Τεχνήτιο

Το Τεχνίτιο είναι ασημόχρωμο και κηλιδώνεται στον αέρα. Πρόκειται για το ελαφρύτερο στοιχείο του οποίου όλα τα ισότοπα είναι ραδιενεργά. Το τεχνήτιο είναι ένα από τα τρία τελευταία στοιχεία που ανακαλύφθηκαν, με ατομικό αριθμό μικρότερο του Ουρανίου. Στη φύση το στοιχείο απαντά σε ασήμαντες ποσότητες, δηλαδή 10^-10 γραμμάρια σε ένα τόννο ναστουράνη. Επειδή δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί στην φύση δημιουργήθηκε τεχνητά το 1937 στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ από τους Εμίλ Σεγκρέ και Σαρλ Περιέ. Επειδή ήταν το πρώτο στοιχείο που σχηματίστηκε εξ ολοκλήρου εργαστηριακά ονομάστηκε τεχνήτιο. Το τεχνήτιο είναι εξαιρετικά ασταθές στοιχείο. Το σταθερότερό του ισότοπο, το ⁹⁷Tc έχει χρόνο ημιζωής μόνο 2.600.000 χρόνια, που είναι μικρό χρονικό διάστημα σε σύγκρισή με την ηλικία της Γης. Το Τεχνίτιο χρησημοποιείται επίσης στο σπινθηρογράφημα.

Το μεταλλικό τεχνήτιο με τη μορφή σκόνης έχει φαιό χρώμα (θυμίζει ρήνιο, μολυβδαίνιο και λευκόχρυσο). Το συμπαγές μέταλλο {χελώνες από τηγμένο μέταλλο, μεταλλικό χαρτί), έχει αργυρόφαιο χρώμα. Σε κρυσταλλική κατάσταση έχει εξαγωνικό κρυσταλλικό πλέγμα με διάταξη μέγιστης συσσώρευσης (α = 2,735 Ώνγκστρεμ, c = 4,391 Ώνγκστρεμ).

Ως προς τις χημικές του ιδιότητες το τεχνήτιο μοιάζει με το μαγγάνιο και ιδιαίτερα με το ρήνιο. Στις ενώσεις του απαντάται με αριθμό οξείδωσης από -3 έως +7. Οι πιο σταθερές ενώσεις του τεχνητίου που έχουν μελετηθεί καλύτερα είναι οι ενώσεις όπου το μέταλλο έχει αρ. οξείδωσης +7. Κατά την επιδραση οξυγόνου επί του τεχνητίου ή ενώσεών του σχηματίζονται τα οξείδια Tc₂O₇ και TcO₂, με το χλώριο και το φθόριο σχηματίζει αλογονίδια με χημικό τύπο (όπου υπάρχει το X συμβολίζει το χλώριο και το φθόριο) TcX₆, TcX₅ και TcX₄. Είναι δυνατό να σχηματίσει και οξυαλογονίδια με χημικό τύπο TcO₃F και TcO₃Cl. Με το θείο σχηματίζει τα σουλφίδια Tc₂S₇ και TcS₂. Το τεχνήτιο σχηματίζει επίσης τεχνητικό οξύ, HTcO₄ και τα άλατά του τα ονομαζόμενα υπερτεχνητικά MTcO₄ (το M συμβολίζει οποιοδήποτε γνωστό μέταλλο). Σχηματίζει επίσης καρβονυλικές, σύμπλοκες και μεταλλοοργανικές ενώσεις. Στη σειρά ηλεκτροθετικότητας βρίσκεται δεξιά από το υδρογόνο. Δεν αντιδρά με το υδροχλωρικό οξύ σε οποιαδήποτε συγκέντρωση, αλλά διαλύεται εύκολα στο νιτρικό και θειικό οξύ, στο βασιλικό ύδωρ, στο υπεροξείδιο του υδρογόνου και στο βρωμιούχο νερό.

• Το χρονικό των επιστημονικών ανακαλύψεων - Ισαάκ Ασίμωφ, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης ISBN 960-524-026-2
• Από τις ακτίνες Χ ως τα Κουάρκ - Α. Σεγκρέ, Εκδόσεις Δίαυλος ISBN 960-531-021-1
• Live - Pedia, τεχνήτιο