Velški jezik

Velški jezik (velški: Cymraeg ili y Gymraeg) je jedan od keltskih jezika, koji zajedno sa bretonskim i kornijskim pripada britanskoj podgrupi ovih jezika. Njime govori oko 611.000 ljudi u Velsu i oko 130.000 u Engleskoj. Postoji i 5.000 govornika velškog u velškoj emigrantskoj koloniji u dolini Čubut (Patagonija). Velški je keltski jezik koji je danas najviše u upotrebi.

U Velsu je, pored engleskog, velški zvanični jezik i jezik školstva. Postoje dva dijalekta ovog jezika, sjeverni i južni.

Za velški jezik su karakteristični takozvani „konjugovani prijedlozi“, t.j. prijedlozi spojeni sa ličnim zamjenicama koje su im objekat. Velške imenice mogu biti muškog ili ženskog roda, ali se ne mijenjaju po padežima. Postoji samo određeni član. Prvi suglasnik u riječima se mijenja zavisno od gramatičkog konteksta (ova pojava se naziva mutacija). Različiti sufiksi se koriste da označe jedninu i množinu. U govornom velškom konjugacija se vrši upotrebom pomoćnog glagola, dok se u pisanom jeziku mijenja (konjuguje) osnovni glagol.

Za razliku od bretonskog jezika, velški jezik je i dalje vitalan. Velikom broju dijece velški je maternji jezik, a jezik se koristi i u svim oblastima svakodnevog života. U pojedinim krajevima Velsa, npr. na sjeveru, procenat govornika velškog je do 70%. Tokom posljednje decenije broj govornika je u porastu.

Po podacima iz 2001, velški dobro govori 21 % stanovnika Velsa. Dalje, 7 % stanovništva se služi ovim jezikom. Preostalih 71 % Velšana ne razumije velški jezik. Govornici velškog pretežno žive u seoskim sredinama, dok su oni koji koriste samo engleski jezik skoncentrisani u gradovima.