Вуглевадароды

Вуглевадароды^[1] — арганічныя рэчывы, якія складаюцца з атамаў вугляцу ды вадароду. Вуглевадароды лічацца асноўнымі злучэньнямі арганічнай хіміі, а ўсе астатнія лічацца за вытворныя ад іх.

Па сваёй будове вуглевадароды падзяляюць на аліфатычныя (тыя, якія ня маюць цыклаў) ды цыклічныя (якія маюць цыкль). Цыклічныя ў сваю чаргу падзяляюцца на карбацыклічныя (утрымліваюць толькі вуглец і вадарод) ды гетэрацыклічныя (маюць нейкі іншы элемэнт апроч вугляцу й вадароду, напрыклад серку альбо азот). Карбацыклічныя могуць быць араматычнымі (якія маюць бэнзольнае кальцо) і аліцыклічнымі (ня ўтрымліваюць бэнзольнае кальцо).

Па тыпе сувязі паміж атамамі вугляцу бываюць насычанымі (адзінарная сувязь), да якіх адносяць альканы й цыкляальканы і ненасычаныя (з двайной ці трайной сувязьзю), да якіх належаць алькены, алькіны, дыены, арэны, цыкляалькены, цыкляалькіны.

Асноўнымі крыніцамі здабыцьця вуглевадародаў ёсьць — нафта, прыродны газ, каменны вугаль.