Jodła koreańska

Pokrój

Stożkowaty.

Pień

Po 10 latach osiąga 4–5 m wysokości i około 1,5 m szerokości^[7] a dorasta do 10–18 m wysokości i ponad 0,7 m średnicy. Na granicy drzew jest mniejsza i czasami krzewiasta.

Kora

Kora barwy szaro-brązowej jest gładka i występują na niej "pęcherze" żywiczne.

Liście

Płaskie igły o długości 1–2 cm, szerokości 2–2,5 mm oraz grubości 0,5 mm. Na pędach ułożone promieniście otaczają gałązkę, od góry ciemnozielone, od spodu biaława (kredowo biała).

Kwiaty

Kwiaty męskie czerwonobrązowe, pokryte żywicą, wyrastające gęsto na pędach bocznych. Kwiaty żeńskie ciemnoczerwone lub purpurowe^[8].

Szyszki

Do 7 cm długości, z fioletowym nalotem. Na gałęziach pojawiają się już po kilku latach od posadzenia drzewa. Po dojrzeniu rozsypują się.

Gatunki podobne

Jodła Arnolda (Abies x arnoldiana).

Występuje na obszarach położonych na wysokościach od 1000 do 1900 metrów w umiarkowanym lesie deszczowym, z wilgotnym i chłodnym latem (z częstymi opadami deszczu) oraz z zimą z intensywnymi opadami śniegu. Na naturalnych terenach występowania obserwuje się spadek liczebności populacji^[6].

Roślina ozdobna. Posiada efektowny, stożkowaty kształt i dlatego dobrze prezentuje się jako pojedynczy okaz (soliter).

Roślina, która wymaga lekko kwaśnej, wilgotnej i zasobnej w składniki pokarmowe gleby. Najlepiej rośnie na pół cienistych lub słonecznych miejscach. Roślina wytrzymała na mróz (nawet na surowe zimy), stosunkowo odporna na niekorzystne warunki przez co staje się łatwa w uprawie^[9].

• Miesięcznik Ogrody, nr 12, grudzień 2004.