ไทร์ (ประเทศเลบานอน)
ไทร์ (อังกฤษ: Tyre) หรือ ศูร (อาหรับ: صور, อักษรโรมัน: Ṣūr; ฟินิเชีย: 𐤑𐤓, อักษรโรมัน: Ṣūr; กรีก: Τύρος, Týros) เป็นเมืองในเขตผู้ว่าการใต้ ทางตอนใต้ของประเทศเลบานอน มีประชากรราว 117,000 คน ในปี ค.ศ. 2003[1] ไทร์ตั้งอยู่บนฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน อยู่ห่างจากเบรุตทางตอนใต้ราว 80 กิโลเมตร ชื่อของเมืองมีความหมายว่า หิน[2]
ไทร์ ศูร | |
|---|---|
เมือง | |
 ท่าเรือตกปลาของเมืองไทร์ | |
  ไทร์ | |
| พิกัด: 33°16′8″N 35°12′59″E / 33.26889°N 35.21639°E | |
| ประเทศ |  เลบานอน |
| เขตผู้ว่าการ | ใต้ |
| อำเภอ | ไทร์ |
| ก่อตั้ง | 2,750 ปีก่อนคริสต์ศักราช |
| พื้นที่ | |
| • เมือง | 4 ตร.กม. (2 ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 17 ตร.กม. (7 ตร.ไมล์) |
| ประชากร | |
| • เมือง | 60,000 คน |
| • รวมปริมณฑล | 174,000 คน |
| เขตเวลา | UTC+02 (เวลายุโรปตะวนออก) |
| ประเภท | Cultural |
| เกณฑ์ | iii, vi |
| ขึ้นเมื่อ | 1984 (8th session) |
| เลขอ้างอิง | 299 |
| State Party |  เลบานอน |
| Region | Arab States |
ไทร์เป็นเมืองสำคัญของอาณาจักรฟินิเซีย ตั้งแต่ประมาณ 1,100-600 ปีก่อนคริสต์ศักราช ในสมัยโบราณได้รวมเกาะซึ่งมีอ่าวจอดเรือ 2 แห่ง ปัจจุบันกลายเป็นคาบสมุทรเนื่องจากพระเจ้าอะเล็กซานเดอร์มหาราชแห่งมาซิโดเนียทรงขยายทางข้ามเกาะในคริสต์ศตวรรษที่ 4 เป็นเมืองศูนย์กลางการค้ามานานหลายศตวรรษ เป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมและมหาอำนาจทางทะเลของชาวฟินีเชีย มีชื่อเสียงในการผลิตผ้าไหม มีการกล่าวถึงเมืองนี้ในคัมภีร์ไบเบิลในรัชสมัยของกษัตริย์ไฮแรม (969-936 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ถูกชนชาติต่าง ๆ เข้าครอบครองเรื่อยมาจนในคริสต์ศตวรรษที่ 7 ตกเป็นของพวกมุสลิม ใน ค.ศ. 1124 พวกนักรบครูเสดได้เข้ายึดเมืองและกลายเป็นเมืองหลักของอาณาจักรเยรูซาเลม จนตกเป็นของมุสลิมอีกครั้งใน ค.ศ. 1291
ไทร์ เป็นเมืองใหญ่เป็นอันดับ 4 ของประเทศเลบานอน[3] เป็นท่าเรือที่สำคัญของประเทศ มีอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว มีเมืองโบราณมากมายหลายแห่ง รวมถึงสนามกีฬาโรมันโบราณ ที่ติดอยู่ในรายชื่อมรดกโลกของยูเนสโกในปี ค.ศ. 1979