Rowan Atkinson

Atkinson, anak bongsu dari empat beradik yang semuanya lelaki, dilahirkan di Consett, County Durham, England, pada 6 Januari 1955.^[6][7][8][9]

Bapanya ialah Eric Atkinson, seorang penternak dan pengarah syarikat dan ibunya ialah Ella May (née Bainbridge), yang berkahwin pada 29 Juni 1945.^[9] Tiga abang sulungnya ialah Paul, yang meninggal dunia semasa bayi; Rodney, seorang ekonomis Euroskeptik yang kalah dalam pilihanraya kepimpinan Parti Kemerdekaan United Kingdom pada 2000; dan Rupert.^[10][11]

Atkinson dibawa ke Anglika,^[12] dan belajar di Sekolah Durham Choristers, Sekolah St. Bees dan Universiti Newcastle, di mana beliau menerima ijazah dalam Kejuruteraan Elektrik.^[13] Pada 1975, beliau menyambung ijazah MSc dalam Kejuruteraan Elektrik di The Queen's College, Universiti Oxford, kolej yang sama yang mana bapanya mendapat matrikulasi pada 1935,^[14] yang menjadikan Atkinson menerima Felo Kehormat pada 2006.^[15]

Pertama kali memenangi perhatian kebangsaan dalam Oxford Revue di Edinburgh Festival Fringe pada Ogos 1976,^[13] beliau telahpun menulis dan mempersembahkan lakaran awal untuk persembahan di Oxford by the Etceteras – kumpulan revu dari Experimental Theatre Club (ETC), dan untuk Persatuan Dramatik Universiti Oxford (Oxford University Dramatic Society; OUDS), bertemu dengan penulis Richard Curtis,^[13] dan komposer Howard Goodall. Malah, sehingga kini mereka masih lagi bekerjasama.

Kejayaan yang diperoleh menerusi kerjasama beliau dengan Angus Deayton dalam rancangan-rancangan berunsur komedi telah membuka jalan kepadanya untuk menceburi bidang penulisan & radio. Walaupun pernah ditawarkan siri televisyen sendiri, beliau menolak tawaran berkenaan. Beliau bekerjasama dengan John Lloyd menerusi Not The Nine O’Clock News dan kejayaan rancangan tersebut membawanya berlakon sebagai Edmund Blackadder menerusi The Black Adder pada 1983. Kreativiti beliau makin terserlah menerusi Mr. Bean dan kerana rancangan komedi inilah beliau dikenali sebagai Charlie Chaplin moden. Malah, nama Mr. Bean beliau lebih dikenali berbanding nama sebenar beliau. Siri komedi ini yang banyak menggunakan mimik muka dan pergerakan badan membuatkan ia diangkat sebagai filem iaitu Mr. Bean & Mr. Bean's Holiday.

Radio

Beliau membintangi siri rancangan komedi untuk BBC Radio 3 pada tahun 1978 yang dikenali "Atkinson's People". Rancangan bercorak temubual secara satira dengan watak-watak fiksyen yang dimainkan oleh Atkinson sendiri. Siri ini ditulis oleh beliau dan Richard Curtis manakala Griff Rhys Jones bertindak selaku penerbit.^[16]

Televisyen

Selepas universiti, Atkinson menjelajah bersama Angus Deayton sebagai seorang lelaki lurus dalam sesuatu perbuatan yang akhirnya difilemkan untuk rancangan televisyen. Selepas kejayaan persembahan itu, beliau membuat pengenalan untuk London Weekend Television pada tahun 1979 yang dikenali sebagai Tin Laughter. Atkinson kemudiannya melakukan Not the Nine O'Clock News untuk BBC, yang diterbitkan oleh rakannya John Lloyd. Beliau tampil dalam persembahan dengan Pamela Stephenson, Griff Rhys Jones dan Mel Smith, dan merupakan salah satu daripada penulis-penulis lakaran utama.

Kejayaan Not the Nine O'Clock News membawanya mengambil peranan utama dalam sitkom zaman pertengahan The Black Adder (1983), yang mana beliau menulisnya bersama Richard Curtis.Selepas jurang tiga tahun, sebahagiannya berikutan kebimbangan belanjawan, siri kedua telah disiarkan, kali ini ditulis oleh Curtis dan Ben Elton. Blackadder II (1986) berkisarkan nasib yang termasuk keturunan watak asal Atkinson, kali ini dalam era Elizabeth. Corak yang sama telah diulang dalam dua kesinambungan Blackadder the Third (1987) (set dalam era Regency), dan Blackadder Goes Forth (1989) (set dalam Perang Dunia Pertama). Siri Blackadder menjadi salah satu sitkom BBC yang paling berjaya BBC, melahirkan televisyen khas termasuk Blackadder Christmas Carol (1988), Blackadder: The Cavalier Years (1988), dan kemudian Blackadder: Back & Forth (1999), yang telah ditetapkan pada pergantian alaf baru. Adegan terakhir "Blackadder Goes Forth" (apabila Blackadder dan orang-orangnya pergi "dari atas" dan beralih ke No-Man's-Land) telah digambarkan sebagai "berani dan sangat memilukan".^[17] Dalam seratus tahun 2014 daripada permulaan Perang Dunia I, Michael Gove dan perang sejarah Max Hastings mengadu mengenai apa yang dipanggil "versi sejarah Blackadder".^[18][19][20]

Penciptaan lain Atkinson, Mr. Bean, pertama kali muncul pada Hari Tahun Baru pada tahun 1990 dalam setengah jam khas untuk Thames Television. Watak Mr. Bean telah disamakan dengan zaman moden Buster Keaton,^[22] tetapi Atkinson sendiri telah menyatakan bahawa watak Jacques Tati, Monsieur Hulot adalah inspirasi utama.^[23]

Beberapa filem susulan Mr. Bean muncul di televisyen sehingga tahun 1995, dan watak yang kemudian muncul dalam sebuah filem. Bean (1997) telah diarahkan oleh Mel Smith, rakan sekerja Atkinson dalam Not the Nine O'Clock News. Sebuah filem kedua, Mr. Bean's Holiday, telah dikeluarkan pada tahun 2007. Pada tahun 1995 dan 1996, Atkinson memegang watak Inspektor Raymond Fowler dalam sitkom televisyen The Thin Blue Line ditulis oleh Ben Elton, yang berlaku di balai polis yang terletak di rekaan Gasforth.

Atkinson telah mempunyai bahagian hadapan kempen untuk Kronenbourg,^[24] Fujifilm, dan Give Blood. Atkinson muncul sebagai ejen pengintipan malang dan kesilapan yang sering berlaku bernama Richard Lathum dalam siri lama iklan untuk Barclaycard, di mana watak peranan tajuk dalam Johnny English dan Johnny English Reborn didasarkan. Pada tahun 1999, beliau memainkan Doctor dalam The Curse of Fatal Death, seorang Doctor Who yang bersiri dihasilkan untuk Comic Relief. Atkinson muncul sebagai Star in a Reasonably Priced Car di Top Gear pada Julai 2011, memandu Kia Cee'd sekitar trek dalam 1: 42.2, meletakkannya di bahagian atas Leaderboard sehingga Matt LeBlanc kemudian mencatatkan 1: masa pusingan 42.1.

Atkinson muncul di Upacara pembukaan Sukan Olimpik Musim Panas 2012 di London sebagai Mr. Bean dalam komedi sketsa semasa persembahan di "Chariots of Fire", memaikan nota single berulang pada pensintesis.^[25] Beliau kemudian berlalu ke dalam urutan impian di mana beliau menyertai pelari dari filem dengan nama yang sama (mengenai Sukan Olimpik Paris 1924), mengalahkan mereka dalam larian ikonik mereka bersama-sama Sands West di St. Andrews, dengan menaiki teksi kecil dan tersandung pelari hadapan.^[26] Atkinson berlakon sebagai Jules Maigret dalam Maigret, sebuah siri filem TV untuk ITV.^[27]

Persaraan Mr. Bean

Pada November 2012, ia muncul bahawa Rowan Atkinson berhasrat untuk bersara dari Mr. Bean. "Barangan yang telah yang paling komersial yang berjaya untuk saya - pada dasarnya agak fizikal, agak kebudak-budakan - Saya semakin merasakan saya akan melakukan banyak kurang," Atkinson memberitahu Ulasan Telegraph Daily. "Selain daripada fakta bahawa keupayaan fizikal anda mula merosot, saya juga berfikir seseorang berumur 50-an yang seperti kanak-kanak menjadi sedikit sedih. Anda perlu berhati-hati."^[28] Beliau juga telah berkata bahawa peranan cuma sesuai kepada suatu darjah.^[29]

Pada Januari 2014, bagaimanapun, ITV mengumumkan siri animasi baru yang menampilkan Mr Bean dengan Rowan Atkinson kembali ke peranan. Ia dijangka akan dikeluarkan dalam talian sebagai web-siri kemudian pada tahun 2014, sebagai siaran televisyen diikuti tidak lama kemudian.^[30] Pada Oktober 2014, Atkinson juga muncul sebagai Mr. Bean dalam iklan TV untuk Snickers. Pada 2015, beliau membintangi bersama Ben Miller dan Rebecca Front dalam lakaran untuk BBC Red Nose Day di mana Mr. Bean menghadiri pengebumian. Pada tahun 2017, beliau muncul sebagai Mr Bean dalam filem Cina Huan Le Xi Ju Ren.^[31]

Filem

Kerjaya filem Atkinson bermula dengan bahagian sokongan dalam filem 'tidak rasmi' James Bond Never Say Never Again (1983) dan peranan utama dalam Dead on Time (juga 1983) dengan Nigel Hawthorne. Beliau dalam filem pendek pemenang Oscar 1988 The Appointments of Dennis Jennings. Beliau muncul dalam filem arahan Mel Smith The Guy Tall (1989) dan muncul bersama Anjelica Huston dan Mai Zetterling dalam The Witches (1990) karya Roald Dahl. Beliau memainkan sebahagian daripada Dexter Hayman dalam Hot Shots! Part Deux (1993), parodi Rambo III, yang dibintangi oleh Charlie Sheen.

Atkinson mendapat pengiktirafan lagi dengan giliran sebagai paderi lisan kikuk di Four Weddings and a Funeral (1994) dan muncul dalam The Lion King (juga 1994) sebagai suara enggang merah bernama Zazu. Beliau juga menyanyikan lagu "I Just Can't Wait To Be King" di The Lion King. Atkinson terus muncul dalam peranan sokongan dalam komedi, termasuk Rat Race (2001), Scooby-Doo (2002), Love Actually (2003) dan komedi jenayah Keeping Mum (2005), yang juga dibintangi Kristin Scott Thomas, Maggie Smith dan Patrick Swayze.

Selain peranan sokongan, Atkinson juga telah mendapat kejayaan sebagai seorang yang terkemuka. Watak televisyen Mr. Bean memulakan kerjaya di skrin besar dengan Bean (1997) kepada kejayaan antarabangsa. Kesinambungannya, Mr. Bean's Holiday (2007), juga menjadi satu kejayaan antarabangsa. Beliau juga telah membintangi parodi James Bond Johnny English (2003) dan sekuelnya, Johnny English Reborn (2011).

Teater

Atkinson mengadakan persembahan dalam persembahan pentas – juga muncul sebagai ahli Monty Python – dalam The Secret Policeman's Ball (1979) di London untuk Amnesty International.^[32] Atkinson menjalankan lawatan empat bulan di UK pada tahun 1980. Rakaman persembahan pentas yang kemudiannya dikeluarkan sebagai ''Live in Belfast''.

Pada 1984, Atkinson muncul dalam versi West End bagi sandiwara komedi The Nerd bersama Christian Bale yang berusia 10 tahun.^[33] The Sneeze and Other Stories, tujuh sandiwara pendek Anton Chekhov, diterjemah dan diadaptasi oleh Michael Frayn, telah dipersembahkan olej Rowan Atkinson, Timothy West and Cheryl Campbell di Teater Aldwych, London pada 1988 dan awal 1989.^[34]

Pada 2009, semasa penghidupan semula West End revival bagi muzikal Oliver! berdasarkan dari novel Charles Dickens Oliver Twist, Atkinson membawakan peranan sebagai Fagin.^[35] Gambaran dan nyanyian Fagin beliau di Teater Royal Drury Lane di London mendapat ulasan yang baik dan beliau telah dicalonkan untuk Anugerah Olivier untuk pelakon terbaik dalam muzik atau hiburan.^[36]

Pada 28 November 2012, Rowan Atkinson membawakan semula peranan Blackadder di gala komedi "We are Most Amused" untuk Prince's Trust di Royal Albert Hall di London. Beliau disertai oleh Tony Robinson sebagai Baldrick. Sketsa itu melibatkan bahan Blackadder yang baru untuk 10 years, dengan Blackadder sebagai CEO Melchett, Bank Melchett dan Darling menghadapi siasatan terhadap krisis perbankan.^[37]

Pada Februari 2013, Atkinson mengambil peranan tituler dalam penerbitan 12 minggu (diarahkan oleh Richard Eyre) daripada Simon Gray melakonkan Terma Quartermaine di Teater Wyndham di London dengan pelakon bersama Conleth Hill (Game of Thrones) dan Felicity Montagu (I'm Alan Partridge).^[38] Pada Disember 2013, beliau menghidupkan semula sketsa guru besarnya untuk Royal Free Hospital's Rocks with Laughter di Adelphi Theatre.^[39] Beberapa hari sebelumnya, beliau mempersembahkan sketsa pilihan idalam tempat kopi kecil di hadapan hanya 30 orang.^[40]

Paling dikenali untuk kegunaan komedi fizikal beliau di dalam persona Mr. Bean, watak-watak lain Atkinson lebih bergantung sepenuhnya kepada bahasa. Atkinson sering memainkan figura pihak berkuasa (terutamanya imam atau Vikar) bercakap baris tidak masuk akal dengan penghantaran sepenuhnya bersahaja.

Salah satu peranti komik lebih dikenali ialah terlebih artikulasi bunyi "B", seperti sebutan beliau "Bob" dalam episod ''Blackadder II'' "Bells". Atkinson mengalami gagap,^[41] dan lebih-artikulasi adalah teknik untuk mengatasi konsonan bermasalah.

Gaya berdasarkan visual Atkinson, yang telah dibandingkan dengan Buster Keaton,^[22] menetapkannya selain daripada kebanyakan televisyen dan filem komik moden, yang bergantung sepenuhnya kepada dialog, serta komedi berdiri yang kebanyakannya berdasarkan monolog. Bakat ini untuk komedi visual telah membawa kepada Atkinson dipanggil "lelaki itu dengan muka getah": rujukan komedi telah dibuat untuk ini dalam sebuah episod Blackadder the Third ("Sense and Senility"), di mana Baldrick (Tony Robinson) merujuk kepada tuannya, Encik E. Blackadder, sebagai "anak haram getah bermuka malas, hidung besar".

Pada bulan Mac 2001, ketika Atkinson sedang dalam perjalanan bercuti ke Kenya, juruterbang pesawat peribadinya pengsan. Atkinson berjaya mengekalkan pesawat di udara sehingga juruterbang pulih, dan mampu mendaratkan pesawat di Lapangan Terbang Wilson Nairobi.^[42]

Perkahwinan dan anak-anak

Rowan Atkinson berkahwin dengan Sunetra Sastry pada Februari 1990. Mereka mempunyai dua orang anak, Ben dan Lily.^[43] Pasangan itu pertama kahir bertemu di akhir 1980-an, apabila dia bekerja sebagai seorang jurusolek artis dengan BBC.^[44] Mereka berpisah pada tahun 2014 dan bercerai pada 10 November 2015.^[45] Atkinson menjalin hubungan dengan Louise Ford sejak 2014.

Politik

Pada Jun 2005, Atkinson mengetuai gabungan pelakon United Kingdom yang paling menonjol dan penulis, termasuk Nicholas Hytner, Stephen Fry, dan Ian McEwan, kepada Parlimen British dalam usaha untuk memaksa ulasan Kebencian Kaum dan Agama kontroversi Bill, yang mereka merasakan akan memberi kuasa yang amat menggalakkan kumpulan-kumpulan agama untuk mengenakan penapisan pada seni.^[46] Pada tahun 2009, beliau mengkritik undang-undang ucapan homofobik, mengatakan bahawa Dewan Pertuanan mesti mengundi terhadap usaha kerajaan untuk menghapuskan klausa kebebasan bersuara dalam undang-undang kebencian anti-gay.^[47]

Pada Oktober 2012, beliau menyatakan sokongannya kepada Akta Membaharui Seksyen kempen 5, ^[48] yang bertujuan untuk pembaharuan atau pemansuhan Seksyen 5 Akta Ketenteraman Awam 1986, terutamanya kenyataan itu satu penghinaan boleh dijadikan alasan untuk penangkapan dan hukumannya. Ia adalah reaksi kepada beberapa tangkapan berprofil tinggi baru-baru ini, yang Atkinson melihat sebagai sekatan kebebasan bersuara.^[49]

Pandangan agama

Atkinson dikenali kerana mengkritik pandangan agama dan menentang undang-undang Jenayah Terancang Serius dan Akta Polis 2005.^[50][51]

Kereta

Atkinson memegang kategori C+E (dahulunya 'Kelas 1') lori lesen memandu, mendapatnya pada tahun 1981, kerana lori mempunyai daya tarikan untuknya, dan untuk memastikan pekerjaan sebagai pelakon muda. Beliau juga telah menggunakan kemahiran ini untuk penggambaran bahan komedi. Pada tahun 1991, beliau membintangi sendiri menulis The Driven Man, satu siri lakaran menampilkan Atkinson memandu di London cuba untuk menyelesaikan obsesi beliau dengan kereta, dan berbincang dengan pemandu teksi, anggota polis, jurujual kereta terpakai dan pakar psiko.^[52] Seorang kekasih dan peserta dalam perlumbaan kereta, beliau muncul sebagai pemandu perlumbaan Henry Birkin dalam sandiwara televisyen Full Throttle pada tahun 1995.

Atkinson telah berlumba dalam kereta lain, termasuk Renault 5 GT Turbo untuk dua musim untuk siri satu pembikinan. Dari tahun 1997 hingga 2015, beliau memiliki McLaren F1 yang jarang, yang terlibat dalam kemalangan di Cabus, berhampiran Garstang, Lancashire, dengan Metro Austin pada Oktober 1999.^[53] Ia rosak lagi dalam kemalangan serius pada Ogos 2011 apabila ia terbakar selepas Atkinson dilaporkan hilang kawalan dan melanggar pokok.^[54][55] Kemalangan yang menyebabkan kerosakan yang ketara kepada kenderaan itu, mengambil masa setahun untuk dibaiki dan membawa kepada pembayaran insurans yang terbesar di Britain, sebanyak £ 910,000.^[56] Beliau pernah memiliki Honda NSX.^[57] kereta lain dimilikinya termasuk Audi A8, ^[58] sebuah Skoda Superb, dan Hibrid Honda Civic.

Pada Julai 2001, Atkinson melanggar Aston Martin V8 Zagato pada mesyuarat peminat, tetapi tidak mengalami sebarang kecederaan. Ini adalah semasa beliau bersaing dalam acara Aston Martin Owners Club, di Racing Circuit Croft, Darlington.^[59]

Ahli politik Parti Konservatif Alan Clark, yang juga seorang penyembah kereta motor klasik, yang dicatatkan pada Diaries beliau berpeluang bertemu dengan seorang lelaki, beliau kemudian menyedari Atkinson semasa memandu melalui Oxfordshire pada Mei 1984: "Hanya selepas meninggalkan lebuh raya di Thame saya mendapati Aston Martin DBS merah gelap V8 di jalan susur dengan bonet ke atas, seorang lelaki malang membongkokbya. Saya memberitahu Jane untuk menarik dan berjalan kembali. DV8 dalam kesusahan sentiasa baik untuk bertepuk sorak," katanya. Clark menulis bahawa dia telah memberikan Atkinson lif di Rolls-Royce ke kotak telefon yang terdekat, tetapi kecewa dengan reaksi hambar untuk diiktiraf, menyatakan bahawa: "beliau tidak bersinar, agak mengecewakan dan chétif."^[60]

Atkinson berkata, dia tidak akan mampu memilikinya ialah Porsche: "Saya mempunyai masalah dengan Porsche. Mereka kereta yang cantik, tetapi saya tahu saya tidak boleh hidup dengan satu. Entah bagaimana, orang Porsche biasa - dan saya berharap mereka tidak sakit - tidak, saya rasa, saya jenis orang yang saya tidak pergi di sekitar mengatakan bahawa Porsche adalah longgokan tahi, tetapi saya tahu bahawa psikologi saya tidak dapat mengendalikan memiliki satu."^[58][61]

Pada Julai 2011, Atkinson muncul sebagai "Star in a Reasonably Priced Car" dalam Top Gear, memandu Kia Cee'd sekitar trek dalam 1: 42.2, memberikannya tempat pertama dalam papan utama.^[57]

Kehormatan

Atkinson telah dilantik Order of the British Empire di acara Kepujian Hari Lahir 2013 untuk perkhidmatan kepada drama dan amal.^[62][63]

Filem

Televisyen

Iklan televisyen

Album

• Rowan Atkinson Live in Belfast (1982, dikeluarkan semula 1996)
• Not Just a Pretty Face (1987, dikeluarkan semula 1994)

Komplilasi

• The Secret Policeman's Ball (1979)
• Not The Nine O'Clock News – The Album (1980)
• We Are Most Amused: The Best of British Comedy (1981)

• Variety Club Award for BBC Personality of the Year - 1980^[61]
• BAFTA Best Light Entertainment Performance - 1989^[61]

• Rowan Atkinson di Pangkalan Data Filem Internet (IMDb)
• Rowan Atkinson biography at BFI Screenonline
• Rowan Atkinson at Rotten Tomatoes
• Rowan Atkinson interview on BBC Radio 4 Desert Island Discs, May 20, 1988