ไทยลีก

เมื่อปี พ.ศ. 2539 สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ได้มีความคิดในการที่จะปรับปรุงระบบการแข่งขันฟุตบอลในประเทศ จากวัตถุประสงค์เพื่อความเป็นเลิศ มาเป็นรูปแบบอาชีพ โดยเริ่มก่อตั้งฟุตบอลลีกสูงสุดขึ้น โดยเดิมที การแข่งขันฟุตบอลระดับสโมสรระดับสูงสุดของประเทศคือ ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานประเภท ก. (ถ้วยใหญ่) ซึ่งจัดการแข่งขันตั้งแต่ปี พ.ศ. 2459 จนถึงปี พ.ศ. 2538 (ในฐานะการแข่งขันฟุตบอลระดับสโมสรระดับสูงสุดของประเทศ) โดยมีสโมสรฟุตบอลเข้าร่วมแข่งขันใน ฤดูกาลแรก ทั้งหมด 18 สโมสร ก่อนที่จะมีการปรับโครงสร้างเป็น 10 สโมสร จนถึง ฤดูกาล 2547/48

การรวบรวมลีก

ในปี พ.ศ. 2549 มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญคือ เริ่มมีการให้ สิทธิสโมสรที่จบตำแหน่งชนะเลิศและรองชนะเลิศใน โปรวินเชียลลีก เข้าร่วมการแข่งขันได้ ซึ่งทำให้มีการเพิ่มจำนวนสโมสรที่เข้าร่วมการแข่งขันเป็น 12 สโมสร ตั้งแต่ ฤดูกาล 2549 จนกระทั่งในปีถัดมา (พ.ศ. 2550) จึงมีการควบรวม โปรวินเชียลลีก โดยได้มีการจัดทำ บันทึกช่วยจำ การจัดการแข่งขันฟุตบอลอาชีพของประเทศไทย ระหว่าง การกีฬาแห่งประเทศไทย กับสมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ^[1] ซึ่งเป็นเอกสารข้อตกลงในการรวมลีกทั้งสองเข้าเป็นลีกเดียว โดยให้สิทธิสโมสรที่จบตำแหน่งชนะเลิศและรองชนะเลิศในการแข่งขัน โปรลีก ฤดูกาล 2549 เข้าแข่งขันใน ไทยแลนด์พรีเมียร์ลีก ด้วย ซึ่งทำให้มีการเพิ่มจำนวนสโมสรที่เข้าแข่งขันเป็น 16 สโมสร พร้อมทั้งเพิ่มเงื่อนไขให้สโมสรซึ่งอยู่ใน 3 อันดับสุดท้ายเมื่อจบฤดูกาล ต้องตกชั้นไปสู่ ไทยลีกดิวิชั่น 1 โดยให้สิทธิสโมสรชนะเลิศ รองชนะเลิศ และ อันดับที่ 3 ของ ไทยลีกดิวิชั่น 1 เลื่อนชั้นมาแข่งขันเป็นการทดแทน โดยสโมสรแรกที่มาจาก โปรวินเชียลลีก แล้วสามารถชนะเลิศการแข่งขันได้คือ ชลบุรี เอฟซี ใน ฤดูกาล 2550

การปรับโครงสร้างลีกสู่ลีกอาชีพ

ต่อมาในปี พ.ศ. 2552 สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย ออกระเบียบว่าด้วยความเป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพอย่างสมบูรณ์แบบ เป็นผลให้สมาคมฯ ต้องดำเนินการจัดตั้งนิติบุคคลเพื่อบริหารลีกและจัดการแข่งขันแทนที่ สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ โดยได้มีการจัดตั้ง บริษัท ไทยพรีเมียร์ลีก จำกัด ขึ้น โดยมี วิชิต แย้มบุญเรือง อดีตนัก ฟุตบอลทีมชาติไทย เป็นประธานกรรมการคนแรก และออกระเบียบให้ผู้บริหารสโมสรฟุตบอลอาชีพ ต้องจัดตั้งในรูปนิติบุคคล (บริษัท) เพื่อดำเนินการบริหารสโมสร ส่งผลให้มีการแข่งขันเชิงรูปแบบ การบริหารจัดการให้เป็นมืออาชีพยิ่งขึ้น รวมทั้งแพร่หลายออกไปยังส่วนภูมิภาคทั่วประเทศ จากเดิมที่สโมสรฟุตบอลต่างๆ จะกระจุกตัวอยู่ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลเท่านั้น จึงกลับมาเป็นที่นิยมของแฟนฟุตบอลไทยอีกครั้ง โดยใน ฤดูกาล 2554 สมาคมฯ ประกาศเพิ่มจำนวนสโมสรที่จะทำการแข่งขัน เป็น 18 สโมสร^[2]

กรณีพิพาทของลีก

ต่อมาได้มีกรณีข้อพิพาทในเรื่องสิทธิการบริหารสโมสรและสิทธิการแข่งขัน ระหว่าง อีสาน ยูไนเต็ด และ ศรีสะเกษ เอฟซี โดยทาง อีสาน ยูไนเต็ด ได้ยื่นคำร้องต่อ ศาลปกครอง เพื่อขอให้พิจารณาว่า ศรีสะเกษ เอฟซี มีสิทธิทำการแข่งขันในฤดูกาล ฤดูกาล 2556 หรือไม่ ซึ่งศาลปกครองมีคำสั่งให้คุ้มครองชั่วคราว เป็นผลให้ บจก.ไทยพรีเมียร์ลีก ต้องลงมติให้พักการแข่งขันของ สโมสรฟุตบอลศรีสะเกษ ตามคำสั่งคุ้มครองฯของศาล โดยเมื่อศาลปกครองวินิจฉัยให้สโมสรฟุตบอลศรีสะเกษ มีสิทธิทำการแข่งขันฟุตบอลไทยพรีเมียร์ลีกได้ต่อไป สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ จึงประชุมร่วมกับ บจก.ไทยพรีเมียร์ลีก สโมสรฟุตบอลศรีสะเกษ และสโมสรสมาชิกทั้งหมด โดยที่ประชุมลงมติให้ ฤดูกาล 2557 เพิ่มสมาชิกเป็น 20 สโมสร และกำหนดสโมสรที่จะต้องตกชั้นลงไปแข่งขันไทยลีกดิวิชั่น 1 ต้องมีถึง 5 สโมสรคือ อันดับที่ 16-20 (ขณะเดียวกัน ทั้งสองฤดูกาลดังกล่าว ยังคงให้สโมสรชนะเลิศ, รองชนะเลิศ และอันดับที่ 3 ของไทยลีกดิวิชัน 1 ขึ้นมาแข่งขันในไทยพรีเมียร์ลีกตามเดิม) เพื่อทำให้สโมสรสมาชิก คงเหลือเพียง 18 ทีมเท่าเดิม^[3]ส่วนฤดูกาล 2556 ให้สโมสรอันดับที่ 17 ต้องตกชั้นลงไปแข่งขันในไทยลีกดิวิชัน 1 เพียงทีมเดียว^[4]

การเปลื่ยนแปลงบริหาร

ภายหลังจากการเลือกตั้งนายก สมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ เมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2559 ซึ่ง พลตำรวจเอก สมยศ พุ่มพันธุ์ม่วง ซึ่งได้รับเลือกจากสโมสรสมาชิกให้ดำรงตำแหน่งนายกสมาคม คนใหม่ได้ประกาศว่าได้ทำการจดทะเบียนจัดตั้งบริษัทใหม่ขึ้นมาทำหน้าที่แทน บจก.ไทยพรีเมียร์ลีก จำกัด เป็นที่เรียบร้อยแล้วโดยใช้ชื่อว่า บริษัท พรีเมียร์ลีกไทยแลนด์ จำกัด (PLT)^[5] และได้มีการจัดหาตัวแทนบริหารสิทธิประโยชน์ของลีก แทนที่ บริษัท สยามสปอร์ต ซินดิเคท จำกัด (มหาชน) ที่ได้มีการยกเลิกสัญญาไป

การปรับโครงสร้างระบบลีก

ต่อมาได้มีการจัดตั้ง บริษัท ไทยลีก จำกัด ขึ้นมาแทน บจก.พรีเมียร์ลีกไทยแลนด์ ตามคำแนะนำของ สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย และ สหพันธ์ฟุตบอลระหว่างประเทศ โดยได้โอนหุ้นจำนวน 99.98% ที่ทางนายกสมาคมฯ ถือไว้ให้กับสมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย^[6]ต่อมา สมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ได้มีนโยบายในการพัฒนาศักยภาพสโมสรฟุตบอลลีกอาชีพอย่างยั่งยืน และยกระดับลีกภายในประเทศให้ก้าวไปสู่ลีกชั้นนำของอาเซียนและเอเชีย เริ่มจากการตั้งและปรับเปลี่ยนชื่อลีกแต่ละระดับให้อยู่บนพื้นฐานเดียวกัน เน้นความเรียบง่าย กระชับ น่าจดจำและร่วมสมัยที่สุด^[7]

การแข่งขันฟุตบอลลีกภายในประเทศไทยภายใต้การจัดของ บริษัท ไทยลีก จำกัด ตั้งแต่ฤดูกาล 2560 ได้แบ่งออกเป็น 5 ระดับ ต่อมาในฤดูกาล 2563 ได้มีการปรับลดเหลือเป็น 4 ระดับและในฤดูกาล 2566 ได้มีการปรับเพิ่มเป็น 5 ระดับโดยมีชื่อเรียกหลักอย่างเป็นทางการประกอบด้วย

1. ไทยลีก (Thai League) ชื่อย่อ T1 เป็นการแข่งขันฟุตบอลลีกอาชีพระดับสูงสุดของประเทศไทย โดยฤดูกาล 2560 สโมสรที่จบอันดับที่ 1-15 ของ ฤดูกาล 2559 และ สโมสรอันดับ 1-3 จาก ดิวิชั่น 1 ฤดูกาล 2559 รวมเป็น 18 สโมสร และตั้งแต่ฤดูกาล 2562 เป็นต้นมา ได้มีการปรับลดจำนวนสโมสรที่ทำการแข่งขันเป็น 16 สโมสร เพื่ออำนวยความสะดวกในการจัดตารางแข่งขันให้ ฟุตบอลทีมชาติไทย ได้มีเวลาเตรียมทีมแข่งขันรายการต่างๆ และสามารถมีช่วงเวลาหยุดพักแข่งขันตามหลักสากล
2. ไทยลีก 2 (Thai League 2) ชื่อย่อ T2 เป็นการแข่งขันฟุตบอลอาชีพระดับที่สองรองจาก ไทยลีก โดย ฤดูกาล 2560 สโมสรที่จบอันดับ 16-18 จาก ไทยลีก ฤดูกาล 2559, สโมสรที่จบอันดับ 4-15 จาก ฤดูกาล 2559 และ 3 สโมสรที่ได้สิทธิ์เลื่อนชั้น จาก ลีกภูมิภาค ฤดูกาล 2559 รวมเป็น 18 สโมสร
3. ไทยลีก 3 (Thai League 3) ชื่อย่อ T3 เป็นฟุตบอลลีกอาชีพระดับ 3 รวมเป็น 76 สโมสร แบ่งการแข่งขันออกเป็น 6 โซน
4. ไทยแลนด์ เซมิโปรลีก (Thailand Semi-Pro League) ชื่อย่อ TS เป็นฟุตบอลลีกกึ่งอาชีพระดับ 4 รวมเป็น 34 สโมสร แบ่งการแข่งขันออกเป็น 6 โซน
5. ไทยแลนด์ อเมเจอร์ลีก (Thailand Amateur League) ชื่อย่อ TA เป็นฟุตบอลลีกสมัครเล่นระดับ 5 แบ่งการแข่งขันออกเป็น 6 โซน

ในวันอังคารที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2566 นายกรวีร์ ปริศนานันทกุล ในฐานะรักษาการประธานบริษัท ไทยลีก จำกัด และนายพาทิศ ศุภะพงษ์ เลขาธิการสมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทยได้เรียกประชุมตัวแทน 16 สโมสรสมาชิกไทยลีก เพื่อหาทางออกและเสนอข้อชี้แนะหลังการประมูลซื้อลิขสิทธิ์ไทยลีกไม่เป็นไปอย่างที่คิด ซึ่งข้อเสนอแนะจากเสียงส่วนใหญ่ใน 16 ทีมคือให้ทั้ง 16 ทีมบริหารจัดการและหาสิทธิประโยชน์กันเอง (พรีเมียร์ลีกโมเดล) ซึ่งจะได้นำข้อมูลและรายละเอียดเสนอเข้าสู่การประชุมสภากรรมการบริหารสมาคมในวันจันทร์ที่ 3 กรกฎาคม^[8] ต่อมาในวันอังคารที่ 11 กรกฎาคม 2566 ทางสมาคมและตัวแทนสโมสรสมาชิกทั้ง 16 สโมสรได้ประชุมพูดคุยเพื่อหาข้อสรุปซึ่งข้อสรุปคือทางสมาคมไฟเขียวให้ 16 สโมสรบริหารจัดการลิขสิทธิ์ไทยลีกโดยคาดว่าจะได้บทสรุปสุดท้ายในการประชุมวันอังคารที่ 18 กรกฎาคม ที่โรงแรมพูลแมน^[9] ต่อมาในวันอังคารที่ 18 กรกฎาคม 2566 ตัวแทน 16 สโมสรสมาชิกและตัวแทนจากบริษัทไทยลีก ได้ประชุมหารือเรื่องลิขสิทธิ์การถ่ายทอดสดไทยลีก พร้อมกับแต่งตั้ง ธัญญะ วงศ์นาค เป็นโฆษกบริษัทไทยลีกคนใหม่^[10]

ไทยลีก มีสโมสรฟุตบอลเข้าร่วมการแข่งขัน ทั้งหมด 16 สโมสร ตามปกติจะดำเนินการจัดแข่งขัน ระหว่างเดือนสิงหาคมถึงพฤษภาคมของทุกปี โดยแต่ละสโมสรจะแข่งขันแบบพบกันหมด สองนัดเหย้าเยือนรวม 30 นัดต่อสโมสรต่อฤดูกาล ซึ่งในแต่ละนัด ผู้ชนะจะได้ 3 คะแนน เสมอได้ 1 คะแนน แพ้ไม่ได้คะแนน ทั้งนี้เมื่อสิ้นสุดฤดูกาล สโมสรที่ได้คะแนนรวมสูงสุด จะได้รับตำแหน่งชนะเลิศ และได้สิทธิไปแข่งขันรายการ เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก รอบแบ่งกลุ่มโดยอัตโนมัติ ส่วนสโมสรที่ได้รองชนะเลิศ และอันดับที่ 3 จะได้ไปแข่งในรายการเดียวกัน แต่จะแข่งขันใน รอบคัดเลือก รอบสอง (กรณีสโมสรที่ชนะเลิศหรือรองชนะเลิศไทยลีก และสโมสรที่ชนะเลิศ ไทย เอฟเอคัพ ในฤดูกาลเดียวกัน เป็นสโมสรเดียวกัน สิทธิแข่งขันจะตกเป็นของสโมสรที่ได้คะแนนอันดับที่ 4 ของลีกแทน) ส่วนสโมสรที่ได้คะแนนรองลงมา จะเรียงอันดับลดหลั่นกันตามคะแนนรวมที่ได้ โดยสโมสรที่จบฤดูกาลในสามอันดับสุดท้าย จะตกชั้นสู่ไทยลีก 2 และ ทีมที่อันดับสูงที่สุดสองทีมในไทยลีก 2 จะเลื่อนชั้นไป พร้อมกับอีกหนึ่งทีมที่มาจากการชนะเลิศในการแข่งขันเพลย์ออฟระหว่างอันดับที่ 3, 4, 5 และ 6

ในกรณีที่มีสโมสรมากกว่า 1 ทีมขึ้นไป ได้คะแนนรวมเท่ากันเมื่อสิ้นสุดฤดูกาล ให้ใช้เกณฑ์พิจารณาเรียงลำดับดังนี้

1. พิจารณาจากผลการแข่งขันของทีมที่มีคะแนนเท่ากันที่เคยแข่งกันมาในฤดูกาลที่เพิ่งจบการแข่งขัน (Head To Head)
2. พิจารณาจากจำนวนครั้งที่ชนะ (Number of Wins) ของแต่ละทีมที่คะแนนเท่ากัน
3. พิจารณาจากผลต่างของประตูได้ และประตูเสีย (Goals Difference)
4. พิจารณาเฉพาะประตูได้ (Goals For)
5. แข่งขันกันใหม่ 1 นัด เพื่อหาทีมชนะ หากผลการแข่งขันเสมอกันในเวลาปกติให้ตัดสินด้วยการเตะลูกโทษ ณ จุดเตะโทษ
6. ในกรณีที่พิจารณาตามเกณฑ์ดังกล่าวข้างต้นตามลำดับแล้วและได้เกณฑ์ตัดสินตามข้อหนึ่งข้อใดแล้วให้ยุติการพิจารณาข้อต่อไป

ในการจัดอันดับระหว่างการแข่งขัน เพื่อแสดงลำดับในตารางคะแนนระหว่างฤดูกาล ให้ใช้เกณฑ์พิจารณาดังต่อไปนี้

1. พิจารณาจากคะแนนรวมสูงสุด
2. ถ้าคะแนนรวมเท่ากันให้พิจารณาจากผลต่างของประตูได้ ประตูเสีย
3. ถ้ายังเท่ากันอีกให้ดูเฉพาะประตูได้
4. ถ้ายังเท่ากันอีกให้ทำการจับฉลาก

รายชื่อผู้สนับสนุนหลักแข่งขันในฤดูกาลต่างๆ

• 2539-2540: จอห์นนีวอล์กเกอร์ (จอห์นนี่ วอล์กเกอร์ ไทยแลนด์ซอกเกอร์ลีก)
• 2541-2543: คาลเท็กซ์ (คาลเท็กซ์ พรีเมียร์ลีก)
• 2544-2547: จีเอสเอ็ม (จีเอสเอ็ม ไทยลีก)
• 2547-2552: ไม่มีผู้สนับสนุน (ไทยลีก (2547-2548), (ไทยแลนด์ พรีเมียร์ลีก (2549-2551)), (ไทยพรีเมียร์ลีก (2552))
• 2553-2555: สปอนเซอร์ (สปอนเซอร์ ไทยพรีเมียร์ลีก)
• 2556-ปัจจุบัน: โตโยต้า (โตโยต้า ไทยพรีเมียร์ลีก (ฤดูกาล 2556 ถึง 2558), โตโยต้า ไทยลีก (ฤดูกาล 2559 ถึง ฤดูกาล 2563–64), ไฮลักซ์ รีโว่ ไทยลีก (ฤดูกาล 2564–65))

จำนวนครั้งที่ชนะเลิศ

ผู้ลงเล่นสูงสุด

อันดับ	ผู้เล่น	ตำแหน่ง	ลงเล่น	ประตู
1	รังสรรค์ วิวัฒน์ชัยโชค	MF	439	49
2	ศิวรักษ์ เทศสูงเนิน	GK	403	0
3	สินทวีชัย หทัยรัตนกุล	GK	397	1
4	ณัฐพร พันธุ์ฤทธิ์	DF	335	19
5	ธีรศิลป์ แดงดา	FW	331	140
6	พิชิตพงษ์ เฉยฉิว	MF	322	62
7	ธีรเทพ วิโนทัย	FW	319	96
8	นริศ ทวีกุล	GK	313	1
9	พิภพ อ่อนโม้	FW	265	88
10	อภิเชษฐ์ พุฒตาล	DF	261	7

ตัวหนา หมายถึง นักเตะที่ยังเล่นฟุตบอลอยู่ในไทยลีก

ผู้ทำประตูสูงสุด

ณ วันที่ 3 เมษายน 2567

อันดับ	ผู้เล่น	ปี	ประตู	ลงเล่น
1	เฮแบร์ตี้ แฟร์นานเดส	2014–2016, 2017–2023	159	284
2	คลีตัน ซิลวา	2010–2014, 2015–2017, 2018–2019	144	179
3	ธีรศิลป์ แดงดา	2009–2014, 2015–2017, 2019–	140	331
4	ดราแกน บอสโควิช	2013–2021	118	182
	จีโอกู ลูอิส ซังตู	2015–2018, 2020–2022	118	132
6	ลีอังดรู อัสซัมเซา[11]	2011–2021	116	203
7	พิภพ อ่อนโม้	2006–2018	108	404
8	ศรายุทธ ชัยคำดี	2001–2004, 2007–2012, 2013–2014	101	233
9	ธีรเทพ วิโนทัย	2006–2008, 2009–2014, 2016–2022	96	319
10	มารีโอ ยูโรฟสกี	2012–2019	93	197

ตัวหนา หมายถึง ผู้เล่นที่ยังลงเล่นอยู่ในไทยลีก^[12][13]

สถิติผู้เล่น

• ผู้เล่นอายุน้อยที่สุด : ศุภณัฏฐ์ เหมือนตา (บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด) — 15 ปี 8 เดือน 22 วัน (25 เมษายน 2561, บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด 2-1 นครราชสีมา มาสด้า เอฟซี, ไทยลีก 2561)
• ผู้เล่นอายุมากที่สุด : สมชาย ทรัพย์เพิ่ม (ทีโอที เอสซี) — 51 ปี 7 เดือน 25 วัน (3 พฤศจิกายน 2556, บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด 2-1 ทีโอที เอสซี, ไทยพรีเมียร์ลีก 2556)
• ผู้เล่นที่ยิงประตูอายุน้อยที่สุด : ศุภณัฏฐ์ เหมือนตา (บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด) — 15 ปี 9 เดือน 25 วัน (26 พฤษภาคม 2561, บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด 5-0 แอร์ฟอร์ซ เซ็นทรัล, ไทยลีก 2561)
• ผู้เล่นที่ยิงประตูอายุมากที่สุด : เทิดศักดิ์ ใจมั่น (ชลบุรี เอฟซี) — 40 ปี 8 เดือน 24 วัน (2 มิถุนายน 2557 ทีโอที เอสซี 1-1 ชลบุรี เอฟซี, ไทยพรีเมียร์ลีก 2557)
• ยิงประตูได้ติดต่อกันมากที่สุด: 10 เกม — ดิโอโก หลุยส์ ซานโต (บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด) (24 กันยายน 2560 — 2 มีนาคม 2561, ไทยลีก 2560, ไทยลีก 2561)
• ยิงประตูเร็วที่สุด: 9 วินาที — นิรุตน์ คำสวัสดิ์ (การท่าเรือ) (และ) : 15 วินาที - พจน์ พรทศพล (ธนาคารกรุงไทย) ^[14]
• ไม่เสียประตูติดต่อกันมากที่สุด : 6 เกม —
  • ศิวรักษ์ เทศสูงเนิน (บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด, ไทยพรีเมียร์ลีก 2557)
  • กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ (เมืองทอง ยูไนเต็ด, ไทยลีก 2559)
  • กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ (เมืองทอง ยูไนเต็ด, ไทยลีก 2560)
• ยิงประตูมากที่สุดต่อฤดูกาล : 38 ประตู — ดราแกน บอสโควิช (แบงค็อก ยูไนเต็ด, ไทยลีก 2560)
• แอสซิสต์มากที่สุดต่อฤดูกาล : 19 แอสซิสต์ — ธีราทร บุญมาทัน (บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด, ไทยพรีเมียร์ลีก 2558)
• ได้แชมป์ไทยลีกมากที่สุด : 8 ครั้ง — จักรพันธ์ แก้วพรม (ร่วมกับ บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด 7 ครั้ง, เมืองทอง ยูไนเต็ด 1 ครั้ง)
• เล่นไทยลีกมากที่สุด : 19 ฤดูกาล — อำนาจ แก้วเขียว (2540-2557)

สถิติของการแข่งขัน

• ชนะเลิศเร็วที่สุด : เหลือ 6 นัด — บีจี ปทุม ยูไนเต็ด (2563–64)^[15]
• ได้คะแนนเยอะที่สุด : 87 คะแนน — บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด (2561)
• ชนะเลิศแบบไร้พ่าย : เมืองทอง ยูไนเต็ด (2555), บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด (2556 และ 2558)
• ชนะติดต่อกันเยอะสุดในหนึ่งฤดูกาล : 14 นัด — บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด (2558), เมืองทอง ยูไนเต็ด (2559)^[16]
• แพ้ติดต่อกันเยอะสุดในหนึ่งฤดูกาล : 27 นัด — ซุปเปอร์ พาวเวอร์ สมุทรปราการ (2560)^[17]
• ทำประตูเยอะสุด : 12 ประตู — ชลบุรี 7–5 เชียงใหม่ (ฤดูกาล 2562)^[18]
• ชนะเลิศติดต่อกันมากที่สุด : 3 สมัย — บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด (2556, 2557, 2558)

• ครั้งที่ 1-6 : ช่อง 7 สี
• ครั้งที่ 7-12 : ทรูวิชั่นส์ / ไทยทีวีสีช่อง 3
• ครั้งที่ 13-14 : ดีทีวี / สยามกีฬาทีวี / เอ็นบีที / ทีสปอร์ต (มูลค่าลิขสิทธิ์ ปีละ 40 ล้านบาท)
• ครั้งที่ 15-17 : ทรูวิชั่นส์ (ทรูสปอร์ต) / สยามสปอร์ตแชนเนล (สยามกีฬาทีวี) / เอ็นบีที (มูลค่าลิขสิทธิ์ ปีละ 200 ล้านบาท)
• ครั้งที่ 18-20 : ทรูวิชั่นส์ (ทรูสปอร์ต) / ทรูโฟร์ยู ช่องโทรทัศน์ระบบดิจิทัลของทรูวิชั่นส์ (มูลค่าลิขสิทธิ์ ปีละ 600 ล้านบาท) ในครั้งที่ 19 ฤดูกาล 2558 มีการแบ่งขายสิทธิการถ่ายทอดสดให้แก่ ททบ.5 และช่อง 9 เอ็มคอตเอชดี เป็นบางส่วน
• ครั้งที่ 21-24 : ทรูโฟร์ยู / ทรูวิชั่นส์ (ทรูสปอร์ต / ทรูสปาร์กจัมพ์) (มูลค่าลิขสิทธิ์ ปีละ 1,050 ล้านบาท)
• ครั้งที่ 24 : เซ้นส์ / Eleven Sports / ททบ. 5 เอชดี 1 / ช่อง 7 เอชดี / ช่อง 9 เอ็มคอตเอชดี / เอ็นบีที / ทีสปอร์ตทีวี (มูลค่าลิขสิทธิ์ ปีละ 1,200 ล้านบาท)
• ครั้งที่ 25-26 : เอไอเอส (แอปพลิเคชัน เอไอเอส เพลย์)^[19] / ททบ. 5 เอชดี 1 / พีพีทีวี^[20]
• ครั้งที่ 27 : เอไอเอส (แอปพลิเคชัน เอไอเอส เพลย์)/ ทรูวิชั่นส์/ ทรีบีบี/ พีพีทีวี

เงินรางวัล

• ชนะเลิศ: 10,000,000 บาท
• รองชนะเลิศ: 2,000,000 บาท
• อันดับสาม: 1,500,000 บาท
• อันดับสี่: 800,000 บาท

โดยทาง การกีฬาแห่งประเทศไทย เป็นผู้สนับสนุนเงินรางวัล สำหรับสโมสรฟุตบอลซึ่งได้คะแนนรวมในอันดับต่างๆ เมื่อสิ้นสุดฤดูกาล

นอกจากนี้ ยังมีเงินบำรุงสโมสรที่เข้าร่วมแข่งขัน สโมสรละ 1,000,000 บาท โล่พร้อมเงินรางวัล 100,000 บาท สำหรับผู้จัดการทีม/หัวหน้าผู้ฝึกสอนยอดเยี่ยม และผู้ทำประตูสูงสุด, โล่พร้อมเงินรางวัล 10,000 บาท สำหรับสโมสรที่มีมารยาทยอดเยี่ยม, นักฟุตบอลเยาวชนผู้มีผลงานโดดเด่น และผู้เล่นยอดเยี่ยมตำแหน่งต่างๆ คือผู้รักษาประตู, กองหลัง, กองกลาง และกองหน้า^[21]

ถ้วยรางวัล

• 2554 – 2558 ในปี 2010 ทาง สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ และ บริษัทไทยพรีเมียร์ลีก ได้จัดทำถ้วยไทยพรีเมียร์ลีกขึ้นใหม่ โดยถ้วยนั้นออกแบบโดย กลูครีเอทีฟ จากประเทศอังกฤษ และผลิตที่เมือง เชฟฟีลด์ ตัวถ้วยมีความสูง 75 เซนติเมตร หนักมากกว่า 30 กิโลกรัม
• 2559 (ถ้วยพระราชทานประเภท ก) หลังจากที่ สมยศ พุ่มพันธุ์ม่วง ชนะการเลือกตั้งนายกสมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ ในเดือน กุมภาพันธ์ 2559 สมาคมฯได้อัญเชิญ ถ้วยพระราชทานประเภท ก เป็นถ้วยรางวัลชนะเลิศสำหรับแชมป์ไทยลีก หลังจากที่ถ้วยนี้ได้ใช้เป็นถ้วยชนะเลิศ ตั้งแต่ปี 2459 ถึง 2538
• 2559 (เฉพาะกิจ) สมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทยฯ จัดทำถ้วยแชมป์ไทยลีก และดิวิชั่น 1 ขึ้นมาใหม่แบบเฉพาะกิจ เพื่อมอบให้กับ เอสซีจี เมืองทองฯ แชมป์ไทยลีก 2016 และไทยฮอนด้า แชมป์ดิวิชั่น 1 2016 ในวันที่ 17 และ 18 ก.พ. ตามลำดับ ท่ามกลางความสงสัยของคนวงการฟุตบอล ว่าเหตุใดถึงทำถ้วยใบใหม่ขึ้นมา และเหตุใดถึงไม่ใช้ถ้วยใบเก่า พาทิศ ศุภะพงษ์ รองเลขาธิการสมาคมฯ และโฆษกสมาคมฯ กล่าวว่าสาเหตุที่ไม่สามารถนำถ้วยแชมป์ใบเก่ามามอบให้กับ เมืองทองฯ ได้ เนื่องจากเป็นถ้วยของ บ.ไทยพรีเมียร์ลีก หรือบริษัทเดิมที่จัดการแข่งขันฟุตบอลไทยลีก ทว่าปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงบริษัทเป็น บ.ไทยลีก จำกัด ดังนั้นจึงต้องทำถ้วยใบใหม่ขึ้นมาเพื่อเป็นสมบัติของ บ.ไทยลีก
• 2560 – ปัจจุบัน เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 19 ตุลาคม 2560 ณ ห้องประชุม 127 สนามราชมังคลากีฬาสถาน สมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย และ บริษัท ไทยลีก จำกัด ร่วมกันจัดงานแถลงข่าวการเปิดตัวถ้วยรางวัลสำหรับฟุตบอลลีกอาชีพ 4 รายการ ถ้วยรางวัลทั้งหมดถูกออกแบบ โดย จอห์น นิกซ์, ปีเตอร์ วิลสัน และ คิม เซาแธม ชาวสหราชอาณาจักรที่ผลงานระดับโลก อาทิ ออกแบบรางวัลนักเตะชายและหญิงยอดเยี่ยมแห่งปีของยูฟ่า, โทรฟี่ฟุตบอลหญิงแชมเปี้ยนส์ ลีก ฯ ซึ่งถ้วยรางวัลของฟุตบอลลีกอาชีพ และฟุตบอลถ้วยของไทยใบใหม่นี้ถือเป็นผลงานที่หล่อขึ้นมาใหม่ชิ้นต่อชิ้นของพวกเขา นอกจากนี้ยังสะท้อนเอกลักษณ์ความเป็นไทย ด้วยการใช้ลวดลายกนก โดยถ้วยรางวัลฟุตบอลลีกอาชีพทั้ง 4 ระดับนั้น จะมีลวดลายที่คล้ายคลึงกัน ต่างเพียงวัสดุที่ใช้ ทั้งนี้ สมาคมกีฬาฟุตบอลแห่งประเทศไทย และ บ.ไทยลีก จำกัด จะจัดพิธีการมอบถ้วยรางวัลที่ออกแบบใหม่ให้กับทีมแชมป์ โตโยต้า ไทยลีก, เอ็ม-150 แชมเปียนชิพ, ยูโร่เค้ก ลีก โปร และ ยูโร่เค้ก ลีก ตั้งแต่ฤดูกาล 2017 นี้เป็นต้นไป^[22]

ผู้ทำประตูสูงสุดของฤดูกาล

ปี	ผู้เล่น	สโมสร	ประตู
2565–66	ศุภชัย ใจเด็ด	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด	19
2564–65	ฮามิลตง ซูวาริส	หนองบัว พิชญ	19
2563–64	บาร์รอส ทาร์เดลี	สมุทรปราการ ซิตี้	25
2562	ลอนซานา ดูมบูยา	ตราด	20
2561	ดิโอโก หลุยส์ ซานโต2	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด	34
2560	ดราแกน บอสโควิช	แบงค็อก ยูไนเต็ด	38
2559	เคลย์ตง ซิลวา2	เอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด	27
2558	ดิโอโก หลุยส์ ซานโต1	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด	33
2557	เฮแบร์ตี้ แฟร์นานเดส	ราชบุรี มิตรผล เอฟซี	26
2556	คาร์เมโล กอนซาเลซ	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด	23
2555	ธีรศิลป์ แดงดา เคลย์ตง ซิลวา1	เอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด บีอีซี เทโรศาสน	24
2554	แฟรงค์ โอฮานด์ซา	บุรีรัมย์ พีอีเอ	19
2553	ลูโดวิด ทาคาม	พัทยา ยูไนเต็ด	17
2552	อานนท์ สังข์สระน้อย2	บีอีซี เทโรศาสน	18
2551	อานนท์ สังข์สระน้อย1	บีอีซี เทโรศาสน	20
2550	เนย์ ฟาเบียโน	พนักงานยาสูบ	18
2549	พิพัฒน์ ต้นกันยา	บีอีซี เทโรศาสน	12
2547/48	ศุภกิจ จินะใจ ศรายุทธ ชัยคำดี2	การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค การท่าเรือฯ	10
2546/47	วิมล จันทร์คำ	โอสถสภา	14
2545/46	ศรายุทธ ชัยคำดี1	การท่าเรือฯ	12
2544/45	วรวุฒิ ศรีมะฆะ2 ปิติพงษ์ กุลดิลก	บีอีซี เทโรศาสน การท่าเรือฯ	12
2543	สุธี สุขสมกิจ2	ธ.กสิกรไทย	16
2542	สุธี สุขสมกิจ1	ธ.กสิกรไทย	13
2541	รณชัย สยมชัย	การท่าเรือฯ	23
2540	วรวุฒิ ศรีมะฆะ1	บีอีซี เทโรศาสน	17
2539	อัมพร อำพันสุวรรณ	องค์การโทรศัพท์	21

ผู้เล่นยอดเยี่ยม

ปี	ผู้เล่น	สโมสร
2565–66	ศุภชัย ใจเด็ด	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2564–65	ธีราทร บุญมาทัน	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2563–64[23]	สุมัญญา ปุริสาย2	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด
2562[24]	พิธิวัต สุขจิตธรรมกุล	เชียงราย ยูไนเต็ด
2561[25]	สุมัญญา ปุริสาย1	แบงค็อก ยูไนเต็ด
2560	จักรพันธ์ แก้วพรม	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2558	ดิโอโก หลุยส์ ซานโต	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2557	สุเชาว์ นุชนุ่ม	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2556	ธีราทร บุญมาทัน	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2555	ธีรศิลป์ แดงดา	เอสซีจี เมืองทองฯ ยูไนเต็ด
2554	สินทวีชัย หทัยรัตนกุล	ชลบุรี เอฟซี
2553	ดัสกร ทองเหลา	เมืองทอง-หนองจอก ยูไนเต็ด
2552	เจษฎา จิตสวัสดิ์ (กองหลัง) กิตติพล ปาภูงา (กองกลาง) พิพัฒน์ ต้นกันยา (กองหน้า)	เมืองทอง-หนองจอก ยูไนเต็ด บีอีซี เทโรศาสน การท่าเรือไทย
2551	ณรงค์ชัย วชิรบาล	การไฟฟ้าฯ
2550	พิภพ อ่อนโม้	ชลบุรี เอฟซี
2549	ปุณณรัตน์ กลิ่นสุคนธ์	มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
2547/48	โชเซ่ คาร์ลอส ดาซิลวา	พนักงานยาสูบ
2546/47	พิชิตพงษ์ เฉยฉิว	ธ.กรุงไทย
2545/46	คัมภีร์ ปิ่นฑะกุล	ธ.กรุงเทพ
2544/45	อภิชาติ ทวีเฉลิมดิษฐ์	ธ.กรุงเทพ
2543	อนุรักษ์ ศรีเกิด	บีอีซี เทโรศาสน
2541	นิเวส ศิริวงศ์	สินธนา
2540	เศกสรรค์ ปิตุรัตน์	สินธนา
2539	อัมพร อำพันสุวรรณ	องค์การโทรศัพท์ฯ

ดาวรุ่งยอดเยี่ยม

ปี	ผู้เล่น	สโมสร
2565–66
2564–65	กฤษดา กาแมน	ชลบุรี เอฟซี
2563–64	เจริญศักดิ์ วงษ์กรณ์	สมุทรปราการ ซิตี้
2562	เอกนิษฐ์ ปัญญา	เชียงราย ยูไนเต็ด
2561	วรชิต กนิตศรีบำเพ็ญ	ชลบุรี เอฟซี
2560	สุภโชค สารชาติ	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2559	วงศกร ชัยกุลเทวินทร์	พัทยา ยูไนเต็ด
2558	ชนาธิป สรงกระสินธ์2	บีอีซี เทโรศาสน
2556	ฐิติพันธ์ พ่วงจันทร์	เอสซีจี เมืองทองฯ ยูไนเต็ด
2555	ชนาธิป สรงกระสินธ์1	บีอีซี เทโรศาสน
2554	กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์	เมืองทอง-หนองจอก ยูไนเต็ด
2553	จักรพันธ์ แก้วพรม	เมืองทอง-หนองจอก ยูไนเต็ด
2552	คัพฟ้า บุญมาตุ่น	โอสถสภา

ผู้จัดการทีม/หัวหน้าผู้ฝึกสอนยอดเยี่ยม

ปี	รายชื่อผู้ฝึกสอน	สโมสร
2565–66	มาซาตาดะ อิชิอิ(2)	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2564–65	มาซาตาดะ อิชิอิ	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2563–64	สุรชัย จตุรภัทรพงษ์	บีจี ปทุม ยูไนเต็ด
2562	อลงกรณ์ ทองอ่ำ	เชียงราย ยูไนเต็ด
2561	โบซีดาร์ บันโดวิช	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2560	ธชตวัน ศรีปาน	เอสซีจี เมืองทองฯ ยูไนเต็ด
2558	อาเลชังดรี กามา	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2557	มะซะฮิโระ วะดะ	ชลบุรี เอฟซี
2556	อรรถพล บุษปาคม(4)	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด, บางกอกกล๊าส
2555	สลาวีชา ยอคานอวิช	เอสซีจี เมืองทองฯ ยูไนเต็ด
2554	อรรถพล บุษปาคม(3)	บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
2553	เรอเน เดอซาแยร์	เมืองทอง-หนองจอก ยูไนเต็ด
2552	อรรถพล บุษปาคม(2)	เมืองทอง-หนองจอก ยูไนเต็ด
2551	ประพล พงษ์พานิช	การไฟฟ้าฯ
2550	จเด็จ มีลาภ	ชลบุรี เอฟซี
2549	สมชาย ทรัพย์เพิ่ม	มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
2547/48	โชเซ่ อัลเวส บอร์จีส	พนักงานยาสูบ
2546/47	วรวุฒิ แดงเสมอ	ธ.กรุงไทย
2545/46	ณรงค์ สุวรรณโชติ	ธ.กรุงไทย
2544/45	อรรถพล บุษปาคม(1)	บีอีซี เทโรศาสน
2543	พิชัย ปิตุวงษ์	บีอีซี เทโรศาสน
2542	ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน(2)	ทหารอากาศ
2541	การุณ นาคสวัสดิ์	สินธนา
2540	ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน(1)	ทหารอากาศ
2539	วิทยา เลาหกุล	ธ.กรุงเทพ

ลีกเยาวชนก่อตั้งขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2559 โดยความร่วมมือของการกีฬาแห่งประเทศไทย ใช้ชื่อการแข่งขันว่า ไทยแลนด์ยูธลีก มีรูปแบบการแข่งขันคล้ายกับ ไทยลีก 4 และมีการแข่งขันทั้งหมด 4 รุ่นได้แก่ รุ่นอายุไม่เกิน 13 ปี, 15 ปี, 17 ปี และ 19 ปี

• รายชื่อสโมสรในไทยลีก

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ไทยลีก

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ เก็บถาวร 2017-03-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Thai League ทางเฟซบุ๊ก
• TPL Thai League ทางเฟซบุ๊ก
• Thaileague mania ทางเฟซบุ๊ก
• ไทยลีก ทางเฟซบุ๊ก