Olympique Lyon

Wczesne lata

W 1899 – na skutek fuzji czterech mniejszych klubów lyońskich: Racing Club Lyon, Stade Lyonnais, Club Sportif Lyonnais i Philegie Club Lyon – utworzono sekcję piłki nożnej mężczyzn, działającą w ramach wielosekcyjnego klubu Lyon Olympique^[1][2].

W 1906 zakwalifikowała się ona do fazy finałowej amatorskich mistrzostw Francji (w owym czasie rozgrywek tych nie przeprowadzano jeszcze w formie ligowej, tylko pucharowej), odpadając w 1/8 finału z Olympique Marsylia^[3]. W 1910 zmieniono nazwę na Lyon Olympique Universitaire (LOU)^[2]. Po okresie zdominowania przez FC Lyon^[2], w 1910 ponownie awansowali do rundy finałowej amatorskich mistrzostw Francji, w których doszli do ćwierćfinału (ulegając w nim Stade Helvétique Marsylia 0–5)^[3]. Swe mecze rozgrywali oni wówczas na Stade Iris^[4], oczekując na zakończenie siedmioletniej budowy nowego obiektu – Stade Gerland^[5].

W 1942 roku klub uzyskał status profesjonalnego^[3], zaś w sezonie 1944/1945 odnotował sukces, zwyciężając w grupie południowej ostatnich mistrzostw Francji czasu wojny^[6]. Dzięki temu, w sezonie 1945/1946 drużyna została zakwalifikowana do pierwszej, powojennej edycji Division 1^[7]. Jej debiut na tym szczeblu nie był jednak udany, gdyż po pierwszym sezonie zespół spadł do Division 2^[8].

Po rozłamie

W wielosekcyjnym LOU doszło do ostrego konfliktu, pomiędzy sekcją piłkarską, a sekcją rugby, zakończonego w maju 1950 roku postanowieniem o oddzieleniu się tej pierwszej i utworzeniem przez nią nowego jednosekcyjnego klubu (typowo piłkarskiego)^[1]. Założono go ostatecznie 3 sierpnia 1950 i zarejestrowano pod nazwą Olympique lyonnais (OL)^[9][10]. Już w sezonie 1950/1951 zwyciężył on w rozgrywkach Division 2, by po roku gry na najwyższym szczeblu ponownie spaść na zaplecze ekstraklasy^[8][11]. Ponowny awans nastąpił po sezonie 1953/1954^[8]. Wówczas przygoda z Division 1 trwała o wiele dłużej, bowiem OL grał w niej nieprzerwanie do edycji 1982/1983^[12].

Era Aulasa

W czerwcu 1987 władzę w klubie przejęła grupa biznesowa z Jean-Michelem Aulasem (prezesem) na czele^[13]. Nowi inwestorzy postawili na długofalową politykę rozwoju, toteż finalnych efektów swej pracy spodziewali się dopiero na przełomie wieków^[13]. Po sześciu latach gry w Ligue 2, w sezonie 1988/1989 wywalczono awans do Ligue 1^[8]. Kwalifikacja do europejskich pucharów (Puchar UEFA) nadeszła po dwóch latach gry w elicie (5. pozycja w sezonie 1990/1991)^[14][15].

W edycji 1994/1995 „Olimpijczycy” z Lyonu powrócili do ścisłej czołówki ekstraklasy, plasując się na 2. miejscu^[16]. Dzięki temu w kolejnym sezonie OL wziął udział w Pucharze UEFA, eliminując m.in. S.S. Lazio^[17]. W 1997 triumfował w Pucharze Intertoto^[18]. Dzięki temu drużyna mogła kontynuować swe występy w europejskich pucharach^[18].

Po wywalczeniu brązowych medali francuskiej ligi w 1999 i w 2000^[19], w 2001 roku zespół zajął 2. miejsce^[19]. Premierowy tytuł mistrzowski wywalczono w sezonie 2001/2002^[19], rozpoczynając tym samym niespotykaną nigdy wcześniej we Francji serię siedmiu ligowych mistrzostw z rzędu^[20].

Od 2003 koszulka z numerem 17 została przez władze klubu honorowo zastrzeżona dla Marca-Vivien Foe^[21], lecz w czerwcu 2008 roku koszulka z tym numerem została przydzielona innemu piłkarzowi z Kamerunu, Jeanowi II Makounowi^[22].

Olympique Lyon na scenie europejskiej najwyżej zaszedł do półfinału Ligi Mistrzów (2 razy) w 2010, kiedy trenerem w owym czasie był Claude Puel i w 2020 Rudi Garcia, gdzie w obydwu półfinałach OL zostało wyeliminowane przez niemiecki klub Bayern Monachium.

W 2022 roku w letnim okienku transferowym prezydent OL Jean Michel-Aulas ściągnął za darmo do klubu dwóch swoich wychowanków Alexandre'a Lacazette'a z umową do 30 czerwca 2025^[23] i Corentin Tolisso z umową do 30 czerwca 2027^[24].

Stade de Gerland

Osobny artykuł: Stade de Gerland.

Stadion należący do miasta – o pojemności 42 094 miejsc (41 044 siedzących i 1050 stojących), na którym od maja 1926 do grudnia 2015 wszystkie swoje mecze domowe rozgrywał Olympique Lyon, po czym przeniósł się na nowo powstały stadion Parc OL, kiedy to 1 sierpnia 2008 roku, prezydent Olympique Lyonnais Jean-Michel Aulas zapowiedział stworzenie nowego stadionu na 60 tysięcy miejsc, który miał powstać na przedmieściach Lyonu w Décines-Charpieu. Przy stadionie mogłyby znajdować się galeria sztuki, dwa hotele, centrum wypoczynku oraz centra biznesowe.

13 sierpnia 2008 roku, projekt został zaakceptowany przez francuski rząd. Projekt powstał z pieniędzy publicznych.

Parc OL

Osobny artykuł: Parc OL.

Stadion znajduje się na przedmieściach miasta w miejscowości Décines-Charpieu. Pierwszy mecz przez tutejszy klub Olympique Lyon został rozegrany 9 stycznia 2016 roku. Był wygranym meczem przeciwko Troyes AC 4:1. Pierwszego gola na nowym stadionie strzelił Alexandre Lacazette. Olympique Lyon rozgrywa swoje mecze domowe na Parc OL od 2016 roku.11 listopada 2022 roku do Lyonu na Parc OL przybył Karim Benzema, by pochwalić się Złotą Piłką podczas przerwy w ligowym meczu Olympique'u Lyon z Niceą.

• 1950–1959: Armand Groslevin
• 1959–1965: Ferdinand Maillet
• 1965–1977: Édouard Rochet
• 1977–1981: Roger Michaux
• 1981–1982: Jean Perrot
• 1982–1983: Raymond Ravet
• 1983–1987: Charles Mighirian
• 1987–2023: Jean-Michel Aulas

Opracowano na podstawie: ol.fr (fr.)

Obecne władze Klubu:

Funkcja	Imię i nazwisko
Właściciel	John Textor
Większościowy udziałowiec	John Textor
Prezydent	Jean Michel-Aulas
Dyrektor generalny	Bruno Cheyrou
Dyrektor sportowy	Vincent Ponsot

Imię i nazwisko	Lata
Oscar Heisser	1950–1954
Julien Darui	1954–1955
Lucien Troupel	1955–1959
Gaby Robert	1959–1961
„Manu” Fernandez	1961–1962
Lucien Jasseron	1962–1966
Louis Hon	1966–1968
Aimé Mignot	1968–1976
Aimé Jacquet	1976–1980
Jean-Pierre Destrumelle	1980–1981
Vladimir Kovacevic	1981–1982
Robert Herbin	1982–1985
Robert Nouzaret	1985–1987
Denis Papas	1987–1988
Raymond Domenech	1988–1993
Jean Tigana	1993–1995
Guy Stéphan	1995–1997
Bernard Lacombe	1997–1998
Jacques Santini	2000–2002
Paul Le Guen	2002–2005
Gérard Houllier	2005–2007
Alain Perrin	2007–2008
Claude Puel	2008–2011
Rémi Garde	2011–2014
Hubert Fournier	2014–2015
Bruno Génésio	2015–2019
Sylvinho	2019
Rudi Garcia	2019–2021
Peter Bosz	2021–2022
Laurent Blanc	2022–2023
Fabio Grosso	2023–

Opracowano na podstawie: ol.fr (fr.)

Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2022/23^[25]

Funkcja	Imię i nazwisko
Trener	Fabio Grosso
Asystent trenera	Caçapa
Asystent trenera	Ludovic Giuly
Asystent trenera	Franck Passi
Trener bramkarzy	Rémy Vercoutre
Trener przygotowania fizycznego	Philippe Lambert
Trener przygotowania fizycznego	Cédric Uras
Trener przygotowania fizycznego	Alexandre Farhi
Koordynator występów klubowych	Antonio da Fonseca
Dyrektor medyczny	Franck Pelissier
Lekarz	Jean-Marc Laborderie
Lekarz	Yann Fournier
Fizjoterapeuta	Abdeljelil Redissi
Fizjoterapeuta	Jérémy Jacquemot
Fizjoterapeuta	Sylvain Rousseau
Fizjoterapeuta	Johann Howse
Specjalista od żywienia	Isabelle Mischler
Steward	Jérôme Renaud
Asystent stewarda	Lotfi Eladjabi
Asystent stewarda	François Lopez
Kierownik zespołu	Julien Sokol
Menedźer	Guy Genet
Analityk wideo	Yannick Pothier
Analityk wideo	Anthony Michel
Analityk wideo	Geoffrey Garcia

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Olympique Lyon.

Stan na 1 listopada 2022

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Anthony Lopes (4. kapitan)
2	2 obrońcaOB	Sinaly Diomandé
3	2 obrońcaOB	Nicolás Tagliafico
4	2 obrońcaOB	Castello Lukeba
6	3 pomocnikPO	Maxence Caqueret
7	4 napastnikNA	Karl Toko Ekambi (3. kapitan)
8	3 pomocnikPO	Houssem Aouar
9	4 napastnikNA	Moussa Dembélé
10	4 napastnikNA	Alexandre Lacazette (kapitan)
11	3 pomocnikPO	Tetê (wypożyczony z Szachtaru Donieck)
12	2 obrońcaOB	Henrique
15	3 pomocnikPO	Romain Faivre
17	2 obrońcaOB	Jérôme Boateng

Nr	Poz.	Piłkarz
18	4 napastnikNA	Rayan Cherki
20	2 obrońcaOB	Saël Kumbedi
21	2 obrońcaOB	Damien Da Silva
22	3 pomocnikPO	Jeff Reine-Adélaïde
23	3 pomocnikPO	Thiago Mendes
24	3 pomocnikPO	Johann Lepenant
26	4 napastnikNA	Bradley Barcola
27	2 obrońcaOB	Malo Gusto
30	1 bramkarzBR	Julian Pollersbeck
35	1 bramkarzBR	Rémy Riou
40	1 bramkarzBR	Kayne Bonnevie
88	3 pomocnikPO	Corentin Tolisso (wicekapitan)

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr	Poz.	Piłkarz
	2 obrońcaOB	Cenk Özkacar (w Valencii do 30 czerwca 2023)
	2 obrońcaOB	Abdoulaye Ndiaye (w SC Bastia do 30 czerwca 2023)
	2 obrońcaOB	Youssouf Koné (w AC Ajaccio do 30 czerwca 2023)
	3 pomocnikPO	Habib Keïta (w KV Kortrijk do 30 czerwca 2023)

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Camilo (w Cuiabie do 31 grudnia 2022)
	4 napastnikNA	Tino Kadewere (w Mallorce do 30 czerwca 2023)
	4 napastnikNA	Yaya Soumaré (w FC Bourg-Péronnas do 30 czerwca 2023)

Sponsorzy i partnerzy w sezonie 2022/23^[26]

Królowie strzelców

Królowie strzelców ligi francuskiej występujący w barwach OL.

Zawodnik	Bramki	Sezon
André Guy	25	1968/69
Sonny Anderson	23	1999/00
Sonny Anderson	22	2000/01
Karim Benzema	15	2007/08
Alexandre Lacazette	27	2014/15

Kultowi gracze

Pogrubieni zostali zawodnicy obecnie grający w OL.

Najlepsi strzelcy OL

Nr.	Zawodnik	Gole	Okres
1	Alexandre Lacazette	138	2009-2017, 2022-obecnie
2	Juninho Pernambucano	100	2000-2009
3	Bafétimbi Gomis	95	2009-2014
4	Sonny Anderson	94	1999-2003
5	Lisandro López	82	2009-2013
6	Sidney Govou	77	1999-2010, 2013-2014
7	Memphis Depay	76	2017-2021
8	Moussa Dembélé	69	2018-obecnie
9	Nabil Fekir	69	2013-2019
10	Karim Benzema	66	2004-2009

Najdłużej grający zawodnicy w OL

Nr.	Zawodnik	Mecze	Okres
1	Grégory Coupet	520	1997-2008
2	Anthony Lopes	431	2012-obecnie
3	Sidney Govou	412	1999-2010, 2013-2014
4	Anthony Réveillère	400	2003-2013
5	Juninho Pernambucano	344	2000-2009
6	Maxime Gonalons	334	2009-2017
7	Cris	310	2004-2012
8	Alexandre Lacazette	290	2009-2017, 2022-obecnie
9	Kim Källström	283	2006-2012
10	Philippe Violeau	269	1997-2003

Rekordowe kupna

Nr.	Zawodnik	Sezon	Poprzedni klub	Kwota odstępnego
1	Jeff Reine-Adélaïde	2019/20	Angers SCO	25 milionów euro
2	Joachim Andersen	2019/20	Sampdoria	24 miliony euro
3	Lisandro López	2009/10	FC Porto	24 miliony euro
4	Lucas Paquetá	2020/21	AC Milan	23,44 miliona euro
5	Thiago Mendes	2019/20	Lille OSC	22 miliony euro
6	Yoann Gourcuff	2010/11	Girondins Bordeaux	22 miliony euro
7	Moussa Dembélé	2018/19	Celtic	22 miliony euro
8	Bruno Guimarães	2019/20	Club Athletico Paranaense	20 milionów euro
9	Sonny Anderson	1999/00	FC Barcelona	19 milionów euro
10	Michel Bastos	2009/10	Lille OSC	18 milionów euro

Rekordowe sprzedaże

Nr.	Zawodnik	Sezon	Nowy klub	Kwota odstępnego
1	Tanguy Ndombélé	2019/20	Tottenham Hotspur	60 milionów euro
2	Alexandre Lacazette	2017/18	Arsenal	53 miliony euro
3	Ferland Mendy	2019/20	Real Madryt	48 milionów euro
4	Lucas Paquetá	2022/23	West Ham United	42,95 miliona euro
5	Bruno Guimarães	2021/22	Newcastle United	42,1 miliona euro
6	Corentin Tolisso	2017/18	Bayern Monachium	41,5 miliona euro
7	Michael Essien	2005/06	Chelsea	38 milionów euro
8	Karim Benzema	2009/10	Real Madryt	35 milionów euro
9	Mahamadou Diarra	2006/07	Real Madryt	26 milionów euro
10	Lucas Tousart	2019/20	Hertha BSC	25 milionów euro
	Samuel Umtiti	2016/17	FC Barcelona	25 milionów euro

Portale społecznościowe OL (aktualne na dzień 17.12.2022 r.)

Trofea krajowe

Zdobyte trofea w rozgrywkach Francji (stan na: 19-08-2017)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Mistrzostwo	I miejsce	7	2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008
	II miejsce	5	1995, 2001, 2010, 2015, 2016
	III miejsce	9	1974, 1975, 1999, 2000, 2009, 2011, 2013, 2018, 2019
Puchar	zdobywca	5	1964, 1967, 1973, 2008, 2012
	finalista	3	1963, 1971, 1976
Superpuchar	zdobywca	8	1973, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2012
	finalista	4	1967, 2008, 2015, 2016
Puchar Ligi	zdobywca	1	2001
	finalista	4	1996, 2007, 2012, 2014

Trofea międzynarodowe

Osobny artykuł: Olympique Lyon w europejskich pucharach.

Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 19-08-2017)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Liga Mistrzów (Puchar Europy)	zdobywca	0
	finalista	0
	półfinalista	2	2010, 2020
Liga Europy (Puchar UEFA)	zdobywca	0
	finalista	0
	półfinalista	1	2017
Puchar Zdobywców	zdobywca	0
	finalista	0
	półfinalista	1	1964
Puchar Intertoto	zdobywca	1	1997
	finalista	0

• Olympique Lyon (piłka nożna kobiet)

• Oficjalna strona klubu (fr.)