Lorde

nowozelandzka piosenkarka

Lorde (wym. /ˈlɔrd/), właściwie Ella Marija Lani Yelich-O’Connor (ur. 7 listopada 1996 w Takapunie)[2]nowozelandzka piosenkarka wykonująca muzykę z pogranicza popu i rocka alternatywnego[1], a także autorka tekstów piosenek.

Lorde
Ilustracja
Lorde (2022)
Imię i nazwisko

Ella Marija Lani Yelich-O’Connor

Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1996
Takapuna, Auckland, Nowa Zelandia

Gatunki

pop, rock, adult alternative pop-rock, rock alternatywny, indie rock[1]

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów

Aktywność

od 2009

Wydawnictwo

Universal Music Group, Republic Records, Lava Records

podpis
Strona internetowa

Urodziła się w Takapunie, natomiast dorastała w Devonport na przedmieściach Auckland. Jako nastolatka podpisała kontrakt z wytwórnią muzyczną Universal Music Group, a później nawiązała współpracę z autorem tekstów i producentem muzycznym Joelem Little, który wspólnie napisał i wyprodukował większość jej utworów. Jej debiutancki minialbum zatytułowany The Love Club EP został wydany 8 marca 2013 roku i dotarł do drugiego miejsca na liście przebojów w Nowej Zelandii[3] i Australii[4] oraz uzyskał odpowiednio status platynowej płyty[5] i siedmiokrotnej platynowej płyty[6].

W 2013 roku został wydany jej debiutancki singel „Royals”, który dotarł na szczyt notowania Hot 100 w Stanach Zjednoczonych[7], dając tym samym Lorde status najmłodszej od 1987 roku wokalistki, której utwór trafił na szczyt zestawienia Hot 100, publikowanym przez tygodnik Billboard[8]. W tym samym roku ukazał się jej debiutancki album studyjny, zatytułowany Pure Heroine, który dotarł do 1. miejsca na liście przebojów w Australii[9] i Nowej Zelandii[10] oraz trzeciej pozycji w notowaniu Billboard 200[11]. Kolejnymi singlami pochodzącymi z tego wydawnictwa są „Tennis Court”, „Team”, „No Better” i „Glory and Gore”. 29 września 2014 roku został wydany utwór „Yellow Flicker Beat” jako pierwszy singel ze ścieżki dźwiękowej do filmu Igrzyska śmierci: Kosogłos. Część 1. We wrześniu 2015 roku wydała singiel „Magnets” nagrany we współpracy z brytyjskim duetem Disclosure.

W czerwcu 2018 roku magazyn Rolling Stone opublikował zestawienie 100 najlepszych piosenek XXI wieku, w którym piosenka „Royals” znalazła się na 9. pozycji[12].

Wczesne lata

Urodziła się w Takapunie, natomiast dorastała w Devonport na przedmieściach Auckland. Jako nastolatka podpisała kontrakt z wytwórnią muzyczną Universal Music Group, a później nawiązała współpracę z autorem tekstów i producentem muzycznym Joelem Little, który wspólnie napisał i wyprodukował większość jej utworów.

Kariera muzyczna

W listopadzie 2012 samopublikowała minialbum pt. The Love Club EP, który był dostępy do pobrania za darmo poprzez serwis SoundCloud[13]. Po tym, jak minialbum został pobrany 60 tys. razy, wytwórnia Universal Music Group zdecydowała się wydać minialbum do sprzedaży w marcu 2013 roku[14]. The Love Club EP dotarł do 2. miejsca na liście przebojów w Nowej Zelandii[3] i Australii[4]. Wydawnictwo uzyskało status platynowej płyty w Nowej Zelandii[5] oraz siedmiokrotnej platynowej płyty w Australii[6]. W czerwcu utwór „Royals” został wydany jako pierwszy singel z minialbumu[15]. Singel ten odniósł międzynarodowy sukces komercyjny, będąc na szczycie notowania Hot 100 nieprzerwanie przez dziewięć tygodni[7]. Dzięki temu Lorde uzyskała status najmłodszego solowego artysty, którego utwór dotarł do 1. miejsca w zestawieniu Hot 100 od czasu singla „I Think We're Alone Now” autorstwa Tiffany[8]. W 2013 singiel „Royals” wygrał nagrodę APRA Silver Scroll Awards[16] oraz otrzymał dwie nagrody Grammy w kategorii „Best Pop Solo Performance” i „Piosenka roku” podczas 56. gali rozdania nagród Grammy w 2014 roku[17].

Lorde podczas koncertu w Seattle, wrzesień 2013

27 września 2013 wydała debiutancki album studyjny pt. Pure Heroine, który znalazł się na szczycie list przebojów w Australii[9] i Nowej Zelandii[10] oraz w pierwszej piątce list przebojów w Irlandii[18], Kanadzie[19], Norwegii[20] i Wielkiej Brytanii[21]. W Stanach Zjednoczonych album dotarł do trzeciej pozycji w zestawieniu Billboard 200[11] i sprzedał się w ilości 1,33 miliona kopii[22]. Do końca 2013 sprzedano łącznie 1,5 miliona kopii albumu[23]. Pure Heroine nominowany był także do nagrody Grammy w kategorii „Best Pop Vocal Album”[17]. We wrześniu 2013 nagrała cover utworu „Everybody Wants to Rule the World” grupy Tears for Fears na ścieżkę dźwiękową do filmu Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia, który został wyprodukowany przez Michaela A. Levine i Lucasa Cantora[24].

W grudniu 2013 ogłosiła, że zaczęła pisać materiał na drugi album studyjny[25]. W czerwcu 2014 roku poinformowała, że jej drugi album studyjny jest na wczesnym etapie tworzenia i jest „zupełnie inny” od jej debiutanckiego albumu[26]. 29 września 2014 został wydany utwór „Yellow Flicker Beat” jako pierwszy singel ze ścieżki dźwiękowej do filmu Igrzyska śmierci: Kosogłos. Część 1[27]. Lorde nadzorowała wybieranie utworów na tę ścieżkę dźwiękową, dodatkowo nagrywając swój wokal do kilku utworów[28].

Na początku marca 2017 wydała singel „Green Light”, którym zapowiadała wydanie albumu pt. Melodrama. Płyta ukazała się 16 czerwca i spotkała się z bardzo pozytywnym przyjęciem przez krytyków (91/100 według portalu Metacritic[29]). Album został nominowany do Nagrody Grammy w kategorii Album Roku[30].

20 maja 2020 wysłała e-maila do fanów informującego o jej stałej pracy[31]. Napisała, że w grudniu 2019 rozpoczęła pracę w studiu z Jackiem Antonoffem.

Dyskografia

Osobny artykuł: Dyskografia Lorde.

Albumy studyjne

Minialbumy

Trasy koncertowe

  • 2013–2014: Pure Heroine Tour
  • 2017–2018: Melodrama World Tour

Przypisy

Linki zewnętrzne