Czapla czczona

Występuje na wybrzeżach południowo-wschodniej i wschodniej Azji (od Bangladeszu po Japonię oraz na Filipinach i w Indonezji), Australii i Oceanii (Nowa Gwinea, Nowa Zelandia, Tasmania i inne wyspy aż po Polinezję Francuską na wschodzie). Jest to ptak osiadły, w niewielkim stopniu przemieszcza się poza sezonem lęgowym^[2].

Wygląd

Brak wyraźnie zaznaczonego dymorfizmu płciowego, za to stwierdza się polimorfizm – występują dwa typy upierzenia jasny i ciemny (liczniejszy). Krótkie żółte nogi, brązowy dziób, miodowe tęczówki, żółto-zielona skóra wokół oczu. Typ ciemny posiada kontrastujący z resztą upierzenia biały pas na gardle.

Wymiary średnie

• długość ciała ok. 57–66 cm
• rozpiętość skrzydeł ok. 90–110 cm
• masa ciała ok. 400 g

Gniazduje samotnie lub w koloniach zakładanych w dżungli, między palmami, namorzynami, na skałach, a nawet w starych budynkach. Lęgi odbywają się przez cały rok. Gniazdo to platforma zbudowana z patyków, wyłożona wodorostami. Samica składa zwykle 2–3 bladozielononiebieskie jaja, które są wysiadywane przez około 28 dni przez oboje rodziców. Samiec i samica dzielą się rodzicielskimi obowiązkami i pomagają młodym przez ok. 6 tygodni od wyklucia^[6].

Żywi się różnego typu rybami oceanicznymi, skorupiakami i mięczakami.

IUCN uznaje czaplę czczoną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2006 roku szacowano, że liczebność światowej populacji mieści się w przedziale 100 000 – 1 000 000 osobników. Ze względu na brak istotnych zagrożeń oraz dowodów na spadki liczebności BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny^[4].

Wyróżnia się dwa podgatunki E. sacra^[2][7]:

• E. s. sacra (Gmelin, 1789) – wybrzeża południowo-wschodniej i wschodniej Azji po Australię i Oceanię
• E. s. albolineata (G.R. Gray, 1859) – Nowa Kaledonia, Wyspy Lojalności

• Bruce Campbell, The Dictionary of Birds in Colour, George Rainbird Ltd., 1974, London.

• Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
• Eastern Reef-Heron. [w:] HeronConservation [on-line]. The IUCN-SCC Heron Specialist Group. [dostęp 2020-02-21]. (ang.).