W turnieju finałowym wystąpią 24 zespoły: Drużyna gospodarzy (reprezentacja Niemiec), 20 drużyn, które będą walczyły o awans w ramach eliminacji, a także trzy zespoły, które zostaną wyłonione na podstawie baraży. 53 federacje członkowskie UEFA zostały podzielone na dziesięć grup: siedem grup po pięć drużyn i trzy grupy z sześcioma drużynami. Losowanie grup eliminacji odbyło się 9 października 2022 we Frankfurcie nad Menem[2]. Czterej uczestnicy turnieju finałowego Ligi Narodów UEFA (tj. reprezentacje Chorwacji, Hiszpanii, Włoch oraz Holandii) zostali przydzieleni do grup z pięcioma zespołami (aby reprezentacje te mogły wziąć udział w turnieju finałowym Ligi Narodów w czerwcu 2023 r.). W fazie eliminacyjnej mecze zostaną rozegrane w systemie „każdy z każdym”, a same eliminacje zostaną rozegrane w dziesięciu kolejkach spotkań (po dwie kolejki w marcu, czerwcu, wrześniu, październiku i listopadzie 2023 r.) Zwycięzcy i wicemistrzowie z dziesięciu grup zakwalifikują się bezpośrednio do turnieju finałowego[3].
Liga Narodów UEFA a eliminacje do UEFA EURO 2024
Po eliminacjach, pozostałe trzy drużyny zostaną wyłonione w fazie play-off, która zostanie rozegrana w marcu 2024 roku. Dwanaście drużyn zostanie wybranych na podstawie ich wyników w Lidze Narodów UEFA 2022/23. Zostaną stworzone trzy ścieżki (A, B oraz C), a w każdej z nich zagrają po cztery drużyny; z każdej ścieżki tylko jedna drużyna zakwalifikuje się do turnieju finałowego. Zwycięzcy grup Lig Narodów A, B i C automatycznie zakwalifikują się do ścieżki play-off swojej dywizji (chyba że wcześniej zapewnią sobie udział w turnieju drogą "klasycznych" eliminacji). Jeśli zwycięzca grupy Ligi Narodów UEFA ponadto awansował do turnieju finałowego osiągając odpowiedni rezultat w eliminacjach, zostanie zastąpiony przez kolejną najlepiej sklasyfikowaną drużynę w tej samej dywizji Ligi Narodów. Jeśli jednak w tej samej dywizji nie będzie wystarczającej liczby niezakwalifikowanych drużyn, pierwsze miejsce zajmie najwyżej sklasyfikowany zwycięzca grupy w dywizji D, chyba że ta drużyna zakwalifikowała się już do turnieju finałowego. Pozostałe miejsca są następnie przydzielane następnej najlepszej drużynie w ogólnym rankingu Ligi Narodów. Zwycięzcy grup z lig B i C nie mogą jednak zmierzyć się z drużynami z wyższej dywizji.
Każda z trzech ścieżek play-off obejmuje dwa półfinały (po jednym meczu, bez rewanżów) i jedno spotkanie w finale. W półfinale drużyna mająca najwyższe miejsce w rankingu będzie gościła drużynę z czwartego miejsca, a drużyna z drugiego miejsca będzie gościła drużynę z trzeciego miejsca. Gospodarz finału zostanie wylosowany pomiędzy zwycięzcami par półfinałowych. Trzej zwycięzcy ścieżki play-off dołączą do dwudziestu drużyn, które już zakwalifikowały się do finałowego turnieju w fazie grupowej[4].
Zgodnie z zasadami, 53 drużyny narodowe zrzeszone w UEFA (oprócz gospodarza turnieju - reprezentacji Niemiec i wykluczonej reprezentacji Rosji), zostało podzielonych na 7 koszyków zgodnie z rankingiem Ligi Narodów UEFA (2022/2023). Dla uczestników turnieju finałowego Ligi Narodów wydzielono osobny koszyk. Miały one zapewnione miejsce w grupach z pięcioma drużynami, z powodu meczów w turnieju finałowym Ligi Narodów. Zespoły te były traktowane jak zespoły z 1. koszyka, więc nie mogły natrafić na zespoły z tego koszyka w grupie[5].
Losowanie grup odbyło się 9 października we Frankfurcie nad Menem. Z uwagi na konflikty polityczne, zespoły Hiszpanii i Gibraltaru, Armenii i Azerbejdżanu, Kosowa oraz Bośni i Hercegowiny, Kosowa i Serbii oraz Białorusi i Ukrainy, nie mogły grać ze sobą w jednej grupie. Dodatkowo, by ograniczyć zbyt dalekie podróże, poszczególne drużyny mogły trafić na maksymalnie jedną z wymienionych reprezentacji – drużyna Azerbejdżanu mogła zagrać z: Gibraltarem, Islandią lub Portugalią, drużyna Islandii z: Cyprem, Gruzją lub Izraelem a drużyna Kazachstanu z: Andorą, Anglią, Francją, Gibraltarem, Islandią, Maltą, Irlandią Północną, Portugalią, Irlandią, Szkocją, Hiszpanią lub Walią. Dodatkowo, w jednej grupie nie mogły znaleźć się więcej niż dwie drużyny, z krajów z ciężkimi warunkami w porze zimowej, do których zostały zaliczone drużyny: Białorusi, Estonii, Wysp Owczych, Finlandii, Islandii, Łotwy, Litwy i Norwegii.
Po zakończeniu fazy grupowej eliminacji, 4 najlepsze drużyny z dywizji A, B i C Ligi Narodów UEFA, które nie zakwalifikowały się w grupie, otrzymają możliwość dalszego walczenia o uczestnictwo w Euro 2024. W każdej dywizji drużyny zostaną rozlosowane na dwa półfinały. Po rozegraniu półfinałów, zwycięskie reprezentacje rozegrają mecze finałowe. Zwycięzcy finałów zagrają w fazie grupowej Euro 2024.
Uwaga: W przypadku, gdy w danej dywizji nie będzie odpowiedniej ilości drużyn, to w pierwszej kolejności dołącza się do niej najlepszą drużynę dywizji D, która nie uzyskała awansu. Jeśli wciąż ilość drużyn nie wynosi 4 to następnie dołącza się kolejne drużyny według rankingu, z zastrzeżeniem, że do wyższej dywizji nie mogą zostać dołączeni zwycięzcy grup Ligi Narodów z dywizji B lub C.
