Język nawaho

język z rodziny atapaskańskiej używany w USA

Język nawaho (nazwa własna: Diné bizaad) – język z południowej gałęzi języków atapaskańskich, używany przez ponad 100 tysięcy Nawahów, głównie w amerykańskich stanach Arizona, Nowy Meksyk, Utah i Kolorado.

Diné bizaad
Obszar

Stany Zjednoczone (Arizona, Nowy Meksyk, Utah i Kolorado)

Liczba mówiących

ok. 100 tys.

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Organ regulującyNavajo Language Academy
UNESCO2 wrażliwy
Ethnologue6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-1nv
ISO 639-2nav
ISO 639-3nav
IETFnv
Glottolognava1243
Ethnologuenav
GOST 7.75–97нав 470
WALSnav
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języka nawaho w Stanach Zjednoczonych
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku nawaho
Słownik języka nawaho
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ten ma największą liczbę użytkowników spośród wszystkich języków autochtonicznych Ameryki Północnej na północ od Meksyku i służy ponad połowie populacji Nawahów za codzienny środek komunikacji. Mimo to jednak wśród młodego pokolenia, szczególnie w ośrodkach miejskich poza rezerwatami, jest wypierany przez język angielski.

W czasie II wojny światowej język nawaho wykorzystywany był w amerykańskim wojsku przez indiańskich szyfrantów do przekazywania zakodowanych informacji, niezrozumiałych dla wroga. W roku 1985, po 41 latach pracy dwóch Towarzystw Biblijnych, opublikowano pierwszy pełny przekład Pisma Świętego w języku nawaho.

Klasyfikacja

Język nawaho zalicza się do południowej gałęzi języków atapaskańskich w rodzinie eyak-atapasko, która należy do nadrodziny języków na-dene.

Alfabet

Język nawaho zapisywany jest zmodyfikowanym alfabetem łacińskim. Bywa używany w lokalnej prasie i literaturze. Ogonek do zaznaczenia nosowości samogłoski został zapożyczony z grafii polskiej.

Alfabet NawahoPolska wymowa
A, aa
Ą, ą (dyftong)
Aa, aadłuższe a
B, bb
Ch, chcz
Ch', ch'krtaniowe cz
D, dd
Dl, dljak angielskie dl w ladle
Dz, dzdz
E, ee
Ę, ęjak polskie ę
Ee, eedłuższe e
G, gg; czasem jak k
Gh, ghkrtaniowe h
H, hh
Hw, hwnieme h
I, imiędzy i oraz y
Ii, iidłuższe i
Į, į (dyftong)
J, j
K, kk
K', k'krtaniowe k
Kw, kw
L, ll
Ł, łzbliżone do rosyjskiego l (л)
M, mm
N, nn
O, oo
Ǫ, ǫjak polskie ą
Oo, oodłuższe o
S, ss
Sh, shsz
T, tt
T', t'zmiękczone t
Tł, tłtłl
Tł', tł'tłl ze zmiękczonym t
Ts, tsc
Ts', ts'zbliżone do ć
W, wł
Y, yj
Z, zz
Zh, zhż

Litera c występuje w alfabecie tylko jako część dwuznaku - samodzielnie nie występuje. Litery f, p, q, r, u, v, x w ogóle nie występują w alfabecie nawaho. Dwuznaki są traktowane jak pojedyncze litery[1].

Cechy charakterystyczne

Język nawaho reprezentuje typ aglutynacyjny i polisyntetyczny, jednak wiele afiksów zlewa się w jedną całość, podobnie jak w językach fleksyjnych. Typowy szyk zdania dla języka nawaho to SOV, jednak – co nie jest typowe w językach o takim szyku – słowa odmieniają się za pomocą przedrostków, nie zaś przyrostków.

Język nawaho jest stosunkowo bogaty w spółgłoski – posiada ich ok. 40, w tym pięć bocznych, zapisywanych l, ł, , tł' i dl oraz wiele szczelinowych i zwarto-szczelinowych. Nietypowy w tym kontekście jest natomiast brak w języku nawaho spółgłoski r. Wśród samogłosek zasadniczo wyróżnia się cztery: a, i, e i o, każda ma odpowiednik długi i nosowy. Występują też 4 tony: wysoki, niski, wznoszący i opadający.

W języku nawaho występuje duża liczba czasowników – znacznie większa niż w językach indoeuropejskich – ze względu na fakt, iż niektóre z nich pełnią funkcję odpowiadającą funkcji przymiotnika (którego brak jest w języku nawaho), a niektóre rzeczownika (których w nawaho jest znacznie mniej niż w językach europejskich). Właściwe rzeczowniki nie odmieniają się w języku nawaho przez liczby ani przypadki.

W koniugacji języka nawaho występuje 7 trybów:

  1. Imperfekt
  2. Perfekt
  3. Progressivus
  4. Prospectivus
  5. Usitativus
  6. Iterativus
  7. Optativus

Zobacz też

Przypisy