Naomi Ōsaka

Jest w związku z amerykańskim raperem Cordae^[3]. W lipcu 2023 roku urodziła córkę Shai^[4].

Najwyżej w rankingu WTA Tour była sklasyfikowana na 1. miejscu w singlu (28 stycznia 2019) oraz na 324. miejscu w deblu (3 kwietnia 2017).

W 2015 uczestniczyła, a następnie triumfowała w zawodach WTA Rising Stars, które rozgrywane były podczas Turnieju Mistrzyń. W listopadzie tego samego roku awansowała do finału turnieju WTA 125K series w Hua Hin.

We wrześniu 2016 w finale zawodów WTA Premier w Tokio przegrała z Caroline Wozniacki 5:7, 3:6.

W marcu 2018 zdobyła swój pierwszy tytuł z cyklu WTA Premier Mandatory, pokonując w Indian Wells takie zawodniczki, jak: Marija Szarapowa, Agnieszka Radwańska, Karolína Plíšková i Simona Halep^[5][6]. 8 września 2018 Ōsaka zdobyła swój pierwszy tytuł wielkoszlemowy, wygrywając US Open po pokonaniu w finale Sereny Williams 6:2, 6:4^[7]. Następnie osiągnęła finał w Tokio i półfinał w Pekinie, co pozwoliło jej awansować na najwyższe miejsce rankingowe w karierze.

W 2019 wygrała wielkoszlemowy Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Petrę Kvitovą wynikiem 7:6(2), 5:7, 6:4. We wrześniu tego samego roku zdobyła tytuł w Osace, zwyciężając z Anastasiją Pawluczenkową. Kolejne turniejowe zwycięstwo zanotowała w Pekinie, gdzie w ostatnim spotkaniu okazała się lepsza od liderki rankingu Ashleigh Barty.

W sezonie 2020 osiągnęła finał rozgrywek przeniesionych z Cincinnati do Nowego Jorku. Mecz rozstrzygający o mistrzostwie oddała jednak walkowerem Azarance. Z Białorusinką Ōsaka zmierzyła się w finale US Open, pokonując ją wynikiem 1:6, 6:3, 6:3. W ten sposób stała się pierwszym zawodnikiem z Azji, który wygrał trzy singlowe turnieje wielkoszlemowe^[8]. Podczas zawodów okazywała poparcie dla ruchu Black Lives Matter, wychodząc na kort w czarnych maseczkach z imionami i nazwiskami osób czarnoskórych zabitych przez policjantów w Stanach Zjednoczonych^[9].

W 2021 roku ponownie zwyciężyła w Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Jennifer Brady wynikiem 6:4, 6:3. Przed rozpoczęciem French Open zapowiedziała, że nie będzie brać udział w pomeczowych konferencjach prasowych w trosce o swoje zdrowie psychiczne. Organizatorzy turniejów Wielkiego Szlema ogłosili, że takie zachowanie może wiązać się z odpowiednimi karami, włącznie z dyskwalifikacją. W odpowiedzi Ōsaka wycofała się z zawodów po wygranym meczu pierwszej rundy. W swoim oświadczeniu przekazała też, że od wygranego US Open 2018 zmagała się z depresją^[10]. 23 lipca 2021 podczas ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio oficjalnie zapaliła znicz olimpijski, zostając pierwszym przedstawicielem tenisa, który tego dokonał^[11].

W sezonie 2022 osiągnęła finał rozgrywek kategorii WTA 1000 w Miami, w którym uległa 4:6, 0:6 Idze Świątek.

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Naomi Ōsaka nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Gra pojedyncza 11 (7–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	25 września 2016	Tokio	Twarda	Caroline Wozniacki	5:7, 3:6
Zwyciężczyni	1.	18 marca 2018	Indian Wells	Twarda	Darja Kasatkina	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	2.	8 września 2018	US Open	Twarda	Serena Williams	6:2, 6:4
Finalistka	2.	23 września 2018	Tokio	Twarda (hala)	Karolína Plíšková	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	26 stycznia 2019	Australian Open	Twarda	Petra Kvitová	7:6(2), 5:7, 6:4
Zwyciężczyni	4.	22 września 2019	Osaka	Twarda	Anastasija Pawluczenkowa	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	5.	6 października 2019	Pekin	Twarda	Ashleigh Barty	3:6, 6:3, 6:2
Finalistka	3.	29 sierpnia 2020	Nowy Jork	Twarda	Wiktoryja Azaranka	walkower
Zwyciężczyni	6.	12 września 2020	US Open	Twarda	Wiktoryja Azaranka	1:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni	7.	20 lutego 2021	Australian Open	Twarda	Jennifer Brady	6:4, 6:3
Finalistka	4.	2 kwietnia 2022	Miami	Twarda	Iga Świątek	4:6, 0:6

Gra pojedyncza 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	15 listopada 2015	Hua Hin	Twarda	Jarosława Szwiedowa	4:6, 7:6(8), 4:6

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2018	Faza grupowa	Sloane Stephens Angelique Kerber Kiki Bertens	5:7, 6:4, 1:6 4:6, 7:5, 4:6 3:6, krecz
2019	Faza grupowa	Petra Kvitová	7:6(1), 4:6, 6:4 wycofała się z turnieju po pierwszym meczu
2021	zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu)

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Japonia
I runda	Chiny: Zheng Saisai	6:1, 6:4
II runda	Szwajcaria: Viktorija Golubic	6:2, 6:3
III runda	Czechy: Markéta Vondroušová	1:6, 4:6

Stan na 17.03.2023

Lp.	Zawodnik	Ranking	Turniej	Nawierzchnia	Runda	Wynik
2017
1.	Angelique Kerber	Nr 6	US Open, Stany Zjednoczone	Twarda	1R	6:3, 6:1
2.	Venus Williams	Nr 5	Hong Kong, Chiny	Twarda	2R	7:5, 6:2
2018
3.	Karolína Plíšková	Nr 5	Indian Wells, Stany Zjednoczone	Twarda	QF	6:2, 6:3
4.	Simona Halep	Nr 1			SF	6:3, 6:0
5.	Julia Görges	Nr 10	Pekin, Chiny	Twarda	3R	6:1, 6:2
2019
6.	Elina Switolina	Nr 7	Australian Open, Australia	Twarda	QF	6:4, 6:1
7.	Karolína Plíšková	Nr 8			SF	6:2, 4:6, 6:4
8.	Petra Kvitová	Nr 6			F	7:6(2), 5:7, 6:4
9.	Bianca Andreescu	Nr 6	Pekin, Chiny	Twarda	QF	5:7, 6:3, 6:4
10.	Ashleigh Barty	Nr 1			F	3:6, 6:3, 6:2
11.	Petra Kvitová	Nr 6	WTA Finals, Shenzhen	Twarda (hala)	RR	7:6(1), 4:6, 6:4
2020
12.	Kiki Bertens	Nr 9	Brisbane, Australia	Twarda	QF	6:3, 3:6, 6:3

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-07-27]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-07-27]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2021-07-27]  (ang.).