Izydor z Sewilli

Głównym źródłem wiedzy o życiu Izydora jest „Wykaz ksiąg świętego Izydora”, autorstwa Brauliona z Saragossy^[1].

Izydor urodził się około 560 roku w Kartagenie, jako syn Seweriana i Turtur^[2]. Miał dwóch starszych braci: Leandra i Fulgencjusza oraz młodszą siostrę Florentynę^[3]. Po śmierci rodziców wychowaniem Izydora zajęli się jego bracia, zwłaszcza Leander^[3]. Był on mnichem oraz biskupem, dlatego Izydor mógł kształcić się w szkole diecezjalnej lub klasztornej^[4]. W młodości studiował Pismo Święte oraz dzieła Warrona, Swetoniusza, Kapelli i Kasjodora^[5]. Prawdopodobnie był też nauczycielem w sewilskiej szkole, natomiast nigdy nie wstąpił do zakonu^[6]. Około 600 roku został arcybiskupem Sewilli, po śmierci swojego brata^[7]. W 619 roku przeprowadził synod, na którym ustalił granice diecezji Écija oraz Kordoba, a także potępił poglądy monofizyckie^[8]. W 633 roku zwołał kolejny synod, na którym ujednolicono zasady liturgii, zalecono edukację duchowieństwa i uregulowano nadzór biskupów nad sędziami^[9]. W tym czasie zredagował także księgę („Hispana”), w której zawarł 105 dekretów papieskich, oraz 67 postanowień synodalnych^[10]. Prawdopodobnie był także autorem Vetus Laina Hispana – łacińskiego przekładu Biblii^[10].

W czasie swojej posługi wspierał klasztory, a dochody przekazywał biednym^[10]. Był doradcą kilku królów wizygockich, panujących na półwyspie iberyjskim: Gundemara, Sisebuta, Swintili i Sisenanda^[11]. W marcu 636 roku poważnie zachorował i poprosił by zaniesiono go do kościoła św. Wincentego^[11]. Tam przyjął namaszczenie chorych, pomodlił się i pożegnał z przyjaciółmi^[12]. Zmarł 4 kwietnia i został pochowany obok rodzeństwa: Leandra i Florentyny^[12].

Zajmował się klasyfikacją magii. Opierając się na źródłach klasycznych magię dzielił na geomancję (wróżenie z ziemi), hydromancję (wróżenie z wody), aeromancję (wróżenie z powietrza), a także piromancję (wróżenie z ognia). Za magię uznawał też wróżenie z lotu i głosów ptaków oraz wykorzystywanie wnętrzności zwierząt w tym celu. Astrologia także była przez niego uznawana za formę magii. Jako część magii wyróżniał także uroki (czyli opieranie się na słowach w celach magicznych) oraz ligatury (przywiązywanie do potencjalnego pacjenta magicznych przedmiotów w celach kuracyjnych), a także inne niewymienione zjawiska. Uważał, że każda magia ma charakter demoniczny^[13].

Kanonizacja formalna Izydora z Sewilli odbyła się w 1598 roku – kanonizował go Klemens VIII^[14]. W 1722 papież Innocenty XIII ogłosił św. Izydora doktorem Kościoła^[14].

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (4 kwietnia)^[14], natomiast uroczystości w Hiszpanii odbywają się 26 kwietnia^[15].

W ikonografii św. Izydor przedstawiany jest jako stary biskup z paliuszem^[14].

Jest patronem Internetu^[16].

Poeta i dramaturg Lope de Vega napisał poemat El Isidro.

• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• Izydor (imię)
• Bestiariusz z Worksop

• Tatiana Krynicka: Izydor z Sewilli. Kraków: WAM, 2007. ISBN 978-83-7318-918-8. (pol.).
• Życiorys św. Izydora z Sewilli na Portalu św. Izydora – Patrona Internetu i Internautów
• Dzieła Świętego Izydora z Sewilli
• Richard Kieckhefer: Magia w średniowieczu. Kraków: Universitas, 2001. ISBN 83-7052-546-6. (pol.).

• Saint Isidore of Seville – Doctor of the Church. st-isidore.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)]. (ang.).
• Isidore of Seville: Article, Bibliography, Manuscripts (ang.)
• Order of St. Isidore of Seville. st-isidore.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-07)]. (ang.).
• Izydor z Sewilli w Opoce
• Dzieła Izydora z Sewilli w bibliotece Polona