Iga Świątek

Jest córką Tomasza Świątka, byłego wioślarza, uczestnika Letnich Igrzysk Olimpijskich w Seulu^[2][3] oraz Doroty, ortodontki. Ma starszą o trzy lata siostrę Agatę, która jest lekarzem dentystą.

Jest absolwentką niepublicznego Autorskiego Liceum Ogólnokształcącego nr 42 w Warszawie^[4]. Mieszka w Raszynie.

Kariera juniorska

Zaczęła trenować grę w tenisa w wieku pięciu lat^[1]. Początkowo trenowała w klubie Mera Warszawa^[5], a potem w Klubie Tenisowym Legia Warszawa^[6].

Występowała w reprezentacji Polski w tenisie do lat 16. W 2015 roku w parze z Mają Chwalińską zdobyła tytuł mistrzyni Europy młodzików w grze podwójnej^[7]. Rok później para osiągnęła triumf w kategorii kadetów^[8].

W 2016 roku w drużynie wygrała Junior Fed Cup – juniorską edycję ówczesnego Pucharu Federacji^[1].

W 2017 roku razem z Mają Chwalińską awansowały do finału Australian Open w grze podwójnej dziewcząt, lecz zostały w nim pokonane przez Biancę Andreescu i Carson Branstine wynikiem 1:6, 6:7(4).

W czerwcu 2018 roku triumfowała w finale wielkoszlemowego French Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Catherine McNally pokonały w meczu mistrzowskim Yūki Naitō i Naho Satō 6:2, 7:5.

W lipcu 2018 roku zwyciężyła w juniorskim Wimbledonie w grze pojedynczej, pokonując w finale Szwajcarkę Leonie Küng 6:4, 6:2 (wcześniej, w ćwierćfinale pokonała Emmę Raducanu)^[9][10]. W październiku tego samego roku wystąpiła na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży w Buenos Aires. W grze pojedynczej odpadła w ćwierćfinale z Clarą Burel 4:6, 2:6, walcząc z problemami żołądkowymi. Z tego samego powodu oddała walkowerem mecz drugiej rundy gry mieszanej. W grze podwójnej w parze z Kają Juvan, rozstawione z numerem drugim, doszły do finału bez straty seta. W meczu mistrzowskim, ze względu na problemy zdrowotne Juvan, przegrały pierwszego seta 6:7(5). W drugim, po serii przełamań, odrobiły straty 7:5 i doprowadziły do supertiebreaka. Decydująca część spotkania przebiegała pod dyktando polsko–słoweńskiej pary, która wygrała 10–4 i sięgnęła po złote medale^[11].

Na szczeblu juniorskim osiągnęła piąte miejsce w światowym rankingu ITF World Tennis Tour Juniors^[1].

Kariera zawodowa

W 2016 roku, w wieku 15 lat, przeszła na zawodowstwo i wygrała debiutancki turniej zawodowy ITF w Sztokholmie (10 000 $).

W 2017 roku wygrała swój drugi zawodowy turniej ITF w Bergamo (15 000 $), w finale pokonując Martinę Di Giuseppe 6:4, 3:6, 6:3. Na początku maja sięgnęła po tytuł w Győr, w meczu finałowym pokonawszy Gabrielę Horáčkovą 6:2, 6:2.

Po wygraniu juniorskiego Wimbledonu w lipcu 2018 roku postanowiła zakończyć juniorską karierę i zacząć budować swój ranking WTA. Pod koniec miesiąca doszła do półfinału turnieju ITF z pulą nagród 80 000 $ w Pradze. W ćwierćfinale odprawiła Monę Barthel 6:2, 6:3, lecz w meczu o finał przegrała z Martiną Di Giuseppe 6:1, 0:6, 6:7(3). Na przełomie sierpnia i września (zrezygnowała z występu na juniorskim US Open na rzecz startów w rozgrywkach seniorskich) wystąpiła w dwóch turniejach ITF z pulą nagród 60 000 $. W Budapeszcie straciła tylko jednego seta, w pokonanym polu zostawiając takie zawodniczki jak Jana Čepelová (6:1, 6:0), czy Sílvia Soler Espinosa (6:0, 6:4). W meczu mistrzowskim ograła wynikiem 6:2, 6:2 Katarinę Zawacką.

2019

Sezon 2019 rozpoczęła od kwalifikacji do zawodów w Auckland – jej pierwszego w karierze turnieju WTA. Premierowy pojedynek wygrała 6:2, 6:2 z Elys Venturą. W rundzie drugiej pokonała Claire Liu, jednak w decydującej fazie uległa w trzech setach Janie Čepelovej 2:6, 6:4, 4:6. Dzięki zajmowanej pozycji w rankingu WTA Tour wystartowała w kwalifikacjach do Australian Open. Po wygraniu trzech spotkań 15 stycznia 2019 rozegrała pierwszy mecz w głównej drabince turnieju wielkoszlemowego. W debiucie odniosła zwycięstwo, pokonując Anę Bogdan 6:3, 3:6, 6:4. Dzień później otrzymała, w parze z Łukaszem Kubotem, dziką kartę do turnieju gry mieszanej. 17 stycznia rozegrała kolejny mecz w głównej drabince w ramach drugiej rundy, przegrywając z Camilą Giorgi 2:6, 0:6 i tym samym odpadając z turnieju głównego. W grze mieszanej u boku Kubota pokonała w pierwszej rundzie parę Alicja Rosolska–Nikola Mektić 6:1, 2:6, 10–5. W drugiej rundzie polska para musiała jednak uznać wyższość późniejszych triumfatorów imprezy Barbory Krejčíkovej i Rajeeva Rama 3:6, 6:4, 5–10.

Kolejnym startem były zawody w Budapeszcie, do których dostała się przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie pokonała 6:3, 6:0 Olgę Danilović, aby w drugiej rundzie ulec najwyżej rozstawionej obrończyni tytułu Alison Van Uytvanck 4:6, 5:7. W Indian Wells w pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała rozstawioną z numerem 7. Larę Arruabarrenę 6:1, 6:7(6), 6:2, jednak w kolejnej uległa Ysaline Bonaventure 6:1, 2:6, 4:6. Podobnie zaprezentowała się w turnieju w Miami: w pierwszym meczu kwalifikacji pokonała Zarinę Dijas 6:2, 7:5, lecz w kolejnym spotkaniu lepsza okazała się Sachia Vickery, z którą Polka przegrała 6:7(2), 4:6.

W kwietniu po raz pierwszy w karierze Świątek dostała się do turnieju głównego cyklu WTA dzięki pozycji zajmowanej w rankingu, a miało to miejsce na zawodach w Lugano. W pierwszej rundzie pokonała Katarinę Zawacką 6:0, 6:3, w drugiej wyeliminowała rozstawioną z numerem trzecim Viktórię Kužmovą 6:3, 3:6, 6:2. W ćwierćfinale pokonała rozstawioną z numerem ósmym Wierę Łapko 4:6, 6:4, 6:1, a w półfinale pokonała Kristýnę Plíškovą 6:0, 6:1. O tytuł zmierzyła się z Poloną Hercog, z którą przegrała 3:6, 6:3, 3:6. 15 kwietnia 2019 po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu, zajmując 88. pozycję i zostając jednocześnie najwyżej sklasyfikowaną polską tenisistką.

W wielkoszlemowym French Open pokonała w pierwszej rundzie 6:3, 6:0 Sélénę Janicijevic. W kolejnych meczach pokonała kolejno Wang Qiang 6:3, 6:0 i Mónikę Puig, dochodząc tym samym do czwartej rundy, w której uległa Simonie Halep 1:6, 0:6.

Podczas kwalifikacji do zawodów w Birmingham pokonała kolejno Martinę Trevisan, Destanee Aiavę i Bernardę Perę. W turnieju głównym uległa w pierwszej rundzie Jeļenie Ostapenko 0:6, 2:6. W pierwszej rundzie kwalifikacji turnieju w Eastbourne przegrała z Samanthą Stosur 0:6, 3:6. Udział w wielkoszlemowym Wimbledonie zakończyła na pierwszej rundzie, przegrywając 2:6, 6:7(3) z Viktoriją Golubic.

Kolejnym startem były zawody w Waszyngtonie, podczas których pokonała Uns Dżabir 4:6, 6:4, 6:4. W kolejnej rundzie uległa jednak Jessice Peguli 7:5, 4:6, 1:6. W turnieju w Toronto przeszła eliminacje, wygrywając kolejno z Shelby Rogers 6:4, 7:5 oraz Heather Watson 6:4, 6:2. W głównej drabince turnieju wygrała z Ajlą Tomljanović po kreczu przy stanie 4:1. Następnie pokonała Caroline Wozniacki 1:6, 6:3, 6:4, w trzeciej rundzie zaś przegrała z Naomi Ōsaką 6:7(4), 4:6. Po tym sukcesie po raz pierwszy znalazła się w pierwszej 50. rankingu, zajmując 49. miejsce^[12].

W turnieju w Cincinnati również przeszła przez kwalifikacje, zwyciężając w nich Katerynę Kozłową i Wang Yafan. W turnieju głównym wygrała w pierwszej rundzie z Caroline Garcią 7:6(1), 6:1, ulegając jednak w drugiej Anett Kontaveit 4:6, 6:7(2). Podczas wielkoszlemowego US Open w grze pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ivaną Jorović 6:0, 6:1, w drugiej rundzie uległa jednak Anastasii Sevastovej 6:1, 1:6, 3:6. Wzięła także udział w zawodach gry podwójnej wraz z Magdą Linette, pokonując w pierwszej rundzie Coco Vandeweghe i Bethanie Mattek-Sands 3:6, 6:3, 7:5, a następnie przegrywając z Hsieh Su-wei i Barborą Strýcovą 4:6, 6:7(4).

21 września ogłosiła, że nie wystąpi w żadnych kolejnych zawodach w 2019 z powodu kontuzji stopy, a do gry w turniejach zamierza powrócić podczas rozgrywek w Australii w styczniu 2020^[13], zaczynając sezon od wielkoszlemowego Australian Open^[14]. Sezon zakończyła na 61. miejscu w rankingu WTA^[12].

2020

Sezon rozpoczęła od udziału w wielkoszlemowym Australian Open. W pierwszej rundzie gry pojedynczej pokonała Tímeę Babos 6:3, 6:2, natomiast w drugiej wygrała z Carlą Suárez Navarro 6:3, 7:5. W trzeciej rundzie stoczyła pojedynek z Donną Vekić, wygrywając 7:5, 6:3. W czwartej rundzie przegrała z Anett Kontaveit 7:6(4), 5:7, 5:7.

W ramach Australian Open wzięła udział także w zawodach gry mieszanej wraz z Łukaszem Kubotem, pokonując w pierwszej rundzie parę Ellen Perez–Luke Saville 6:4, 7:5, a w drugiej duet Chan Hao-ching–Michael Venus 6:2, 6:3. Polski duet odpadł w ćwierćfinale po przegranym pojedynku z parą Astra Sharma–John-Patrick Smith 6:3, 6:7(4), 3–10.

Na początku lutego wraz z prowadzoną przez Dawida Celta reprezentacją Polski, będącą w grupie ze Słowenią, Turcją i Szwecją, rozpoczęła rozgrywki kwalifikacyjne w Pucharze Federacji w Luksemburgu, wygrywając wszystkie trzy mecze kolejno ze Słowenką Niką Radišić 6:2, 6:1, Turczynką Berfu Cengiz 6:3, 6:0 i Szwedką Mirjam Björklund 7:5, 4:6, 6:3. Tym samym reprezentacja Polski zapewniła sobie awans do fazy play-offów. Pod koniec miesiąca rozpoczęła zawody w grze pojedynczej w turnieju w Dosze, pokonując w pierwszej rundzie Donnę Vekić 6:4, 7:5. W drugiej rundzie uległa jednak Swietłanie Kuzniecowej 2:6, 2:6 i odpadła z turnieju.

W wielkoszlemowym US Open w pierwszej rundzie pokonała rozstawioną z numerem 29. Wieronikę Kudiermietową 6:3, 6:3, następnie Sachię Vickery 6:7(5), 6:3, 6:4, a w trzeciej rundzie przegrała z Wiktoryją Azaranką 4:6, 2:6.

We French Open wyeliminowała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem 15. Markétę Vondroušovą 6:1, 6:2. W kolejnych meczach pokonała Hsieh Su-wei 6:1, 6:4 i Eugenie Bouchard 6:3, 6:2, dochodząc tym samym do czwartej rundy, w której ponownie spotkała się z najwyżej rozstawioną Simoną Halep. Wygrywając 6:1, 6:2, zrewanżowała się za porażkę 1:6, 0:6 sprzed roku. W ćwierćfinale zwyciężyła Martinę Trevisan 6:3, 6:1, a w półfinale Nadię Podoroską 6:2, 6:1. W meczu finałowym pokonała rozstawioną z numerem 4. Sofię Kenin 6:4, 6:1, zostając pierwszym polskim zwycięzcą turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej^[15][16]. Wystartowała również na kortach Rolanda Garrosa w grze podwójnej z Nicole Melichar, pokonując w pierwszej rundzie parę Xenia Knoll–Danka Kovinić 6:1, 6:3, w następnej Laurę Siegemund i Wierę Zwonariową (skreczowały przy stanie 6:3). W trzeciej rundzie pokonały rozstawione z numerem 6. Květę Peschke i Demi Schuurs 6:3, 6:4, a w ćwierćfinale Asię Muhammad i Jessicę Pegulę 6:3, 6:4. Debel odpadł w półfinale po przegranym pojedynku z parą Alexa Guarachi–Desirae Krawczyk 6:7(5), 6:1, 4:6.

10 października poinformowała o zakończeniu gry w sezonie 2020 i planowanym powrocie w sezonie 2021^[17].

W dniach 7–8 grudnia WTA powiadomiła o przyznaniu jej dwóch spośród kilku najważniejszych dorocznych nagród przydzielanych przez tę organizację: WTA Fan Favorite (dla ulubionej zawodniczki z punktu widzenia kibiców)^[18] oraz WTA Most Improved Player of the Year (dla zawodniczki, która w ciągu minionego sezonu uczyniła największy postęp w swoim poziomie gry). Nadto jej główny trener Piotr Sierzputowski otrzymał nagrodę WTA Coach of the Year (dla najlepszego trenera tenisowego na przestrzeni ocenianego roku)^[19]. Sezon zakończyła na 17. miejscu w rankingu WTA^[12].

2021

9 stycznia w ramach organizowanego przez „Przegląd Sportowy” Plebiscytu na 10 Najlepszych Sportowców Polski 2020 roku zajęła 2. miejsce (za Robertem Lewandowskim)^[20].

Sezon rozpoczęła od gry w turnieju w Melbourne. Dzięki tzw. wolnemu losowi zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Kaję Juvan 2:6, 6:2, 6:1, jednak w trzeciej uległa Jekatierinie Aleksandrowej 4:6, 2:6. Kolejnym turniejem był Australian Open, w którym w pierwszej rundzie pokonała Arantxę Rus 6:1, 6:3. W drugiej rundzie wygrała z Camilą Giorgi 6:2, 6:4, a w trzeciej rundzie pokonała Fionę Ferro 6:4, 6:3. W meczu o ćwierćfinał uległa Simonie Halep 6:3, 1:6, 4:6. W zawodach gry mieszanej razem z Łukaszem Kubotem pokonali w pierwszym meczu parę Astra Sharma–John-Patrick Smith 5:7, 7:6(6), 10–6, natomiast w kolejnym spotkaniu ulegli mikstowi Hayley Carter–Sander Gillé 4:6, 1:6.

Kolejnym startem Świątek były zawody w Adelaide, w których została rozstawiona z numerem 5. W pierwszej rundzie pokonała Madison Brengle 6:3, 6:4, w drugiej natomiast wygrała z Maddison Inglis 6:1, 6:3. W ćwierćfinale pokonała Danielle Collins po kreczu przy stanie 6:2, 3:0, a w półfinale zwyciężyła z Jil Teichmann 6:3, 6:2. W meczu mistrzowskim triumfowała 6:2, 6:2 nad Belindą Bencic, tym samym sięgając po drugi w karierze tytuł zawodów cyklu WTA Tour.

Następnie wzięła udział w turnieju w Dubaju jako rozstawiona z numerem 8. Zawody rozpoczęła od drugiej rundy, w której wygrała z Misaki Doi 6:2, 6:4. W trzeciej rundzie uległa Garbiñe Muguruzie 0:6, 4:6. Udział w singlowej rywalizacji podczas turnieju rangi WTA 1000 w Miami polska tenisistka, rozstawiona z numerem 15., zakończyła na trzeciej rundzie, po zwycięstwie 6:4, 6:2 z Barborą Krejčíkovą i porażce 4:6, 6:2, 2:6 z Aną Konjuh^[21].

W turnieju w Madrycie Świątek dotarła do trzeciej rundy, wcześniej wygrywając z Alison Riske i Laurą Siegemund. W meczu o ćwierćfinał przegrała z liderką rankingu Ashleigh Barty 5:7, 4:6. Kolejnym startem były rozgrywki w Rzymie, w których została rozstawiona z numerem 15. W pierwszej rundzie pokonała Alison Riske po kreczu rywalki przy stanie 5:4, w drugiej pokonała Madison Keys 7:5, 6:1, a w trzeciej rundzie wygrała z Barborą Krejčíkovą 3:6, 7:6(5), 7:5. W ćwierćfinale zwyciężyła z rozstawioną z numerem szóstym Eliną Switoliną 6:2, 7:5, a w półfinale pokonała Coco Gauff 7:6(3), 6:3. W meczu mistrzowskim triumfowała 6:0, 6:0 nad byłą liderką rankingu Karolíną Plíškovą, tym samym sięgając po trzeci w karierze tytuł zawodów cyklu WTA Tour i pierwszy tytuł rangi WTA 1000.

Po turnieju w Rzymie przystąpiła do udziału we French Open w grze pojedynczej oraz podwójnej. W singlu rozstawiona z numerem 8. bez straty seta przeszła przez pierwsze rundy turnieju, po drodze pokonując Kaję Juvan 6:0, 7:5, Rebeccę Peterson 6:1, 6:1, Anett Kontaveit 7:6(4), 6:0 oraz Martę Kostiuk 6:3, 6:4. W ćwierćfinale uległa rozstawionej z numerem 17. Marii Sakari 4:6, 4:6. W grze podwójnej w parze z Bethanie Mattek-Sands została rozstawiona z numerem 14. i dotarła do finału imprezy. Polka i Amerykanka pokonały Aubane Droguet i Sélénę Janicijevic 6:0, 6:1, następnie Annę-Lenę Friedsam i Wang Yafan 7:5, 6:3, w trzeciej rundzie najwyżej rozstawione Hsieh Su-wei i Elise Mertens 5:7, 6:4, 7:5, w ćwierćfinale parę rozstawioną z numerem 11. – Dariję Jurak i Andreję Klepač 6:3, 6:2 oraz w półfinale Irinę-Camelię Begu i Nadię Podoroską 6:3, 6:4. W finale uległy parze oznaczonej numerem drugim, Barborze Krejčíkovej i Kateřinie Siniakovej 4:6, 2:6.

Okres gry na kortach trawiastych zainaugurowała udziałem w turnieju w Eastbourne. W pierwszej rundzie pokonała Heather Watson 6:3, 6:7(4), 7:5, w drugim meczu zaś uległa Darji Kasatkinie 6:4, 0:6, 1:6. Podczas Wimbledonu pokonała bez straty seta Hsieh Su-wei, Wierę Zwonariową i Irinę-Camelię Begu, a w czwartej rundzie przegrała z Uns Dżabir 7:5, 1:6, 1:6. Osiągnięty rezultat pozwolił Polce awansować w rankingu WTA na ósmą pozycję, najwyższą w dotychczasowej karierze^[22].

Po Wimbledonie zagrała na igrzyskach olimpijskich. W pierwszej rundzie singla pokonała Monę Barthel 6:2, 6:2. W kolejnej rundzie Polka uległa Pauli Badosie 3:6, 6:7(4). W duecie z Łukaszem Kubotem wystąpiła też w turnieju miksta. Ich przeciwnikami byli Francuzi Fiona Ferro i Pierre-Hugues Herbert. Polska para wygrała mecz 6:3, 7:6(3). W pojedynku ćwierćfinałowym Kubot i Świątek przegrali z reprezentantami Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego – Jeleną Wiesniną i Asłanem Karacewem 4:6, 4:6.

W kolejnym turnieju na twardej nawierzchni, w Cincinnati, była rozstawiona z numerem 6., co dało jej wolny los w pierwszej rundzie. W drugiej uległa jednak Uns Dżabir 3:6, 3:6. Następnie przystąpiła jako rozstawiona z numerem 7. do US Open. Doszła do czwartej rundy, w której 7:6(12), 6:3 pokonała ją Belinda Bencic. Po drodze pokonała Jamie Loeb 6:3, 6:4, Fionę Ferro 3:6, 7:6(3), 6:0 oraz Anett Kontaveit 6:3, 4:6, 6:3.

Następnie w Ostrawie po raz pierwszy wystartowała jako najwyżej rozstawiona w turnieju rangi WTA 500. W pierwszej rundzie skorzystała z wolnego losu, a w kolejnych dwóch pokonała tenisistki z Kazachstanu: Juliję Putincewę 6:4, 6:4 oraz Jelenę Rybakinę 7:6(5), 6:2. W półfinale uległa jednak rozstawionej z czwórką Marii Sakari 4:6, 5:7. Zdobyte punkty pozwoliły jej awansować na najwyższe w karierze, czwarte miejsce w rankingu WTA.

Tak wysokie miejsce w rankingu pozwoliło jej na rozstawienie z nr 2. i wolny los w pierwszej rundzie turnieju w Indian Wells. W rudzie drugiej pokonała Petrę Martić 6:1, 6:2, a w trzeciej Wieronikę Kudiermietową 6:1, 6:0, jednak w czwartej rundzie uległa zwyciężczyni French Open 2017 – Jeļenie Ostapenko – 4:6, 3:6.

Zdobyte w 2021 punkty rankingowe pozwoliły jej, jako drugiej Polce w historii, wystąpić w WTA Finals, które odbyły się w meksykańskiej Guadalajarze. W czteroosobowej grupie poniosła dwie porażki – z Marią Sakari 2:6, 4:6 i Aryną Sabalenką 6:2, 2:6, 5:7 – oraz odniosła jedno zwycięstwo – z Paulą Badosą 7:5, 6:4. Rok 2021 zakończyła na 9. miejscu w rankingu.

4 grudnia 2021 Iga Świątek zakończyła współpracę z trenerem Piotrem Sierzputowskim, który trenował tenisistkę przez okres ponad pięciu lat^[23]. Nowym trenerem został Tomasz Wiktorowski, który wcześniej pełnił funkcję trenera m.in. Agnieszki Radwańskiej^[24].

2022

Sezon rozpoczęła od startu w turnieju w Adelaide, gdzie broniła tytułu. Po zwycięstwach w trzech pierwszych rundach nad Darią Saville 6:3, 6:3, Leylah Fernandez 6:1, 6:2 i Wiktoryją Azaranką 6:3, 2:6, 6:1, w półfinale musiała uznać wyższość liderki rankingu Ashleigh Barty 2:6, 4:6^[25].

Do pierwszego wielkoszlemowego turnieju sezonu, Australian Open, przystąpiła jako rozstawiona z numerem 7. W pierwszej rundzie pokonała kwalifikantkę Harriet Dart 6:3, 6:0, w drugiej Rebeccę Peterson 6:2, 6:2, a w trzeciej Darję Kasatkinę 6:2, 6:3. Dzięki tym wynikom awansowała po raz szósty z rzędu do drugiego tygodnia turnieju wielkoszlemowego. W czwartej rundzie jej rywalką była Sorana Cîrstea, z którą pojedynek wygrała 5:7, 6:3, 6:3. Turniej zakończyła półfinałową porażką z Danielle Collins 4:6, 1:6, po drodze pokonując w ćwierćfinale Kaię Kanepi 4:6, 7:6(2), 6:3. Dzięki punktom zdobytym na australijskich kortach ponownie osiągnęła 4. miejsce w rankingu WTA.

W pierwszym meczu turnieju WTA 500 w Dubaju pokonała Darję Kasatkinę 6:1, 6:2, ale w następnej rundzie przegrała z Jeleną Ostapenko 6:4, 1:6, 6:7(4).

W pierwszym w ciągu roku turnieju WTA 1000, w Dosze, w pierwszej rundzie miała wolny los. W meczu II rundy z Viktoriją Golubic zwyciężyła 6:2, 3:6, 6:2. W III rundzie triumfowała nad Darją Kasatkiną 6:3, 6:0. W ćwierćfinale zmierzyła się z wiceliderką światowego rankingu, Aryną Sabalenką, odnosząc zwycięstwo 6:2, 6:3. W półfinale nastąpił pojedynek z Marią Sakari, z którą do tej pory Polka nie wygrała ani jednego z trzech rozegranych spotkań. Mecz zakończył się wynikiem 6:4, 6:3, dzięki czemu po raz drugi w karierze awansowała do finału turnieju WTA rangi 1000. Jej rywalką była Anett Kontaveit, którą Polka pokonała 6:2, 6:0, zdobywając drugi tytuł mistrzowski w turnieju tej rangi. Dzięki temu zwycięstwu Iga Świątek wróciła na 4. miejsce w światowym rankingu, wyrównując swój dotychczasowy rekord.

Następnie przystąpiła do zawodów w Indian Wells rozpoczynając zmagania od drugiej rundy, w której pokonała Anhelinę Kalininę 5:7, 6:0, 6:1. Kolejny mecz z Clarą Tauson zakończył się wynikiem 6:7(3), 6:2, 6:1. W czwartej rundzie pokonała Angelique Kerber 4:6, 6:2, 6:3. W ćwierćfinale wygrała z Madison Keys 6:1, 6:0, a w półfinale zwyciężyła Simonę Halep 7:6(6), 6:4. Finałową przeciwniczką była Maria Sakari, którą Polka pokonała 6:4, 6:1. Po turnieju awansowała na pozycję wiceliderki rankingu singlowego.

Na turnieju w Miami była rozstawiona z numerem 2. i zmagania rozpoczęła od drugiej rundy, w której pokonała Viktoriję Golubic 6:2, 6:0. Kolejno wygrywała następnie z: Madison Brengle 6:0, 6:3, Coco Gauff 6:3, 6:1, w ćwierćfinale z Petrą Kvitovą 6:3, 6:3, w półfinale zaś Jessicą Pegulą 6:2, 7:5. W finale zwyciężyła z Naomi Ōsaką 6:4, 6:0, jako czwarta zawodniczka w historii zdobywając tzw. Sunshine Double (zwycięstwo w obydwu amerykańskich wiosennych turniejach rangi 1000)^[26]. Po turnieju jako pierwsza Polka w historii awansowała na pozycję liderki rankingu WTA.

W kwietniu wzięła udział w turnieju w Stuttgarcie, będąc rozstawiona z nr 1.^[27] Podczas zawodów pokonała kolejno: Evę Lys 6:1, 6:1, Emmę Raducanu 6:4, 6:4, w półfinale Ludmiłę Samsonową 6:7(4), 6:4, 7:5 i w finale Arynę Sabalenkę 6:2, 6:2. Iga Świątek wygrała tym samym czwarty turniej WTA z rzędu i umocniła się na pozycji liderki rankingu WTA^[28].

W pierwszej połowie maja wzięła udział w zawodach w Rzymie, gdzie broniła tytułu zdobytego przed rokiem. Wystartowała najwyżej rozstawiona i pokonywała kolejno od drugiej rundy zaczynając: Elenę-Gabrielę Ruse 6:3, 6:0, Wiktoryję Azarankę 6:4, 6:1, Biancę Andreescu 7:6(2), 6:0. W półfinale wygrała z Aryną Sabalenką 6:2, 6:1 (zostając siódmą zawodniczką, która dotarła do dwóch finałów w Rzymie przed ukończeniem 21. roku życia^[29]), w finale zaś pokonała Uns Dżabir 6:2, 6:2. Zdobyła w ten sposób piąty z rzędu tytuł WTA, w tym czwarty w kategorii WTA 1000, jako druga zawodniczka w XXI w. (po Serenie Williams). Tym samym przedłużyła passę wygranych meczów z rzędu do 28. (czwarta najdłuższa seria w tym stuleciu)^[30][31].

Następnym turniejem rozgrywanym przez liderkę rankingu był wielkoszlemowy French Open. Rozstawiona z numerem 1. w pierwszych czterech rundach Świątek odniosła zwycięstwa w meczach z: Łesią Curenko 6:2, 6:0, Alison Riske 6:0, 6:2, Danką Kovinić 6:3, 7:5 oraz Zheng Qinwen 6:7(5), 6:0, 6:2. W ćwierćfinale zmierzyła się z Jessicą Pegulą, którą pokonała 6:3, 6:2. W półfinale mecz z Darją Kasatkiną zakończył się wynikiem 6:2, 6:1 na korzyść Polki. W finale zmierzyła się z osiemnastoletnią Coco Gauff, odnosząc po 68 minutach zwycięstwo 6:1, 6:3 i tym samym dołączając do grona dziesięciu zawodniczek, które wygrały więcej niż jeden raz turniej im. Rolanda Garrosa. Finał francuskiego turnieju był 35. spotkaniem z rzędu wygranym przez Świątek. Wyrównała nim osiągnięcie Venus Williams i wyprzedziła Serenę Williams^[32].

Kolejnym turniejem, w którym wzięła udział, był Wimbledon. W pierwszej rundzie pokonała Janę Fett 6:0, 6:3, w drugiej rundzie Lesley Pattinamę Kerkhove 6:4, 4:6, 6:3, ustanawiając swój rekord 37 spotkań bez porażki i zrównała się z Martiną Hingis. W 3. rundzie przegrała z Alizé Cornet 4:6, 2:6^[33].

Pod koniec lipca wystąpiła w turnieju WTA 250 w Warszawie, pokonując w pierwszym spotkaniu Magdalenę Fręch 6:1, 6:2^[34]. W kolejnym meczu pokonała Gabrielę Lee 6:3, 6:2, a w ćwierćfinale przegrała z Caroline Garcią 1:6, 6:1, 4:6.

Następnie wzięła udział w turnieju w Toronto. W pierwszej rundzie miała wolny los, w drugiej pokonała Ajlę Tomljanović 6:1, 6:2. W 3. rundzie przegrała z Beatriz Haddad Maią 4:6, 6:3, 5:7^[35].

Tydzień później w Cincinnati zmagania również zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Sloane Stephens 6:4, 7:5. W 3. rundzie uległa Madison Keys 3:6, 4:6^[36].

Podczas wielkoszlemowego US Open liderka rankingu w pierwszych czterech rundach odniosła zwycięstwa w meczach z: Jasmine Paolini 6:3, 6:0, Sloane Stephens 6:3, 6:2, Lauren Davis 6:3, 6:4 oraz Jule Niemeier 2:6, 6:4, 6:0. W ćwierćfinale trafiła na Jessicę Pegulę, którą pokonała 6:3, 7:6(4). W półfinale zmierzyła się z Aryną Sabalenką, którą pokonała w trzech setach: 3:6, 6:1, 6:4. W finale pokonała Uns Dżabir wynikiem 6:2, 7:6(5). Zdobyła w ten sposób swój dziesiąty tytuł w cyklu WTA Tour oraz trzeci tytuł wielkoszlemowy. Świątek została pierwszą polską triumfatorką US Open^[37].

Po tym turnieju udała się do Ostrawy, gdzie zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Ajlę Tomljanović po kreczu 7:5, 2:2. W ćwierćfinale zmierzyła się z Catherine McNally, którą pokonała 6:4, 6:4. W półfinale trafiła na Jekatierinę Aleksandrową, którą pokonała w trzech setach 7:6(5), 2:6, 6:4. W finale przegrała z Barborą Krejčíkovą 7:5, 6:7(4), 3:6^[38].

Następnym turniejem Świątek był turniej w San Diego, w którym również miała wolny los. W drugiej rundzie pokonała Zheng Qinwen 6:4, 4:6, 6:1. W ćwierćfinale zwyciężyła Coco Gauff 6:0, 6:3, a w półfinale rozprawiła się z Jessicą Pegulą 4:6, 6:2, 6:2. W finale mierzyła się z Donną Vekić, którą pokonała wynikiem 6:3, 3:6, 6:0^[39]. Zdobyła tym samym swój jedenasty tytuł w cyklu WTA w karierze oraz ósmy w sezonie.

Sezon zakończyła startem w Turnieju Mistrzyń rozgrywanym w Fort Worth, do którego przystąpiła jako najwyżej rozstawiona. Trafiła do grupy „Tracy Austin” wraz z: Coco Gauff, Caroline Garcia oraz Darją Kasatkiną^[40]. W zmaganiach grupowych pokonała wszystkie przeciwniczki: Darię Kasatkinę 6:2, 6:3, Caroline Garcię 6:3, 6:2^[41] a Coco Gauff 6:3, 6:0^[42]. Zmagania w WTA Finals 2022 zakończyła na etapie półfinału, w którym przegrała z Aryną Sabalenką 2:6, 6:2, 1:6^[43].

Sezon 2022 zakończyła na 1. miejscu w rankingu.

2023

Sezon rozpoczęła udziałem w rozgrywkach United Cup. Wygrała wszystkie swoje mecze w fazie grupowej oraz w finale miasta. W półfinale lepsza okazała się Jessica Pegula, natomiast Stany Zjednoczone zwyciężyły w konfrontacji z Polską i awansowały do finału.

Kolejnym turniejem był wielkoszlemowy Australian Open, w którym Świątek grała z nr 1. W pierwszych trzech rundach pokonała kolejno Jule Niemeier 6:4, 7:5, Camilę Osorio 6:2, 6:3 i Cristinę Bucșę 6:0, 6:1. Zmagania zakończyła na czwartej rundzie przegrywając z Jeleną Rybakiną 4:6, 4:6.

Kolejnym startem Polki był turniej rangi WTA 500 w Dosze, gdzie broniła wywalczonego rok wcześniej tytułu. W pierwszej rundzie miała wolny los. W meczu drugiej rundy pokonała Danielle Collins 6:0, 6:1. W ćwierćfinale jej rywalka, Belinda Bencic, poddała mecz walkowerem. W półfinale Polka zmierzyła się z Wieroniką Kudiermietową, odnosząc zwycięstwo 6:0, 6:1. W finale jej rywalką była Jessica Pegula, którą Polka pokonała 6:3, 6:0. Był to dwunasty tytuł Świątek w turniejach WTA, po raz drugi w karierze udało jej się przy tym obronić tytuł sprzed roku. W drodze po tytuł straciła tylko 5 gemów i tym samym pobiła rekord Chris Evert, która w 1981 roku w Lugano straciła siedem gemów w drodze po tytuł^[44].

Następnie Polka udała się na turniej rangi WTA 1000 w Dubaju. W pierwszej rundzie miała wolny los. W drugiej rundzie pokonała Leylah Fernandez 6:1, 6:1, a w trzeciej Ludmiłę Samsonową 6:1, 6:0. W ćwierćfinale jej rywalka, Karolína Plíšková poddała mecz walkowerem. W półfinale Świątek pokonała Coco Gauff 6:4, 6:2, dochodząc do swojego 15 finału w karierze. W finale zmierzyła się z Barborą Krejčíkovą przegrywając 4:6, 2:6.

Następnym startem Polki był turniej rangi WTA 1000 w Indian Wells, gdzie broniła tytułu sprzed roku. W pierwszej rundzie miała wolny los. W rundzie drugiej pokonała Claire Liu 6:0, 6:1. W meczu trzeciej rundy pokonała Biancę Andreescu 6:3, 7:6(1), a w czwartej rundzie Emmę Raducanu 6:3, 6:1. W meczu ćwierćfinałowym wygrała z Soraną Cîrsteą 6:2, 6:3. Udział w turnieju zakończyła na półfinale, przegrywając 2:6, 2:6 z Jeleną Rybakiną.

Następnym turniejem Polki miał być turniej rangi WTA 1000 w Miami, gdzie była rozstawiona z nr 1. i broniła tytułu sprzed roku. W drugiej rundzie miała rozegrać mecz z Claire Liu, jednak z powodu urazu żebra Polka wycofała się z turnieju przed rozpoczęciem rywalizacji.

Następnym, po ponad miesięcznej przerwie, turniejem Polki były zawody rangi WTA 500 w Stuttgarcie, gdzie broniła tytułu sprzed roku. W pierwszej rundzie miała wolny los. W drugiej pokonała Zheng Qinwen 6:1, 6:4. W ćwierćfinale zwyciężyła Karolínę Plíškovą 4:6, 6:1, 6:2. W półfinale zmierzyła się z Uns Dżabir, która poddała mecz przy stanie 3:0 z powodu kontuzji. W finale zmierzyła się z wiceliderką rankingu WTA Aryną Sabalenką, którą pokonała 6:3, 6:4. Był to trzynasty w karierze i drugi w sezonie wygrany turniej przez Świątek. Po raz trzeci w karierze udało jej się obronić tytuł zdobyty rok wcześniej.

Kolejnym startem Polki był turniej rangi WTA 1000 w Madrycie. W pierwszej rundzie Polka miała wolny los. W następnych trzech rundach pokonała kolejno Julię Grabher 6:3, 6:2, Bernardę Perę 6:3, 6:2 i Jekatierinę Aleksandrową 6:4, 6:7(3), 6:3. W ćwierćfinale pokonała Petrę Martić 6:0, 6:3, a w półfinale Wieronikę Kudiermietową 6:1, 6:1. W finale, w drugim turnieju z rzędu, zmierzyła się z Aryną Sabalenką, tym razem przegrywając 3:6, 6:3, 3:6.

Natępnym startem był turniej rangi WTA 1000 w Rzymie gdzie Świątek broniła tytułu. W pierwszej rundzie Polka miała wolny los. W drugiej rundzie zmierzyła się z Anastasiją Pawluczenkową którą pokonała 6:0, 6:0. W trzeciej rundzie pokonała Łesię Curenko 6:2, 6:0, a w czwartej rundzie Donnę Vekić 6:3, 6:4. Zmagania zakończyła na ćwierćfinale w którym przegrała z Jeleną Rybakiną 6:2, 6:7(3), 2:2 krecz, poddając mecz w trzecim secie z powodu kontuzji prawego uda.

Kolejnym startem Polki był wielkoszlemowy French Open, w którym Świątek broniła tytułu sprzed roku. W pierwszych czterech rundach pokonała kolejno Cristinę Bucșę 6:4, 6:0, Claire Liu 6:4, 6:0, Wang Xinyu 6:0, 6:0 i Łesię Curenko 5:1 krecz. W ćwierćfinale pokonała zeszłoroczną finalistkę turnieju Coco Gauff 6:4, 6:2. W półfinale pokonała Beatriz Haddad Maię 6:2, 7:6(7). W finale zmierzyła się z Karolíną Muchovą, którą pokonała 6:2, 5:7, 6:4. Był to czwarty wielkoszlemowy tytuł Świątek i trzeci zdobyty na kortach im. Rolanda Garrosa. Polka jest pierwszą zawodniczką od 2007 roku, której udało się obronić tytuł na French Open. Był to czternasty tytuł Polki w karierze i trzeci w sezonie.

Następnie Polka debiutowała w turnieju rangi WTA 250 w Bad Homburg vor der Höhe, który był jej pierwszym turniejem na kortach trawiastych w tym sezonie. W pierwszym meczu pokonała Tatjanę Marię 5:7, 6:2, 6:0, a w kolejnej rundzie wygrała z Jil Teichmann 6:3, 6:1. W ćwierćfinale Polka wygrała z Anną Blinkową 6:3, 6:2. Ze względu na zatrucie pokarmowe Świątek nie była w stanie zagrać w półfinale i wycofała się z turnieju^[45].

Następnie jako najwyżej rozstawiona rozpoczęła zmagania na Wimbledonie. Pokonała w nich Zhu Lin 6:1, 6:3, Sarę Sorribes Tormo 6:2, 6:0, Petrę Martić 6:2, 7:5 oraz w czwartej rundzie Belindę Bencic 6:7(4), 7:6(2), 6:3, obroniwszy piłki meczowe^[46]. Po raz pierwszy w karierze awansowała do ćwierćfinału tego turnieju, jednak przegrała w nim z Eliną Switoliną 5:7, 7:6(5), 2:6.

Do gry na kortach twardych powróciła podczas turnieju WTA 250 w Warszawie. W pierwszym meczu pokonała Niginę Abduraimovą 6:4, 6:3, a następnie Claire Liu 6:2, 6:2 i Lindę Noskovą 6:1, 6:4. W półfinale zwyciężyła z Yaniną Wickmayer 6:1, 7:6(6). W finale wygrała z Laurą Siegemund 6:0, 6:1, tym samym zdobywając pierwszy w karierze tytuł zawodów tej rangi.

W kolejnych tygodniach uczestniczyła w rozgrywkach rangi WTA 1000 w Ameryce Północnej. W turnieju w Montrealu Polka zaczęła zmagania od drugiej rundy, zwyciężając kolejno z Karolíną Plíškovą 7:6(6), 6:2, Karolíną Muchovą 6:1, 4:6, 6:4 oraz Danielle Collins 6:3, 4:6, 6:2. W półfinale liderka rankingu uległa rozstawionej z numerem 4. Jessice Peguli 2:6, 7:6(4), 4:6.

W rywalizacji w Cincinnati w spotkaniu drugiej rundy pokonała Danielle Collins z wynikiem 6:1, 6:0. Następnie wygrała z Zheng Qinwen 3:6, 6:1, 6:1 oraz z Markétą Vondroušovą 7:6(3), 6:1. W półfinale przegrała z rozstawioną z numerem 7. Coco Gauff 6:7(2), 6:3, 4:6, jednocześnie osiągając swój najlepszy rezultat w tym turnieju.

Następnym turniejem Polki było wielkoszlemowe US Open w którym rozstawiona z numerem 1. broniła punktów za zeszłoroczne zwycięstwo. W pierwszych trzech rundach pokonała kolejno Rebeccę Peterson 6:0, 6:1, Darię Saville 6:3, 6:4 i Kaję Juvan 6:0, 6:1. W czwartej rundzie przegrała z Jeļeną Ostapenko 6:3, 3:6, 1:6. Nieobronione punkty sprzed roku sprawiły, że po 75. tygodniach przestała być liderką rankingu WTA.

Trzy tygodnie później została najwyżej rozstawiona w turnieju rangi WTA 500 w Tokio. Zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Mai Hontamę 6:4, 7:5. W ćwierćfinale przegrała z rozstawioną z numerem 8. Wieroniką Kudiermietową 2:6, 6:2, 4:6.

Następnie zaczęła rywalizację w turnieju rangi WTA 1000 w Pekinie, rozstawiona z numerem 2. Kolejno pokonała Sarę Sorribes Tormo 6:4, 6:3, Warwarę Graczową 6:4, 6:1 i Magdę Linette 6:1, 6:1. W ćwierćfinale pokonała Caroline Garcię 6:7(8), 7:6(5), 6:1. W półfinale trafiła na rozstawioną z numerem 3. Coco Gauff, pokonując ją 6:2, 6:3. W finale zmierzyła się z Ludmiłą Samsonową, którą pokonała 6:2, 6:2, tym samym zdobywając 16. singlowy tytuł WTA.

Świątek sezon kończyła udziałem w zawodach WTA Finals w Cancún. W fazie grupowej pokonała Markétę Vondroušovą 7:6(3), 6:0; Coco Gauff 6:0, 7:5 oraz Uns Dżabir 6:1, 6:2, a w półfinale wygrała z najwyżej rozstawioną Aryną Sabalenką 6:3, 6:2^[47]. W finale pokonała rozstawioną z numerem 5. Jessicę Pegulę 6:1, 6:0, tym samym zdobyła pierwszy w karierze tytuł w rozgrywkach WTA Finals^[48]. Zdobyte punkty pozwoliły Polce, po 8 tygodniach liderowania Aryny Sabalenki, powrócić na 1. miejsce w rankingu WTA i drugi rok z rzędu zakończyć sezon jako liderka rankingu^[49].

2024

Na początku roku wystąpiła w drużynowych rozgrywkach United Cup. W obu konfrontacjach fazy grupowej wygrywała w spotkaniach singla i miksta. W ćwierćfinale i półfinale, w których rywalizowała jedynie w grze pojedynczej, pokonała swoje przeciwniczki. W meczu singlowym w finale zawodów pokonała Angelique Kerber 6:3, 6:0, ale w parze z Hubertem Hurkaczem ulegli w spotkaniu miksta 4:6, 7:5, 4–10 z parą Laura Siegemund–Alexander Zverev.

Kolejnym turniejem był wielkoszlemowy Australian Open, w którym grała z pierwszym numerem. W pierwszych dwóch rundach pokonała kolejno Sofię Kenin 7:6(2), 6:2 i Danielle Collins 6:4, 3:6, 6:4, a w trzeciej rundzie przegrała z Lindą Noskovą 6:3, 3:6, 4:6. Następnie uległa w półfinale turnieju WTA 1000 Annie Kalinskiej, z którą przegrała 4:6, 4:6, jednak porażka nie ma wpływu na pozycję Świątek w rankingu WTA, którego pozostaje liderką^[50].

Następnie wystąpiła w turnieju w Indian Wells gdzie pokonała kolejno Danielle Collins 6:3, 6:0, zrewanżowała się Lindzie Noskovej, z którą wygrała 6:4, 6:0. Następnie pokonała Julię Putincewą 6:1, 6:2. W ćwierćfinale Caroline Wozniacki nie mogła dokończyć gry i poddała mecz przy stanie 6:4, 1:0, w półfinale pokonała Martę Kostiuk 6:2, 6:1, a w finale pokonała Marię Sakkari 6:4, 6:0 i sięgnęła po 19. tytuł WTA.

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Występy juniorskie w grze pojedynczej

Występy juniorskie w grze podwójnej

Gra pojedyncza 23 (19–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	14 kwietnia 2019	Lugano	Ceglana	Polona Hercog	3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	1.	10 października 2020	French Open	Ceglana	Sofia Kenin	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	2.	27 lutego 2021	Adelaide	Twarda	Belinda Bencic	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	3.	16 maja 2021	Rzym	Ceglana	Karolína Plíšková	6:0, 6:0
Zwyciężczyni	4.	26 lutego 2022	Doha	Twarda	Anett Kontaveit	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	5.	20 marca 2022	Indian Wells	Twarda	Maria Sakari	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	6.	2 kwietnia 2022	Miami	Twarda	Naomi Ōsaka	6:4, 6:0
Zwyciężczyni	7.	24 kwietnia 2022	Stuttgart	Ceglana (hala)	Aryna Sabalenka	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	8.	15 maja 2022	Rzym	Ceglana	Uns Dżabir	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	9.	4 czerwca 2022	French Open	Ceglana	Coco Gauff	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	10.	10 września 2022	US Open	Twarda	Uns Dżabir	6:2, 7:6(5)
Finalistka	2.	9 października 2022	Ostrawa	Twarda (hala)	Barbora Krejčíková	7:5, 6:7(4), 3:6
Zwyciężczyni	11.	16 października 2022	San Diego	Twarda	Donna Vekić	6:3, 3:6, 6:0
Zwyciężczyni	12.	18 lutego 2023	Doha	Twarda	Jessica Pegula	6:3, 6:0
Finalistka	3.	25 lutego 2023	Dubaj	Twarda	Barbora Krejčíková	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	13.	23 kwietnia 2023	Stuttgart	Ceglana (hala)	Aryna Sabalenka	6:3, 6:4
Finalistka	4.	6 maja 2023	Madryt	Ceglana	Aryna Sabalenka	3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	14.	10 czerwca 2023	French Open	Ceglana	Karolína Muchová	6:2, 5:7, 6:4
Zwyciężczyni	15.	30 lipca 2023	Warszawa	Twarda	Laura Siegemund	6:0, 6:1
Zwyciężczyni	16.	8 października 2023	Pekin	Twarda	Ludmiła Samsonowa	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	17.	6 listopada 2023	Cancún	Twarda	Jessica Pegula	6:1, 6:0
Zwyciężczyni	18.	17 lutego 2024	Doha	Twarda	Jelena Rybakina	7:6(8), 6:2
Zwyciężczyni	19.	17 marca 2024	Indian Wells	Twarda	Maria Sakari	6:4, 6:0

Gra podwójna 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	13 czerwca 2021	French Open	Ceglana	Bethanie Mattek-Sands	Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková	4:6, 2:6

Gra pojedyncza 7 (7–0)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	1.	30/10/2016	Sztokholm	10 000	Twarda (hala)	Laura-Ioana Andrei	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	2.	18/02/2017	Bergamo	15 000	Ceglana (hala)	Martina Di Giuseppe	6:4, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	3.	07/05/2017	Győr	15 000	Ceglana	Gabriela Horáčková	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	4.	25/02/2018	Szarm el-Szejk	15 000	Twarda	Britt Geukens	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	5.	15/04/2018	Pelham	25 000	Ceglana	Allie Kiick	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	6.	01/09/2018	Budapeszt	60 000	Ceglana	Katarina Zawacka	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	7.	09/09/2018	Montreux	60 000	Ceglana	Kimberley Zimmermann	6:2, 6:2

Gra podwójna 1 (0–1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Finalistka	1.	12/02/2018	Szarm el-Szejk	15 000	Twarda	Constanze Stepan	Anna Morgina Walerija Sołowjowa	4:6, 2:6

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Polska [6]
I runda	Niemcy: Mona Barthel	6:2, 6:2
II runda	Hiszpania: Paula Badosa	3:6, 6:7(4)

Gra mieszana

Runda	Partner	Przeciwnicy	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Polska
I runda	Łukasz Kubot	Francja: Fiona Ferro / Pierre-Hugues Herbert	6:3, 7:6(3)
Ćwierćfinał		Rosyjski Komitet Olimpijski: Jelena Wiesnina / Asłan Karacew	4:6, 4:6

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2018	Wimbledon	Trawiasta	Leonie Küng	6:4, 6:2

Gra podwójna (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2017	Australian Open	Twarda	Maja Chwalińska	Bianca Andreescu Carson Branstine	1:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni	2018	French Open	Ceglana	Catherine McNally	Yūki Naitō Nato Saho	6:2, 7:5

Gra pojedyncza

Rok	Runda	Data i miejsce	Przeciwnik	Nawierzchnia	Rywal	Zwycięstwo/Porażka	Rezultat
2018	Europa/Afryka Grupa I	7–10 lutego 2018 Tallinn, Estonia	Bułgaria (2:0)	Twarda (hala)	Petia Arshinkova	Zwycięstwo	6:0, 6:4
2019		6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska	Rosja (1:2)		Natalja Wichlancewa	Porażka	0:6, 2:6
			Dania (3:0)		Clara Tauson	Zwycięstwo	6:3, 7:6(7)
			Ukraina (2:1)		Dajana Jastremśka	Porażka	6:7(2), 4:6
2020		5–8 lutego 2020 Esch-sur-Alzette, Luksemburg	Słowenia (2:1)		Nika Radišić	Zwycięstwo	6:2, 6:1
			Turcja (3:0)		Berfu Cengiz	Zwycięstwo	6:3, 6:0
			Szwecja (2:0)		Mirjam Björklund	Zwycięstwo	7:5, 4:6, 6:3

Gra podwójna

Rok	Runda	Data i miejsce	Przeciwnik	Nawierzchnia	Partnerka	Rywalki	Zwycięstwo/Porażka	Rezultat
2018	Europa/Afryka Grupa I	7–10 lutego 2018 Tallinn, Estonia	Turcja (2:1)	Twarda (hala)	Alicja Rosolska	Ayla Aksu Başak Eraydın	Porażka	3:6, 6:2, 1:6
2019		6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska	Rosja (1:2)			Margarita Gasparian Darja Kasatkina	Zwycięstwo	6:0, 3:6, 6:3
			Ukraina (2:1)			Marta Kostiuk Kateryna Kozłowa	Zwycięstwo	6:1, 1:6, 7:6(5)

Bilans spotkań w turniejach WTA przeciwko zawodniczkom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu (aktualne na dzień 21 marca 2024).

Tenisistka	Liczba spotkań	Bilans	Lista spotkań
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 1. miejscu w rankingu WTA
Simona Halep	4	2:2	Lista spotkań z Simoną Halep: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 French Open Ceglana 1:6, 0:6 1. 2020 French Open Ceglana 6:1, 6:2 2. 2021 Australian Open Twarda 6:3, 1:6, 4:6 2. 2022 Indian Wells Twarda 7:6(6), 6:4
Karolína Plíšková	3	3:0	Lista spotkań z Karolíną Plíškovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Rzym Ceglana 6:0, 6:0 – 2023 Dubaj Twarda walkower (niewliczany) 2. 2023 Stuttgart Ceglana (hala) 4:6, 6:1, 6:2 3. 2023 Montreal Twarda 7:6(6), 6:2 – 2024 Doha Twarda walkower (niewliczany)
Caroline Wozniacki	2	2:0	Lista spotkań z Caroline Wozniacki: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Toronto Twarda 1:6, 6:3, 6:4 2. 2024 Indian Wells Twarda 6:4, 1:0 krecz
Wiktoryja Azaranka	4	3:1	Lista spotkań z Wiktoryją Azaranką: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020 US Open Twarda 4:6, 2:6 1. 2022 Adelaide Twarda 6:3, 2:6, 6:1 2. 2022 Rzym Ceglana 6:4, 6:1 3. 2024 Doha Twarda 6:4, 6:0
Ashleigh Barty	2	0:2	Lista spotkań z Ashleigh Barty: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Madryt Ceglana 5:7, 4:6 2. 2022 Adelaide Twarda 2:6, 4:6
Garbiñe Muguruza	1	0:1	Lista spotkań z Garbiñe Muguruzą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Dubaj Twarda 0:6, 4:6
Naomi Ōsaka	2	1:1	Lista spotkań z Naomi Ōsaką: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Toronto Twarda 6:7(4), 4:6 1. 2022 Miami Twarda 6:4, 6:0
Angelique Kerber	2	2:0	Lista spotkań z Angelique Kerber: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022 Indian Wells Twarda 4:6, 6:2, 6:3 2. 2024 United Cup Twarda 6:3, 6:0
Aryna Sabalenka	9	6:3	Lista spotkań z Aryną Sabalenką: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 WTA Finals Twarda 6:2, 2:6, 5:7 1. 2022 Doha Twarda 6:2, 6:3 2. 2022 Stuttgart Ceglana (hala) 6:2, 6:2 3. 2022 Rzym Ceglana 6:2, 6:1 4. 2022 US Open Twarda 3:6, 6:1, 6:4 2. 2022 WTA Finals Twarda 2:6, 6:2, 1:6 5. 2023 Stuttgart Ceglana (hala) 6:3, 6:4 3. 2023 Madryt Ceglana 3:6, 6:3, 3:6 6. 2023 WTA Finals Twarda 6:3, 6:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 2. miejscu w rankingu WTA
Wiera Zwonariowa	1	1:0	Lista spotkań z Wierą Zwonariową: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Wimbledon Trawiasta 6:1, 6:3
Swietłana Kuzniecowa	1	0:1	Lista spotkań ze Swietłaną Kuzniecową: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020 Doha Twarda 2:6, 2:6
Barbora Krejčíková	4	2:2	Lista spotkań z Barborą Krejčíkovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Miami Twarda 6:4, 6:2 2. 2021 Rzym Ceglana 3:6, 7:6(5), 7:5 1. 2022 Ostrawa Twarda (hala) 7:5, 6:7(4), 3:6 2. 2023 Dubaj Twarda 4:6, 2:6
Petra Kvitová	1	1:0	Lista spotkań z Petrą Kvitovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022 Miami Twarda 6:3, 6:3
Paula Badosa	2	1:1	Lista spotkań z Paulą Badosą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Igrzyska olimpijskie Twarda 3:6, 6:7(4) 1. 2021 WTA Finals Twarda 7:5, 6:4
Anett Kontaveit	5	3:2	Lista spotkań z Anett Kontaveit: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Cincinnati Twarda 4:6, 6:7(2) 2. 2020 Australian Open Twarda 7:6(4), 5:7, 5:7 1. 2021 French Open Ceglana 7:6(4), 6:0 2. 2021 US Open Twarda 6:3, 4:6, 6:3 3. 2022 Doha Twarda 6:2, 6:0
Uns Dżabir	7	5:2	Lista spotkań z Uns Dżabir: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Waszyngton Twarda 4:6, 6:4, 6:4 1. 2021 Wimbledon Trawiasta 7:5, 1:6, 1:6 2. 2021 Cincinnati Twarda 3:6, 3:6 2. 2022 Rzym Ceglana 6:2, 6:2 3. 2022 US Open Twarda 6:2, 7:6(5) 4. 2023 Stuttgart Ceglana (hala) 3:0 krecz 5. 2023 WTA Finals Twarda 6:1, 6:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 3. miejscu w rankingu WTA
Sloane Stephens	3	3:0	Lista spotkań ze Sloane Stephens: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022 Cincinnati Twarda 6:4, 7:5 2. 2022 US Open Twarda 6:3, 6:2 3. 2024 Dubaj Twarda 6:4, 6:4
Elina Switolina	3	2:1	Lista spotkań z Eliną Switoliną: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Rzym Ceglana 6:2, 7:5 1. 2023 Wimbledon Trawiasta 5:7, 7:6(5), 2:6 2. 2024 Dubaj Twarda 6:1, 6:4
Maria Sakari	6	3:3	Lista spotkań z Marią Sakari: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 French Open Ceglana 4:6, 4:6 2. 2021 Ostrawa Twarda (hala) 4:6, 5:7 3. 2021 WTA Finals Twarda 2:6, 4:6 1. 2022 Doha Twarda 6:4, 6:3 2. 2022 Indian Wells Twarda 6:4, 6:1 3. 2024 Indian Wells Twarda 6:4, 6:0
Jessica Pegula	9	6:3	Lista spotkań z Jessiką Pegulą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Waszyngton Twarda 7:5, 4:6, 1:6 1. 2022 Miami Twarda 6:2, 7:5 2. 2022 French Open Ceglana 6:3, 6:2 3. 2022 US Open Twarda 6:3, 7:6(4) 4. 2022 San Diego Twarda 4:6, 6:2, 6:2 2. 2023 United Cup Twarda 2:6, 2:6 5. 2023 Doha Twarda 6:3, 6:0 3. 2023 Montreal Twarda 2:6, 7:6(4), 4:6 6. 2023 WTA Finals Twarda 6:1, 6:0
Jelena Rybakina	6	2:4	Lista spotkań z Jeleną Rybakiną: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Ostrawa Twarda (hala) 7:6(5), 6:2 1. 2023 Australian Open Twarda 4:6, 4:6 2. 2023 Indian Wells Twarda 2:6, 2:6 3. 2023 Rzym Ceglana 6:2, 6:7(3), 2:2 krecz 2. 2024 Doha Twarda 7:6(8), 6:2 4. 2024 Stuttgart Ceglana (hala) 3:6, 6:4, 3:6
Coco Gauff	10	9:1	Lista spotkań z Coco Gauff: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Rzym Ceglana 7:6(3), 6:3 2. 2022 Miami Twarda 6:3, 6:1 3. 2022 French Open Ceglana 6:1, 6:3 4. 2022 San Diego Twarda 6:0, 6:3 5. 2022 WTA Finals Twarda (hala) 6:3, 6:0 6. 2023 Dubaj Twarda 6:4, 6:2 7. 2023 French Open Ceglana 6:4, 6:2 1. 2023 Cincinnati Twarda 6:7(2), 6:3, 4:6 8. 2023 Pekin Twarda 6:2, 6:3 9. 2023 WTA Finals Twarda 6:0, 7:5
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 4. miejscu w rankingu WTA
Belinda Bencic	4	3:1	Lista spotkań z Belindą Bencic: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Adelaide Twarda 6:2, 6:2 1. 2021 US Open Twarda 6:7(12), 3:6 2. 2023 United Cup Twarda 6:3, 7:6(3) – 2023 Doha Twarda walkower (niewliczany) 3. 2023 Wimbledon Trawiasta 6:7(4), 7:6(2), 6:3
Caroline Garcia	5	4:1	Lista spotkań z Caroline Garcią: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Cincinnati Twarda 7:6(1), 6:1 1. 2022 Warszawa Ceglana 1:6, 6:1, 4:6 2. 2022 WTA Finals Twarda (hala) 6:3, 6:2 3. 2023 Pekin Twarda 6:7(8), 7:6(5), 6:1 4. 2024 United Cup Twarda 4:6, 6:1, 6:1
Sofia Kenin	2	2:0	Lista spotkań z Sofią Kenin: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020 French Open Ceglana 6:4, 6:1 2. 2024 Australian Open Twarda 7:6(2), 6:2
Samantha Stosur	1	0:1	Lista spotkań z Samanthą Stosur: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Eastbourne Trawiasta 0:6, 3:6
Bianca Andreescu	2	2:0	Lista spotkań z Biancą Andreescu: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022 Rzym Ceglana 7:6(2), 6:0 2. 2023 Indian Wells Twarda 6:3, 7:6(1)
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 5. miejscu w rankingu WTA
Jeļena Ostapenko	4	0:4	Lista spotkań z Jeļeną Ostapenko: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Birmingham Trawiasta 0:6, 2:6 2. 2021 Indian Wells Twarda 4:6, 3:6 3. 2022 Dubaj Twarda 6:4, 1:6, 6:7(4) 4. 2023 US Open Twarda 6:3, 3:6, 1:6
Eugenie Bouchard	1	1:0	Lista spotkań z Eugenie Bouchard: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020 French Open Ceglana 6:3, 6:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 6. miejscu w rankingu WTA
Carla Suárez Navarro	1	1:0	Lista spotkań z Carlą Suárez Navarro: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020 Australian Open Twarda 6:3, 7:5
Markéta Vondroušová	3	3:0	Lista spotkań z Markétą Vondroušovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020 French Open Ceglana 6:1, 6:2 2. 2023 Cincinatti Twarda 7:6(3), 6:1 3. 2023 WTA Finals Twarda 7:6(3), 6:0
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 7. miejscu w rankingu WTA
Madison Keys	3	2:1	Lista spotkań z Madison Keys: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Rzym Ceglana 7:5, 6:1 2. 2022 Indian Wells Twarda 6:1, 6:0 1. 2022 Cincinnati Twarda 3:6, 4:6
Danielle Collins	7	6:1	Lista spotkań z Danielle Collins: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Adelaide Twarda 6:2, 3:0 krecz 1. 2022 Australian Open Twarda 4:6, 1:6 2. 2023 Doha Twarda 6:0, 6:1 3. 2023 Montreal Twarda 6:3, 4:6, 6:2 4. 2023 Cincinatti Twarda 6:1, 6:0 5. 2024 Australian Open Twarda 6:4, 3:6, 6:4 6. 2024 Indian Wells Twarda 6:3, 6:0
Zheng Qinwen	6	6:0	Lista spotkań z Zheng Qinwen: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022 French Open Ceglana 6:7(5), 6:0, 6:2 2. 2022 San Diego Twarda 6:4, 4:6, 6:1 3. 2023 Stuttgart Ceglana (hala) 6:1, 6:4 4. 2023 Cincinnati Twarda 3:6, 6:1, 6:1 5. 2024 United Cup Twarda 6:2, 6:3 6. 2024 Dubaj Twarda 6:3, 6:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 8. miejscu w rankingu WTA
Darja Kasatkina	6	5:1	Lista spotkań z Darją Kasatkiną: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2021 Eastbourne Trawiasta 6:4, 0:6, 1:6 1. 2022 Australian Open Twarda 6:2, 6:3 2. 2022 Dubaj Twarda 6:1, 6:2 3. 2022 Doha Twarda 6:3, 6:0 4. 2022 French Open Ceglana 6:2, 6:1 5. 2022 WTA Finals Twarda (hala) 6:2, 6:3
Karolína Muchová	3	2:1	Lista spotkań z Karolíną Muchovą: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2019 Praga Ceglana 6:4, 1:6, 4:6 1. 2023 French Open Ceglana 6:2, 5:7, 6:4 2. 2023 Montreal Twarda 6:1, 4:6, 6:4
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 9. miejscu w rankingu WTA
Wieronika Kudiermietowa	5	4:1	Lista spotkań z Wieroniką Kudiermietową: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2020 US Open Twarda 6:3, 6:3 2. 2021 Indian Wells Twarda 6:1, 6:0 3. 2023 Doha Twarda 6:0, 6:1 4. 2023 Madryt Ceglana 6:1, 6:1 1. 2023 Tokio Twarda 2:6, 6:2, 4:6
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 10. miejscu w rankingu WTA
Beatriz Haddad Maia	3	2:1	Lista spotkań z Beatriz Haddad Maią: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022 Toronto Twarda 4:6, 6:3, 5:7 1. 2023 French Open Ceglana 6:2, 7:6(7) 2. 2024 United Cup Twarda 6:2, 6:2
Emma Raducanu	2	2:0	Lista spotkań z Emmą Raducanu: Nr Rok Turniej Nawierzchnia Wynik 1. 2022 Stuttgart Ceglana (hala) 6:4, 6:4 2. 2023 Indian Wells Twarda 6:3, 6:1

• Fan Favorite Shot of the Year (Nagroda od fanów dla najlepszego zagrania) za zagranie w półfinale w Lugano w WTA Awards 2019
• Złoty Krzyż Zasługi – 2020^[51][52]
• Wielka Honorowa Nagroda Sportowa – 2020^[53].
• 2. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2020
• Most Improved Player (Największe postępy) i Fan Favorite Singles Player of the Year (Nagroda od fanów dla ulubionej tenisistki) w WTA Awards 2020
• Zwycięstwo w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2022
• Player of the Year (Tenisistka roku) w WTA Awards 2022
• TIME100: The Most Influential People of 2023 (100 najbardziej wpływowych osób na świecie w 2023 roku) w kategorii Innovators (Innowatorzy)^[54][55]
• Player of the Year (Tenisistka roku) w WTA Awards 2023
• Zwycięstwo w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2023

Zawodniczka używa odzieży i obuwia On^[56] oraz rakiety tenisowej Tecnifibre^[57].Na okazję zwycięstwa Roland Garros 2023 z rakietą Tecnifibre i uznania dla zawodniczki, przedsiębiorstwo na 7 dni zmieniło marketingowo firmę na Swiateknifibre i znak towarowy na kolory biały i czerwony. To pierwszy kobiecy tytuł wielkoszlemowy dla tego producenta^[58]. Iga Świątek współpracuje ze sponsorem głównym grupą PZU, a także ze sponsorami: On, Tecnifibre, Rolex, Oshee, Porsche^[59], Lego^[60]. Do 31 marca 2023 roku była również ambasadorką Xiaomi Polska^[61].

W 2021 roku przekazała 200 tysięcy złotych na rzecz fundacji działających w obszarze zdrowia psychicznego dzieci, zaangażowała się w pomoc rodzinom potrzebującym w Szlachetnej Paczce, a także poprzez aukcje charytatywne w działania WOŚP – dzięki aukcjom Igi udało się zebrać dla fundacji przeszło 300 tysięcy złotych. Wydarzenie “Iga Świątek i Przyjaciele dla Ukrainy” było pierwszym dużym autorskim projektem pomocowym Igi i jej zespołu^[1]. W wyniku wydarzenia w Krakowie z udziałem m.in. Agnieszki Radwańskiej, Eliny Svitoliny i Andrija Szewczenki, zebrano 2,5 miliona złotych, które za pośrednictwem trzech organizacji (United 24, Elina Svitolina Foundation, UNICEF Polska) wsparły dzieci dotknięte wojną w Ukrainie^[62]. We wrześniu Iga Świątek została zaproszona do inicjatywy pomocowej dla Ukrainy Tennis Plays For Peace organizowanej przez amerykańską federację tenisa USTA. Na stadionie US Open zagrała miksta w parze z Rafaelem Nadalem przeciwko Coco Gauff i Johnowi McEnroe^[63]. Z okazji Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego w 2022 roku zawodniczka po raz drugi zdecydowała się wesprzeć finansowo organizację związaną z obszarem zdrowia psychicznego dzieci. Po finale turnieju WTA 500 w Ostrawie (Agel Open) ogłosiła, że przekaże nagrodę z turnieju na ten cel. Kwotą 280 tysięcy złotych zdecydowała się wesprzeć SOS Wioski Dziecięce^[64]. Szlachetną Paczkę w 2022 roku wsparła po raz trzeci, pomagając jednej z potrzebujących rodzin, a także zachęcając innych do zaangażowania się^[65].

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-02-14]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-02-14]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2021-02-14]  (ang.).

• Iga Świątek [online], Facebook [dostęp 2020-10-14] .