Rivaldo

Po odejściu (z powodu powrotu Louisa van Gaala na stanowisko trenera) z Barcelony po udanych MŚ 2002, zmienił klub na AC Milan, z którym zdobył Puchar Włoch, Superpuchar Europy i wygrał Ligę Mistrzów. Nie potrafił się jednak odnaleźć na San Siro dlatego zarząd Milanu postanowił rozwiązać obowiązujący go kontrakt.

Rivaldo przez kilka ostatnich sezonów grał w lidze greckiej. Z Olympiakosem zdobył 3 tytuły mistrza kraju i 2 puchary kraju. Stał się największą gwiazdą ligi greckiej. W sezonie 2006/2007 jego klubowym kolegą był obrońca reprezentacji Polski Michał Żewłakow. W 2007 po tym, jak Olympiakos nie wpłacił pieniędzy na fundację Rivaldo wspomagającą biedne brazylijskie dzieci, a zarząd Olympiakosu zaoferował mu przedłużenie kontraktu tylko na jeden rok, podpisał kontrakt z AEK-iem na dwa lata.

W 2008 Rivaldo w wieku 36 lat opuścił AEK i podpisał roczny kontrakt z uzbeckim klubem Bunyodkor Taszkent^[2], którego trenerem był słynny piłkarz – Zico również znajdujący się na liście 100 najlepszych piłkarzy XX wieku FIFA 100. Szczegółów umowy Rivaldo z uzbeckim klubem nie ujawniono.

W listopadzie 2010 został ponownie piłkarzem Mogi Mirim EC, którego w tym czasie również był prezesem, podpisując roczny kontrakt^[3], jednak pod koniec stycznia 2011 został na rok wypożyczony do São Paulo. W swoim pierwszym meczu dla nowego klubu – przeciwko Linense (3 lutego, wygrana 3:2) – zdobył bramkę.

W 1999 został uznany za najlepszego piłkarza świata przez magazyn „World Soccer” oraz FIFA. Jest także laureatem „Złotej Piłki” w plebiscycie France Football.

15 marca 2014 roku oficjalnie ogłosił zakończenie kariery^[4]. Jednak z powodu słabej gry Mogi Mirim EC, które po ośmiu kolejkach w brazylijskiej Serie B zajmowało ostatnią pozycję, postanowił wznowić karierę dla dobra drużyny^[5].

Po wznowieniu kariery, reprezentując barwy Mogi Mirim, grał w tym klubie ze swoim synem. W meczu 13. kolejki drugiej ligi brazylijskiej, doszło do niecodziennej sytuacji podczas domowego, wygranego 3:1 meczu z klubem Macaé EFC^[6], ponieważ w tym spotkaniu wszystkie bramki dla jednej drużyny zdobyli ojciec z synem^[7].

Wystąpił w reprezentacji 74 razy i strzelił 35 bramek. Podczas francuskich finałów MŚ, gdy Canarinhos zdybyli wicemistrzostwo świata, Rivaldo rozegrał 7 spotkań, w których strzelił 3 gole. Na mistrzostwach świata w 2002 był jedną z gwiazd całego turnieju – zdobył 5 bramek i 3 asysty. Został drugim strzelcem zespołu oraz całego turnieju (wspólnie z Miroslavem Klose; królem strzelców został wtedy Ronaldo). Zrezygnował z gry w reprezentacji po mistrzostwach świata w Niemczech w 2006, w których nie wziął udziału.

W latach 2008–2015 pełnił funkcję prezesa klubu Mogi Mirim EC, gdzie również grał^[8].

18 stycznia 2019 roku marokański klub Chabab Mohammédia ogłosił, że nowym dyrektorem technicznym oraz trenerem zostanie Rivaldo. Brazylijczyk zaprzeczył, że umowa została zawarta, ponieważ podpisał przedwstępną umowę, w której klub musi uzyskać awans z National (trzeciego szczebla w lidze marokańskiej)^[9][10].

Reprezentacyjne

Brazylia

• Mistrzostwo Świata 2002
• Wicemistrzostwo Świata 1998
• Copa América 1999
• Puchar Konfederacji 1997
• Brązowy medal IO 1996

Klubowe

Palmeiras

• Campeonato Paulista 1994, 1996
• Campeonato Brasileiro Série A 1994
• Copa Euro América 1996

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii 1997/98, 1998/99
• Puchar Króla 1997/98
• Superpuchar Europy 1997

AC Milan

• Liga Mistrzów 2002/03
• Puchar Włoch 2002/03
• Superpuchar Europy 2003

Cruzeiro

• Campeonato Mineiro: 2004

Olympiakos

• Mistrzostwo Grecji 2004/05, 2005/06, 2006/07
• Puchar Grecji 2004/05, 2005/06

Bunyodkor

• Mistrzostwo Uzbekistanu 2008, 2009, 2010
• Puchar Uzbekistanu 2008, 2010

Indywidualne

• Złota Piłka 1999
• Piłkarz roku FIFA 1999
• Piłkarz roku World Soccer 1999
• Najlepszy piłkarz Copa América 1999
• Król strzelców Copa América 1999
• Król strzelców Ligi Mistrzów 2000
• Srebrny but mistrzostw świata 2002
• Piłkarz Roku Primera División 1998/1999
• Wicekról strzelców Primera División 1998, 1999, 2001
• Obcokrajowiec Roku greckiej ligi 2005, 2006, 2007, 2008
• Król strzelców uzbeckiej ligi 2009
• FIFA 100

Dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Rose Fereira (1993-2003), z którą ma dwójkę dzieci: syna Rivaldo Vítora Moscę Ferreirę Júniora, znanego jako Rivaldinho, który podobnie jak ojciec jest piłkarzem, oraz córkę Thamirys. Od 2004 spotyka się z Elizą Kaminski, z którą obecnie jest żonaty. Mają trójkę dzieci: córkę Rebecę i dwóch synów: João Vitora oraz Isaque'a.