Вили Брант
Вили Брант (германски: Willy Brandt; роден како Херберт Ернст Карл Фрам; 18 декември 1913 — 8 октомври 1992) — германски државник и политичар, претседател на Социјалдемократската партија на Германија (SPD) од 1964 до 1987 година и канцелар на Сојузна Република Германија од 1969 до 1974 година. Добитник е на Нобеловата награда за мир во 1971 година за неговите напори за постигнување помирување помеѓу Западна Германија и државите на источниот блок, а како канцелар се поклонил на жртвите на фашизмот во Варшава во 1970 година. Бил првиот социјалдемократски канцелар од 1930 година.
| Вили Брант | |
|---|---|
 | |
| Брант насликан во 1980 година | |
| Канцелар на Германија | |
| На должноста 21 октомври 1969 – 7 мај 1974 | |
| Претседател | Густав Хајнеман |
| Заменик | Валтер Шел |
| Претходник | Курт Георг Кизингер |
| Наследник | Хелмут Шмит |
| Заменик канцелар на Германија | |
| На должноста 1 декември 1966 – 20 октомври 1969 | |
| Канцелар | Курт Георг Кизингер |
| Претходник | Ханс-Кристоф Зебом |
| Наследник | Валтер Шел |
| Министер за надворешни работи | |
| На должноста 1 декември 1966 – 20 октомври 1969 | |
| Канцелар | Курт Георг Кизингер |
| Претходник | Герхард Шредер |
| Наследник | Валтер Шел |
| Владејачки градоначалник на Берлин | |
| На должноста 3 октомври 1957 – 1 декември 1966 | |
| Претходник | Ото Зур |
| Наследник | Хајнрих Алберц |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | Херберт Ернст Карл Фрам 18 декември 1913 Слободен Град Либек, Германско Царство |
| Починал(а) | 8 октомври 1992 (возр. 78) Ункел, Рајнска област-Пфалц, Германија |
| Партија | Социјалдемократска партија (1930–1931, 1948–1992) Социјалистичка работничка партија 1931–1946 |
| Сопружник | Карлота Торкилдсен (в. 1941; раз. 1948) Рут Хансен (в. 1948; раз. 1980) Бригите Зебахер (в. 1983–92) |
| Деца | 4 |
| Вероисповед | лутеранство |
Иако контроверзна во Западна Германија, „источната политика“ на Брант може да биде сметана за негово најзначајно наследство и имала за цел подобрување на односите со Источна Германија, Полска и Советскиот Сојуз. Од слично значење, извештајот „Брант“, пишуван од независни стручњаци, станал признаена мерка за опишување на општата поделеност на светот на Север-Југ.
Брант дал отказ како канцелар во 1974 година, откако Гинтер Гијом, еден од неговите блиски соработници, бил откриен како агент на Штази, источногерманската тајна полиција.
Биографии
- Lars Brandt, Andenken (ISBN 3-446-20710-4) (германски)
- Helga Grebing, Willy Brandt. Der andere Deutsche. (ISBN 978-3-7705-4710-4) (германски) – [Homepage of Prof. Dr. Helga Grebing] (германски)
- Peter Merseburger, Willy Brandt (ISBN 3-421-05328-6) (германски)
- Barbara Marshall, Willy Brandt, A Political Biography (ISBN 0-312-16438-6)
- Nestore di Meola, Willy Brandt raccontato da Klaus Lindenberg (ISBN 88-7284-712-5) (италијански)
Надворешни врски
Вили Брант на Ризницата ?- Форум Вили Брант во Ункел
- Официјална биографија на Вили Брант Архивирано на 22 март 2012 г.
- „Комисија Брант“ Архивирано на 21 јули 2006 г.
- Биографија на Вили Брант
| Политички функции | ||
|---|---|---|
| Претходник Ото Зур | Претседател на Претставничкиот дом на Берлин 1955–1957 | Наследник Курт Ландсберг |
| Претходник Ото Зур | Владејачки градоначалник на Берлин 1957–1966 | Наследник Хајнрих Алберц |
| Претходник Герхард Шредер | Сојузен министер за надворешни работи 1966–1969 | Наследник Валтер Шел |
| Претходник Курт Георг Кизингер | Канцелар на Германија 1969–1974 | Наследник Хелмут Шмит |
| Претходник Ханс-Кристоф Зебом | Заменик канцелар на Германија 1966–1969 | Наследник Валтер Шел |
| Партиски функции | ||
| Претходник Ерих Оленхауер | Претседател на Социјалдемократската партија на Германија 1964–1987 | Наследник Ханс-Јохен Фогел |
| Претходник Бруно Питерман | Претседател на Социјалистичката интернационала 1976–1992 | Наследник Пјер Морој |