Alexia Putellas

Alexia Putellas urodziła się w prowincji Barcelona jako córka Jaume Putellasa Roty i Elisabet „Eli” Segury Sabaté^[19][20]. Już od wczesnego dzieciństwa była fanką FC Barcelony^[21]. Jako dziecko często podróżowała wraz z ojcem z grupą kibiców Dumy Katalonii, Penye z Mollet del Vallès na mecze na Camp Nou w Barcelonie^[22].

Wczesna kariera

Alexia Putellas karierę piłkarską rozpoczęła w 2001 roku w juniorach CE Sabadell^[23], w którym została zapisana przez przyjaciela rodziny, który w przeszłości był zawodnikiem klubu^[24]. Grała w klubie do 2005 roku. Następnie w latach 2005–2006 była członkinią akademii FC Barcelony, La Masia, w której grała w drużynach juniorskich, po czym w 2006 roku przeszła do juniorów Espanyolu, w których grała do 2010 roku^[25], po czym przeszła do występującej w Superlidze Femenina seniorskiej drużyny klubu, w której zadebiutowała w sezonie 2009/2010^[25]. Była częścią klubu, który 5 czerwca 2010 roku na Artunduaga w Basauri wygrał z Rayo Vallecano 3:1 (Putellas nie grała), dzięki czemu wygrał rozgrywki, a dla Putellas był to pierwszy triumf w tych rozgrywkach w karierze^[26].

W sezonie 2010/2011 zdobyła z klubem wicemistrzostwo Hiszpanii oraz dotarła do finału Copa de la Reina 2011, w którym 19 czerwca 2011 roku na La Ciudad del Fútbol w Las Rozas de Madrid, Espanyol przegrała z FC Barceloną 1:0 po dogrywce, a Putellas w 101. minucie została zastąpiona przez Déborę Garcíę^[27].

11 lipca 2011 roku została zawodniczką UD Levante, z którym nie wzięła udziału w Copa de la Reina 2012 z powodu braku kwalifikacji klubu w sezonie 2010/2011. W sezonie 2011/2012 rozegrała 34 mecze, w których zdobyła 15 goli, będąc tym samym najlepszym strzelcem klubu^[5], który rozgrywki ligowe zakończył na 5. miejscu.

FC Barcelona

Sezon 2012/2013

Putellas latem 2012 roku została zawodniczką FC Barcelony, w której w latach 2005–2006 grał w drużynach juniorskich i od razu stała się jedną z najważniejszych zawodniczek Dumy Katalonii^[28]. Duma Katalonii po raz pierwszy zdobyła Copę Catalunya. W wyniku zdobycia przez Dumę Katalonii w sezonie 2011/2012 swojego pierwszego w historii mistrzostwa Hiszpanii, klub z Putellas w składzie zadebiutował w Lidze Mistrzyń^[29]. Pierwszy mecz Dumy Katalonii w tych rozgrywkach odbył się 26 września 2012 roku, gdzie w pierwszym meczu domowym w 1/16 finału, Duma Katalonii przegrała z angielskim Arsenalem Londyn 0:3^[30], natomiast 4 października 2012 roku przegrała 4:0, przegrywając rywalizację w 1/16 finału z Kanonierami, kończąc tym samym udział w rozgrywkach.

4 maja 2013 roku po wygranym 2:1 meczu wyjazdowym z Athletic Bilbao Duma Katalonii zapewniła sobie drugie z rzędu mistrzostwo Hiszpanii, które dla Putellas było pierwszym takim trofeum w karierze^[31]. Mecz, który został rozegrany na San Mamés z udziałem 25 000 widzów, został zapamiętany przez Putellas jako jeden z jej ulubionych meczów w jej karierze, ponieważ w tym meczu „poczuła się jak piłkarz”^[32][28].

Natomiast w Copa de la Reina 2013 Duma Katalonii awansowała do finału, w którym 16 czerwca 2013 roku na La Ciudad del Fútbol w Las Rozas de Madrid wygrała z CFF Zaragoza 4:0, a Putellas w 80. minucie, mijając dwie obrończynie oraz bramkarkę CFF Zaragozy, wbiła piłkę do siatki, zdobywając gola na 3:0. Gol stał się popularny i wywołał poruszenie w hiszpańskich mediach piłkarskich^[33][32][34]. Duma Katalonii ostatecznie wygrała 4:0, dzięki czemu wygrała rozgrywki, tym samym zdobywając swoją pierwszą w historii dublet^[35].

Putellas, dla której był to pierwszy triumf w tych rozgrywkach w barwach Dumy Katalonii oraz trzeci w karierze, po raz pierwszy w karierze została MVP finału^[36].

Sezon 2013/2014

Putellas zdobyła trzecie z rzędu mistrzostwo Hiszpanii (27 meczów Dumy Katalonii bez porażki)^[37]. Stanowiła również o sile Dumy Katalonii w Copa de la Reina 2014, w którym w każdej fazie zdobywała gola. W ćwierćfinale Duma Katalonii wygrała rywalizację z Realem Sociedad (1:0 – gol Putellas w 67. minucie, 0:0)^[38], dzięki czemu awansowała do półfinału, w którym wygrała rywalizację z Rayo Vallecano (2:1 – gol Putellas w 40. minucie na 2:0, 1:0)^[39], a w finale, rozegranym 22 czerwca 2014 roku na Estadio Alfonso Murube w Ceucie, w którym przeciwnikiem Dumy Katalonii było Athletic Bilbao^[40], Putellas w 90. minucie zdobyła gola na 1:1, tym samym doprowadzając do dogrywki, następnie do serii rzutów karnych, w którym Putellas wykorzystała swoją próbę, decydującą o wygranej Dumy Katalonii w tej serii 5:4, a zarazem triumfie Dumy Katalonii w tych rozgrywkach^[41], a Putellas po raz drugi z rzędu została MVP finału^[42]. Był to drugi triumf Putellas w tych rozgrywkach w barwach Dumy Katalonii oraz trzeci w karierze, a zarazem 5. znaczące trofeum^[41].

Sezon 2014/2015

Duma Katalonii po raz drugi zdobyła Copę Catalunya. W 1/16 finału Ligi Mistrzyń Duma Katalonii wygrała rywalizację z czeską Slavią Praga (1:0, 3:0 – gol Putellas w 20. minucie na 1:0, pierwszy gol Putellas w tych rozgrywkach)^[43], dzięki czemu awansowała do 1/8 finału, w którym przegrała rywalizację z angielskim Bristol City (0:1, 1:1), kończąc tym samym udział w rozgrywkach.

Putellas zdobyła trzecie z rzędu mistrzostwo Hiszpanii, które Duma Katalonii zapewniła sobie 18 kwietnia 2015 roku po zremisowanym 1:1 meczu domowym z Atlético Madryt^[43][44][45].

Sezon 2015/2016

Duma Katalonii po raz trzeci zdobyła Copę Catalunya. Putellas nie zagrała 7 października 2015 roku w pierwszym meczu wyjazdowym Dumy Katalonii z kazachskim BIIK Kazygurt w Lidze Mistrzyń, który zakończył się remisem 1:1^[46]. Jednak już 14 października 2015 roku w rewanżowym meczu domowym zagrała, w którym w drugiej połowie zastąpiła Sandrę Paños oraz w 65. minucie asystowała przy golu Jennifer Hermoso na 4:0^[47]. Duma Katalonii zdecydowanie awansowała do 1/8 finału, w którym wygrała rywalizację z holenderskim Twente Enschede (1:0, 1:0), natomiast w ćwierćfinale przegrała rywalizację z francuskim Parisem Saint-Germain (0:0, 0:1), kończąc tym samym udział w rozgrywkach. 3 listopada 2015 roku wraz z Gerardem Piqué została wybrana Piłkarką Roku w Katalonii dzięki m.in.: udanym występom na mistrzostwach świata 2015 w Kanadzie oraz zdobyciu mistrzostwa Hiszpanii w 2013, 2014, sezonie 2014/2015^[48]. Do tej nagrody były nominowane także klubowe koleżanki Putellas z Dumy Katalonii: Marta Corredera i Marta Torrejón. 8 listopada 2015 roku w wygranym 10:0 meczu wyjazdowym z Fundación Albacete, po raz pierwszy w swojej karierze zdobyła cztery gole w jednym meczu^[19].

Natomiast w Copa de la Reina 2016 rozegranym na La Ciudad del Fútbol w Las Rozas de Madrid, w ćwierćfinale, rozegranym 18 czerwca 2016 roku, Duma Katalonii wygrała z Realem Sociedad 5:1, Putellas zdobyła dwa gole: odpowiednio w 33. i 3. minucie doliczonego czasu gry na 2:0 i 5:1, ustalając tym samym wynik meczu, a także w 30. minucie asystowała przy golu Míriam Diéguez na 1:0, dzięki czemu Duma Katalonii awansowała do półfinału^[49], w którym 24 czerwca 2016 roku wygrała 3:0 z UD Levante, dzięki czemu awansowała do finału, w którym 26 czerwca 2016 roku przegrała z Atlético Madryt 2:3, a Putellas w 84. minucie została zastąpiona przez Sandrę Hernández.

Putellas zdobyła wicemistrzostwo Hiszpanii oraz została wybrana do Drużyny sezonu tych rozgrywek. Zakończyła sezon 2016/2017 jako drugi najlepszy strzelec Dumy Katalonii w Primera División (18 goli)^[50].

Sezon 2016/2017

Duma Katalonii po raz czwarty zdobyła Copę Catalunya. 22 lutego 2017 roku po raz pierwszy została nominowana do Drużyny FIFPro XI, gdzie znalazła się na liście napastniczek^[51][52]. W sezonie 2016/2017 Duma Katalonii po raz pierwszy w historii awansowała do półfinału Ligi Mistrzyń w którym przegrała rywalizację z francuskim Parisem Saint-Germain (1:3, 0:2), kończąc tym samym udział w rozgrywkach^[53][54]. 18 czerwca 2017 roku na La Ciudad del Fútbol w Las Rozas de Madrid Duma Katalonii wygrała Copa de la Reina 2017 po wygranej w finale 4:1 z Atlético Madryt^[55], w którym Putellas w 70. minucie zdobyła gola na 3:1. Był to trzeci triumf Putellas w tych rozgrywkach w barwach Dumy Katalonii oraz czwarty w karierze^[55].

Putellas zdobyła także wicemistrzostwo Hiszpanii.

Sezon 2017/2018

Duma Katalonii po raz piąty zdobyła Copę Catalunya. 30 września 2017 roku Putellas w wygranym 10:0 meczu domowym z CD Santa Teresa, Putellas po raz pierwszy wystąpiła w roli kapitana Dumy Katalonii, gdyż cztery zawodniczki pełniące tę funkcję nie zagrały w tym meczu^[56]. W 2017 roku została także wybrana Piłkarką Roku w Katalonii.

W ćwierćfinale Copa de la Reina 2018, w którym Duma Katalonii wygrała rywalizację z UD Levante (1:0, 1:0), Putellas zdobyła jedyne gole w obu meczach, dzięki czemu awansowała do półfinału^[57][58], w którym 26 maja 2018 roku na Estadi Municipal de Reus w Reus wygrała z Athletic Bilbao 4:3 w serii rzutów karnych (2:2 p.d.), dzięki czemu awansowała do finału, w którym 2 czerwca 2018 roku na Estadio Romano w Méridzie wygrała 1:0 po dogrywce z Atlético Madryt, dzięki czemu wygrała rozgrywki. Był to czwarty triumf Putellas w tych rozgrywkach w barwach Dumy Katalonii oraz piąty w karierze.

Putellas zdobyła także wicemistrzostwo Hiszpanii.

Sezon 2018/2019

Duma Katalonii po raz szósty zdobyła Copę Catalunya. W sezonie 2018/2019 została czwartym kapitanem Dumy Katalonii (pierwsza jej taka nominacja w karierze)^[59]. 12 września 2018 roku w pierwszym meczu wyjazdowym 1/16 finału Ligi Mistrzyń Duma Katalonii niespodziewanie przegrała z kazachskim BIIK Kazygurt 3:1, a Putellas w doliczonym czasie pierwszej połowy zdobyła gola samobójczego na 1:0^[60][61], jednak 26 września 2018 roku w meczu domowym Duma Katalonii wygrała 3:0, tym samym awansując do 1/8 finału, w którym wygrała rywalizację ze szkockim Glasgow City (5:0, 3:0), natomiast w ćwierćfinale wygrała rywalizację z norweskim LSK Kvinner (3:0, 1:0), po raz drugi w historii awansując do półfinału tych rozgrywek, w którym wygrała rywalizację z niemieckim Bayernem Monachium (1:0, 1:0)^[62][63], dzięki czemu Duma Katalonii po pierwszy w historii awansowała do finału tych rozgrywek, w którym 18 maja 2019 roku na Groupama Aréna w Budapeszcie przegrała z francuskim Olympique Lyon 4:1^[64]. Mimo przegranego finału, Putellas została wybrana do Drużyny sezonu tych rozgrywek^[65]. 25 kwietnia 2019 roku Putellas przedłużyła kontrakt z Dumą Katalonii do 2022 roku^[66].

Putellas zdobyła również wicemistrzostwo Hiszpanii oraz została wybrana do Drużyny sezonu tych rozgrywek. Zakończyła sezon 2018/2019 jako najlepszy strzelec Dumy Katalonii (18 goli we wszystkich rozgrywkach, w tym 16 goli w Primera División).

Sezon 2019/2020

Duma Katalonii po raz siódmy zdobyła Copę Catalunya. W sezonie 2019/2020 po raz pierwszy została pierwszym kapitanem Dumy Katalonii^[67], gdyż dotychczasowa zawodniczka pełniąca tę funkcję, Vicky Losada najpierw zmagała się z kontuzją ścięgna podkolanowego, potem coraz częściej była omijania przy ustalaniu kadry meczowej Dumy Katalonii. 7 września 2019 roku Duma Katalonii zadebiutowała na swoim nowym domowym obiekcie – Estadi Johan Cruyff w Sant Joan Despí, w meczu z CD Tacón, który wkrótce został przekształcony w Real Madryt^[68][69]. Putellas w 8. minucie zdobyła pierwszą bramkę meczu, będąc tym samym pierwszą zawodniczką, która zdobyła gola na tym stadionie. 11 września 2019 roku Duma Katalonii wygrała 2:0 w pierwszym meczu wyjazdowym z włoskim Juventusem Turynem w ramach 1/16 finału Ligi Mistrzyń, a Putellas w 39. minucie zdobyła pierwszą bramkę meczu^[70], natomiast 25 września 2019 roku w meczu u siebie, Putellas w 32. minucie zdobyła pierwszą bramkę meczu, będąc tym samym pierwszą zawodniczką, która zdobyła gola w tych rozgrywkach na Estadi Johan Cruyff w Sant Joan Despí^[22]. Mecz zakończył się wygraną Dumy Katalonii 2:1 oraz awansem do 1/8 finału, w którym Duma Katalonii wygrała rywalizację z białoruskim FK Mińsk (5:0, 3:1).

W dniach 5–9 lutego 2020 roku na Estadio Helmántico w Salamance była rozgrywana pierwsza edycja Superpucharu Hiszpanii. 6 lutego 2020 roku w półfinale Duma Katalonii wygrała z Atlético Madryt 3:2, dzięki czemu awansowała do finału, w którym 9 lutego 2020 roku wygrała z Realem Sociedad aż 10:1, a Putellas zdobyła dwa gole: odpowiednio w 7. i 44. minucie na 2:0 i 6:0. Duma Katalonii tym samym zdobyła pierwsze od dwóch lat znaczące trofeum^[71]. 16 lutego 2020 roku w wygranym 7:0 ligowym meczu u siebie ze Sportingiem Huelva, Putellas w 74. minucie zdobyła gola z rzutu karnego na 5:0, a także rozegrała swój 300. mecz w barwach Dumy Katalonii, dołączając tym samym do Melanie Serrano, Marty Unzué i Vikcy Losady, które również rozegrały powyżej 300. meczów w barwach Dumy Katalonii^[72][73], a 1 marca 2020 roku, tuż przed rozpoczęciem domowego meczu ligowego z CFF Madrid (5:0), Putellas została uhonorowana kamieniem milowym^[74].

Po wybuchu pandemii COVID-19 na początku marca 2019 roku, wszystkie rozgrywki sportowe, w tym piłkarskie zostały zawieszone. Wkrótce władze Primera División podjęły decyzję o zakończeniu rozgrywek Primera División po 21 kolejkach, a ponieważ Duma Katalonii prowadziła w tabeli ligowej, została po raz pierwszy od 2015 roku mistrzostwo Hiszpanii, a dla Putellas to czwarty triumf w rozgrywkach, które zakończyła z 10 golami oraz 8 asystami w 20 meczach^[75], dzięki czemu została MVP rozgrywek^[11][12].

Po wznowieniu rozgrywek zmieniono formułę rozgrywek na turniej finałowy, którego mecze odbyły się na San Mamés w Bilbao oraz na Estadio Anoeta w San Sebastián^[76], a także w którym wszystkie zespoły, które awansowały do ćwierćfinału, rozegrały w każdej fazie po jednym meczu. W ćwierćfinale, rozegranym 21 sierpnia 2020 roku na San Mamés w Bilbao, Duma Katalonii wygrała 1:0 z Atlético Madryt, natomiast w półfinale, rozegranym 25 sierpnia 2020 roku na Estadio Anoeta w San Sebastián przegrała 1:0 z późniejszym finalistą, VfL Wolfsburg, kończąc tym samym udział w rozgrywkach. W pomeczowym wywiadzie, Putellas pytana o przepaść w jakości między Dumą Katalonii a innymi renomowanymi europejskimi klubami, stwierdziła, że „nie ma dystansu”^[77][78]. Putellas za swoje osiągnięcia w sezonie 2019/2020 została nominowana do Drużyny Roku UEFA 2020^[79].

Pomimo zakończenia sezonu 2019/2020 nie ukończono wówczas rozgrywek Copa de la Reina 2019/2020, których mecze półfinałowe i finałowy zostały przesunięte na sezon 2020/2021. 8 października 2020 roku w półfinale Duma Katalonii wygrała u siebie 6:0 z FC Sevillą, dzięki czemu awansowała do finału, w którym 13 lutego 2021 roku na Estadio La Rosaleda w Maladze wygrała z Dux Logroño 3:0, dzięki czemu wygrała rozgrywki, a Putellas w 42. minucie zdobyła gola z rzutu karnego. Był to piąty triumf Putellas w tych rozgrywkach w barwach Dumy Katalonii oraz szósty w karierze^[80].

Sezon 2020/2021

Ponieważ pierwszy kapitan Dumy Katalonii, Vicky Losada przez większość sezonu 2020/2021 była rezerwową w klubie, Putellas pełniła jej funkcję przez większość sezonu 2020/2021. 4 października 2020 roku na Estadio Alfredo Di Stéfano w Madrycie po raz pierwszy w historii odbyło się kobiece El Clásico (potoczna nazwa meczów FC Barcelony z Realem Madryt), w którym Duma Katalonii wygrała z Los Blancos 4:0, a Putellas w 75. minucie zdobyła gola na 4:0, ustalając tym samym wynik meczu^[81][82].

6 stycznia 2021 roku Putellas po raz pierwszy była kapitanem Dumy Katalonii podczas kobiecego meczu na Camp Nou w Barcelonie, w którym Duma Katalonii wygrała 5:0 z Espanyolem. W 44. minucie zdobyła głową pierwszego gola meczu po podaniu z rzutu rożnego Caroline Graham Hansen, otwierając wynik meczu, będąc tym samym pierwszą zawodniczką, która zdobyła gola na tym stadionie^[83]. 13 stycznia 2021 roku w meczu półfinałowym Superpucharu Hiszpanii 2021 z Atlético Madryt rozgrywanego na Estadio de los Juegos Mediterráneos w Almeríi, Putellas w 90. minucie zdobyła gola z rzutu wolnego na 1:1, dzięki czemu doprowadziła do dogrywki, a potem do serii rzutów karnych, w której Duma Katalonii przegrała 3:1, kończąc tym samym udział w turnieju. Była to pierwszy z zaledwie trzech przegranych meczów Dumy Katalonii w sezonie 2020/2021^[84]. 31 stycznia 2021 roku podczas drugiego kobiecego El Clásico (meczu z Realem Madryt) na Estadi Johan Cruyff w Sant Joan Despí, w 14. minucie strzeliła pierwszą bramkę meczu, zdobywając tym samym 100. golem ligowym z barwach Dumy Katalonii^[85][86]. Mecz zakończył się wygraną Dumy Katalonii 4:1.

W rozgrywkach Ligi Mistrzyń Duma Katalonii po raz drugi w historii awansowała do finału tych rozgrywek. Dzień przed finałem, który był zaplanowany na 16 maja 2021 roku na Gamla Ullevi w Göteborgu, Putellas trenowała indywidualnie z mocno zabandażowanym lewym udem z powodu nadwerężenia ścięgna podkolanowego i jej udział w tym meczu był zagrożony^[87][88], jednak ostatecznie, mimo kontuzji, Putellas wystąpiła w finale, w którym przeciwnikiem Dumy Katalonii była Chelsea Londyn. Duma Katalonii już w 30. sekundzie meczu objęła prowadzenie po golu samobójczym Melanie Leupolz na 1:0. W 14. minucie Putellas zdobyła gola z rzutu karnego, podwyższając wynik meczu na 2:0^[89]. W 21. minucie meczu Putellas podała piłkę na polu karnym do Aitany Bonmatí, która zdobyła gola na 3:0, a gol został później wybrany piątym najlepszym golem w rozgrywkach^[90]. Putellas w 71. minucie została zastąpiona przez Vicky Losadę. Ostatecznie Duma Katalonii wygrała z The Blues 4:0 (największy rozmiar zwycięstwa w dotychczasowych finałach tych rozgrywek), zdobywając tym pierwszą w swojej historii Ligę Mistrzyń, a Putellas została wybrana do Drużyny sezonu tych rozgrywek^[91], a 13 sierpnia 2021 roku została nominowana do nagrody dla Pomocniczki sezonu Ligi Mistrzyń^[92], którą 26 sierpnia 2021 roku wygrała^[9][93]. 26 maja 2021 roku po dwóch meczach ligowych, w których nie zagrała z powodu poprzedniej kontuzji, wróciła do składu Dumy Katalonii na mecz półfinałowy Copa de la Reina z CFF Madrid na Estadio Municipal de Butarque w Leganés, w którym Putellas zdobyła dwa gole: odpowiednio w 16. i 69. minucie na 1:0 i 4:0, otwierając wynik meczu, a także ustalając wynik meczu, dzięki czemu Duma Katalonii awansowała do finału. Putellas została tym samym pierwszą zawodniczką Dumy Katalonii, która przekroczyła liczbę 10 goli w Copa de la Reina^[94]. W finale, rozegranym 30 maja 2021 roku na tym samym stadionie, w którym przeciwnikiem Dumy Katalonii było UD Levante, a Putellas zdobyła dwa gole: w 29. minucie głową na 2:0 po podaniu z rzutu rożnego Lieke Martens oraz w 73. minucie najdalszego prawego rogu na 4:2^[95][96], ustalając tym samym wynik meczu, dzięki czemu Duma Katalonii została triumfatorem rozgrywek, zdobywając tym samym potrójną koronę (Duma Katalonii zdobyła również mistrzostwo Hiszpanii), jako pierwszy hiszpański kobiecy klub piłkarski, a Putellas z 5 golami została królem strzelców oraz MVP finału^[97][98]. Był to szósty triumf Putellas w tych rozgrywkach w barwach Dumy Katalonii oraz siódmy w karierze. Putellas zakończyła sezon 2020/2021 z 26 golami zdobytymi we wszystkich rozgrywkach, co uczyniło ją najskuteczniejszą pomocniczką w Europie^[99].

Sezon 2021/2022

Po odejściu Vicky Losady, która pełniła funkcję kapitanki zespołu, do Manchesteru City, Alexia przejęła jej rolę w sezonie 2021/22^[100]. 25 sierpnia 2021 r. Putellas została nominowana wraz z koleżankami z drużyny, Jennifer Hermoso i Lieke Martens, do nagrody Piłkarki Roku UEFA^[101], a dzień później została ogłoszona laureatką tej nagrody, stając się tym samym pierwszą hiszpańską zawodniczką, która ją otrzymała^[9][10].

8 września 2021 r. zawodniczka przedłużyła swój kontrakt z FC Barceloną do 2024 roku^[102]. 25 września 2021 r. w wygranym 8:0 meczu domowym z Valencią zdobyła jednego z najszybszych hat tricków w historii Dumy Katalonii (3 gole w ciągu 4 minut, z czego jeden z odległości ponad 37 m)^[103].

8 października 2021 r. po raz pierwszy została nominowana w plebiscycie Złotej Piłki. 29 listopada 2021 r., w 122. rocznicę założenia swojego klubu, została wybrana najlepszą zawodniczką i pomocniczką na świecie^{[104][105][6][7]}.

26 września 2021 r. otrzymała tytuły Piłkarki Roku oraz Rozgrywającej Roku według IFFHS^[106][107].

Została również Piłkarką Roku według portalu Goal.com oraz Piłkarką Roku w Katalonii, a 27 grudnia 2021 r. otrzymała nagrodę Globe Soccer Awards dla najlepszej zawodniczki świata.

Juniorska

Alexia Putellas rozpoczęła międzynarodową karierę od gry w reprezentacji Hiszpanii U-15^[108][109].

Wkrótce rozpoczęła występy w reprezentacji Hiszpanii U-17, z którą odnosiła sukcesy na turniejach międzypaństwowych. Na mistrzostwach Europy U-17 2010 rozegranych na Centre sportif de Colovray w szwajcarskim Nyonie, La Roja najpierw 22 czerwca 2010 roku wygrała z reprezentacją Holandii U-17 3:0, a w finale 26 czerwca 2010 roku wygrała z reprezentacją Irlandii U-17 4:1 w serii rzutów karnych (0:0 p.d.)^[110], dzięki czemu została triumfatorem turnieju (pierwszy triumf drużyny La Roja w tej kobiecej kategorii wiekowej i pierwszy od 2004 roku triumf na poziomie juniorskim) oraz zakwalifikowała się na odbywające się w tym samym roku w Trynidadzie i Tobago mistrzostwa świata U-17. La Roja w Grupie C wygrała wszystkie 3 mecze: 6 września 2010 roku na Ato Boldon Stadium w Couvie z reprezentacją Japonii U-17 (4:1 – gol Putellas w 28. minucie na 2:0), 9 września 2010 roku na tym samym stadionie z reprezentacją Nowej Zelandii U-17 (3:1) oraz 13 września 2010 roku na Manny Ramjohn Stadium w Marabelli z reprezentacją Wenezueli U-17 (2:1), dzięki czemu zdecydowanie wygrała Grupę C i awansowała do ćwierćfinału, w którym 17 września 2010 roku na Ato Boldon Stadium w Couvie wygrała z reprezentacją Brazylii U-17 2:1^[111], natomiast w półfinale rozegranym 21 września 2010 roku na tym samym stadionie przegrała z reprezentacją Korei Południowej U-17 1:2 (asysta Putellas w 23. minucie przy golu Amandy Sampedro na 1:0)^[112], w wyniku czego przystąpiła do meczu o 3. miejsce, w którym La Roja 25 września 2010 roku na Hasely Crawford Stadium w Port-of-Spain wygrała z reprezentacją Korei Północnej U-17 1:0, dzięki czemu zakończyła turniej na 3. miejscu.

Na mistrzostwach Europy U-17 2011 rozegranych na Centre sportif de Colovray w szwajcarskim Nyonie, La Roja najpierw 28 lipca 2011 roku wygrała z reprezentacją Islandii U-17 4:0^[113], a Putellas zdobyła dwa gole (odpowiednio w 28. i 36. minucie na 2:0 i 3:0), a w finale 31 lipca 2011 roku wygrała z reprezentacją Francji U-17 1:0, dzięki czemu obroniła tytuł mistrza Europy U-17^[114].

W 2012 roku była kapitanem reprezentacji Hiszpanii U-19 podczas mistrzostw Europy U-19 2012 w tureckiej Antalyi. Na turnieju zagrała we wszystkich 5 meczach drużyny La Roja: 2 lipca 2012 roku na World of Wonders Futbol Merkezi z reprezentacją Serbii U-19 (3:0), 5 lipca 2012 roku na Titanic Hotel Futbol Sahası z reprezentacją Anglii U-19 (4:0 – gol Putellas w 17. minucie na 1:0), 8 lipca 2012 roku na Mardan Spor Kompleksi z reprezentacją Szwecji U-19 (0:0), dzięki czemu La Roja zajęła 2. miejsce w Grupie B i awansowała do półfinału, w którym 11 lipca 2012 roku na Mardan Spor Kompleksi wygrała 1:0 z reprezentacją Portugalii U-19 1:0 (Putellas w 87. minucie asystowała przy golu Raquel Pinel)^[112], dzięki czemu awansowała do finału, w którym 14 lipca 2012 roku na tym samym stadionie przegrała 1:0 po dogrywce z reprezentacją Szwecji U-19 (Putellas została zastąpiona w 83. minucie przez Nelly Maestro), zdobywając tym samym wicemistrzostwo Europy U-19. Był to ostatni młodzieżowy turniej międzypaństwowy Putellas.

W drugiej rundzie eliminacji mistrzostw Europy U-19 2013 znalazła się w Grupie 6, w której wszystkie mecze zostały rozegrane w Niemczech^[115]. Putellas zagrała we wszystkich 3 meczach drużyny La Roja: 4 kwietnia 2013 roku na Waldstadion w Viernheim z reprezentacją Niemiec U-19 (1:2), 6 kwietnia 2013 roku na Sportzentrum Süd w Heidelbergu z reprezentacją Czech U-19 (2:1 – gol Putellas w 74. minucie na 1:1) oraz 9 kwietnia 2013 roku na Waldstadion w Viernheim z reprezentacją Grecji U-19 (2:3 – gol Putellas w 12. minucie na 1:1). La Roja zajęła 3. miejsce w Grupie 6, z jednym zwycięstwem i dwiema porażkami^[116], nie awansując tym samym do mistrzostw Europy U-19 w Walii.

Łącznie w latach 2011–2013 w reprezentacji Hiszpanii U-19 rozegrała 20 meczów, w których zdobyła 13 goli.

Putellas była także z juniorskimi reprezentacjami Katalonii mistrzem Hiszpanii U-14, U-15 i U-17^[5].

Seniorska

Alexia Putellas 28 czerwca 2013 roku w Vejle zadebiutowała w seniorskiej reprezentacji Hiszpanii w zremisowanym 2:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Danii^[117]. Dzień później, 29 czerwca 2013 roku selekcjoner drużyny La Roja, Ignacio Quereda powołał Putellas na mistrzostwa Europy 2013 w Szwecji^[118], która tym samym zadebiutowała na seniorskim turnieju międzypaństwowym. 12 lipca 2013 roku na Linköping Arena w Linköping w pierwszym swoim meczu w Grupie C La Roja wygrała 3:2 z reprezentacją Anglii, po zwycięskim golu głową Putellas w 3. minucie doliczonego czasu gry (inne źródła, w tym BBC, przypisują gola bramkarce reprezentacji Anglii Karen Bardsley, gdyż ich zdaniem Putellas nie zdołała trafić dośrodkowaniem Adriany Martín z lewgo skrzydła, a Karen Bardsley skierowała piłkę głową. BBC przypisuje również asystę przy bramce Adrianie Martín). Był to zarazem pierwszy gol Putellas w drużynie La Roja^[119], a także pierwsza wygrana drużyny La Roja na turnieju tej rangi od mistrzostw Europy 1997 w Norwegii i Szwecji, a także jedyna wygrana na tym turnieju^[120]. Następnie La Roja rozegrała 2 mecze na Nya Parken w Norrköping: 15 lipca 2013 roku z reprezentacją Francji (0:1) oraz 18 lipca 2018 roku z reprezentacją Rosji (1:1), dzięki czemu La Roja zajęła 2. miejsce w Grupie C i awansowała do ćwierćfinału, w którym 22 lipca 2013 roku na Guldfågeln Arena w Kalmarze przegrała 3:1 z późniejszym wicemistrzem Europy, reprezentacją Norwegii, kończąc tym samym udział w turnieju.

11 maja 2015 roku Putellas została powołana przez selekcjonera drużyny La Roja, Ignacio Queredę na mistrzostwa świata 2019 w Kanadzie, które były zarówno dla Putellas, jak i La Roja pierwszym udziałem na turnieju tej rangi^[121]. Na turnieju zagrała we wszystkich 3 meczach drużyny La Roja, która słabo zaprezentowała się na turnieju: na Stadionie Olimpijskim w Montrealu 9 czerwca 2015 roku z reprezentacją Kostaryki (1:1), 13 czerwca 2015 roku z reprezentacją Brazylii (0:1) oraz 17 czerwca 2017 roku na TD Place Stadium w Ottawie z reprezentacją Korei Południowej (1:2). La Roja zajęła 4. miejsce w Grupie E, kończąc tym samym udział w turnieju, natomiast zawodniczki wraz z Putellas na czele domagały się dymisji selekcjonera Ignacio Queredy, powołując się na słabe przygotowanie do turnieju i utratę pewności siebie.

Wkrótce Ignacio Quereda został zastąpiony przez byłego selekcjonera Putellas w reprezentacji Hiszpanii U-17, Jorge Vildę. 20 czerwca 2017 roku powołał Putellas na mistrzostwa Europy 2017 w Holandii^[122]. Na turnieju zagrała we wszystkich 4 meczach drużyny La Roja: 19 lipca 2017 roku na De Vijverberg w Doetinchem z reprezentacją Portugalii (2:0), 23 lipca 2017 roku na Rat Verlegh Stadion w Bredzie z reprezentacją Anglii (0:2) oraz 27 lipca 2017 roku na De Adelaarshorst w Deventer z reprezentacją Szkocji (1:0), dzięki czemu La Roja zajęła 2. miejsce w Grupie D i awansowała do ćwierćfinału, w którym 30 lipca 2017 roku na Koning Willem II Stadion w Tilburgu przegrała z reprezentacją Austrii 5:3 w serii rzutów karnych (0:0 p.d.), a Putellas w 68. minucie zastąpiła Vicky Losadę^[123]. W tym samym roku wraz z drużyną La Roja triumfowała w Algarve Cup 2017, natomiast w 2018 roku w Cyprus Women’s Cup 2018.

20 maja 2019 roku Putellas została powołana przez selekcjonera drużyny La Roja, Jorge Vildę na mistrzostwa świata 2019 we Francji, które były zarówno dla Putellas, jak i drużyny La Roja drugim udziałem na turnieju tej rangi^[124]. Na turnieju zagrała we wszystkich 4 meczach La Roja: 8 czerwca 2019 roku na Stade Océane z Hawrze z reprezentacją Południowej Afryki (3:1), 12 czerwca 2019 roku na Stade du Hainaut w Valenciennes z reprezentacją Niemiec (0:1) oraz 17 czerwca 2019 na Stade Océane z Hawrze z reprezentacją Chin (0:0), dzięki czemu La Roja zajęła 2. miejsce w Grupie B i awansowała do 1/8 finału, w którym przeciwnikiem La Roja była reprezentacja Stanów Zjednoczonych. 24 czerwca 2019 roku na Stade Auguste Delaune w Reims mimo imponującej gry drużyny La Roja przegrała z późniejszym triumfatorem turnieju 1:2, kończąc tym samym udział w turnieju, a Putellas w 79. minucie została zastąpiona przez Andreę Falcón^[125].

W dniach 5–11 marca 2020 roku podczas rozgrywanego w Stanach Zjednoczonych turnieju SheBelieves Cup 2020 La Roja rozegrała trzy mecze: 5 marca 2020 roku na Exploria Stadium w Orlando z reprezentacją Japonii (3:1 – gol Putellas w 8. minucie na 1:0), 8 marca 2020 roku na Red Bull Arena w Harrison z reprezentacją Stanów Zjednoczonych (0:1) oraz 11 marca 2020 roku na Toyota Stadium we Frisco z reprezentacją Anglii (1:0 – gol Putellas w 83. minucie)^[126]. La Roja zakończyła turniej na 2. miejscu (tuż za reprezentacją Stanów Zjednoczonych), a Putellas, która z 2 golami wraz z Lucíą Garcíą, Maną Iwabuchi i Christen Press została królem strzelców turnieju, została również MVP turnieju^[127][128].

W tym samym roku, po zdiagnozowaniu raka u bliskiej przyjaciółki Putellas z reprezentacji Hiszpanii, Virginii Torrecilli, Putellas przejęła numer 14, w którym Virginia Torrecilla grała w La Roja. Putellas zapowiedziała, że nie zamierza oddać numeru, dopóki Virginia Torrecilla nie wróci do drużyny La Roja^[129][130]. W 2021 roku została jednym z trzech kapitanów La Roja, dołączając tym samym do Irene Paredes i koleżanki z FC Barcelony, Jennifer Hermoso^[108]

26 października 2021 roku podczas wygranego 6:0 meczu eliminacyjnego mistrzostw świata 2023 na Stadionie Kołosu w Kowaliwce z reprezentacją Ukrainy, wystąpiła po raz 91. w reprezentacji Hiszpanii, pobijając tym samym rekord Marty Torrejón pod względem liczby rozegranych meczów w drużynie La Roja, a w 8. minucie zdobyła gola na 1:0, otwierając tym samym wynik meczu^[131][132]. 2 listopada 2021 roku została wybrana Piłkarką Roku w reprezentacji Hiszpanii^[133].

Putellas rozegrała również w latach 2014–2016 3 mecze w reprezentacji Katalonii, w których zdobyła 1 gola, 22 grudnia 2016 roku, na 2:0, w wygranym 5:0 meczu towarzyskim z reprezentacją Galicji.

Alexia Putellas jako nastolatka została doceniona za swoją grę w Espanyolu i reprezentacji Hiszpanii U-17 i przedstawiona jako jeden z najlepszych talentów jej pokolenia. Komentatorzy podkreślali jej umiejętności rozgrywania na pozycji skrzydłowej, które zaprezentowała podczas mistrzostw świata U-17 2010 w Trynidadzie i Tobago, na których La Roja zajęła 3. miejsce^[112]. Putellas, grająca głównie lewą nogą, przez większą część swojej kariery grała głównie jako napastniczka lewego skrzydła. W ostatnich latach z powodu zrównoważonych składów jej drużyn, przeszła na głębszą rolę rozgrywającej, zajmując pozycję lewej środkowej pomocniczki zarówno w FC Barcelonie, jak i w reprezentacji Hiszpanii. Chociaż zazwyczaj gra na środku pomocy, często gra w ataku Dumy Katalonii, ze zdolnością gry jako ofensywnej pomocniczki i drugiej napastniczki^[134]. W razie potrzeby gra również na pozycji defensywnej pomocniczki lub lewej obrończyni w celu otwarcia Dumie Katalonii przestrzeni i utrzymania posiadania piłki^[135][136]. Putellas regularnie kończy każdy sezon jako jedna z najlepszych zawodniczek Dumy Katalonii, zarówno pod względem zdobytych goli, jak i zaliczonych asyst. W sezonie 2018/2019 była najlepszym strzelcem Dumy Katalonii we wszystkich rozgrywkach, natomiast w sezonie 2020/2021 najlepiej punktowaną pomocniczką w Europie^{[137][138][8]}.

Jest przedstawiana jako idealna pomocniczka Dumy Katalonii, z wizją, umiejętnością podania i dokładnością podania, która przypomina jej męskich odpowiedników z najlepszych lat Dumy Katalonii^[139][140]. Portale, takie jak m.in. Goal, opisują ją jako „doskonałą technicznie”, kreatywną i zdecydowaną^[8]. Oprócz zdolności technicznych jest chwalona za zdolności przywódcze. W wieku 23 lat została jednym z kapitanów Dumy Katalonii^[141]. Według legendy Dumy Katalonii, Andrésa Iniesty Putellas jest „wzorem do naśladowania” oraz zawiera wartości godne reprezentowania Dumy Katalonii^[142][143].

Klubowe

(aktualne na dzień 31 grudnia 2021)

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar krajowy		Superpuchar krajowy		UEFA[144]		Regionalne[145]		Łącznie
			Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole
Espanyol	2009/2010	Superliga Femenina	1	0	0	0	–		–		?	?	1	0
	2010/2011	Superliga Femenina	24	3	4	1	–		–		?	?	28	4
Łącznie			25	3	4	1	–		–		?	?	29	4
UD Levante	2011/2012	Primera División	34	15	–		–		–		–		34	15
Łącznie			34	15	–		–		–		–		34	15
FC Barcelona	2012/2013	Primera División	30	12	5	1	–		2	0	2	0	39	13
	2013/2014	Primera División	30	8	5	2	–		6	0	2	1	43	11
	2014/2015	Primera División	26	6	2	0	–		4	1	2	1	34	8
	2015/2016	Primera División	29	18	3	2	–		5	0	2	0	39	20
	2016/2017	Primera División	28	10	3	0	–		8	0	2	4	45	14
	2017/2018	Primera División	29	9	4	2	–		4	1	2	0	39	12
	2018/2019	Primera División	28	16	2	1	–		8	1	0	0	38	18
	2019/2020	Primera División	20	10	3	1	2	2	6	3	2	2	33	18
	2020/2021	Primera División	31	18	3	5	1	1	7	2	–		42	26
	2021/2022	Primera División	14	12	0	0	0	0	5	5	–		19	17
Łącznie			265	119	30	14	3	3	55	13	14	8	367	157
Łącznie w karierze			324	137	30	15	3	3	55	13	14	8	430	176

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 30 listopada 2021)

Reprezentacja	Rok	Mecze	Gole
Hiszpania	2013	8	1
	2014	7	0
	2015	12	2
	2016	9	3
	2017	14	3
	2018	9	4
	2019	16	1
	2020	6	4
	2021	12	5
Łącznie		93	23
Katalonia	2014	1	0
	2015	1	0
	2016	1	1
Łącznie		3	1

Gole w reprezentacji

Hiszpania
Lp.	Data	Stadion	Przeciwnik	Gole	Wynik	Turniej
1.	12.07.2013	Linköping Arena, Linköping	Anglia	3:2	3:2	Euro 2013
2.	10.02.2015	Pinatar Arena, San Pedro del Pinatar	Austria	1:0	2:2	Mecz towarzyski
3.	27.10.2015	Sonera Stadium, Helsinki	Finlandia	1:0	2:1	El. Euro 2017
4.	24.01.2016	Stadion Pod Malim Brdom, Petrovac	Czarnogóra	3:0	7:0	El. Euro 2017
5.	08.04.2016	Complexo Desportivo da Covilhã, Covilhã	Portugalia	2:0	4:1	El. Euro 2017
6.	15.09.2016	La Ciudad del Fútbol, Las Rozas de Madrid	Czarnogóra	12:0	13:0	El. Euro 2017
7.	30.06.2017	Pinatar Arena, San Pedro del Pinatar	Belgia	1:0	7:0	Mecz towarzyski
8.				3:0
9.	28.11.2017	Estadi de Son Moix, Palma	Austria	1:0	4:0	El. Mundialu 2019
10.	20.01.2018	Pinatar Arena, San Pedro del Pinatar	Holandia	1:0	2:0	Mecz towarzyski
11.	05.03.2018	AEK Arena, Larnaka	Czechy	2:0	2:0	Cyprus Cup 2018
12.	07.06.2018	Estadio de La Condomina, Murcja	Izrael	2:0	2:0	El. Mundialu 2019
13.	08.11.2018	Estadio Municipal de Butarque, Leganés	Polska	2:1	3:1	Mecz towarzyski
14.	05.04.2019	Estadio Vicente Sanz, Don Benito	Brazylia	1:1	2:1	Mecz towarzyski
15.	05.03.2020	Exploria Stadium, Orlando	Japonia	1:0	3:1	SheBelieves Cup 2020
16.	11.03.2020	Toyota Stadium, Frisco	Anglia	1:0	1:0	SheBelieves Cup 2020
17.	23.10.2020	Estadio La Cartuja, Sewilla	Czechy	4:0	4:0	El. Euro 2022
18.	27.11.2020	La Ciudad del Fútbol, Las Rozas de Madrid	Mołdawia	7:0	10:0	El. Euro 2022
19.	10.06.2021	Estadio Municipal de Santo Domingo, Alcorcón	Belgia	2:0	3:0	Mecz towarzyski
20.	16.09.2021	Tórsvøllur, Thorshavn	Wyspy Owcze	4:0	10:0	El. Mundialu 2023
21.	26.10.2021	Stadion Kołos, Kowaliwka	Ukraina	1:0	6:0	El. Mundialu 2023
22.	25.11.2021	Estadio La Cartuja, Sewilla	Wyspy Owcze	11:0	12:0	El. Mundialu 2023
23.	30.11.2021	Estadio La Cartuja, Sewilla	Szkocja	6:0	8:0	El. Mundialu 2023
Katalonia
1.	22.12.2016	Estadio da Lomba, Vilagarcía de Arousa	Galicja	2:0	5:0	Mecz towarzyski

Espanyol

• Wicemistrzostwo Hiszpanii: 2011
• Copa de la Reina: 2010
• Finał Copa de la Reina: 2011

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2013, 2014, 2015, 2020, 2021
• Wicemistrzostwo Hiszpanii: 2016, 2017, 2018, 2019
• Copa de la Reina: 2013, 2014, 2017, 2018, 2020, 2021
• Finał Copa de la Reina: 2016
• Superpuchar Hiszpanii: 2020
• Liga Mistrzyń: 2021
• Finał Ligi Mistrzyń: 2019
• Copa Catalunya: 2012, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019

Reprezentacja Hiszpanii

• Wicemistrzostwo Europy: 2012
• 3. miejsce na mistrzostwach świata U-17: 2010
• Mistrzostwo Europy U-17: 2010, 2011
• Algarve Cup: 2017
• Cyprus Cup: 2018

Reprezentacja Katalonii

• Mistrzostwo Hiszpanii U-14, U-15, U-17

Indywidualne

• Złota Piłka: 2021
• Pomocniczka Roku: 2021
• Globe Soccer Awards: 2021
• Piłkarka Roku według IFFHS: 2021
• Rozgrywająca Roku według IFFHS: 2021
• Piłkarka Roku GOAL50: 2021
• Piłkarka Roku UEFA: 2021
• MVP sezonu Primera División: 2020
• Król strzelców Copa de la Reina: 2021
• MVP finału Copa de la Reina: 2013, 2014, 2021
• Drużyna sezonu Primera División: 2016, 2019
• Pomocniczka sezonu Ligi Mistrzyń: 2021
• Drużyna sezonu Ligi Mistrzyń: 2019, 2021
• Piłkarka Roku w reprezentacji Hiszpanii: 2021
• Piłkarka Roku w Katalonii: 2015, 2017, 2021
• Król strzelców SheBelieves Cup: 2020
• MVP SheBelieves Cup: 2020
• Drużyna Fútbol Draft: 2010, 2012, 2013, 2014, 2015

W młodości idolami Alexii Putellas byli zawodnicy FC Barcelony: Andrés Iniesta, Rivaldo i Ronaldinho oraz zawodniczka Olympique Lyon, Louisa Nécib^{[23][32][34][19]}.

W 2012 roku, dwa tygodnie przed rozpoczęciem mistrzostw Europy U-19 2012 w tureckiej Antalyi zmarł ojciec Putellas, Jaume^{[146][23][147]}. Czasami, celebrując zdobycie gola, Putellas podnosi palce w stronę nieba w celu zadedykowania gola ojcu^{[34][148][149]}.

Putellas studiowała administrację i zarządzanie na Uniwersytecie Pompeu Fabry w Barcelonie, jednak potem przerwała naukę z powodu kariery piłkarskiej^{[120][24][150][149]}.

14 października 2019 roku Putellas wypowiedziała się przeciwko wyrokom więzienia wobec przywódców Katalońskiego Ruchu Niepodległościowego w wyniku referendum przeprowadzonego 1 października 2017 roku, mówiąc, że to “nie jest rozwiązanie”^[151][152].

Sponsorem Alexii Putellas jest firma Nike. W 2019 roku podczas imprezy promocyjnej nowych butów firmy Nike, PhantomVNM Boots, zdobyła najdłuższego gola z dystansu (100 metrów)^[153][154]. Po awansie do finału Ligi Mistrzyń 2018/2019 była twarzą promocyjną firmy Nike dla Dumy Katalonii. Hasło na billboardzie wyświetlanym na ulicach Barcelony brzmiało: „Nie graj o finały, graj o historię”^[155].

Putellas jest również sponsorowana przez Visę^[156][157].

• Alexia Putellas w bazie Visa (ang.)
• Alexia Putellas. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)]. w bazie FIFA (ang.)
• Szablon:Soccerway-women
• Alexia Putellas. es.levanteud.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)]. w bazie UD Levante (hiszp.)
• Alexia Putellas. fcbarcelona.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-29)]. w bazie FC Barcelony (ang.)