Premier League, odkąd w 2008 roku wprowadzono sankcje za tego typu zachowanie. Kara wzbudziła jednak spore kontrowersje. Januzaj w prosty sposób dał się powalić Danny’emu Rose’owi[16], jednak część obserwatorów uznała, że Rose „nie był skupiony na piłce” i Januzaj nie symulował[18]. David Moyes przyznał, iż wielokrotnie poruszał z Januzajem temat symulowania, jednak żądał także, by sędziowie z większą starannością chronili jego zawodnika od ataków nadgorliwych obrońców przeciwników[19][20][21][22][23].

31 sierpnia 2015 roku Januzaj został wysłany na roczne wypożyczenie do Borussii Dortmund[24], jednak już 7 stycznia 2016 roku podjęto decyzję o skróceniu wypożyczenia i powrocie piłkarza do Manchesteru[25].

12 sierpnia 2016 roku Januzaj ponownie udał się na wypożyczenie - tym razem na rok trafił do Sunderlandu, gdzie spotkał się ze swoim byłym szkoleniowcem z początków gry w Manchesterze United, Davidem Moyesem[26].

12 lipca 2017 roku podpisał kontrakt z Realem Sociedad.

31 sierpnia 2022 roku dołączył do drużyny Sevilli na zasadzie wolnego transferu z Realu Sociedad[27]. 7 września zadebiutował w barwach hiszpańskiej drużyny wchodząc na boisko w meczu z Manchesterem City w pierwszej kolejce grupy G Ligi Mistrzów[28].

3 lutego 2023 roku Januzaj został wypożyczony na pół roku do İstanbulu Başakşehir[29].

Kariera reprezentacyjna

Januzaj był uprawniony do gry w barwach Belgii z powodu swojego miejsca urodzenia, Albanii z powodu swojego pochodzenia, Turcji z powodu pochodzenia dziadków oraz Serbii z powodu spornego statusu ojczyzny jego rodziców – Kosowa. Mógł także występować w reprezentacji Kosowa, która do 2016 roku nie była członkiem FIFA, przez co też nie mogła występować w oficjalnych rozgrywkach i turniejach. W październiku 2013 roku selekcjoner reprezentacji Anglii, Roy Hodgson, wyjawił, że The Football Association zamierza śledzić sytuację Januzaja w celu powołania go w przyszłości[30] Mimo medialnych dyskusji, Januzaj nie spełnia jednak wymogów niezbędnych do reprezentowania Anglii, które zostały nakreślone w Home Nations Agreement[31]. Umowa ta mówi, że zawodnik, przed osiągnięciem osiemnastego roku życia, musi szkolić się w danym kraju przez minimum pięć lat i nie ma możliwości uprawnienia do gry w reprezentacji na podstawie stałego pobytu na terytorium państwa[31][32].

Belgia

W czerwcu 2013 roku były selekcjoner reprezentacji Belgii U-18 i U-19, Marc Van Geersom, przyznał, że Januzaj kilkukrotnie odrzucał powołania do kadry Belgii, gdyż preferował grę w barwach Albanii[33][34], a nawet Kosowa[35].

7 października 2013 roku Marc Wilmots próbował powołać Januzaja na mecze eliminacyjne Mistrzostw Świata 2014 z Chorwacją i Walią, Januzaj odrzucił jednak powołanie, twierdząc, że nie podjął jeszcze decyzji. 16 października 2013 roku zasugerowano, że Januzaj mógłby zdecydować się na reprezentowanie Belgii, jeśli znalazłby się w składzie powołanym na Mistrzostwa Świata 2014.23 kwietnia 2014 roku Wilmots oficjalnie ogłosił, iż Januzaj postanowił związać się z reprezentacją Belgii[36]. Dzień później wiadomość tę potwierdził także menedżer samego piłkarza Dirk De Vriese[37].

13 maja 2014 roku Januzaj znalazł się w 24-osobowej wstępnej kadrze Belgii na Mistrzostwa Świata 2014[38]. Dwa tygodnie później zadebiutował w narodowych barwach podczas towarzyskiego meczu z Luksemburgiem[39], który później został jednak z powodu zbyt dużej liczby przeprowadzonych zmian uznany przez FIFA za nieoficjalny[40]. 3 czerwca znalazł się w ostatecznym składzie Belgii na Mistrzostwa Świata[38], a cztery dni później oficjalnie zadebiutował w jej barwach podczas wygranego 1:0 spotkania towarzyskiego z Tunezją[41]. Wystąpił w barwach Belgii na Mistrzostwach Świata w Rosji, gdzie w meczu z Anglią, wygranym 1:0, strzelił swoją pierwszą reprezentacyjną bramkę.

Statystyki kariery

(aktualne na 19 kwietnia 2023)
KlubSezonLigaLigaPuchar krajuPuchar ligiEuropaInneSuma
MeczeBramkiMecze kuBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramki
Manchester United2013/14Premier League27410402010354
2014/15Premier League1802010210
2015/16Premier League5100002071
Borussia Dortmund (wyp.)2015/16Bundesliga601050120
Sunderland (wyp.)2016/17Premier League2502011281
Real Sociedad2017/18Primera División28310364
2018/19Primera División20141242
2019/20Primera División24454298
2020/21Primera División274107010364
2021/22Primera División3334171445
Łącznie132151562021016823
Sevilla FC2022/23Primera División20103060
Istanbul Basakshir (wyp.)2022/23Süper Lig50102181
Ogólnie w karierze22020236613432028530

Sukcesy

Manchester United
Indywidualne
  • Denzil Haroun Reserve Team Player of the Year: 2012/13
  • Złota Piłka Blue Stars/FIFA Youth Cup: 2013

Życie prywatne

Januzaj urodził się w Brukseli, dokąd jego rodzina wyemigrowała w 1992 roku, gdy ojciec Januzaja uciekał przed rekrutacją do Jugosłowiańskiej Armii[1]. Ojciec Januzaja był najstarszym z sześciorga rodzeństwa z Istok w Kosowie[1]. Wujkowie Januzaja, Januz i Shemsedin, należeli do Armii Wyzwolenia Kosowa, która walczyła o niepodległość podczas wojny domowej. Rodzina ze strony matki Januzaja została deportowana do Turcji przez jugosłowiańskie władze w ramach planu stłumienia albańskich zapędów nacjonalistycznych[1]. Od czasu ogłoszenia przez Kosowo niepodległości w 2008 roku, Januzaj regularnie odwiedza latem swoich dalszych krewnych[1].

Przypisy

Bibliografia