Pendidikan demokrasi

Zaman pencerahan

Pada tahun 1693, John Locke telah menerbitkan sebuah bahan bacaan bertajuk Some Thoughts Concerning Education . Dalam penerangan tentang pengajaran kanak-kanak, beliau menyatakan,

Tiada terkecuali daripada perkara yang perlu mereka pelajari, harus dijadikan beban terhadap mereka, atau ditugaskan kepada mereka. Apa sahaja yang dicadangkan pada masa kini telah menjadi jengkelan kepada mereka; fikiran mereka mengambil keengganan kepadanya, walaupun sebelum ini ia merupakan sesuatu yang menggembirakan atau sesuatu yang bersikap acuh tak acuh. Biarkan kanak-kanak daripada diperintah supaya tidak dibebankan atasnya pada masa tertentu setiap hari, sama ada dia mempunyai atau tidak mempunyai pandangan tentang perkara tersebut; biarkan perkara ini dijadikan sesuatu yang diperlukan daripadanya, daripada dijadikan sesuatu kewajipan atasnya, di mana dia mesti mengluangkan masa pagi dan petang dia, dan lihat sama ada dia masih atau tidak bosan dengan sebarang permainan pada kadar ini. ^[3]

Buku nasihat Jean-Jacques Rousseau tentang pendidikan, Émile, diterbitkan pertama kali pada tahun 1762. Émile, seorang murid khayalan yang digunakan olehnya untuk mengilustrasikan hal pendidikan, hanya untuk mempelajari apa yang berguna. ^[4] Dia harus menikmati pelajarannya, dan belajar untuk bergantung pada pertimbangan dan pengalamannya sendiri. "Seorang pelatih tidak boleh memberi ajaran, tetapi dia harus membiarkan mereka untuk meneroka," ^[5] menulis Rousseau, dan menggesanya supaya tidak membuat Émile belajar sains, tetapi biarkan dia meneroka. ^[6] Beliau juga berkata bahawa kita tidak boleh menggantikan buku dengan pengalaman peribadi kerana ini tidak mengajar kita untuk menaakul; ia mengajar kita untuk menggunakan penaakulan orang lain; ia mengajar kita untuk mempercayai perkara yang luas walaupun tanpa mengetahui apa-apa. ^[7]

Abad ke-19

Walaupun Locke dan Rousseau hanya mementingkan pendidikan anak-anak orang kaya, pada abad ke-19 Leo Tolstoy menubuhkan sekolah untuk kanak-kanak asnaf. Yang ditempatkan di ladang sendirinya di Yasnaya Polyana, Rusia, pada akhir abad ke-19. Beliau memberitahu kita bahawa sekolah berkembang secara bebas daripada prinsip yang diperkenalkan oleh guru dan murid; walaupun guru mempunyai pengaruh yang lebih besar, murid masih mempunyai hak untuk memilih sama ada untuk menghadiri sekolah, atau, tidak, tidak menumpu perhatian kepada guru, dan guru mempunyai hak untuk tidak menerima murid, dan dapat menggunakan semua pengaruh yang dia boleh kumpulkan untuk memenangi masyarakat, di mana kanak-kanak sentiasa menjadi majoriti. ^{[8] [9]}

Abad ke-20 dan ke-21

Dom Sierot

Pada tahun 1912, Janusz Korczak mengasaskan Dom Sierot, rumah anak yatim Yahudi di Warsaw, yang dijalankan atas dasar demokrasi. Pada tahun 1940 Dom Sierot terpaksa berpindah ke Ghetto Warsaw. Pada tahun 1942 Korczak mengiringi semua tuduhannya ke bilik gas di kem pemusnahan Treblinka . ^{[10] [11] [12]}

Sekolah demokrasi yang berpengaruh

Sekolah Demokratik adalah sejenis sekolah bebas alternatif yang menekankan sikap radikal terhadap demokrasi pelajar dan kebebasan untuk belajar.

Sekolah demokrasi tertua adalah Summerhill, di Suffolk, England, yang ditubuhkan pada tahun 1921. ^[13] Sekolah demokrasi pertama di Amerika Syarikat ialah Sekolah Antioch di Yellow Springs, Ohio . Sekolah tersebut diasaskan pada tahun 1921 melalui Kolej Antioch . ^{[14] [15]}

Sekolah Lembah Sudbury, yang diasaskan di Framingham, Massachusetts pada tahun 1968, mempunyai tadbir urus demokrasi penuh: Mesyuarat Sekolah menguruskan semua aspek sekolah, termasuk pengambilan kakitangan dan kemudahan di sekolah. ^[16] " Sekolah Sudbury " kini merupakan sebuah sekolah umum yang dimodelkan untuk mengikut model asal ini.

Istilah Pendidikan Demokratik berasal dari The Democratic School of Hadera, juga merupakan sekolah pertama di dunia yang dipanggil sekolah demokratik. ^[17] Sekolah ini diasaskan di Israel pada tahun 1987 oleh Yaacov Hecht . Sekolah ini merupakan sebuah sekolah awam. ^[18] Istilah ini telah diterima dan dipakai oleh sekolah alternatif/terbuka di seluruh dunia, terutamanya mengikut asas IDEC - Persidangan Pendidikan Demokratik Antarabangsa, yang pertama kali diadakan di sekolah demokrasi di Hadera. ^[19]

Pergerakan sekolah percuma

Pada tahun 1960-an, beratus-ratus "sekolah bebas" dibuka, kebanyakannya berdasarkan Summerhill. ^[20] Bagaimanapun AS Neill, pengasas Summerhill, menjauhkan diri daripada sekolah Summerhill Amerika disebabkan beliau tidak berjaya melaksanakan falsafah "Kebebasan, bukan lesen." ^[21] Pergerakan sekolah bebas (termasuk banyak sekolah berdasarkan Summerhill ^[22] ) telah menjadi pergerakan yang luas pada tahun 1960-an dan 1970-an, tetapi sebahagian besarnya telah ditinggalkan pada tahun 1980-an. Pendidikan progresif dan cita-cita Dewey telah mempengaruhi mereka, tetapi hanya secara tidak langsung untuk sebahagian besarnya. ^[23]

Rangkaian

Rangkaian yang menyokong pendidikan demokrasi termasuk:

• Organisasi Sumber Pendidikan Alternatif dilancarkan pada tahun 1989 untuk mewujudkan "pendekatan pendidikan berpusatkan pelajar, berpusatkan pelajar." ^[24]
• Persidangan Pendidikan Demokratik Antarabangsa tahunan, pertama kali diadakan pada tahun 1993.
• Komuniti Pendidikan Demokratik Australasia, yang mengadakan persidangan pertamanya pada tahun 2002. ^[25]
• Komuniti Pendidikan Demokratik Eropah telah diasaskan pada tahun 2008, pada Persidangan Pendidikan Demokratik Eropah yang pertama.
• Réseau des écoles démocratiques au Québec, atau RÉDAQ, diasaskan pada 2012 untuk menaja penciptaan sekolah demokrasi di wilayah Quebec, Kanada.
• Perikatan untuk Pendidikan Arah Kendiri dilancarkan pada 2016 untuk menjadikan Pendidikan Arah Kendiri sebagai pilihan biasa dan boleh diakses untuk semua keluarga.
• Democracy Matters, yang dilancarkan pada 2009, ialah pakatan organisasi UK yang mempromosikan pendidikan untuk kewarganegaraan, penyertaan dan politik praktikal ^[26]

IDEC 2005 menamakan dua kepercayaan utama: penentuan nasib sendiri dan tadbir urus demokratik. ^[27] EUDEC mempunyai kedua-dua kepercayaan ini, dan sikap saling menghormati juga terdapat dalam pernyataan kepercayaan mereka. ^[28] IDEN menyokong sekolah yang beridentiti demokratik. ^[29]

Terdapat berbagai-bagai sekolah demokratik tetapi kesemuanya boleh ditakrifkan dengan mempunyai dua prinsip utama. Selain itu, boleh dikatakan bahawa semua sekolah demokrasi mempunyai dua ciri yang sama:

1. Tadbir urus demokratik: Mesyuarat di mana semua ahli komuniti sekolah boleh mengambil bahagian

2. Autonomi untuk pelajar menguruskan proses pembelajaran mereka sendiri

Pemerintahan demokrasi

Tadbir urus demokratik membayangkan penyertaan aktif seluruh komuniti sekolah, termasuk kanak-kanak, dalam pelbagai proses kolektif dalam membuat keputusan yang mentakrifkan sekolah. Pengurusan demokrasi ini boleh dilakukan dengan beberapa cara. Kebanyakan sekolah demokratik membuat keputusan berdasarkan undi majoriti, manakala beberapa sekolah berusaha mencapai kata sepakat dan sebilangan kecil sekolah demokrasi menggunakan Sosiokrasi untuk tadbir urus mereka. ^[30]

Autonomi pelajar

Tahap autonomi pelajar dan cara mewujudkannya berbeza-beza dari sekolah ke sekolah. Sekolah demokratik dibenarkan untuk mempunyai pedagogi yang berbeza, kerana terdapat pelbagai cara untuk menjamin dan menjana autonomi pelajar dalam proses pembelajaran. Terdapat beberapa pendekatan dan peranti pedagogi yang boleh diimplimentasi selaras dengan prinsip pendidikan demokrasi.

Pendidikan demokratik adalah serupa dengan kerajaan demokratik, yang boleh dilihat dalam pelbagai bentuk. Ini adalah beberapa kawasan di mana sekolah demokrasi berbeza.

Kurikulum

Sekolah demokratik dicirikan dengan melibatkan pelajar dalam proses membuat keputusan yang mempengaruhi perkara dan cara mereka akan belajar. Sekolah demokratik umumnya tidak mempunyai kurikulum wajib, disebabkan pembelajaran paksa akan menyebabkan sebuah sekolah yang bersifat tidak demokratik. Beberapa sekolah demokrasi menawarkan kursus sukarela secara rasmi, dan membantu banyak pelajar yang berminat untuk bersedia menghadapi peperiksaan kebangsaan supaya mereka memperoleh kelayakan untuk melanjutkan pelajaran atau pekerjaan masa depan. ^[31]

Struktur pentadbiran

Sekolah demokratik sering mengadakan mesyuarat terbuka kepada semua pelajar dan kakitangan, di mana setiap orang yang hadir mempunyai suara dan kadangkala mempunyai undi yang sama rata. Ada yang termasuk ibu bapa. ^[32] Mesyuarat sekolah ini boleh meliputi apa sahaja daripada perkara kecil terhadap pelantikan atau pemecatan kakitangan, pewujudan atau pembatalan peraturan, ataupun perbelanjaan am dan struktur hari persekolahan. Di sesetengah sekolah semua pelajar diharap menghadiri mesyuarat ini, di sekolah lain mereka secara sukarela. ^[33]

Autonomi pelajar

Peranti pedagogi yang diamalkan di pelbagai sekolah demokrasi untuk menjamin dan membangunkan autonomi pelajar dalam proses pembelajaran mereka termasuk:

• Pembelajaran Berasaskan Projek : Pelajar belajar melalui proses penyiasatan yang berstruktur di sekitar isu yang kompleks dan tulen. Pelajar memilih tema, soalan atau objektif untuk mengarahkan dan mencipta projek mereka sehingga mereka mencapai output akhir. Dengan cara ini, mereka adalah protagonis proses pembelajaran mereka sendiri. Projek boleh dijalankan secara individu atau berkumpulan.
• Jawatankuasa : Pasukan dibentuk untuk membantu dalam penyusunan ruang sekolah, dalam menyelesaikan tugas-tugas rutin untuk kesihatan dan penyelenggaraan komuniti. Kumpulan ini biasanya dibentuk semasa mesyuarat sekolah, mengikut keperluan komuniti sekolah.
• Kumpulan belajar : Dibentuk daripada tema yang dicadangkan oleh pelajar dan/atau pendidik. Ia mungkin soalan atau topik yang mereka ingin terokai. Setiap kumpulan biasanya mempunyai fasilitator atau tutor yang membimbing proses pembelajaran.
• Penilaian kendiri : Pelajar menilai proses pembelajaran mereka sendiri, berdasarkan kriteria yang ditentukan bersama-sama dengan pendidik/tutor.
• Pementoran : Setiap pelajar mempunyai mentor, yang boleh bekerjasama dengan setiap pelajar secara individu atau berkumpulan. Sesi pementoran menangani matlamat dan aspirasi pelajar dan isu-isu yang bukan sahaja tertumpu kepada prestasi akademik, tetapi juga pada hubungan dengan rakan sebaya, pendidik dan keluarga mereka.
• Panduan belajar : Dokumen yang dirancang oleh pendidik untuk digunakan oleh pelajar di dalam atau di luar ruang sekolah. Ia bertujuan untuk membantu pelajar dalam kajian autonomi, sekali gus mengutamakan pemahaman konsep, penyelesaian situasi, pembacaan, pendalaman teori dan praktikal, antara aspek lain dalam proses pengajaran dan pembelajaran.
• Tidak Bersekolah / Pendidikan Kendiri : Tidak bersekolah ialah pembelajaran tidak formal yang menyokong aktiviti yang dipilih oleh pelajar sebagai cara utama untuk pembelajaran. Pelajar yang tidak bersekolah belajar melalui pengalaman hidup semula jadi mereka termasuk bermain, tanggungjawab rumah tangga, minat dan rasa ingin tahu peribadi, latihan amali dan pengalaman kerja, perjalanan, buku, kelas elektif, keluarga, mentor dan interaksi sosial. Pendidikan terarah kendiri ialah pendidikan yang diperoleh daripada aktiviti yang dipilih sendiri dan pengalaman hidup pelajar, sama ada aktiviti tersebut dipilih secara sengaja atau tidak untuk tujuan pendidikan. ^[34]

Lain-lain

Kewangan: Sesetengah persekitaran pembelajaran demokratik dibiayai oleh ibu bapa, manakala sesetengahnya dibiayai oleh badan amal. ^{[35] [36]} Sekolah berkemungikinan mempunyai skala tidak menentu disebabkan dana berdasarkan pendapatan keluarga. ^[37] Sekolah demokrasi yang dibiayai awam wujud di Kanada ^{[38] [39]}

Julat umur: Percampuran umur adalah dasar yang disengajakan di sesetengah sekolah demokratik. Sekolah mungkin melibatkan kanak-kanak yang sangat kecil, malah bayi. ^[40] Sesetengah sekolah demokrasi hanya mendaftarkan pelajar yang lebih tua. ^{[41] [42]}

Lokasi: Pendidikan demokratik tidak terhad kepada mana-mana persekitaran tertentu. Tetapan untuk komuniti pembelajaran demokratik termasuk dalam bangunan pejabat, ^[43] di jalan bandar, ^[44] dan di kawasan luar bandar. ^[45]

Walaupun jenis pendidikan demokrasi adalah sama banyaknya dengan jenis demokrasi, definisi umum pendidikan demokrasi adalah "pendidikan yang mendemokrasikan pembelajaran itu sendiri." ^[46] Matlamat pendidikan demokrasi berbeza-beza mengikut peserta, lokasi, dan akses kepada sumber. ^[47]

Tiada sebuah badan sastera yang bersatu, mendorong kewujudan pelbagai disiplin, mengenai pendidikan demokrasi. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa teori pendidikan demokrasi dari perspektif berikut:

Teori kognitif

Semasa pergerakan teori amalan, terdapat perkembangan minat baru dalam perkembangan kanak-kanak. Teori Jean Piaget tentang langkah-langkah universal dalam pemahaman dan pola umum dalam pemerolehan pengetahuan telah dicabar oleh pengalaman di sekolah demokrasi. "Tiada dua kanak-kanak pernah mengambil jalan yang sama. Sedikit yang serupa. Setiap kanak-kanak mempunyai keunikan tersendiri, yang luar biasa." ^[48]

Jean Lave adalah salah seorang ahli antropologi sosial yang pertama dan paling menonjol untuk membincangkan kognisi dalam konteks tetapan budaya yang mengemukakan hujah yang kukuh terhadap psikologi fungsional yang dirujuk oleh banyak ahli pendidikan secara tersirat. Bagi Lave, pembelajaran adalah sesuatu proses yang dilalui oleh seorang aktor dalam konteks tertentu. Kemahiran atau pengetahuan yang dipelajari dalam satu proses tidak boleh digeneralisasikan dan tidak boleh dialihkan ke bidang tindakan manusia yang lain. Tumpuan utama dia adalah pada matematik dalam konteks dan pendidikan matematik.

Implikasi yang lebih luas telah dicapai oleh Lave dan pakar pembelajaran berpusat lain, sebuah hujah tentang pengetahuan tertentu diperlukan untuk dijadikan sebahagian daripada ahli masyarakat (hujah Durkheimian), pengetahuan yang dipelajari dalam konteks sekolah tidak boleh dipindah dengan pasti kepada konteks lain. daripada amalan.

John Locke berhujah bahawa kanak-kanak mampu membuat penaakulan pada usia muda: "mungkin kalian akan berfikir, bahawa saya mengata tentang penaakulan dengan kanak-kanak, namun saya tidak boleh tetapi berfikir tentang cara sebenar untuk menangani mereka. Mereka memahaminya seawal mereka memahami bahasa; dan, jika saya tidak memerhati secara melulu, mereka suka dilayan sebagai makhluk yang rasional, lebih cepat daripada yang disangkakan," ^[49] Manakala, Rousseau tidak bersetuju: "Gunakan kekerasan dengan kanak-kanak dan beralasan dengan manusia." ^[50]

Manusia secara semula jadi mempunyai sikap ingin tahu, dan pendidikan demokratik mendorong kepercayaan kita dengan kekuatan dalam pembelajaran serta memotivasikan kanak-kanak menjadi orang dewasa yang berkesan. ^[51]

Kritikan berdasarkan teori kognitif

Otak manusia tidak berkembang sepenuh-penuhnya sebelum menjadi seorang dewasa (sekitar umur 25 tahun). ^[52] Sesuatu kelemahan seorang remaja dalam tanggungjawab mereka terhadap pendidikan mereka sendiri adalah "otak muda mempunyai sinaps yang berkembang pesat dan bahagian yang masih tidak bersambung. Ini menyebabkan remaja mudah dipengaruhi oleh persekitaran mereka dan lebih terdedah kepada tingkah laku impulsif". ^[53]

Etika

Demokrasi boleh dinilai atas dasar etika. ^[54]

Teori budaya

Pendidikan demokratik adalah konsisten dengan teori budaya di mana "pembelajaran di sekolah mesti berterusan dengan kehidupan di luar sekolah" serta kanak-kanak harus menjadi peserta aktif dalam kawalan dan organisasi komuniti mereka. ^[55]

Sebuah penyelidikan mengenai masyarakat pemburu-pengumpul menunjukkan bahawa permainan bebas dan aktiviti penerokaan adalah penghantar budaya masyarakat yang berkesan kepada kanak-kanak. ^[56]

Menurut George Dennison, persekitaran demokratik ialah pengawal selia sosial: Keinginan kita untuk memupuk persahabatan, melahirkan rasa hormat, dan mengekalkan apa yang dikatakan oleh George Dennison sebagai 'kuasa semula jadi' dapat menggalakkan kita bertindak dalam cara yang boleh diterima oleh masyarakat (iaitu amalan budaya bermaklumat tentang keadilan, kejujuran, kesesuaian, dan lain-lain. ). ^[57]

Kritikan berdasarkan teori budaya

Kanak-kanak dipengaruhi oleh banyak kurikulum di luar kurikulum sekolah: kurikulum TV, kurikulum pengiklan, kurikulum komuniti agama, Pengakap Puteri dan Pengakap Lelaki, ensiklopedia dan lain-lain. Oleh itu, "salah satu tugas penting yang boleh dilakukan oleh mana-mana sekolah adalah untuk cuba membangunkan anak muda untuk bersedar tentang kurikulum lain ini dan menjadikan kurikulum lain ini sesuatu untuk mengkritikkan mereka...adalah mengarut untuk difikir kerana dengan memberikan kanak-kanak kelonggaran dalam persekitaran yang tidak terancang dan tidak tersusun, mereka boleh dibebaskan dalam apa jua cara yang ketara. Sebaliknya, mereka dengan itu ditinggalkan kepada kuasa buta pemburu, yang perhatian utamanya bukanlah anak-anak, mahupun kebenaran, mahupun masa depan yang baik bagi ... masyarakat." ^[58]

Émile Durkheim berhujah bahawa peralihan daripada masyarakat primitif kepada moden berlaku sebahagiannya apabila orang tua membuat keputusan yang sedar untuk menghantar apa yang dianggap unsur paling penting dalam budaya mereka kepada generasi berikutnya. Beliau menyimpulkan bahawa masyarakat moden adalah begitu kompleks—jauh lebih kompleks daripada masyarakat pemburu-pengumpul primitif—dan peranan yang mesti diisi oleh individu dalam masyarakat adalah sangat pelbagai, sehingga pendidikan massa formal diperlukan untuk memupuk perpaduan sosial dan apa yang beliau istilahkan sebagai 'moraliti sekular. '. ^[59]

Teori politik

Terdapat pelbagai komponen politik tentang pendidikan demokrasi. Seorang pengarang mengenal pasti elemen-elemen tersebut sebagai keterangkuman dan hak, penyertaan yang sama rata dalam membuat keputusan, dan dorongan yang sama rata untuk berjaya. ^[60] Prinsip pendidikan demokrasi Institut Pendidikan Demokratik mengenal pasti beberapa prinsip politik,

• Interaksi antara falsafah demokrasi dan pendidikan,
• Pendidikan pluralistik ,
• Pentadbiran sekolah melalui prosedur demokrasi,
• Pendidikan berdasarkan penghormatan terhadap hak asasi manusia ,
• Penilaian dialog ,
• Hubungan dialogik, dan
• Pemikiran sosial yang kritikal . ^[61]

Kesan terhadap kualiti pendidikan

Jenis sosialisasi politik yang berlaku di sekolah demokrasi seiras dengan teori demokrasi deliberatif . Claus Offe dan Ulrich Preuss, dua ahli teori budaya politik demokrasi deliberatif berpendapat bahawa dalam pengeluaran budayanya, demokrasi deliberatif memerlukan "proses pembelajaran yang terbuka dan berterusan di mana peranan kedua-dua 'guru' dan 'kurikulum' hilang. Dengan kata lain, apa yang ingin dipelajari adalah perkara yang mesti kita selesaikan dalam proses pembelajaran itu sendiri." ^[62]

Budaya politik demokrasi deliberatif dan institusinya, mereka berpendapat, bahawa mereka akan memudahkan lebih "bentuk dialog bagi memastikan suara seseorang didengari" yang akan "dicapai dalam kerangka kebebasan, di mana paternalisme digantikan oleh paternalisme diri secara autonomi, dan elitisme teknokratik oleh pertimbangan warganegara yang cekap dan sedar diri." ^[63]

Sebagai operasi kurikulum, pentadbiran dan sosial dalam sekolah, pendidikan demokrasi pada asasnya mementingkan melengkapkan orang ramai untuk membuat "pilihan sebenar tentang aspek asas kehidupan mereka" ^[64] dan berlaku dalam dan untuk demokrasi . ^[65] Ia boleh menjadi "proses di mana guru dan pelajar bekerjasama untuk membina semula kurikulum untuk merangkumi semua orang." ^[60] Dalam sekurang-kurangnya satu konsep, pendidikan demokratik mengajar pelajar "untuk mengambil bahagian dalam meningkatkan bilangan masyarakat mereka secara sedar, dan reproduksi sosial secara sedar." ^[66] Peranan ini memerlukan pendidikan demokratik berlaku dalam pelbagai tetapan dan diajar oleh pelbagai orang, termasuk "ibu bapa, guru, pegawai awam, dan rakyat biasa." Oleh kerana, "pendidikan demokrasi bermula bukan sahaja dengan kanak-kanak yang diajar tetapi juga dengan warganegara yang akan menjadi guru mereka." ^[67]

Persediaan untuk hidup dalam demokrasi

"Rasional politik yang paling kuat" untuk pendidikan demokrasi mengajar tentang "kebaikan musyawarah demokratik demi kewarganegaraan masa depan." ^[68] Pendidikan jenis ini sering disebut dalam kesusasteraan demokrasi musyawarah bagi memenuhi perubahan sosial dan institusi yang wajib dan asas serta diperlukan untuk membangunkan demokrasi harus melibatkan penyertaan intensif dalam membuat keputusan kumpulan, rundingan, dan kehidupan sosial akibat. ^[69]

Pendidikan Sivik

Konsep kurikulum tersembunyi termasuk kepercayaan bahawa apa-apa yang diajar dalam suasana autoritarian secara tersirat mengajar autoritarianisme. Oleh itu pendidikan sivik, jika diajar secara wajib, melemahkan pelajarannya sendiri dalam aspek demokrasi. ^[70] Kepercayaan umum di sekolah demokrasi ialah demokrasi mesti dialami untuk dipelajari. ^{[71] [72] [73]} Hujah ini mematuhi penyelidikan kognisi dalam konteks oleh Lave .

Satu lagi kepercayaan umum, yang menyokong amalan kelas wajib dalam pendidikan sivik, adalah bagi meneruskan nilai demokrasi perlu mempunyai struktur yang berkenaan. ^[74]

Hujah tentang cara menyampaikan demokrasi, dan berapa banyak dan berapa awal untuk melayan kanak-kanak secara demokratik, dibuat dalam pelbagai kesusasteraan mengenai suara pelajar, penyertaan belia dan elemen pemerkasaan belia yang lain. ^{[75] [76]}

Visi pendidikan standard progresif secara bekerjasama mempunyai kecenderungan untuk memperkecilkan kerja kuasa dalam masyarakat. Jika pelajar ingin "membangunkan demokrasi," beberapa sarjana berpendapat bahawa, mereka mesti disediakan alat untuk mengubah aspek bukan demokratik masyarakat. Demokrasi dalam pengertian ini bukan sahaja melibatkan "penyertaan dalam membuat keputusan," visi yang disifatkan terutamanya kepada Dewey, tetapi keupayaan untuk menghadapi kuasa dengan perpaduan. ^{[77] [78]}

Teori ekonomi

Ciri primari pendidikan demokrasi sejajar dengan pendorongan kemunculan konsensus sebagai keutamaan bagi perniagaan dan pengurusan abad ke-21. Ciri sedemikian termasuk peningkatan kerjasama, organisasi terdesentralisasi dan kreativiti radikal. ^[79]

Teori kurikulum

Walaupun sekolah demokrasi tidak mempunyai kurikulum yang rasmi, perkara yang sebenarnya dilakukan oleh setiap pelajar boleh dianggap sebagai kurikulum mereka sendiri. ^[80] Dewey ^[81] ialah penyokong awal pendidikan inkuiri, di mana soalan dan minat pelajar membentuk kurikulum, yang berkontras dengan "model kilang" yang mula mendominasi pendidikan pada abad ke-20 apabila penyeragaman menjadi prinsip panduan kebanyakkan amalan pendidikan. Walaupun terdapat kebangkitan semula pendidikan inkuiri pada tahun 1980-an dan 1990-an ^[82] pergerakan piawaian abad ke-21 dan gerakan reformasi sekolah atendan telah menghalang kebanyakan percubaan pada amalan pendidikan demokrasi berorientasikan inkuiri yang tulen. Pergerakan standard telah memperbaharui ujian piawai dalam literasi dan penulisan, mengabaikan inkuiri sains, seni dan literasi kritikal.

Sekolah demokratik tidak kesepenuhnya menganggap membaca, menulis dan mengira sebagai asas sebenar untuk menjadi orang dewasa yang berjaya. ^[83] AS Neill berkata "Ke neraka dengan aritmetik." ^[84] Walau bagaimanapun, terdapat kepercayaan umum bahawa, pada akhirnya orang akan mempelajari "asas" apabila mereka membangunkan motivasi dalaman. ^{[85] [86]} Tambahan pula, seorang pendidik yang melaksanakan projek inkuiri akan melihat "langkah seterusnya" dalam pembelajaran mereka lalu menggabungkan perkara asas seperti yang diperlukan. Ini lebih mudah dicapai dalam tetapan sekolah rendah berbanding dalam tetapan sekolah menengah, kerana guru rendah biasanya mengajar semua mata pelajaran dan mempunyai blok masa yang besar yang membolehkan projek mendalam yang menyepadukan kurikulum daripada domain pengetahuan yang berbeza.

Allen Koshewa ^[87] menjalankan penyelidikan yang menonjolkan ketegangan antara pendidikan demokrasi dan peranan kawalan guru, beluiauia menunjukkan bahawa kanak-kanak di dalam kelas darjah lima cuba merampas amalan demokrasi dengan menggunakan pengaruh yang tidak wajar untuk mempengaruhi orang lain, sama seperti demokrasi perwakilan yang sering gagal untuk memberi tumpuan terhadap kebaikan bersama atau melindungi kepentingan minoriti. Beliau mendapati bahawa mesyuarat kelas, pendidikan perkhidmatan, ketepuan dalam seni, dan penekanan pada penjagaan interpersonal dapat membantu mengatasi beberapa cabaran ini. Walaupun menghadapi cabaran pendidikan inkuiri, bilik darjah yang membolehkan pelajar membuat pilihan tentang kurikulum mendorong pelajar bukan sahaja belajar tentang demokrasi tetapi juga mengalaminya.

Main

Satu ciri yang menarik bagi sekolah demokrasi ialah permainan di mana-mana. Pelajar dari semua peringkat umur-terutamanya yang lebih muda-sering menghabiskan sebahagian besar masa mereka sama ada dalam permainan bebas atau bermain permainan ( elektronik atau sebaliknya). Semua percubaan untuk mengehadkan, mengawal atau bermain secara langsung mesti diluluskan secara demokrasi sebelum dilaksanakan. ^[88] Bermain dilihat sebagai aktiviti yang membawa kepentingan yang sama dengan usaha akademik, tetapi usaha akademik selalunya dilihat lebih berharga. Bermain dianggap penting untuk pembelajaran, terutamanya dalam memupuk kreativiti. ^[89]

Membaca, menulis dan mengira

Keinginan untuk belajar membaca boleh berlaku pada pelbagai peringkat umur. ^[86] Pendidik progresif menekankan pilihan pelajar dalam pemilihan bahan bacaan, serta topik untuk penulisan. Selain itu, Stephen Krashen ^[90] dan penyokong pendidikan demokrasi yang lain menekankan peranan perpustakaan dalam mempromosikan pendidikan demokrasi. Yang lain, seperti pengarang kanak-kanak Judy Blume, telah menyuarakan pendapatnya tentang penapisan bertentangan dengan pendidikan demokrasi, ^[91] manakala gerakan reformasi sekolah, yang mendapat daya tarikan di bawah inisiatif persekutuan 'No Child Left Behind' dan kemudian di bawah 'Race to the Top ' dan pergerakan Common Core Standards, menekankan kawalan ketat ke atas kurikulum.

Penyelidikan pendidikan demokrasi

• Kajian terhadap 12 sekolah di United Kingdom oleh seorang bekas nazir sekolah menunjukkan bahawa persekolahan demokratik menghasilkan motivasi yang lebih besar untuk belajar dan harga diri dalam kalangan pelajar. ^[92]
• Kajian yang dilakukan di Israel menunjukkan bahawa kemerosotan minat terhadap sains yang kerap berlaku di sekolah konvensional tidak berlaku di sekolah demokrasi. ^[93]
• Tiga kajian yang dilakukan ke atas pelajar sekolah Sudbury di Amerika Syarikat menunjukkan bahawa pelajar "telah sangat berjaya dalam pendidikan tinggi mereka (bagi mereka yang memilih laluan itu) dan kerjaya. Mereka telah pergi ke semua lapisan masyarakat yang dihargai dalam masyarakat kita dan melaporkan bahawa mereka berasa berfaedah kerana rasa tanggungjawab peribadi, kawalan diri, minat berterusan untuk belajar, dan nilai demokrasi yang mereka perolehi di Lembah Sudbury." ^[94]
• Sekolah Sands di United Kingdom telah diperiksa pada tahun 2013 oleh Ofsted didapati 'Baik' secara keseluruhan dengan beberapa ciri 'Cemerlang'. Tiada kawasan peruntukan didapati kurang daripada "baik' dan semua peraturan Berkanun ("Standard") sekolah telah dipenuhi sepenuhnya. Ini adalah hasil yang sama seperti pemeriksaan sebelumnya pada tahun 2010. Ofsted memerhatikan bahawa mengambil bahagian dalam proses membuat keputusan membangunkan "kualiti luar biasa bertimbang rasa dan keupayaan untuk menawarkan hujah yang seimbang". Pencapaian murid yang baik didapati sebagai "akibat daripada struktur demokrasi". Perkembangan peribadi dianggap "luar biasa" kerana kesan luar biasa daripada prinsip demokrasi. Inspektor itu amat kagum dengan tingkah laku murid, sambil menyatakan bahawa "pelajaran berlangsung dalam suasana saling menghormati" dan bahawa "pelawat disambut dengan minat dan adab yang sempurna".
• Kolej Alia di Melbourne, Australia berada dalam 5 NAPLAN Tahun 9 terbaik untuk sekolah Australia dalam kebolehan Membaca, Menulis, Tatabahasa dan Tanda Baca.
• Albany Free School, di Albany, Amerika Syarikat telah merawat pelajar ADHD jauh lebih baik daripada sekolah sekitar, memberikan mereka masa bermain yang cukup untuk menjadikan ubat tidak diperlukan. ^[95]

Ketika golongan bangsawan Inggeris memberi laluan kepada demokrasi, Matthew Arnold menyiasat pendidikan terkenal di Perancis dan negara lain untuk menentukan bentuk pendidikan yang sesuai dengan zaman demokrasi. ^[96] Arnold menulis bahawa "semangat demokrasi" adalah sebahagian daripada "sifat manusia sendiri", yang terlibat dalam "usaha untuk mengesahkan intipati sendiri... untuk mencipta kewujudan sendiri sepenuhnya dan bebas." ^[97]

Semasa zaman perindustrian, John Dewey berhujah bahawa kanak-kanak tidak sepatutnya diberikan kurikulum yang telah ditetapkan. Dalam Demokrasi dan Pendidikan beliau mengembangkan falsafah pendidikan berasaskan demokrasi. Beliau berhujah bahawa walaupun kanak-kanak harus menjadi peserta aktif dalam penciptaan pendidikan mereka, dan oleh kerana kanak-kanak mesti mengalami demokrasi untuk mempelajari demokrasi, mereka memerlukan bimbingan orang dewasa untuk menjadi orang dewasa yang bertanggungjawab. ^[98]

Dalam Pendidikan Demokratik, Amy Gutmann berhujah bahawa terdapat peranan untuk semua orang dalam pendidikan kanak-kanak dalam masyarakat demokratik. Peranan ini paling baik dipersetujui melalui demokrasi deliberatif . ^[99]

Jurnal 'Democracy and Education' yang menyiasat "asas konseptual, dasar sosial, struktur institusi, dan amalan pengajaran/pembelajaran yang berkaitan dengan pendidikan demokrasi." Dengan ini, "pendidikan demokratik" bermaksud "mendidik belia...untuk memastikan penyertaan aktif dalam masyarakat demokratik." ^[100]

Yaacov Hecht mendakwa bahawa Pendidikan Demokratik merupakan pendidikan yang menyediakan pelajar sebuah kehidupan dalam budaya demokrasi, ia adalah bahagian yang hilang dalam keadaan yang rumit iaitu negara demokrasi. ^[101]

Institut Pendidikan Demokratik Israel dan Kolej Kibbutzim di Tel Aviv bekerjasama untuk menawarkan ijazah Sarjana Muda Pendidikan (B. Ed.) bersama Sijil Pengkhususan dalam Pendidikan Demokratik. Penempatan pengajaran pelajar adalah di dalam kedua-dua sekolah biasa dan sekolah demokrasi. ^[102]

Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu

Perjanjian Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menyokong dan meletakkan sekatan pada pilihan pendidikan, dengan pendidikan demokratik:

Perkara 26(3) Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menyatakan bahawa "Ibu bapa mempunyai hak terdahulu untuk memilih jenis pendidikan untuk anak-anak mereka." ^[103] Walaupun perkara ini tersendirinya mungkin memberikan ibu bapa hak untuk memilih pendidikan demokratik, Artikel 28 dan 29 Konvensyen Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Hak Kanak-kanak meletakkan syarat pada program pendidikan: Pendidikan rendah adalah diwajibkan, semua aspek pelajar mesti dibangunkan sehingga mencapai potensi penuh mereka. Pendidikan mesti memupuk nilai hormat terhadap perkara-perkara seperti nilai-nilai kebangsaan dan persekitaran semula jadi, dalam semangat persahabatan di kalangan semua orang. ^[104]

Tambahan pula, walaupun Perkara 12(1) Konvensyen mewajibkan kanak-kanak boleh mendapatkan input mengenai semua perkara yang mempengaruhi mereka, tetapi input mereka akan mempunyai hak yang terhad, "hak keputusan mereka wajar mengikut umur dan kematangan kanak-kanak itu." ^[104]

Summerhill

Pada tahun 1999, Summerhill menerima 'notis aduan' mengenai dasar pelajaran tidak wajib, prosedur yang akan membawa kepada penutupan sekolah; Summerhill membantah notis itu ^[105] dan pergi ke tribunal pendidikan khas. Summerhill diwakili oleh seorang peguam hak asasi manusia yang terkenal, Geoffrey Robertson QC . Kes kerajaan ini tidak lama kemudian runtuh, dan penyelesaian ditawarkan. Tawaran ini telah dibincangkan dan dipersetujui pada mesyuarat rasmi sekolah yang telah diadakan secara tergesa-gesa di bilik mahkamah daripada sebuah korum murid dan guru yang hadir di mahkamah. Penyelesaian itu menjamin bahawa pemeriksaan Summerhill pada masa hadapan akan menjadi selaras dengan falsafah pendidikan Summerhill. ^[106]

• Joseph Agassi - ahli falsafah Israel, penyokong demokrasi
• Michael Apple - saintis sosial, ahli teori pendidikan
• Matthew Arnold - penyair Inggeris, pengkritik budaya, menulis tentang pendidikan di zaman demokrasi
• Sreyashi Jhumki Basu - penyelidik Amerika, pendidik sains, pengarang Pengajaran Sains Demokratik
• Pierre Bourdieu - ahli antropologi Perancis, ahli teori sosial
• George Dennison - penulis Amerika, pengarang
• John Dewey - saintis sosial Amerika, ahli teori pendidikan progresif
• Émile Durkheim - ahli sosiologi Perancis, ahli teori pendidikan fungsional
• Michel Foucault - ahli falsafah pascamoden Perancis
• Peter Gray - ahli psikologi Amerika, mengkaji hubungan antara pendidikan dan permainan
• Daniel Greenberg – "ahli falsafah utama" antara pengasas Sekolah Lembah Sudbury
• Amy Gutmann - saintis politik Amerika, diplomat, presiden Universiti Pennsylvania
• Yaacov Hecht – pendidik Israel, pengasas Sekolah Demokratik Hadera, dan pengasas IDEC
• John Holt - Pengkritik pendidikan konvensional Amerika, penyokong tidak bersekolah
• Ivan Illich - ahli falsafah Austria, paderi, pengarang Persatuan Deschooling
• Lawrence Kohlberg - profesor Amerika, ahli psikologi, menulis tentang pendidikan moral dan demokrasi
• Homer Lane – pendidik Amerika-Inggeris, pengasas Republik Ford (1907–12)  dan Komanwel Kecil (1913–17)
• Deborah Meier – pengasas sekolah demokrasi di New York dan Boston, penulis, ketua gerakan sekolah kecil
• AS Neill - pendidik dan pengarang Scotland, pengasas Sekolah Summerhill
• Claus Offe - ahli sosiologi politik Jerman, ahli teori budaya demokrasi deliberatif 
• Karl Popper - ahli falsafah sains Austria-British
• Bertrand Russell – ahli falsafah British, pengarang On Education dan pengasas Beacon House School

• Pendidikan alternatif
• Anarkisme dan pendidikan
• Konstruktivisme (falsafah pendidikan)
• Pembelajaran dialogik
• Komuniti Pendidikan Demokratik Eropah
• Persidangan Pendidikan Demokratik Eropah
• Kurikulum tersembunyi
• Pendidikan hak asasi manusia
• Persidangan Pendidikan Demokratik Antarabangsa
• Senarai sekolah demokrasi
• Senarai sekolah Sudbury
• Pendidikan progresif
• Forum Rouge
• Mengambil Serius Kanak-kanak

• Apple, M. (1993) Pengetahuan Rasmi: Pendidikan Demokratik dalam Zaman Konservatif. Routledge.
• Blume Judy. (2013) https://www.indexoncensorship.org/2013/09/judy-blume-banned-books/
• Bourdieu, Pierre. (1984) Perbezaan: Kritikan Sosial terhadap Penghakiman Rasa . London: Routledge.
• Bourdieu, Pierre dan Jean-Claude Passeron. (1990) Pembiakan dalam Pendidikan, Masyarakat dan Budaya . Siri Teori, Budaya dan Masyarakat. Sage.
• Carlson, D. and Apple, MW (1998) Power, Knowledge, Pedagogy: The Meaning of Democratic Education in Unsettling Times. Westview Press.
• Carr, W. dan Hartnett, A. (1996) Pendidikan dan Perjuangan untuk Demokrasi: Politik idea pendidikan. Akhbar Universiti Terbuka.
• Dennison, George. (1999) Kehidupan Kanak-Kanak: Kisah Sekolah Jalanan Pertama . Portsmouth, NH: Boynton/Cook Publishers.
• Dewey, John. (1916) Demokrasi dan Pendidikan . New York: Macmillan.
• Dewey, John. (1997) Pengalaman dan Pendidikan . New York: Touchstone.
• Durkheim, Émile. (2002) Pendidikan Moral . Mineola, NY: Dover.
• Foucault, Michel. (1991) Disiplin dan Hukuman: Kelahiran Penjara . New York: Rumah Rawak.
• Gatto, John Taylor. (1992) Dumbing Us Down: The Hidden Curriculum of Compulsory Education . Philadelphia, PA: Masyarakat Baru.
• Giroux, HA (1989) ' Schooling for Democracy: Pedagogi kritikal dalam zaman moden. Routledge.
• Gutmann, A. (1999) Pendidikan Demokratik. Akhbar Universiti Princeton.
• Habermas, Jürgen. (1997) "Kedaulatan Popular sebagai Prosedur' "Demokrasi Musyawarah". Bohman, James dan William Rehg, eds. Cambridge, MA: MIT Press.
• Hecht, Yaacov. (2011) Pendidikan Demokratik – Permulaan Sebuah Kisah
• Ditahan, David. (2006) Models of Democracy . Stanford: Stanford University Press.
• Jensen, Knud dan Walker, Stephen eds. (1989) "Ke Arah Persekolahan Demokratik: Pengalaman Eropah". Akhbar Universiti Terbuka
• Kahn, Robert L. dan Daniel Katz. (1978) Psikologi Sosial Organisasi . New York: John Wiley and Sons.
• Kelly, AV (1995) Pendidikan dan Demokrasi: Prinsip dan amalan. Penerbit Paul Chapman.
• Knoester, M. (2012) Pendidikan Demokratik dalam Amalan: Di Dalam Sekolah Mission Hill. Akhbar Maktab Perguruan.
• Koshewa, Allen (1999). Disiplin dan Demokrasi: Guru Dalam Percubaan . Portsmouth, NH: Heinemann.
• Krashen, Stephen. (2014). Teras Biasa: Bencana untuk Perpustakaan, Bencana untuk Seni Bahasa, Bencana untuk Pendidikan Amerika. "Pencarian Pengetahuan" 42(3): 37–45.
• Manin, Bernard. "Mengenai Legitimasi dan Musyawarah Politik" Elly Stein dan Jane Mansbridge, terj. Teori Politik. Vol. 15, No. 3, Ogos 1987: 338–368.
• Miller, Ron. (2002) "Sekolah Percuma, Rakyat Bebas: Pendidikan dan Demokrasi Selepas 1960-an". SUNY Press
• Neill, AS (1995) Summerhill School: A New View of Childhood . Ed. Albert Lamb. New York: St. Martin's Griffin.
• Sadofsky, Mimsy dan Daniel Greenberg. (1994) Kingdom of Childhood: Growing at Sudbury Valley School . Hanna Greenberg, penemuduga. Framingham, MA: Sudbury Valley School Press.
• Schutz, Aaron. (2010). Kelas Sosial, Tindakan Sosial dan Pendidikan: Kegagalan Demokrasi Progresif. New York: Palgrave Macmillan. pengenalan
• Short, Kathy, Jerome Harste, dan Carolyn Burke. (1996) Mencipta Bilik Darjah untuk Pengarang dan Penanya, Edisi Ke-2 . Portsmouth, NH: Heinemann.

• Peter Gray @ Psikologi Hari Ini
• Senarai Komprehensif Global Sekolah Demokratik (melalui AERO)
• Komuniti Pendidikan Demokratik Eropah (EUDEC)
• Institut Pendidikan Demokratik di Amerika (IDEA)
• Pendidikan Demokrasi dan Zaman Mengundi Kanada

Templat:Schools