Esteban Cambiasso

Lata juniorskie

Cambiasso rozpoczynał karierę w klubie ze stolicy Argentyny, Argentinos Juniors. W wieku zaledwie 15 lat został wypatrzony przez skautów Realu Madryt, który zapłacił za niego 2 mln dolarów. Jego krótka przygoda z rezerwami Królewskich zakończyła się powrotem do ligi argentyńskiej, w której zadebiutował 15 sierpnia 1998 w barwach Independiente w meczu z Newell’s Old Boys. Na wypożyczeniu w zespole Diablos Rojos spędził 3 lata w trakcie których rozegrał 97 meczów ligowych i zdobył 14 bramek. W 2001 Real zmienił miejsce wypożyczenia Cuchu, który stał się piłkarzem River Plate. Z drużyną Millonarios został mistrzem kraju w sezonie zamknięcia (Torneo Clausura).

Real Madryt

Do Madrytu powrócił jako doświadczony zawodnik. Debiut w zespole Los Blancos przypadł na ligowe spotkanie z Espanyolem rozegrane 2 września 2002 r.

Cambiasso pomógł klubowi wygrać Puchar Interkontynentalny w 2002 i Superpuchar Hiszpanii w 2004 oraz zdobyć mistrzostwo kraju w 2003. W lipcu 2004 r. zdecydował się podpisać umowę z Interem, gdyż wygasł mu kontrakt z Królewskimi, którzy nie mieli zamiaru go przedłużać. Los Blancos uznali bowiem, że Cuchu nie spełnia wymogu "galaktyczności". W okresie gry dla Realu zagrał w 41 meczach Primera Division.

Inter

Cambiasso zadebiutował w zespole Nerazzurrich 11 sierpnia w meczu 3 rundy eliminacji do Ligi Mistrzów z FC Basel. 3 października strzelił swego pierwszego gola w barwach Mediolańczyków we spotkaniu z Romą.W 2005, występując w parze z Juanem Sebastiánem Verónem w pomocy Interu zdobył Puchar Włoch. Osiągnięcie to powtórzył w roku 2006, po finale z AS Roma (3:1), w którym zdobył pierwszego gola oraz w 2010 i 2011. W 2006, 2007, 2008, 2009 i 2010 Cambiasso zdobył z Interem mistrzostwo Włoch. 11 maja 2006 zdobył imponującą bramkę w meczu rewanżowym finału Pucharu Włoch z AS Roma. 9 września 2006 zaliczył kapitalny występ z Fiorentiną (3:2) strzelając dwie bramki i asystując przy trzeciej. 7 listopada 2007 w meczu Champions League z CSKA Moskwa dwukrotnie pokonał bramkarza rywala^[1]. Podczas derbów Mediolanu 23 grudnia 2007 rozstrzygnął losy spotkania zdobywając bramkę na 2:1 dla Interu^[2]. W sezonie 2008/09 na skutek kontuzji stoperów Interu został przekwalifikowany na pozycję środkowego obrońcy, a z zadań tych wywiązywał się dobrze. Przez pierwszą część tego sezonu Cambiasso był bardzo widoczny, zwłaszcza w destrukcji. W drugiej części zabrakło mu sił na ciągłe bieganie za przeciwnikami, za to strzelił wszystkie swoje bramki. Jego wpływ na grę zespołu był jednak mniejszy niż sezon wcześniej^[3]. 23 marca 2009 przedłużył umowę z Interem do czerwca 2014 r. z tytułu której otrzymuje rocznie 4 mln euro^[4]. W pierwszym meczu 1/8 LM z Chelsea F.C. w 2010 ustalił wynik spotkania na 2:1, a bramkę tę uznaje za swą najważniejszą^[5]. 24 listopada 2010 trafił zwycięską bramkę w pucharowym meczu z FC Twente (1:0). 9 stycznia 2011 w starciu z Catanią zdobył 2 bramki. 8 maja 2011 zaliczył w meczu z Fiorentiną 300 oficjalny występ dla Nerazzurrich i 30 trafienie. 10 grudnia wobec dyskwalifikacji Javiera Zanettiego był kapitanem Interu w meczu z Violą. Po remisie 2-2 w Mediolanie 4 marca 2012 także z Catanią zakrył twarz ręcznikiem, ponieważ płakał z powodu gwizdów kibiców, które rozległy się na stadionie, gdy schodził z boiska^[6]. 30 marca 2013 r. otrzymał w meczu z Juventusem pierwszą w karierze czerwoną kartkę za faul na Sebastianie Giovinco^[7].Obecnie zawodnik Leicester City.

W reprezentacji Argentyny U-20 występował na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata 1997 w Malezji, gdzie zdobył wraz z kadrą tytuł mistrzowski po finale z Urugwajem. W kolejnych Młodzieżowych Mistrzostwach Świata rozgrywanych w 1999 był kapitanem zespołu. W pierwszej drużynie seniorów zadebiutował 20 grudnia 2000 roku w meczu przeciwko Meksykowi, wygranym 2:0. Wystąpił razem z reprezentacją Argentyna na Copa America 2004 z którego wrócił ze srebrnym medalem. W 2005 zapisał na swoim koncie srebrny medal Pucharu Konfederacji w Niemczech. W 2006 znalazł się w kadrze Jose Pekermana na Mistrzostwa Świata, na których zdobył bramkę w drugim meczu grupowym przeciwko Serbii i Czarnogórze, wygranym 6:0. Akcja po której padła bramka przeszła do historii, gdyż Albicelestes wymienili w jej trakcie 24 podania. Udział Cuchu dobiegł końca po ćwierćfinałowym meczu z Niemcami, który zakończył się konkursem rzutów karnych w którym Cambiasso nie strzelił ostatniej jedenastki. Za kadencji Diega Maradony został powołany zaledwie jeden raz - na mecz z Hiszpanią (14 listopada 2009). 12 maja 2010 selekcjoner ogłosił skład kadry na Mistrzostwa Świata w RPA w którym zabrakło Cuchu, co spowodowało liczne kontrowersje^[8]. Po mundialu powrócił do kadry. Do czasu rozegranego 7 lipca 2011 r. meczu z Kolumbią rozegrał dla Albicelestes 52 spotkania i strzelił 5 bramek.

Jego podstawową pozycją jest defensywny pomocnik, ale potrafi także zagrać na środku obrony. Posiada mocne uderzenie z dystansu, potrafi udanie rozpocząć akcję ofensywną oraz ją wykończyć^[9]. Argentyńczyk to środkowy, scalający drużynę piłkarz.

Cambiasso od czwartego do jedenastego roku życia uczęszczał do szkoły sportowej, gdzie zgłębiał tajniki koszykówki. Przez kilka lat Esteban dzielił czas pomiędzy koszykówkę i futbol (w poniedziałki, środy i piątki Cuchu grał w piłkę, wtorki i czwartki poświęcał na koszykówkę), ale z początku nie cierpiał piłki, jednak matka i pierwszy trener przekonali chłopca, że sobie radzi, nie warto marnować talentu. Gdy jednak przyszło do wyboru dyscypliny, na którą ma postawić, wbrew oczekiwaniom rodziców, wybrał piłkę^[10].Jego ojciec był koszykarzem, a brat Nicolás Cambiasso jest bramkarzem. Cambiasso był wcześniej żonaty. Ze związku tego ma córkę Victorię (ur. 22 listopada 2008 r.)^[11]. 24 września 2013 przyszło na świat drugie dziecko piłkarz - Dante, którego matką jest żona Claudia^[12][13]. Posiada włoski paszport, gdyż jego przodkowie wywodzili się z Serra Rico we włoskiej Ligurii skąd jego praprapradziadek Francasco Cambiaso wyemigrował w XIX w. do Argentyny. Drugie "s" w nazwisku pojawiło się, aby nadać mu hiszpańskie brzmienie. Razem z Javierem Zanettim prowadzi fundację Leoni di Potrero pomagającą trenerom szkolącym małe dzieci.

Ulubionym piłkarzem Cambiasso jest Diego Maradona,a sportowcem Michael Jordan^[14]. W wolnym czasie Cambiasso lubi rozwiązywać krzyżówki, oglądać film “Obłędny rycerz”. Ulubionym zespołem Cuchu jest “Los Rodriguez” (argentyński rock lat 90.), wśród napojów wybiera najczęściej wodę gazowaną, a w restauracji Buenos Aires zamawia kurę duszoną w soku pomarańczowym i winie. Jego słabością jest przywiązanie do gier komputerowych^[15]. Wzorem dla niego jest Fernando Redondo^[16]. Jest człowiekiem rozsądnym i bezpretensjonalnym.Cuchu jest skrótem od imienia chudej i siwej postaci telewizyjnej, Cuchuflito. W Argentynie otrzymał również drugi pseudonim – „Jajko w bułce”. Podobno z powodu zamiłowania do tej potrawy, gdyż uwielbiał kanapki z jajkiem. Prawdopodobniej jednak z chęci noszenia długich włosów, wtedy jeszcze nie zaczął łysieć, na głowie-jaju miał „skorupę” z białych włosów^[15].

Klubowe

River Plate

• Clausura 2002

Real Madryt

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2003
• Puchar Interkontynentalny: 2002
• Superpuchar Europy: 2002
• Superpuchar Hiszpanii: 2002

Inter Mediolan

• Liga Mistrzów: 2010
• Mistrzostwo Włoch (5): 2006, 2007, 2008, 2009, 2010
• Puchar Włoch (4): 2005, 2006, 2010, 2011
• Superpuchar Włoch (4): 2005, 2006, 2008, 2010
• Klubowe Mistrzostwo Świata: 2010

Reprezentacyjne

• Młodzieżowe Mistrzostwo Ameryki Południowej U-20: 1997, 1999
• Młodzieżowe Mistrzostwo Świata U-20: 1997
• Copa America 2007: srebro

Indywidualne

• Golden Pirate: 2006
• Jedenastka roku Serie A według "La Gazzetta dello Sport": 2007^[17]
• Jedenastka sezonu Serie A według Goal.com: 2008/2009^[18]

Klubowe

Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki	Asysty
Argentinos Juniors	1995/1996	Argentyna	Primera División	0	0	0
Real Madryt Castilla	1996/1997	Hiszpania	Segunda División	8	0
	1997/1998		Segunda División B	34	4
	Razem			42	4	-
Independiente	1998/1999	Argentyna	Primera División	27	3
	1999/2000			35	6
	2000/2001			35	5
	Razem			97	14	-
River Plate	2001/2002			37	12
Real Madryt	2002/2003	Hiszpania	Primera Division	24	0
	2003/2004			17	0	0
	Razem			41	0	-
Inter Mediolan	2004/2005	Włochy	Serie A	30	2	0
	2005/2006			34	5	0
	2006/2007			21	3	3
	2007/2008			33	6	2
	2008/2009			35	4	3
	2009/2010			30	3	2
	2010/2011			30	7	0
	2011/2012			37	4	2
	2012/2013			33	3	5
	2013/2014			3	0	0
	Razem			286	37	17
Leicester City	2014/2015	Anglia	Premier League	30	4	0
	Łącznie w argentyńskej Primera Division			135	26	-
Ogółem				'533	71	17

Reprezentacyjne

Lp	Data	Miejsce	Rywal	Wynik	Rozgrywki	Minuty
1	20 grudnia 2000	Los Angeles Memorial Coliseum, Los Angeles	Meksyk	2:0	mecz towarzyski	90
2	12 lutego 2003	Amsterdam ArenA, Amsterdam	Holandia	0:1	mecz towarzyski	16
3	30 kwietnia 2003	Stadion 11 Czerwca, Trypolis	Libia	3:1	mecz towarzyski	90
4	8 czerwca 2003	Stadion Nagai, Osaka	Japonia	4:1	Kirin Cup	90
5	11 czerwca 2003	Seul World Cup Stadium, Seul	Korea Południowa	1:0	mecz towarzyski	90
6	15 listopada 2003	Estadio Monumental, Buenos Aires	Boliwia	3:0	eliminacje do MŚ 2006	2
7	28 kwietnia 2004	Stade Mohamed V, Casablanca	Maroko	1:0	mecz towarzyski	90
8	9 października 2004	Estadio Monumental, Buenos Aires	Urugwaj	4:2	eliminacje do MŚ 2006	90
9	13 października 2004	Estadio Nacional de Chile, Santiago de Chile	Chile	0:0	eliminacje do MŚ 2006	90
10	17 listopada 2004	Estadio Monumental, Buenos Aires	Wenezuela	3:2	eliminacje do MŚ 2006	78
11	9 lutego 2005	ESPRIT arena, Düsseldorf	Niemcy	2:2	mecz towarzyski	45
12	26 marca 2005	Estadio Hernando Siles, La Paz	Boliwia	2:1	eliminacje do MŚ 2006	90
13	30 marca 2005	Estadio Monumental, Buenos Aires	Kolumbia	1:0	eliminacje do MŚ 2006	90
14	4 czerwca 2005	Estadio Olímpico Atahualpa, Quito	Ekwador	0:2	eliminacje do MŚ 2006	90
15	18 czerwca 2005	Frankenstadion, Norymberga	Australia	4:2	Puchar Konfederacji 2005	24
16	21 czerwca 2005	Frankenstadion, Norymberga	Niemcy	2:2	Puchar Konfederacji 2005	90
17	26 czerwca 2005	AWD-Arena, Hanower	Meksyk	1:0	Puchar Konfederacji 2005	120
18	29 czerwca 2005	Commerzbank-Arena, Frankfurt nad Menem	Brazylia	1:4	Puchar Konfederacji 2005	55
19	3 września 2005	Estadio Defensores del Chaco, Asunción	Paragwaj	0:1	eliminacje do MŚ 2006	90
20	12 listopada 2005	Stade de Genève, Genewa	Anglia	2:3	mecz towarzyski	90
21	1 marca 2006	St. Jakob-Park, Bazylea	Chorwacja	2:3	mecz towarzyski	90
22	30 maja 2006	Stadio Arechi, Salerno	Angola	2:0	mecz towarzyski	78
23	10 czerwca 2006	AOL Arena, Hamburg	Wybrzeże Kości Słoniowej	2:1	MŚ 2006	90
24	16 czerwca 2006	Veltins Arena, Gelsenkirchen	Serbia i Czarnogóra	6:0	MŚ 2006	73
25	21 czerwca 2006	Commerzbank-Arena, Frankfurt nad Menem	Holandia	0:0	MŚ 2006	90
26	24 czerwca 2006	Red Bull Arena, Lipsk	Meksyk	2:1	MŚ 2006	75
27	30 czerwca 2006	Stadion Olimpijski, Berlin	Niemcy	1:1 (4:2 k.)	MŚ 2006	18
28	7 lutego 2007	Stade de France, Saint-Denis	Francja	1:0	mecz towarzyski	90
29	2 czerwca 2007	St. Jakob-Park, Bazylea	Szwajcaria	1:1	mecz towarzyski	90
30	5 czerwca 2007	Nou Camp, Barcelona	Algieria	4:3	mecz towarzyski	90
31	28 czerwca 2007	Estadio José Encarnación Pachencho Romero, Maracaibo	Stany Zjednoczone	4:1	Copa America 2007	57
32	2 lipca 2007	Estadio José Encarnación Pachencho Romero, Maracaibo	Kolumbia	4:2	Copa America 2007	90
33	5 lipca 2007	Estadio Metropolitano de Fútbol de Lara, Barquisimeto	Paragwaj	1:0	Copa America 2007	66
34	8 lipca 2007	Estadio Metropolitano de Fútbol de Lara, Barquisimeto	Peru	4:0	Copa America 2007	82
35	11 lipca 2007	Estadio Polideportivo Cachamay, Puerto Ordaz	Meksyk	3:0	Copa America 2007	90
36	15 lipca 2007	Estadio José Encarnación Pachencho Romero, Maracaibo	Brazylia	0:3	Copa America 2007	58
37	13 października 2007	Estadio Monumental, Buenos Aires	Chile	2:0	eliminacje do MŚ 2010	90
38	16 października 2007	Estadio José Encarnación Pachencho Romero, Maracaibo	Wenezuela	2:0	eliminacje do MŚ 2010	90
39	17 listopada 2007	Estadio Monumental, Buenos Aires	Boliwia	3:0	eliminacje do MŚ 2010	67
40	20 listopada 2007	Estadio El Campín, Bogota	Kolumbia	1:2	eliminacje do MŚ 2010	74
41	20 sierpnia 2008	Stadion Dynama Mińsk, Mińsk	Białoruś	0:0	mecz towarzyski	90
42	6 września 2008	Estadio Monumental, Buenos Aires	Paragwaj	1:1	eliminacje do MŚ 2010	90
43	10 września 2008	Estadio Monumental, Lima	Peru	1:1	eliminacje do MŚ 2010	86
44	11 października 2008	Estadio Monumental, Buenos Aires	Urugwaj	2:1	eliminacje do MŚ 2010	90
45	15 października 2008	Estadio Nacional de Chile, Santiago de Chile	Chile	0:1	eliminacje do MŚ 2010	82
46	14 listopada 2009	Estadio Vicente Calderón, Madryt	Hiszpania	1:2	mecz towarzyski	15
47	7 września 2010	Estadio Monumental, Buenos Aires	Hiszpania	4:1	mecz towarzyski	90
48	8 października 2010	Saitama Stadium, Saitama	Japonia	0:1	mecz towarzyski	45
49	9 lutego 2011	Stade de Genève, Genewa	Portugalia	1:2	mecz towarzyski	77
50	26 marca 2011	MetLife Stadium, East Rutherford	Stany Zjednoczone	1:1	mecz towarzyski	74
51	1 lipca 2011	Estadio Ciudad de La Plata, La Plata	Boliwia	1:1	Copa America 2011	45
52	6 lipca 2011	Estadio Brigadier General Estanislao López, Santa Fe	Kolumbia	0:0	Copa America 2011	60

Bramki

#	Data	Miejsce	Przeciwnik	Bramka na	Wynik	Rozgrywki
1.	21 czerwca 2005	Frankenstadion, Norymberga, Niemcy	Niemcy	2 – 2	2 – 2	Puchar Konfederacji 2005
2.	16 czerwca 2006	WM Stadion Gelsenkirchen, Gelsenkirchen, Niemcy	Serbia i Czarnogóra	2 – 0	6 – 0	Mistrzostwa Świata 2006
3.	5 czerwca 2007	Camp Nou, Barcelona, Hiszpania	Algieria	3 – 2	4 – 3	mecz towarzyski
4.	10 września 2008	Estadio Monumental, Lima, Peru	Peru	1 – 0	1 – 1	eliminacje do MŚ 2010
5.	26 marca 2011	MetLife Stadium, East Rutherford, USA	Stany Zjednoczone	1 – 0	1 – 1	mecz towarzyski

• E. Cambiasso, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
• Esteban Cambiasso w bazie Soccerbase (ang.)
• Esteban Cambiasso w bazie National Football Teams (ang.)
• Profil na soccernet.espn.go.com
• Strona piłkarza