Аборт
Аборт (ад лац.: abortus — выкідыш), (медыцынскае азначэнне — abruptio graviditatis) — штучнае перарыванне цяжарнасці шляхам выдалення плода з маткі ў тэрмін да 22 тыдняў ад зачацця (да моманту, калі магчыма нараджэнне жыццяздольнага дзіцяці) альбо на больш познім тэрміне. Можа праводзіцца як медыкаментозным шляхам (правакаванне выкідыша) так і аперацыйным. Аборт уяўляе сабой мэтанакіраванае перапыненне цяжарнасці па медыцынскіх, сацыяльных альбо іншых прычынах.
| Медыцынскі аборт | |
|---|---|
 8-тыднёвы эмбрыён у амніёне (10-ы тыдзень цяжарнасці), выняты ў выніку аперацыі па выдаленні маткі ў жанчыны, якая пакутавала на карцыному шыйкі маткі | |
| МКХ-10 | O04.0 O04.1 O04.2 O04.3 O04.4 O04.5 O04.6 O04.7 O04.8 O04.9 |
| МКХ-9 | 635 636 |
| DiseasesDB | 4153 |
| MedlinePlus | 002912 |
| MeSH | D000028 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
У 2012 годзе ў Беларусі было выканана 28,6 тысяч абортаў усіх тыпаў, ці 24,9 аборта на 100 паспяховых родаў[1]. Гэты паказчык памяншаецца: у 2000 годзе было выканана 121,9 тысяч абортаў (128,7 на 100 родаў)[1].
Магчымыя ўскладненні працэдуры
Верагоднасць ускладненняў
Верагоднасць ускладненняў пасля аборту залежыць ад тэхналогіі яго выканання, якасці правядзення працэдуры і тэрміну цяжарнасці.
СААЗ распрацавала сістэму рэкамендацый па правядзенні аборту, закліканых максімальна знізіць рызыку ускладненняў у любой сітуацыі — у прыватнасці, паменшыць верагоднасць траўміравання тканін [2]. СААЗ рэкамендуе пашыраць прымяненне тэхналогій бяспечнага аборту: медыкаментознай і вакуумнай, — а хірургічны аборт праводзіць толькі ў выпадках, калі прымяненне іншых метадаў немагчыма. Існуюць і рэкамендацыі па тэхніцы правядзення хірургічнага аборту: у прыватнасці, рызыка нанясення траўмы пацыентцы істотна зніжаецца, калі праводзіцца медыкаментозная падрыхтоўка да аборту (тады шыйка маткі раскрываецца натуральна пад уздзеяннем спецыяльных прэпаратаў, а не прымусова з выкарыстаннем хірургічных інструментаў).
Рызыка ускладненняў пры хірургічным аборце таксама звязана з тэрмінамі правядзення аперацыі: так, верагоднасць перфарацыі сценкі маткі узрастае на 20 % кожныя два тыдні цяжарнасці [3].
Дакладных статыстычных дадзеных пра сувязь аборту з бясплоддзем у цяперашні час не існуе [3].
Ускладненні аборту падпадзяляюць на тры групы: раннія, познія і аддаленыя [4][5].
Раннія
(Падчас аборту або праз 1 тыдзень)
- Перфарацыя маткі — разрыў сценкі маткі.
- Гематаметра. Назапашванне крыві ў поласці маткі з прычыны пасляаперацыйнага крывацёку на фоне дрэннага скарачэння міаметрыя і неадэкватна праведзенага гемастаза.
- Няпоўны аборт. Мае месца пры няпоўным адабранні плацэнты і частак плоду. Клінічна выяўляецца працягваецца крывацёку, балючымі сутычкамі, дрэнным скарачэннем маткі. Патрабуе паўторнага выскрабанне поласці маткі (рэабразіі). З захаваннем частак плоду або плацэнты ў матцы звязана такое аддаленае ўскладненне, як плацэнтарны паліп (гестацыйная трофабластычная хвароба).
- Аборт, які не адбыўся (missed abortion). Прыватны выпадак няпоўнага аборту, калі адбываецца поўнае пакіданне адвергнутага плоду ў поласці маткі.
- Парывы шыйкі маткі. Могуць быць двух ступеняў выяўленасці: надрывы похвавай часткі і парывы сценкі шыйкі маткі. Без ўшывання ў зыходзе разрыву шыйкі маткі — істміка-цэрвікальная недастатковасць, эктрапіён, шыйкава-похвавы свіршч.
- Вострая страта крыві.
Познія
(1 тыдзень — 1 месяц).
- Да познім ускладненняў абортаў адносяць гінекалагічную інфекцыю ўсіх ступеняў па класіфікацыі Бартэльс-Сазонава аж да гінекалагічнага сэпсіса: метраэндаметрыт, абвастрэнне хранічнага аднексіта, піасальпінкс, сальпінгаафарыт , піяметра, параметрыт.
Аддаленыя
(Пазней 1 месяца).
- Парушэнні аварыяльна-менструальнага цыклу.
- Плацэнтарны паліп.
- Сіндром Ашэрмана.
- Істміка-цэрвікальная недастатковасць, эктапіі шыйкі маткі.
- Эндаметрыёз
- Парушэнне праходнасці маткавых труб.
- Изаімунізацыя па Rh-фактару Rh адмоўных жанчын. Рэзус-імунізацыя адбываецца пры перапыненні цяжарнасці пасля 10 тыдняў (калі фактар ужо сінтэзуецца) у 64,5 % жанчын пасля выскрабання поласці маткі і ў 48,8 % пасля вакуум-аспірацыі. Прафілактыка гэтага ўскладненні заключаецца ў увядзенні антырэзуснага імунаглабуліна не пазней 72 гадзін ад аперацыі.
- Абцяжарваннем цячэння наступнай цяжарнасці.
- Бясплоддзе.
Пазіцыі традыцыйных рэлігій у дачыненнні да абортаў
Пазіцыі хрысціянскіх канфесій
Пазіцыя Каталіцкай царквы
Аборт — дачаснае самаадвольнае або наўмыснае спыненне цяжарнасці; царквой прызнаецца як свядомае і непасрэднае забойства людской асобы на пачатковай стадыі яе жыцця, што ахоплівае перыяд паміж зачаццем і нараджэннем, і ніколі не можа быць дазволена ні як мэта, ні як сродак да добрай мэты, бо гэта акт сур'ёзнай непаслухмянасці Богу як творцу і гаранту жыцця. З усіх злачынстваў супраць жыцця, якія можа ўчыніць чалавек, аборту характэрныя рысы, якія робяць яго злачынства асабліва цяжкім і вартым асуджэння; Каталіцкая царква і дакументы II Ватыканскага сабору акрэсліваюць яго разам з дзетазабойствам як жахлівае злачынства[6].