Reprezentacja Walii w piłce nożnej mężczyzn

Tylko raz grała na mistrzostwach świata. Na Mundialu 1958 w Szwecji, reprezentacja Walii prowadzona przez Jimmy’ego Murphy’ego w fazie grupowej zanotowała trzy remisy (1:1 z reprezentacją Węgier, 1:1 z reprezentacją Meksyku oraz 0:0 ze reprezentacją Szwecji). Między reprezentacją Walii a reprezentacją Węgier rozegrano więc dodatkowy mecz (baraż o awans), w którym lepsi okazali się Walijczycy, którzy wygrali 2:1 i awansowali do ćwierćfinału, w którym ulegli 0:1 przyszłym mistrzom świata – reprezentacji Brazylii.

Od tego momentu reprezentacji Walii przez 58 lat nie udało się awansować ani na mistrzostwa świata ani na mistrzostwa Europy, mimo że w reprezentacji Walii grali piłkarze odnoszący spore sukcesy w karierze klubowej tacy, jak m.in.: John Charles (gwiazda Juventusu Turyn, król strzelców Serie A w sezonie 1957/1958), pomocnik Terry Yorath (finalista Pucharu Zdobywców Pucharów 1973 i Pucharu Europy: 1975 z Leeds United), Joey Jones i John Toshack (dwukrotni zdobywcy Pucharu Europy: 1977, 1978 z FC Liverpool), Ian Rush (jeden z najlepszych napastników Europy w latach 80., dwukrotny zdobywca Pucharu Europy: 1981, 1984 z FC Liverpool), bramkarz Neville Southall (zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów 1985 z Evertonem), napastnik Mark Hughes (dwukrotny zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów: w 1991 z Manchesterem United, i w 1998 z Chelsea F.C.), oraz Ryan Giggs (zawodnik Manchesteru United, dwukrotny zdobywca Ligi Mistrzów: 1999, 2008). Europejskie puchary zdobywali także bramkarz Gary Sprake (dwukrotny zdobywca Pucharu Miast Targowych: 1968, 1971 z Leeds United) oraz stoper Mike England (zdobywca Pucharu UEFA 1973 z Tottenhamem Hotspur).

Najbliżej awansu na mistrzostwa Europy reprezentacja Walii była w 1976 i 2003 roku. W fazie ćwierćfinałowej eliminacji do turnieju 1976 w Jugosławii, reprezentacja Walii prowadzona przez Mike’a Smitha przegrała dwumecz z reprezentacją Jugosławii (0:2, 1:1), natomiast w barażach do turnieju 2004 w Portugalii reprezentacja Walii prowadzona przez Marka Hughesa przegrała dwumecz z reprezentacją Rosji (0:0, 0:1).

Mark Hughes był selekcjonerem reprezentacji Walii w latach 1999–2004, następnie w latach 2005–2010 reprezentację Walii prowadził reprezentant kraju, najbardziej utytułowany walijski szkoleniowiec – John Toshack, potem w 2010 roku reprezentację Walii w dwóch meczach prowadził Brian Flynn, dnia 14 grudnia 2010 roku selekcjonerem reprezentacji Walii został reprezentant kraju – Gary Speed, który dnia 27 listopada 2011 roku popełnił samobójstwo^[1].

Po samobójczej śmierci Gary’ego Speeda, dnia 19 stycznia 2012 roku selekcjonerem reprezentacji Walii został Chris Coleman^[2], pod którego wodzą w eliminacjach do mistrzostw świata 2014 w Grupie A zajęła ona 5. miejsce i nie awansowała do turnieju w Brazylii, jednak w eliminacjach do mistrzostw Europy 2016 w grupie B zajęła 2. miejsce (za reprezentacją Belgii), dzięki czemu po raz pierwszy w historii awansowała na mistrzostwa Europy. Na turnieju 2016 we Francji reprezentacja Walii mająca w składzie takich zawodników, jak m.in.: Gareth Bale czy Aaron Ramsey okazała się najlepsza w grupie B, wygrywając 2 mecze i 1 przegrywając (2:1 z reprezentacją Słowacji, 3:0 z reprezentacją Rosji, 1:2 z reprezentacją Anglii), dzięki czemu awansowała do 1/8 finału. W tej fazie turnieju Walijczycy spotkali się z reprezentacją Irlandii Północnej. Dzięki samobójczemu trafieniu Garetha McAuleya wygrali to spotkanie 1:0, awansując tym samym do ćwierćfinału. Zmierzyli się w nim z reprezentacją Belgii, z którą wygrali 3:1 po golach Ashleya Williamsa, Hala Robsona-Kanu, oraz Sama Vokesa. Znaleźli się tym samym w półfinale, w którym zagrali z Portugalią. Przegrali ten mecz 0:2 i odpadli z turnieju.

Po nieudanych dla Walijczyków eliminacjach do mundialu w Rosji 2018 (trzecie miejsce w grupie z siedemnastoma punktami na koncie po czterech zwycięstwach, pięciu remisach i porażce w dziesięciu meczach), Chris Coleman przestał być trenerem reprezentacji^[3]. Na tym stanowisku zastąpił go Ryan Giggs^[4].

Grupa D

Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010 (eliminacje strefy UEFA)/Grupa 4.

Stan na: 15 października 2009

Uwagi:

•  Niemcy zapewniły sobie udział w MŚ 2010
•  Rosja zapewniła sobie udział w barażach do MŚ 2010

Azerbejdżan	X	1:2	0:2	0:0	1:1	0:1
Finlandia	1:0	X	3:3	2:1	0:3	2:1
Niemcy	4:0	1:1	X	4:0	2:1	1:0
Liechtenstein	0:2	1:1	0:6	X	0:1	0:2
Rosja	2:0	3:0	0:1	3:0	X	2:1
Walia	1:0	0:2	0:2	2:0	1:3	X

Grupa G

Osobny artykuł: Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012/Grupa G.

Stan po zakończeniu eliminacji

Anglia	X	2:2	4:0	1:0	0:0
Szwajcaria	1:3	X	3:1	4:1	2:0
Bułgaria	0:3	0:0	X	0:1	0:1
Walia	0:2	2:0	0:1	X	2:1
Czarnogóra	2:2	1:0	1:1	1:0	X

Grupa A

Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014 (eliminacje strefy UEFA)/Grupa 1.

Chorwacja	X	2:0	1:2	0:1	1:0	2:0
Serbia	1:1	X	0:3	2:0	5:1	6:1
Belgia	1:1	2:1	X	2:0	1:0	1:1
Szkocja	2:0	0:0	0:2	X	1:1	1:2
Macedonia Północna	1:2	1:0	0:2	1:2	X	2:1
Walia	1:2	0:3	0:2	2:1	1:0	X

Grupa B

Walia	X	0:0	1:0	2:1	0:0	2:0
Izrael	0:3	X	0:1	1:2	3:0	4:0
Belgia	0:0	3:1	X	5:0	3:1	6:0
Cypr	0:1	1:2	0:1	X	2:3	5:0
Bośnia i Hercegowina	2:0	3:1	1:1	1:2	X	3:0
Andora	1:2	1:4	1:4	1:3	0:3	X

Grupa B

Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016/Grupa B.

Zespół	Pkt	M	W	R	P	Br+	Br−	+/−
Walia	6	3	2	0	1	6	3	+3
Anglia	5	3	1	2	0	3	2	+1
Słowacja	4	3	1	1	1	3	3	0
Rosja	1	3	0	1	2	2	6	-4

Mecze Walijczyków w ramach Euro 2016

3 11 czerwca 2016 18:00 CEST	Walia  Gareth Bale  10' Hal Robson-Kanu  81'	2:1 (1:0) Raport	Słowacja  61' Ondrej Duda	Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux Widzów: 37 831[5] Sędzia: Svein Oddvar Moen

16 16 czerwca 2016 15:00 CEST	Anglia  Jamie Vardy  56' Daniel Sturridge  90+2'	2:1 (0:1) Raport	Walia  42' Gareth Bale	Stade Bollaert-Delelis, Lens Widzów: 34 033[6] Sędzia: Felix Brych

27 20 czerwca 2016 21:00 CEST	Rosja	0:3 (0:2) Raport	Walia  11' Aaron Ramsey  20' Neil Taylor  67' Gareth Bale	Stadium Municipal, Tuluza Widzów: 28 840[7] Sędzia: Jonas Eriksson

1/8 finału

38 25 czerwca 2016 18:00 CEST	Walia  Gareth McAuley  75' (sam.)	1:0 (0:0) Raport	Irlandia Północna	Parc des Princes, Paryż Widzów: 44 342[8] Sędzia: Martin Atkinson

Ćwierćfinał

46 1 lipca 2016 21:00 CEST	Walia  Ashley Williams  31' Hal Robson-Kanu  55' Sam Vokes  86'	3:1 (1:1) Raport	Belgia  13' Radja Nainggolan	Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 45 936[9] Sędzia: Damir Skomina

Półfinał

49 6 lipca 2016 21:00 CEST	Portugalia  Cristiano Ronaldo  50' Nani  53'	2:0 (0:0) Raport	Walia	Parc OL, Lyon Widzów: 55 679[10] Sędzia: Jonas Eriksson

Grupa D

Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2018 (eliminacje strefy UEFA)/Grupa 4.

Walia	X	1:1	1:0	0:1	1:1	4:0
Serbia	1:1	X	3:2	2:2	1:0	3:0
Austria	2:2	3:2	X	0:1	1:1	2:0
Irlandia	0:0	0:1	1:1	X	1:0	2:0
Gruzja	0:1	1:3	1:2	1:1	X	1:1
Mołdawia	0:2	0:3	0:1	1:3	2:2	X

Grupa E

Osobny artykuł: Eliminacje Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa E.

Chorwacja	X	2:1	3:1	3:0	2:1
Walia	1:1	X	1:0	2:0	2:1
Słowacja	0:4	1:1	X	2:0	2:0
Węgry	2:1	1:0	1:2	X	1:0
Azerbejdżan	1:1	0:2	1:5	1:3	X

Grupa E

Belgia	X	3:1	3:0	8:0	3:1
Walia	1:1	X	1:0	5:1	0:0
Czechy	1:1	2:2	X	1:0	2:0
Białoruś	0:1	2:3	0:2	X	4:2
Estonia	2:5	0:1	2:6	2:0	X

Baraże

Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2022 (eliminacje strefy UEFA)/Baraże.

24 marca 2022 20:45 CET	Walia  Bale  25', 51'	2:1 (1:0) Raport	Austria  65' (sam.) B. Davies	Cardiff City Stadium, Cardiff Widzów: 32 053 Sędzia: Szymon Marciniak

5 czerwca 2022 18:00 CEST	Walia  Jarmołenko  34' (sam.)	1:0 (1:0) Raport	Ukraina	Cardiff City Stadium, Cardiff Widzów: 32 660 Sędzia: Antonio Mateu Lahoz

Mistrzostwa Europy

Udział w mistrzostwach Europy
Rok	Kwalifikacje	Wynik
1960	Nie zakwalifikowała się
1964
1968
1972
1976
1980
1984
1988
1992
1996
2000
2004
2008
2012
2016	Awans	III/IV miejsce
2020	Awans	1/8 finału
2024	Nie zakwalifikowała się

26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021–11 lipca 2021^[11]. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2021.

Nr	Imię i nazwisko	Data urodzenia	Występy	Gole	Klub
Bramkarze
1	Wayne Hennessey	24 stycznia 1987	96	0	Crystal Palace
12	Danny Ward	22 czerwca 1993	16	0	Leicester City
21	Adam Davies	17 lipca 1992	2	0	Stoke City
Obrońcy
2	Chris Gunter	21 lipca 1989	102	0	Charlton Athletic
3	Neco Williams	13 kwietnia 2001	13	1	Liverpool
4	Ben Davies	24 kwietnia 1993	63	0	Tottenham Hotspur
5	Tom Lockyer	3 grudnia 1994	13	0	Luton Town
6	Joe Rodon	22 października 1997	17	0	Tottenham Hotspur
14	Connor Roberts	23 września 1995	29	2	Swansea City
17	Rhys Norrington-Davies	22 kwietnia 1999	5	0	Sheffield United
22	Chris Mepham	5 listopada 1997	20	0	Bournemouth
24	Ben Cabango	30 maja 2000	3	0	Swansea City
Pomocnicy
7	Joe Allen	14 marca 1990	62	2	Stoke City
8	Harry Wilson	22 marca 1997	28	5	Liverpool
10	Aaron Ramsey	26 grudnia 1990	66	17	Juventus
15	Ethan Ampadu	14 września 2000	26	0	Chelsea
16	Joe Morrell	3 stycznia 1997	18	0	Luton Town
18	Jonny Williams	9 października 1993	28	1	Cardiff City
19	David Brooks	8 lipca 1997	20	2	Bournemouth
20	Daniel James	10 listopada 1997	23	4	Manchester United
23	Dylan Levitt	17 listopada 2000	9	0	Manchester United
25	Rubin Colwill	27 kwietnia 2002	1	0	Cardiff City
26	Matthew Smith	22 listopada 1999	14	0	Manchester City
Napastnicy
9	Tyler Roberts	12 stycznia 1999	13	0	Leeds United
11	Gareth Bale (c)	16 lipca 1989	95	33	Real Madryt
13	Kieffer Moore	8 sierpnia 1992	20	6	Cardiff City

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Aktualizacja: 29 listopada 2022

Najwięcej goli w kadrze

Aktualizacja: 29 listopada 2022

• Oficjalna strona związku (ang.)
• Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-21)]. (ang.).
• Profil na National Football Teams (ang.)
• RSSSF – archiwum wyników (ang.)
• RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą meczów i goli (ang.)
• Planet World Cup – archiwum wyników reprezentacji na Mundialu 1958 (ang.)
• Planet World Cup – kadra reprezentacji Walii z Mundialu 1958 (ang.)
• Planet World Cup – archiwum wyników z eliminacji do mistrzostw świata (ang.)