Lirogony

Lirogony[15] (Menuridae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).

Lirogony
Menuridae
Lesson, 1828[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – lirogon wspaniały (M. novaehollandiae)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

lirogony

Typ nomenklatoryczny

Rodziny: Menura Latham, 1801
Rodzaju: Menura novaehollandiae Latham, 1801

Rodzaje

Menura Latham, 1801[14]
2 gatunki – zobacz opis w tekście

Występowanie

Rodzaj obejmuje gatunki występujące wyłącznie w Australii; lirogon skromny występuje wyłącznie w lasach deszczowych południowego Queenslandu natomiast lirogon wspaniały występuje głównie w wilgotnych lasach Wiktorii, Nowej Południowej Walii, a także Tasmanii (gdzie został introdukowany w latach 30. XX wieku[16])[17][18].

Charakterystyka

Długość ciała 76–103 cm, masa ciała 890–1100 g[19]; lirogon skromny jest nieco mniejszy.

Lirogony potrafią naśladować indywidualne odgłosy innych ptaków, ludzkie dźwięki, a także dźwięki mechaniczne każdego rodzaju, eksplozje i dźwięki instrumentów muzycznych. Zdolność tych ptaków do naśladownictwa (ptaki mimetyczne) jest praktycznie nieograniczona – od dźwięku gwizdu po dźwięk piły ręcznej czy łańcuchowej, a także odgłos silnika samochodu, syreny alarmowej, wystrzałów strzelby, odgłosów migawki aparatu, szczekania psów, płaczących dzieci itd.

Systematyka

Etymologia

  • Menura (Maenura, Melanura): gr. μηνη mene „księżyc”; ουρα oura „ogon”[20].
  • Parkinsonius (Parkinsonia): James Parkinson (1739–1813), angielski agent ziemski, który wygrał Leverian Museum lub Holophusicon na loterii w 1788 roku[21]. Typ nomenklatoryczny: Parkinsonius mirabilis Bechstein, 1811 (= Menura novaehollandiae Latham, 1801).
  • Megapodius: gr. μεγας megas, μεγαλη megalē „duży”; ποδιον podion „stópka”, od zdrobnienia πους pous, ποδος podos „stopa”[22]. Typ nomenklatoryczny: Menura superba Davies, 1802 (= Menura novaehollandiae Latham, 1801).
  • Lyriferi: łac. lyra „lira”, od gr. λυρα lura „lira”; -fera „noszący”, od ferre „nosić”[23]. Typ nomenklatoryczny: Lyriferi menura Riocour, 1829 (= Menura novaehollandiae Latham, 1801).
  • Harriwhitea: Henry („Harry”) Luke White (1860–1927), australijski filatelista, pasterz, owolog, kolekcjoner[24]. Typ nomenklatoryczny: Menura alberti Bonaparte, 1850.

Podział systematyczny

Do rodziny należy jeden rodzaj z dwoma gatunkami[15]:

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

Linki zewnętrzne