ประเทศเลบานอน

สาธารณรัฐในเอเชียตะวันตกเฉียงใต้
(เปลี่ยนทางจาก เลบานอน)

33°50′N 35°50′E / 33.833°N 35.833°E / 33.833; 35.833

สาธารณรัฐเลบานอน

ٱلْجُمْهُورِيَّةُ ٱللُّبْنَانِيَّةُ (อาหรับ)
République libanaise (ฝรั่งเศส)
ที่ตั้งของประเทศเลบานอน (สีเขียว)
ที่ตั้งของประเทศเลบานอน (สีเขียว)
เมืองหลวง
และเมืองใหญ่สุด
เบรุต
33°54′N 35°32′E / 33.900°N 35.533°E / 33.900; 35.533
ภาษาราชการอาหรับ[nb 1]
ฝรั่งเศส
ภาษาท้องถิ่นอาหรับเลบานอน
กลุ่มชาติพันธุ์
(ค.ศ. 2021[1])
ศาสนา
(ประมาณการ[nb 4])
การปกครองรัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบรัฐสภาที่มีการกระจายอำนาจทางการเมืองตามสังกัดศาสนา[8]
• ประธานาธิบดี
ว่าง
• นายกรัฐมนตรี
นะญีบ มีกอตี
• ประธานรัฐสภา
นะบีฮ์ บัรรี
สภานิติบัญญัติรัฐสภา
ก่อตั้ง
• เกรตเตอร์เลบานอน
1 กันยายน ค.ศ. 1920
• ก่อตั้งรัฐธรรมนูญ
23 พฤษภาคม ค.ศ. 1926
• ประกาศเอกราช
22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1943
• สิ้นสุดการเป็นอาณัติฝรั่งเศส
24 ตุลาคม ค.ศ. 1945
17 เมษายน ค.ศ. 1946
• อิสราเอลถอนทัพ
24 พฤษภาคม ค.ศ. 2000
30 เมษายน ค.ศ. 2005
พื้นที่
• รวม
10,452 ตารางกิโลเมตร (4,036 ตารางไมล์) (อันดับที่ 161)
1.8
ประชากร
• ค.ศ. 2022 ประมาณ
5,296,814[9] (อันดับที่ 122)
560 ต่อตารางกิโลเมตร (1,450.4 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 21)
จีดีพี (อำนาจซื้อ) ค.ศ. 2020 (ประมาณ)
• รวม
ลดลง 78.910 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[10]
ลดลง 11,561 ดอลลาร์สหรัฐ[10]
จีดีพี (ราคาตลาด) ค.ศ. 2020 (ประมาณ)
• รวม
ลดลง 19.008 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[10]
ลดลง 2,785 ดอลลาร์สหรัฐ[10]
จีนี (ค.ศ. 2011)positive decrease 31.8[11]
ปานกลาง
เอชดีไอ (ค.ศ. 2021)ลดลง 0.706[12]
สูง · อันดับที่ 112
สกุลเงินปอนด์เลบานอน (LBP)
เขตเวลาUTC+2 (เวลายุโรปตะวันออก)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)
UTC+3 (เวลาออมแสงยุโรปตะวันออก)
ขับรถด้านขวามือ[13]
รหัสโทรศัพท์+961[14]
โดเมนบนสุด.lb

เลบานอน (อังกฤษ: Lebanon; อาหรับ: لُبْنَان; ฝรั่งเศส: Liban) หรือชื่ออย่างเป็นทางการคือ สาธารณรัฐเลบานอน (อังกฤษ: Republic of Lebanon, Lebanese Republic; อาหรับ: ٱلْجُمْهُورِيَّةُ ٱللُّبْنَانِيَّةُ; ฝรั่งเศส: République libanaise) เป็นประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ ติดกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และถือเป็นหนึ่งใน 15 ดินแดนที่ประกอบเป็น "แหล่งกำเนิดแห่งมนุษยชาติ" (Cradle of Humanity) เลบานอนมีพรมแดนติดกับประเทศซีเรียและประเทศอิสราเอล พรมแดนที่ติดกับประเทศอิสราเอลได้รับการรับรองจากองค์การสหประชาชาติแล้ว แต่พื้นที่บางส่วน เรียกว่า "ชีบาฟามส์" (Shebaa Farms) ตั้งอยู่ในที่ราบสูงโกลันยังคงครอบครองโดยอิสราเอล ซึ่งอ้างว่าเป็นพื้นที่ของซีเรีย กองทัพต่อต้านอ้างว่า "ชีบาฟามส์" เป็นพื้นที่ของเลบานอน และในบางโอกาสก็โจมตีที่มั่นของอิสราเอลภายในพื้นที่ดังกล่าว นอกจากนี้ ซีเรียบำรุงรักษากองทัพที่มีทหารประมาณ 14,000 นายในเลบานอน ชาวเลบานอนที่สนับสนุนเลบานอนอ้างว่าเป็นการอยู่อย่างถูกต้องเนืองจากรัฐบาลเลบานอนได้ขอไว้ ตอนเริ่มสงครามกลางเมืองเมื่อ พ.ศ. 2518 (ค.ศ. 1975) ผู้ที่ไม่เห็นด้วยอ้างว่า การอยู่ของซีเรียเป็นประหนึ่งการยึดครองโดยอำนาจต่างชาติ

ประวัติศาสตร์

เลบานอนอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส และได้รับเอกราชเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 1943 หลังจากนั้น เลบานอนได้พัฒนาประเทศจนสามารถรักษาความเป็นศูนย์กลางด้านการค้า การเงินศิลปะและวัฒนธรรมของภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้นับตั้งแต่อดีตไว้ได้ อย่างไรก็ดี ในช่วง ค.ศ. 1975 – 1991 เลบานอนตกอยู่ภายใต้ภาวะสงครามกลางเมือง มีความขัดแย้งระหว่างกลุ่มอาหรับและกลุ่มคริสเตียนในเลบานอน ในที่สุด ทุกฝ่ายสามารถหาข้อยุติและร่วมกันพัฒนาฟื้นฟูประเทศหลังจากภาวะสงครามกลางเมืองอีกครั้ง

ซีเรียเป็นประเทศที่มีอิทธิพลต่อเลบานอนมากที่สุด โดยเฉพาะด้านความมั่นคงและการต่างประเทศ โดยซีเรียได้ส่งกองกำลังรักษาความสงบอยู่ในเลบานอนประมาณ 30,000 คน และจากความสัมพันธ์ที่แนบแน่นดังกล่าว ทำให้กรณีพิพาทเรื่องดินแดนระหว่างซีเรีย เลบานอนกับอิสราเอลไม่มีความคืบหน้า

การเมืองการปกครอง

เลบานอนมีระบอบการปกครองแบบสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีเป็นประมุข

บริหาร

ฝ่ายบริหารประกอบด้วยคณะรัฐมนตรี 16 นาย มีนายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหาร

นิติบัญญัติ

รัฐสภาแห่งชาติ (National Assembly) มีสมาชิก 128 คน มีวาระดำรงตำแหน่ง 4 ปี (ประธานรัฐสภาแห่งชาติควรเป็นมุสลิมนิกาย Shi’a)

ตุลาการ

ฝ่ายตุลาการมี 4 ศาล ได้แก่ ศาลที่พิจารณาคดีเกี่ยวกับพลเรือนและการพาณิชย์ 3 ศาล และศาลที่พิจารณาคดีเกี่ยวกับคดีอาญาอีก 1 ศาล

การแบ่งเขตการปกครอง

เลบานอนแบ่งเป็น 6 เขตผู้ว่า หรือ มุฮาฟาซอต (mohafazat, เอกพจน์ มุฮาฟาเซาะห์ - mohafazah) ซึ่งแบ่งเป็นเขตย่อยลงไปอีก 25 เขต หรือ อักฎิยะห์ (Aqdya, เอกพจน์ - กอฎออ์ [qadaa]) , และแบ่งเป็นเทศบาลต่าง ๆ ที่รวมหลายเมืองหรือหมู่บ้าน (เมืองหลวงของเขตผู้ว่าจะเป็นตัวเอน)

เขตผู้ว่าเบรุต (Beirut Governorate) :

เขตผู้ว่าภูเขาเลบานอน (Governorate of Mount Lebanon) :

  • บาบดา (Baabda) (บาบดา [Baabda])
  • อเลย์ (Aley) (อเลย์ [Aley])
  • เมตน์ (Metn) (จเดเดห์ [Jdeideh])
  • เคเซอร์วัน (Keserwan) (จูนิเยะห์ [Jounieh])
  • ชูฟ (Chouf) (เบเตดดีน [Beiteddine])
  • จเบล (Jbeil) (บิบลอส [Byblos])

เขตผู้ว่าเลบานอนเหนือ (Governorate of North Lebanon) :

  • ตรีโปลี (Tripoli) (ตรีโปลี [Tripoli])
  • อัคคาร์ (Akkar) (ฮัลบา [Halba])
  • ซการ์ตา (Zgharta) (ซการ์ตา [Zgharta] / เอห์เดน [Ehden])
  • บชาร์ริ (Bsharri) (บชาร์ริ [Bsharri])
  • บาตรูน (Batroun) (บาตรูน [Batroun])
  • คูรา (Koura) (อัมยูน [Amyoun])
  • มานเยห์-ดานน์เยห์ (Manyeh-Dannyeh) (มานเยห์ [Manyeh] / เซร์ดดานน์เยห์ [Seirddanyeh])

เขตผู้ว่าเบกา (Governorate of Beqaa) :

  • ซาห์เลห์ (Zahleh) (ซาห์เลห์ [Zahleh])
  • บะอัลเบค (Baalbek) (บะอัลเบค [Baalbek])
  • เฮอร์เมล (Hermel) (เฮอร์เมล [Hermel])
  • ราชายา (Rashaya) (ราชายา [Rashaya])
  • เบกาตะวันตก (Western Beqaa) (เจบเจนนีน [Jebjennine]/ ซากบีน [Saghbine])

เขตผู้ว่าเลบานอนใต้ (Governorate of South Lebanon) :

  • ซีดอนหรือไซดา (Sidon, Saida) (ซีดอน [Sidon])
  • เจซซีน (Jezzine) (เจซซีน [Jezzine])
  • ไทร์ (Tyre) (ไทร์ [Tyre])

เขตผู้ว่านาบาตีเยะห์ (Governorate of Nabatyeh) :

  • นาบาตีเยะห์ (Nabatyeh) (นาบาตเยห์ [Nabatyeh])
  • มาร์เจยูน (Marjeyoun) (มาร์เจยูน [Marjeyoun])
  • ฮัสบายา (Hasbaya) (ฮัสบายา [Hasbaya])
  • เบนต์จเบล (Beintjbeil) (เบนต์จเบล [Beintjbeil])

ประชากร

ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวอาหรับ

ศาสนา

ศาสนาอิสลามร้อยละ 10 ศาสนาคริสต์ร้อยละ 90[15]

หมายเหตุ

อ้างอิง

ผลงานอ้างอิง

ข้อมูลทั่วไป

  • Arkadiusz, Plonka. L’idée de langue libanaise d’après Sa‘īd ‘Aql, Paris, Geuthner, 2004 (French) ISBN 2-7053-3739-3
  • Firzli, Nicola Y. Al-Baath wa-Lubnân [Arabic only] ("The Baath and Lebanon"). Beirut: Dar-al-Tali'a Books, 1973
  • Fisk, Robert. Pity the Nation: The Abduction of Lebanon. New York: Nation Books, 2002.
  • Glass, Charles, "Tribes with Flags: A Dangerous Passage Through the Chaos of the Middle East", Atlantic Monthly Press (New York) and Picador (London), 1990 ISBN 0-436-18130-4
  • Gorton, TJ and Feghali Gorton, AG. Lebanon: through Writers' Eyes. London: Eland Books, 2009.
  • Hitti Philip K. History of Syria Including Lebanon and Palestine, Vol. 2 (2002) (ISBN 1-931956-61-8)
  • Norton, Augustus R. Amal and the Shi'a: Struggle for the Soul of Lebanon. Austin and London: University of Texas Press, 1987.
  • Sobelman, Daniel. New Rules of the Game: Israel and Hizbollah After the Withdrawal From Lebanon, Jaffee Center for Strategic Studies, Tel-Aviv University, 2004.
  • Riley-Smith, Jonathan. The Oxford Illustrated History of the Crusades. New York: Oxford University Press, 2001.
  • Salibi, Kamal. A House of Many Mansions: The History of Lebanon Reconsidered. Berkeley: University of California Press, 1990.
  • Schlicht, Alfred. The role of Foreign Powers in the History of Syria and Lebanon 1799–1861 in: Journal of Asian History 14 (1982)
  • Georges Corm, Le Liban contemporain. Histoire et société (La découverte, 2003 et 2005)

แหล่งข้อมูลอื่น

🔥 Top keywords: วชิรวิชญ์ ไพศาลกุลวงศ์หน้าหลักองค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทยยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกชนกันต์ อาพรสุทธินันธ์สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ซิตีพิเศษ:ค้นหาดวงใจเทวพรหม (ละครโทรทัศน์)กรงกรรมอสมทลิซ่า (แร็ปเปอร์)จีรนันท์ มะโนแจ่มสโมสรฟุตบอลอาร์เซนอลสโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริดธี่หยดฟุตซอลชิงแชมป์เอเชีย 2024เฟซบุ๊กสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาประเทศไทยเอเชียนคัพ รุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี 2024วิทยุเสียงอเมริกาสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูลพระราชวัชรธรรมโสภณ (ศิลา สิริจนฺโท)พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวรักวุ่น วัยรุ่นแสบวันไหลนริลญา กุลมงคลเพชรสโมสรฟุตบอลเชลซีสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีหลานม่าสุภาพบุรุษจุฑาเทพ (ละครโทรทัศน์)สโมสรฟุตบอลไบเอิร์นมิวนิกกรุงเทพมหานครสโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดคิม ซู-ฮย็อนภาวะโลกร้อนสาธุ (ละครโทรทัศน์)รายชื่ออักษรย่อของจังหวัดในประเทศไทยสโมสรฟุตบอลปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง