தயர் நகரம், லெபனான்

டயர் மத்தியதரைக் கடலின் கரையிலிருந்து சுமார் 80 கிலோமீட்டர் வெளியே பெய்ரூத்தின் தெற்கே அமைந்துள்ளது.

1932 முதல் லெபனான் அரசாங்கம் மக்கள்தொகை எண்ணிக்கையின் தோராயமான மதிப்பீடுகளை மட்டுமே வெளியிட்டுள்ளதால், ஒரு துல்லியமான புள்ளிவிவர கணக்கியல் சாத்தியமில்லை.^[9] இருப்பினும், ஐ.நா. வாழ்விடத்தின் 2016 கணக்கீடு 201,208 மக்களின் எண்ணிக்கையை மதிப்பிட்டுள்ளது, அவர்களில் பலர் அகதிகளாகும்^[8]

டயர் நகரம் முக்கியமாக சுன்னி முஸ்லிம்களாக இருக்கும் 60,000 க்கும் மேற்பட்ட பாலஸ்தீனிய அகதிகளின் தாயகமாக மாறியுள்ளது. ஜூன் 2018 நிலவரப்படி, அல் புஸ் முகாமில் பதிவுசெய்யப்பட்ட 12,281 நபர்கள் ^[10], புர்ஜ் அல் சிமாலியில் 24,929 ^[11] மற்றும் ரசிதியில் 34,584 பேர் இருந்தனர்.^[12] கடலோர நெடுஞ்சாலைக்கு அடுத்துள்ள ஜல் அல் பகாரியில் குடியிருப்பாளர்களின் எண்ணிக்கை 2015 ஆம் ஆண்டில் சுமார் 2,500 ஆக இருக்கும் என்று மதிப்பிடப்பட்டது.^[13]

அனைத்து முகாம்களிலும், சிரியாவிலிருந்து அகதிகள் மற்றும் சிரியாவில் இருந்து பாலஸ்தீனிய அகதிகளின் எண்ணிக்கை சமீபத்திய ஆண்டுகளில் அதிகரித்துள்ளது.^[12] இந்த புதிய வருகையின் பின்னர் ஏற்பட்ட பதட்டங்கள் பெரும்பாலும் உள்ளூர் பாலஸ்தீனிய அகதிகள் சம்பாதிக்க பயன்படுத்திய தினசரி ஊதியத்தில் பாதிக்கு கிச்சிலி மற்றும் வாழை தோப்புகளில் வேலையை ஏற்றுக் கொள்ளும்.

2019 ஆம் ஆண்டின் முற்பகுதியில், சுமார் 1.500 சிரிய அகதிகள் லிட்டானி ஆற்றைச் சுற்றியுள்ள முறைசாரா குடியிருப்புகளில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர்.

2016 ஆம் ஆண்டு நிலவரப்படி, ஆலிவ் மரங்கள் டைரின் விவசாய நிலத்தில் 38% ஐக் கொண்டிருப்பதாகக் கூறப்பட்டது, ஆனால் உற்பத்தியாளர்களுக்கு கூட்டு சந்தைப்படுத்தல் உத்தி இல்லை . கிச்சிலி 25% விவசாய நிலங்களை உள்ளடக்கியதாகக் கூறப்பட்டாலும், அதன் அறுவடையில் 20% வீணாகிவிடுகிறது .^[14]

டயர் நாட்டின் முக்கிய துறைமுகங்களில் ஒன்றாகும், இருப்பினும் அதன் சரக்கு போக்குவரத்து பயன்படுத்தப்பட்ட வாகங்களை அவ்வப்போது இறக்குமதி செய்வதற்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. துறைமுக பகுதியில் பார்பர் குடும்பம் மர படகுகளை கட்டும் பாரம்பரியத்தை தொடர்கிறது.^[15] மேலும், சுற்றுலா ஒரு பெரிய தொழில் ஆகும்.

டயர் லெபனானின் தூய்மையான கடற்கரைகள் மற்றும் நீர்நிலைகள் சிலவற்றைக் கொண்டுள்ளது.^[16][17]

டயரின் கடலோர இயற்கை இடங்கள் 380 எக்டேர்கள் (940 ஏக்கர்கள்) மற்றும் மூன்று மண்டலங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது: சுற்றுலா மண்டலம் (பொது கடற்கரைகள், பழைய நகரம் மற்றும் சூக்ஸ், பண்டைய துறைமுகம்), வேளாண் மற்றும் தொல்பொருள் மண்டலம் மற்றும் பாதுகாப்பு மண்டலம் ஃபீனீசியன் நீரூற்றுகள். அதன் மாறுபட்ட தாவரங்கள் மற்றும் விலங்கினங்கள் காரணமாக, இந்த இருப்பு ஒரு நியமிக்கப்பட்ட ராம்சார் தளமாகும் . இது புலம்பெயர்ந்த பறவைகள் மற்றும் ஆபத்தான பெருந்தலை கடலாமை மற்றும் பச்சை கடல் ஆமை மற்றும் அரேபிய ஊசிமுனைத எலி மற்றும் பல முக்கிய உயிரினங்களின் தங்குமிடம் ( சுவர் பல்லிகள், பொதுவான வௌவால் இனங்கள் மற்றும் ஐரோப்பிய பேட்ஜர் (வளையில் வாழும் ஒருவகை விலங்கினம் உட்பட) ஒரு முக்கியமான கூடு கட்டும் இடமாகும்.^[18][19]டயருக்கு வெளியே உள்ள நீரில் ஓங்கில்கள் அடிக்கடி காணப்படுகின்றன.^[20]

பண்டைய காலத்தில் கிரேக்கர்கள் டயர் நகரத்தைச் சுற்றி பெரும் கோட்டை கட்டியிருந்தனர்.

வெண்கலக் காலம் மற்றும் இரும்புக் காலம்

கிரேக்க வரலாற்று அறிஞர் எரோடோட்டசுவின் கூற்றுப்படி, கிமு 2750-இல் கோட்டைச் சுவருடன் கட்டப்பட்ட பண்டைய அண்மை கிழக்கின் நகரங்களில் ஒன்றாக டயர் நகரம் விளங்கியிருந்தது.^[22] கிமு 17-ஆம் நூற்றாண்டு முதல் 13-ஆம் நூற்றாண்டு வரை டயர் நகரம் எகிப்தின் மத்தியகால இராச்சியம் மற்றும் எகிப்தின் புது இராச்சியத்தின் கீழ் இருந்தது. இராச்சியத்தின்]] பண்டைய இஸ்ரவேல் இராச்சியத்தின் (கி.மு. 1030 – கி.மு. 930) மன்னர்களான தாவீது மற்றும் சாலமோன் ஆகியோர் போனீசியா நாட்டை பிலிஸ்தியர்களிடமிருந்து கைப்பற்றி ஆண்டனர். அப்போது டயர் நகரத்தையும் தங்களின் இராச்சியப் பகுதியில் இணைத்துக் கொண்டனர். பண்டைய டயர் நகரத்தின் துறைமுகம் கிரேக்க, உரோம மற்றும் ஆப்பிரிக்க நாடுகளுக்கும், பண்டைய அண்மை கிழக்கு நாடுகளுக்கும் வணிக மையமாக விளங்கியது.^[23]

பிலிஸ்தியர்களின் உதவியுடன் புது அசிரியப் பேரரசர் ஐந்தாம் சல்மானேஸ்வரர், டயர் நகரத்தை ஐந்தாண்டுகள் கைப்பற்றி வைத்திருந்தார்.^[24] கிமு 612-இல் புது அசிரியப் பேரரசு வீழ்ச்சியயடைந்த போது, டயர் நகரத்தை கிமு 586 வரை புது பாபிலோனியப் பேரரசுவின் கீழ் சென்றது.^[24]

பாரசீகர் ஆட்சியில்

பாரசீக அகாமனிசியப் பேரரசுவின் ஆட்சியில், கிமு 539 முதல் கிமு 332 டயர் நகரம் இருந்தது.^[25]

கிரேக்கர்களின் ஆட்சியில்

மாசிடோனியாவின் அலெக்சாண்டர் 332-இல் போனீசியாவின் டயர் நகரத்தை ஏழு மாத முற்றுக்கைப்பின் கைப்பற்றினார்.^[25][26] போரில் வீழ்ந்த 30,000 டயர் நகர மக்களை கிரேக்கர்கள் அடிமைகளாக விற்றனர் அல்லது கொன்றனர். அலெக்சாண்டரின் மறைவுக்குப் பின் ஹெலனிய காலத்தின் போது கிமு 306-இல் கிரேக்கப் படைத்தலைவர் ஆண்டிகோணஸ் டயர் நகரம் உள்ளிட்ட சிரியா, துருக்கி, மற்றும் கிரேக்கப் பகுதிகளுக்கு பேரரசர் ஆனார். பின்னர் டயர் நகரம் செலூக்கியப் பேரரசின் கீழ் சென்றது. கிமு 126-இல் செலூக்கியப் பேரரசிடமிருந்து டயர் நகரம் விடுதலைப் பெற்றது.^[27]

உரோமர்களின் ஆட்சியில்

கிறித்தவர்களின் புதிய ஏற்பாடு நூலில் இயேசு கிறித்து தனது பரப்புரைகளை டயர் மற்றும் சிடோன் பகுதிகளில் மேற்கொண்டதாக அறிவிக்கிறது.

உரோமைப் பேரரசு ஆட்சியில் கிபி 304-இல் டயர் நகர கிறித்துவர்கள் 500 பேர் கூட்டம் கூட்டமாக படுகொலை செய்யப்பட்டனர்.^[28]

பைசாந்திய ஆட்சியில்

கிபி 395-இல் பைசாந்தியப் பேரரசு ஆட்சியில் டயர் நகரத்தில் பட்டுத் தொழில், கண்ணாடித் தொழில் மற்றும் சாயத் தொழில்கள் செழித்தன. பைசாந்திய பேரரசிடமிருந்து டயர் நகரத்தை சாசானியப் பேரரசினர் கைப்பற்றினர். பின்னர் கிபி 638-இல் இசுலாமிய படைகளுப்புகளால் ராசீதீன் கலீபகத்தின் கீழ் சென்றது.

இசுலாமிய ஆட்சியில்

கிபி 635-இல் அரேபிய இசுலாமிய ராசிதீன் கலீபகங்களின் தொடர் படையெடுப்புகளால் டயர் நகரம் கலீபா இராச்சியத்தின் கீழ் சென்றது. 998-இல் டயர் நகரம் எகிப்தின் பாத்திமா கலீபகத்தின் கீழ் சென்றது. 1086-இல் டயர் நகரம் துருக்கிய-பாரசீக கலப்பின செல்யூக் பேரரசின் கீழ் சென்றது. ஆனால் 1089-இல் மீண்டும் டயர் நகரம் எகிப்தின் பாத்திமா கலீபகத்தின் ஆட்சிகுற்பட்டது.

சிலுவைப் போர்க் காலம்

7 சூலை 1124-இல் முதல் சிலுவைப் போரின் போது டயர் நகரம் கிறித்துவப் படைகளால் கைப்பற்றப்பட்டது.^[16] பின்னர் டயர் நகரம் எருசலேம் பேரரசின் கீழ் சென்றது.

எகிப்தின் மம்லுக் சுல்தானக காலம்

கிபி 1291-இல் எகிப்திய மம்லுக் சுல்தான்கள் டயர் நகரத்தைக் கைப்பற்றினர்.

உதுமானியப் பேரரசுக் காலம்

1516-17-இல் துருக்கியின் உதுமானியப் பேரரசினர் டயர் நகரத்தை கைப்பற்றினர். முதல் உலகப் போரின் போது பிரான்சு நாட்டுப் படைகள் உதுமானியப் பேரரசின் படைகளை வென்று, டயர் நகரத்தில் இராணுவ தளத்தை அமைத்தனர்.

நவீன டயர் நகரம்

பிரான்சு காலனி ஆதிக்கத்தில்

1920-இல் சியா இசுலாமியர்களை வென்று பிரான்சு நாட்டு அரசு டயர் நகரத்துடன் கூடிய பெரிய லெபனான் எனும் காலனியாதிக்க நிலப்பரப்பை நிறுவினர்.^[29] 1943-இல் டயர் நகரத்துடன் லெபனான் நாடு, பிரான்சு காலனி ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுதலை பெற்றது.

• 
  டயர் நகரத்தின் அல் - மினா தொல்லியல் களத்தின் தூண்கள்
• 
  டயரின் அல் - மினா தொல்லியல் களத்தின் உரோனியக் கட்டிடச் சிதிலங்கள்
• 
  டயர் நகரத்தினி குறுகியத் தெரு
• 
  கடலை நோக்கி சிதிலமைடந்த தூணின் காட்சி
• 
  டயர் தொல்லியல் எச்சங்கள்
• 

• பண்டைய அண்மை கிழக்கின் நகரங்கள்
• வளமான பிறை பிரதேசம்

• Bikai, Patricia Maynor. The Pottery of Tyre. Warminster: Aris and Phillips, 1978.
• Bullitt, Orville H. Phoenicia and Carthage: A Thousand Years to Oblivion. Philadelphia: Dorrance, 1978.
• Joukowsky, Martha, and Camille Asmar. The Heritage of Tyre: Essays On the History, Archaeology, and Preservation of Tyre. Dubuque, Iowa: Kendall/Hunt Pub. Co., 1992.
• Woolmer, Mark. Ancient Phoenicia: An Introduction. London: Bristol Classical Press, 2011.

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
தயர் நகரம், லெபனான்
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.

விக்கிப்பயணத்தில் தயர் நகரம், லெபனான் என்ற இடத்திற்கான பயண வழிகாட்டி உள்ளது.

• 360 Panorama of Tyre's Archeological Site
• Lebanon, the Cedars' Land: Tyre
• photo 2u
• Tyre entry in historical sourcebook by Mahlon H. Smith with picture of Tyrian silver shekel.
• Alexander's Siege of Tyre at Ancient History Encyclopedia by Grant Nell
• American University of Beirut (AUB) Museum team discovers first Phoenician Temple in Tyre; only complete one in Lebanon