Вігдзіс Фінбагадоцір
Вігдзіс Фінбагадоцір (ісл.: Vigdís Finnbogadóttir, нарадзілася 15 красавіка 1930) — чацвёрты прэзідэнт Ісландыі з 1980 года. З’яўлялася першай жанчынай у свеце, абранай на пасаду канстытуцыйнага кіраўніка дзяржавы (і наогул другой жанчынай-прэзідэнтам у свеце пасля ўспадкавання мужу без выбараў аргенцінкі Ісабель Марцінес дэ Перон).
| Вігдзіс Фінбагадоцір | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ісл.: Vigdís Finnbogadóttir | |||||||
.jpg) | |||||||
| |||||||
| Папярэднік | Крысціян Эльд'яўрн | ||||||
| Пераемнік | Олафур Рагнар Грымсан | ||||||
| Нараджэнне | 15 красавіка 1930[1][2][…] (94 гады) | ||||||
| Партыя | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Дзейнасць | палітык | ||||||
| Навуковая дзейнасць | |||||||
| Навуковая сфера | палітыка[3] | ||||||
| Месца працы | |||||||
| Узнагароды |        Nordic Language Prize[d] (2013) Honorary doctor of the Paris-Sorbonne University[d] (17 кастрычніка 2016) Mårbacka Award[d] (1998) ганаровы доктар Нарвежскага ўніверсітэта натуральных і тэхнічных навук[d] ганаровы доктар Універсітэта Ісландыі[d] (8 верасня 2000) ганаровы доктар Універсітэта Маямі[d] (14 мая 1993) | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
Вігдзіс Фінбагадоцір не рыхтавалася да палітычнай кар’еры. Яна вывучала французскую мову і літаратуру ва ўніверсітэце Грэнобля і Сарбоне ў Парыжы з 1943 па 1949 год, гісторыю тэатра ва Універсітэце Капенгагена.
З 1972 года кіравала Нацыянальным тэатрам у Рэйк’явіку. Упершыню была абраная прэзідэнтам у 1980 годзе і заставалася на гэтай пасадзе чатыры тэрміну. Займаючы пасаду прэзідэнта, надавала вялікую ўвагу развіццю ісландскай мовы, унікальнай культуры Ісландыі і цікавасцям моладзі. Заснавальнік і кіраўнік Асацыяцыі дапамогі дзецям у Ісландыі.
Як прэзідэнт Ісландыі, з’яўлялася гросмайстрам ордэна Сокала.
У 1996 годзе, адмовіўшыся ад удзелу ў чарговых выбарах, яна ўзначаліла Сусветны савет жанчын-лідараў. Пасля сыходу з пасады прэзідэнта краіны абрана пажыццёвым ганаровым членам Асацыяцыі правоў жанчын Ісландыі. Адначасова Вігдзіс Фінбагадоцір з’яўляецца Паслом добрай волі ЮНЕСКА па пытаннях развіцця моўнай разнастайнасці і ганаровым доктарам шэрагу ўніверсітэтаў у Францыі, ЗША, Канадзе, Фінляндыі, Швецыі, Вялікабрытаніі і Японіі.