Serangan gelombang manusia
Serangan gelombang manusia, juga dikenali sebagai serangan lautan manusia,[1] ialah taktik serangan infantri apabila penyerang melakukan serangan hadapan tanpa perlindungan dengan formasi infantri tertumpu pada barisan musuh, bertujuan untuk mengatasi dan menewaskan pertahanan dengan melibatkan diri dalam pertempuran jarak dekat. Nama itu merujuk kepada konsep jisim tentera yang diselaraskan ke atas pasukan musuh dan menghanyutkan mereka dengan berat dan momentum yang besar, seperti ombak laut yang membadai pantai.
Definisi
Menurut penganalisis Tentera A.S. Edward C. O'Dowd, takrif teknikal bagi taktik serangan gelombang manusia ialah serangan hadapan oleh formasi infantri yang tertumpu pada barisan musuh, tanpa sebarang percubaan untuk melindungi atau menutup pergerakan penyerang.[2] Matlamat serangan gelombang manusia adalah untuk menggerakkan seramai mungkin orang ke dalam jarak dekat, dengan harapan bahawa kejutan daripada kumpulan besar penyerang yang terlibat dalam pertempuran jarak dekat akan memaksa musuh untuk hancur atau mundur.[3]
Kebergantungan serangan gelombang manusia pada pertempuran jarak dekat biasanya menjadikan organisasi dan latihan pasukan penyerang tidak relevan, tetapi ia memerlukan sama ada keberanian fizikal yang hebat, paksaan, atau semangat moral untuk penyerang mara ke arah tembakan musuh.[3] Walau bagaimanapun, apabila dipadankan dengan senjata moden seperti senjata api automatik, artileri dan pesawat, serangan gelombang manusia adalah taktik yang sangat berbahaya dan mahal dalam menghadapi kuasa tembakan yang memusnahkan.[2] Oleh itu, untuk serangan gelombang manusia berjaya di medan perang moden, penyerang perlu menyerbu ke barisan musuh dalam masa yang sesingkat mungkin dan dalam jumlah yang paling banyak supaya sumber manusia yang mencukupi dapat dikekalkan apabila penyerang mencapai jarak dekat.[3]
Walau bagaimanapun, penyelesaian ini biasanya bermakna bahawa penyerang mesti mengorbankan kelebihan penyembunyian dan perlindungan mereka untuk bilangan dan kelajuan.[3] Disebabkan pertukaran ini, serangan gelombang manusia boleh digunakan oleh penyerang dengan kekurangan latihan taktikal atau seseorang yang tidak mempunyai kuasa tembak dan keupayaan untuk bergerak, tetapi yang boleh memotivasikan dan mengawal anggota mereka.[4]
Penggunaan
Serangan gelombang manusia telah digunakan oleh beberapa angkatan tentera di seluruh dunia, termasuk tentera Eropah dan Amerika semasa Perang Saudara Amerika dan Perang Dunia I,[5] Tentera Soviet semasa Perang Dunia Kedua,[6][7] Tentera Pembebasan Rakyat China semasa Perang Korea dan Perang China-Vietnam,[8] tentera Vietnam semasa Perang Indochina,[9] dan Basij Iran semasa Perang Iran–Iraq.[10]