Извичник

Извичник се пишува:

• на крајот од извичните реченици со кои се изразува чувствена состојба или реакција (возбуда, радост, чудење, воодушевеност, изненадување, предупредување, страв, лутина, гнев, итн.);

Примери: Земјо моја, татковино мила!

Оди си!

Каква убавина!

• на крајот од речениците со кои се искажува заповед или забрана за вршење некое дејство;

Пример: Дојди ваму веднаш! Немој да излегуваш!

• на крајот од извични реченици со кои се изразуваат желба или поттик за вршење (или невршење) на некое дејство;

Пример: А да дојдеше кај мене! Ајде да работиме!

• за изразување благослови и клетви;

Пример: Живи и здрави! Од убаво да не куртулите! Оган да ги изгори!

• на крајот или во средина на реченица преземена во директен говор;

Пример: Во училната се слушаше: „Фати го! Грабни го!“ и трескање на вратата на крајот.

• во нагласени форми за обраќање или повикување;

Примери: Еј! Дојди ваму!

Ученици! Потивко малку!

• по поздрави и зборови со значење на учтивост, љубезност, предупредување, погрдност;

Пример: Здраво! Добар ден! Мило ми е! Внимавај! Срамота!

• ад извици со кои се искажуваат разни чувства или служат за имитирање на звуци или животински гласови;

Пример: Оф!, Леле!, Муу!, Мјау!

Извичник може, но не мора да се напише

Во наслови на уметнички дела и медиумски содржини;

пример: Никогаш не оставај ме

Браво! Мини библиотека на отворено!

Повеќе од еден извичник (а најмногу три) се употребуваат

за истакнување на значењето на извичната содржина;

Пример: Врати се, веднаш!!!

Извичник со прашалник се употребува

за зголемување на изразноста на извичната содржина и да се означи чудење. Во зависност од тоа што се истакнува, зачуденоста или прашалноста, тие го менуваат своето место.

Пример: Навистина!? Што зборуваш!?

Зарем и ти не доаѓаш?!

Извичник не се употребува

по заповед или молба прекажани во исказна реченица;

Примери: Ги замолив да ја напишат домашната.

Му свика на детето да не трча.