ยุทธการที่มาราวี

เกิดเหตุผู้ก่อการร้ายโจมตีในเมืองมาราวี เกาะมินดาเนาในวันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 การโจมตีเกิดขึ้นหลังจากกองทัพได้ใช้กำลังจู่โจมเพื่อจับแกนนำกลุ่มติดอาวุธอะบูซัยยาฟ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ขณะที่มีรายงานว่ากลุ่มติดอาวุธหลายคนได้ออกมาบนท้องถนนและชูธงของกลุ่มรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์หรือไอเอส กลุ่มติดอาวุธบุกยึดศาลาว่าการเมือง โรงพยาบาล และมหาวิทยาลัยของรัฐ รวมทั้งเผาทำลายโบสถ์คาทอลิก โรงเรียน 2 แห่ง และเรือนจำของเมือง ประธานาธิบดีประกาศกฎอัยการศึกและเกิดสงครามขึ้นในเมืองดังกล่าว

ยุทธการที่มาราวี
ส่วนหนึ่งของ ความขัดแย้งที่โมโร และการก่อการร้ายของกลุ่มที่สวามิภักดิ์ต่อรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์
อาคารที่ถูกทิ้งระเบิด
วันที่ 23 พฤษภาคม – 23 ตุลาคม พ.ศ. 2560 (5 เดือน) สถานที่ มาราวี จังหวัดตีโมกลาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ 8°00′38″N 124°17′52″E / 8.0106°N 124.2977°E / 8.0106; 124.2977 ผล ฟิลิปปินส์ชนะอย่างเด็ดขาด[10] ความล้มเหลวของกลุ่มก่อการร้ายในการจัดตั้งรัฐอิสลามในเอเชียตะวันออก กฎอัยการศึกถูกประกาศใช้ในเกาะมินดาเนา ถึง 31 ธันวาคม พ.ศ. 2560[11][12] อิสนิลอน ฮาปิลอน และโอมาร์ เมาเต ถูกสังหาร ดินแดน เปลี่ยนแปลง เมืองมาราวีถูกยึดครองโดยกองทัพฟิลิปปินส์เมื่อวันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2560
คู่สงคราม
ฟิลิปปินส์ สนับสนุนโดย: ผู้สนับสนุนที่เป็นองค์กร: เอ็มเอ็นแอลเอฟ เอ็มไอแอลเอฟ[1][2] ประเทศที่สนับสนุน:  สหรัฐ (ยุทโธปกรณ์, กำลังสนับสนุน, ความช่วยเหลือทางเทคนิค)[3][4][5]  ออสเตรเลีย (สนับสนุนด้านข่าวกรอง)[6]  จีน (ยุทโธปกรณ์)[7]  อิสราเอล (สนับสนุนด้านข่าวกรองและอุปกรณ์ทางทหาร)[8]	ไอซิล การจัดตั้งรัฐอิสลามในเอเชียตะวันออก[9]
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
โรดรีโก ดูแตร์เต (ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์) เดลฟิน ลอเรนซานา (รัฐมนตรีกลาโหม) เอดูอาร์โด อาโญ (เสนาธิการแห่งกองทัพฟิลิปปินส์) การ์ลีโต กัลเบซ จูเนียร์ โรนัลด์ เดลา โรซา	อิสนิลอน ฮาปิลอน (KIA) (ผู้บัญชาการอะบูซัยยาฟและเอมีร์) อับดุลเลาะห์ เมาเต (เชื่อว่าเสียชีวิต)[13][14] โอมาร์ เมาเต (KIA) Mahmud Ahmad (รองผู้บัญชาการ) (เชื่อว่าเสียชีวิต)[15][16] Amin Bacu (ผู้บัญชาการอาวุโส) (เชื่อว่าเสียชีวิต)[17][18]
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
กองทัพฟิลิปปินส์ กองทัพบกฟิลิปปินส์ กองทัพเรือฟิลิปปินส์ เหล่านาวิกโยธินฟิลิปปินส์ กองทัพอากาศฟิลิปปินส์ กองบินปฏิบัติการพิเศษที่ 710 กรมตำรวจแห่งชาติฟิลิปปินส์ กองกำลังพิเศษ กองตำรวจน้ำพีเอ็นพี หน่วยยามฝั่งฟิลิปปินส์ กองรบพิเศษที่ 1 รวมทั้งเนวีซีลสหรัฐ และเนวีสยูอิคสหรัฐ (ความช่วยเหลือด้านเทคนิค)[19]	กลุ่มมาอูเต อะบูซัยยาฟ Bangsamoro Islamic Freedom Fighters Ansar Khalifa Philippines[20]
กำลัง
ทหาร 3,000 คน (ในเดือนมิถุนายน)[21] ทหาร 6,500 คน (ในเดือนกันยายน)[22]	ผู้ก่อการร้ายมากกว่า 1,000 คน[23][24]
ความสูญเสีย
165 คนถูกฆ่า[25] มากกว่า 1,400 คนบาดเจ็บ,[26] 1 คนสูญหาย[27]	920–962 คนถูกฆ่า[25][27] 11 คนถูกจับกุม[28][29]
ชาวบ้านเสียชีวิต 87 คน (40 คนตายจากการเจ็บป่วย),[25][30] มีผู้อพยพ 180,000 คน[31] และเกือบ 1.1 ล้านคนไร้ที่อยู่หรือพลัดถิ่น[32]
The location of Marawi within the Philippines

ในวันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 ในขณะที่สงครามยังคงดำเนินต่อไป คาดว่าผู้โจมตีคือผู้ก่อความไม่สงบที่มีความเชื่อมโยงถึงกลุ่มก่อการร้ายไอเอส ต่อมาในช่วงเย็นของวันเดียวกันมีทหารถูกระเบิดเสียชีวิต 10 ราย

ในวันเสาร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2560 มีรายงานว่าทหารเสียชีวิตอีก 13 ราย เจ้าหน้าที่ทหารตำรวจเสียชีวิตทั้งหมด 58 ราย พลเมืองชาวมาราวีเสียชีวิตประมาณ 21–38 ราย นับจาก วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 ในขณะที่สหรัฐอเมริกาได้ร่วมรบในสงครามดังกล่าว ในตอนแรกประธานาธิบดีฟิลิปปินส์นั้นได้กล่าวปฏิเสธ ส่วนกองทัพแจ้งว่าเป็นการช่วยเหลือทางเทคนิค แต่ต่อมาในวันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2560 ทหารจากสหรัฐอเมริกาได้เข้าร่วมในการรบโดบยกพลขึ้นบกที่เกาะมินดาเนา จำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมด ณ วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2560 อยู่ที่อย่างต่ำ 310 ราย

ในวันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2560 โรดรีโก ดูแตร์เต ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์คนปัจจุบันได้ประกาศปลดปล่อยเมืองมาราวีจากกลุ่มติดอาวุธได้แล้ว^[33] หลังจากได้ทำการสังหารนายอิสนิลอน ฮาปิลอน ผู้นำกลุ่มอะบูซัยยาฟและนายโอมาร์ เมาเต ผู้นำกลุ่มกบฏเมาเต ซึ่งสวามิภักดิ์ต่อกลุ่มรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์^[34]

จนในวันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2560 หน่วยงานความมั่นคงฟิลิปปินส์ควบคุมสถานการณ์ในพื้นที่ทั้งหมดเอาไว้ได้ ทำให้สงครามในเมืองมาราวีจบลงหลังต่อสู้กันมานานกว่า 5 เดือน^[35]

• ภาพเกี่ยวข้องกับยุทธการที่มาราวี
• 
• 
• 
•