Eilat

Geologien og landskapet er variert med vulkanske og metamorfe bergartar, sandstein og kalkstein. Dei høgaste fjell i området stig til 892 meter over havet, og her finst vide dalar som Arava, og kysten ved Akababukta. Årsmiddelnedbøren er på skarve 28 mm og sommartemperaturane er 40 ºC og høgare. Her finst lite vatn og vegetasjon. Hovudelementa som har påverka historia i regionen er koparressursane og andre mineral, dei eldgamle internasjonale vegane som kryssa området, og den geopolitiske og strategiske plasseringa.^[3]

Antikken

Den første busetnaden låg truleg heilt nord i Eilatbukta.^[4] Arkeologiske utgravingar har avdekt imponerande førhistoriske graver, daterte til 6000-talet fvt. heilt vest i Eilat, medan nærliggande koparverk og gruverdrift i Timnadalen er dei eldste på jorda. Egyptisk dokument nemner dei omfattande og lukrative gruvene og handelen med Egypt på tvers av Raudehavet så tidleg som i Det fjerde dynastiet i Egypt. Eilat er nemnt i antikken som ein viktig handelspartnar med Elim, Thebes si hamn ved Raudehavet Port, så tidleg som Det tolvte dynastiet i Egypt.^[5] Handel mellom Elim og Eilat førte røykjelse og myrra frå Etiopia og Punt, bitumen og natron, frå Daudehavet; finvevd lin frå Byblos; og koparamulettar frå Timna; alt dette er nemnt i Førarboka for Det erytheriske havet. I antikken grensa Eilat til statane Edom, Midian og stammeteorritoriet til Rephidim, dei innfødde innbyggjarar på Sinaihalvøya.

Israelittiske tid

Eilat er først nemnd i Det gamle testamentet i Andre mosebok. Dei første seks kapitla i Andre mosebok er i Egypt. Den sjuande er kryssinga av Raudehavet og kapittel 9-13 er i og rundt Eilat, etter utvandringa frå Egypt og kryssinga av Raudehavet. Kapittel 12 refererer til mange leirstader i og rundt Timna nær Eilat.^{[treng kjelde]} Då kong David erobra Edom,^[6] som fram til då hadde delt grensa med Midian, tok han over Eilat, grensebyen som var delt mellom dei to statane. Den kommersielle hamnebyen og den koparbaserte industrien var under egyptisk kontroll fram til hamna vart ombygd av Salomo på ein stad kalla Ezion-Geber (I Kongebok 9:26). I 2 Kongebok 14:21–22 «Heile folket i Juda tok Asarja, som då var seksten år gammal, til konge etter Amasja, far hans. Det var han som vann byen Eilat tilbake til Juda og bygde byen om til ei borg, etter at kongen hadde gått til kvile hos fedrane sine» Og igjen i 2. Kong 16:6: «Det var den gongen aramearkongen Resin vann Eilat tilbake til Aram og dreiv judearane ut av byen. Så kom det edomittar og busette seg i Eilat, og dei bur der den dag i dag.»

Romersk og muslimsk periode

I romartida vart det bygd ein veg frå området til den nabateiske byen Petra (i dagens Jordan). Ruinane av ein stor koparsmelteomn og handelssamfunn som blmøde under omajadane (700–900 evt.) er òg funne i det som i dag er industriområdet i Eilat, nær kibbutzen Eilot.

I dokumenta til muslimske vitskapsmenn i mellomalderen, som Al-Waqidi, vert det sagt at Muhammed gjorde ein avtale med folket i Eilat (Ayla), jødar og kristne. I avtalen tilbaud Muhammed vern til jødane og dei kristne, og dei fekk behalde sjølvstyre i byen, i byte mot ein årleg skatt.^[7]Ei anna kjelde til Eliat i islamske tekstar trur ein finst i Koranen, sura 7:163–169. I desse står ei soge om «ein by ved sjøen» der jødiske innbyggjarar vart testa av Gud for å sjekke om dei verkeleg heldt sabbaten. Ein gong gjorde dei ikkje det, og dei vart omgjorte til aper.^[8] Darb el Hajj eller «Pilegrimsvegen, frå Afrika gjennom Egypt til Mekka, passerte ut frå Sinai frå vest i Umm Al-Rashrash, det moderne arabiske namnet på Eilat, før dei gjekk langs sjøen og fortsette sørover til Arabia. Ein britisk politistasjon vart oppretta i dette området i 1906.^[9]

Ein islamsk landsby på 250–400 innbyggjarar, blømde i nordenden av det moderne Eilat på 600- og 700-talet.^[10]

Etter opprettinga av staten Israel

Dette området var tiltenkt den jødiske staten i delingsplanen til Dei sameinte nasjonane for Palestina. Den arabiske landsbyen Umm Al-Rashrash vart teken uten kampar den 10. mars 1949, som ein del av operasjon Uvda.

Timna kopargruver^[11] nær Timnadalen vart opna, det vart bygd ei hamn, og Eilat Ashkelon-røyrleidninga vart lagt, samstundes som turistane byrja å kome til byen. Bygginga av byen og hamna i Eilat byrja kort tid etter slutten av krigen. Hamna vart viktig i utviklinga av landet. Etter den arabisk-israelske krigen i 1948 var mange arabiske land fiendtleg innstilt til Israel, og blokkerte alle landruter. Israel kunne berre handle med resten av verda via luft eller til sjøs. I tillegg nekta Egypt passasje gjennom Suezkanalen for israelsk-registrerte skip eller skip som bar last til eller frå israelske hamner. Dette gjorde EIlat og hamna der særs viktig for israelsk kommunikasjon og handel med Afrika og Asia, og for oljeimport. Utan ei hamn ved Raudehavet hadde ikkje Israel kunne ha utvikla dei diplomatiske, kulturelle og handelsbaserte banda til land utanfor Middelhavet og Europa. Dette skjedde i 1956 og igjen i 1967, då Egypt lukka Tiransunda for israelsk skipsfart med ein effektiv blokade av hamna i Eilat. I 1956 førte dette til at Israel i lag med Storbritannia og Frankrike gjekk til krig mot Egypt og skapte Suezkrisa. I 1967 passerte 90 % av israelsk olje gjennom Tiransunda.^[12] Oljetankarar som skulle gjennom sunda var forseinka.^[13][14] At sunda vart lukka vart av Israel omtalt som nok ei krigsårsak som førte til utbrotet av seksdagarskrigen. Etter det vart signert fredsavtalar med Egypt i 1979 og Jordan i 1994, har grensene til Eilat endeleg vore opne til naboane sine.

I juli 2012 signerte Israel ein avtale med Kina om i lag å byggje ein høgsnøggleiksjernbane til Eilat. Denne vil knyte Eilat til Beer Sheva og Tel Aviv, og gå gjennom Aravadalen og Nahal Zin.^[15]

Eilat har eit varmt ørkenklima (BWh^[17] med varme, tørre somrar og varme, regnfattige vintrar i Köppen si klimaklassifisering). Om vinteren ligg temperaturen normal frå 11 til 23 ºC, om sommaren normalt mellom 26 til 40 ºC, Det ligg eit relativt lite korallrev nær Eilat, som for 50 år sidan var mykje større. Korallane har døydd på grunn av vassforureining.

Eilat er ein populær turiststad med mange forskjellige høve for losji, frå ungdomsherberge til luksushotell. I nyare år har Eliat vore eit mål for militante grupper frå Egypt og Gaza, noko som har redusert talet på turistar til området. Av turistattraksjonar finn ein fuglekikking, kamelturnar, korallstranda, Coral World Underwater Observatory, Delfinrevet, fallskjermhopping, Hai-Bar Yotvata naturreservat, Kings City, ein bibelske temapark, marina med 250 lystbåtar og Timnadalenparken med dei eldste kopargruvene i verda og gamle egyptiske tempel

Særleg dykketurisme er særleg populært i Eilat. Byen ligg ved Akababukta som er ein av dei mest populære dykkedestinasjonane i verda.^[21]

Venskapsbyar

Eilat er venskapsby med:

• Offisiell turistside
• Offisiell nettstad (he)
• Bilete av Eilat