ਬਕਲਾਵਾ

ਬਕਲਾਵਾ ਇੱਕ ਸਵਾਦਿਸਟ, ਮਿੱਠੀ ਪੇਸਟਰੀ ਹੈ ਜੋ ਫਿਲੋ ਦੀਆਂ ਪਰਤਾਂ ਨਾਲ ਕੱਟੀ ਹੋੲੀ ਗਿਰੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਿੱਠਾ ਪਾ ਕੇ ਸ਼ਰਬਤ ਜਾਂ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਨਾਲ ਰੱਖਦਾ ਹੈ . ਇਹ ਯੂਨਾਨ, ਦੱਖਣੀ ਕਾਕੇਸਸ, ਬਾਲਕਨਜ਼, ਮਗਰੇਬ ਅਤੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਨਾਲ, ਲੇਵੈਂਟ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਦੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ

ਬਕਲਾਵਾ ਸ਼ਬਦ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1650 ਵਿਚ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ, [1] ਓਟੋਮੈਨ ਤੁਰਕੀ ਤੋਂ ਉਧਾਰ /bɑːklɑvɑː/ . [2] [3] ਬਕਲਾਵਾ ਨਾਮ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਮੂਲੀ ਧੁਨੀ ਅਤੇ ਸਪੈਲਿੰਗ ਦੇ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਪਾਲ ਡੀ' ਬੳੁੁੁਲ ਦਾ ਤਰਕ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਬਦ "ਬਕਲਾਵਾ" ਤੱਕ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ ਮੰਗੋਲੀਆਈ ਰੂਟ 'ਬੰਨ੍ਹਣਾ, ਸਮੇਟਣਾ, ileੇਰ ਲਗਾਉਣਾ' ਤੁਰਕ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨੀ ਸਮਾਪਤੀ -v ਨਾਲ ਬਣਿਆ; [4] ਬਾਉਲਾ- ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਮੰਗੋਲੀਆਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੁਰਕੀ ਲੋਨਵਰਡ ਹੈ। [5] ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀ ਸੇਵਾਨ ਨੀਨਯਾਨ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ;ਰੂਪਾਂ (1500 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ) ਨੂੰ ਬਕਲਾ ਅਤੇ ਬਕਲਾਉ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਟੋ-ਤੁਰਕੀ ਮੂਲ ਦਾ ਲੇਬਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, [6] ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਕੁੱਕਬੁੱਕ ਲੇਖਕ ਡੇਰ ਹਾਰਟੂਨੀਅਨ ਨੇ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਬਕਲਾਵਾ 'ਬਾਹਕੀ-ਹਲਵਾ' ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ',' ਲੈਨਟੇਨ ਸਵੀਟ 'ਲਈ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਸ਼ਬਦ [7] ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਰੂਪ ਫਾਰਸੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਰਜ ਹੈ, ( ). [8] ਹਾਲਾਂਕਿ ਪਿਛੇਤਰ- ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕ ਫ਼ਾਰਸੀ ਮੂਲ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਬਾਕਲਾ ਭਾਗ ਫ਼ਾਰਸੀ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣ ਮੂਲ ਦਾ ਬਚਿਆ ਹੋਇਆ ਹਿੱਸਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। [9]

[ <span title="This claim needs references to reliable sources. (September 2015)">ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ</span> ]

ਇਤਿਹਾਸ

ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਕਲਾਵਾ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਰਜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਮੌਜੂਦਾ ਰੂਪ ਸੰਭਾਵਤ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਦੇ ਟਾਪਕਾਪੇ ਪੈਲੇਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਹੀ ਰਸੋਈਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[10] ਸੁਲਤਾਨ ਬਕਲਾਵਾ ਦੀ ਟ੍ਰੇ ਜੈਨਿਸਰੀਜ ਦੇ ਹਰ 15 ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਰਮਜ਼ਾਨ ਨੂੂੰ ੲਿਕ ਰਸਮੀ ਤੋੋਰ ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਦਾ ਹੈ।ਜਿਸਨੂੰ ਬਕਲਾਵਾ ਅਲਾੲੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। . [11] [12]

ਬਕਲਾਵਾ ਦੀਆਂ ਪੂਰਬ- ਓਟੋਮਿਨ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਲਈ ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਸਤਾਵਾਂ ਹਨ: ਰੋਮਨ ਪਲੇਸੈਂਟਾ ਕੇਕ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਾਈਜੈਂਟਾਈਨ ਪਕਵਾਨ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, [13] ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਅਨ ਤੁਰਕੀ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਪਰਤਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ, ਜਾਂ ਫ਼ਾਰਸੀ ਲੂਜ਼ੀਨਾਕ.। [11]

ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ (ਦੂਜੀ ਸਦੀ ਸਾ.ਯੁ.ਪੂ.) ਵਿਅੰਜਨ, ਜੋ ਇਕ ਸਮਾਨ ਮਿਠਆਈ ਵਰਗਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ ਸ਼ਹਿਦ bੱਕੇ ਹੋਏ ਬੇਕਡ ਲੇਅਰਡ-ਆਟੇ ਦੀ ਮਿਠਆਈ ਰੋਮਨ ਸਮੇਂ ਦਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੈਟਰਿਕ ਫਾਸ ਬਕਲਾਵਾ ਦੇ ਮੁੱਖ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ। “ਯੂਨਾਨ ਅਤੇ ਤੁਰਕ ਅਜੇ ਵੀ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਹੜੇ ਪਕਵਾਨ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨੀ ਸਨ ਅਤੇ ਕਿਹੜੇ ਤੁਰਕੀ। ਬਕਲਾਵਾ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਦੋਵਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਯੂਨਾਨ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਰਸੋਈ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਬਾਈਜੈਂਟਾਈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਰਸੋਈ ਉੱਤੇ ਬਣਾਇਆ, ਜੋ ਰੋਮਨ ਸਮਰਾਜ ਦਾ ਖਾਣਾ ਪਕਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਸੀ। ਰੋਮਨ ਪਕਵਾਨ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀਆਂ,ਤੋੋ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੈ। (ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਬਕਲਾਵਾ) ਇਕ ਲਾਤੀਨੀ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਯੂਨਾਨ ਦਾ, ਮੂਲ-ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਰੂੜੀਵਾਦੀ, ਯੂਨਾਨ-ਵਿਰੋਧੀ ਕੈਟੋ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਵਿਅੰਜਨ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। " [13] [14]

ਐਂਡਰਿ Dal ਡਾਲਬੀ ਨੇ ਇਸਦੀ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਕੇਟੋ ਵਿਚ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਮਿਠਆਈ ਦੀਆਂ ਪਕਵਾਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਯੂਨਾਨੀ ਪਰੰਪਰਾ" ਤੋਂ ਆਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਐਂਟੀਫੀਨਜ਼ (ਫਲੋਰ. ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ.) ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਐਥਨੀਅਸ ਦੁਆਰਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ. [15] [16]

ਕਈ ਸਰੋਤ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਰੋਮਨ ਮਿਠਆਈ ਬਾਈਜੈਂਟਾਈਨ (ਪੂਰਬੀ ਰੋਮਨ) ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਆਧੁਨਿਕ ਬਕਲਾਵਾ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ। [17] ਪੁਰਾਤਨਤਾ ਵਿਚ ਯੂਨਾਨੀ ਸ਼ਬਦ ਲਾਤੀਨੀ ਲਈ ਵੀ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।। [18] [16] ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਵਿਦਵਾਨ ਸਪੀ੍ਰੋਸ ਵਰਿਯ੍ਸ ਦੇ ਪਲੋਕਸ ,ਕੋਪਟੋਪਲੋਕਸ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ( ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਯੂਨਾਨੀ : κοπτοπλακοῦς), ਇੱਕ "ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਪਸੰਦੀਦਾ" ਅਤੇ "ਤੁਰਕ ਬਕਲਾਵਾ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਹੀ", ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ [19] ਹੋਰ ਲੇਖਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਰਦੇ ਹਨ . [20] ਦਰਅਸਲ, ਰੋਮਨ ਸ਼ਬਦ ਪਲੇਸੈਂਟਾ ਅੱਜ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਲੇਸਬੋਸ ਟਾਪੂ ਤੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਜਿਸ ਵਿਚ ਬਕਲਾਵਾ ਕਿਸਮ ਦੀ ਮਿਠਾਈ ਦਾ ਲੇਅਰਡ ਪੇਸਟਰੀ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਵੇਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿਚ ਕੁਚਲਿਆ ਗਿਰੀਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸ਼ਹਿਦ ਵਿਚ ਢਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।[21] [22] [23]

ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਹਸਨ ਅਲ-ਬਗਦਾਦੀ ਅਬਾਸੀਦੀ ਕਾਲ ਦਾ ਸੰਕਲਕ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਲੌਜ਼ੀਨਾਕ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਮਿਠਆਈ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਲੋਕ ਬਕਲਾਵਾ ਵਰਗਾ ਹੀ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਦੂਸਰੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਬਕਲਾਵਾ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। [24] ਲੌਜ਼ੀਨਾਕ, ਜਿਹੜਾ ਬਦਾਮ ਲਈ ਅਰਾਮੀ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਬਦਾਮ ਦੇ ਪੇਸਟ ਦੇ ਛੋਟੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਪਤਲੇ ਪੇਸਟਰੀ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ("ਟਾਹਲੀ ਦੇ ਖੰਭਾਂ ਜਿੰਨੇ ਪਤਲੇ") ਅਤੇ ਸ਼ਰਬਤ ਵਿਚ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ ਹਨ. [25] ਅਲ-ਬਗਦਾਦੀ ਦੀ ਰਸੋਈ ਕਿਤਾਬ, , ਨੂੰ 1226 (ਅੱਜ ਦੇ ਇਰਾਕ ਵਿਚ ) ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ 9 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਫਾਰਸੀ- ਇਨਪਾਇਰਡ ਪਕਵਾਨਾਂ ਦੇ ਭੰਡਾਰ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ. [11] ਗਿਲ ਮਾਰਕਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਮਿਡਲ ਈਸਟਨ ਪੇਸਟਰੀ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੇ ਸਮੱਗਰੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੀ; ਉਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ "ਕੁਝ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਮੰਗੋਲ ਜਾਂ ਤੁਰਕਸ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸਨ". ਅਲ-ਬਗਦਾਦੀ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਅਸਲ ਖਰੜਾ, ਵਿਖੇ ਬਚਿਆ ਹੈ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ( ਤੁਰਕੀ ) ਦੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਅਤੇ ਚਾਰਲਸ ਪੇਰੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਹ ਤੁਰਕਾਂ ਦੀ ਮਨਪਸੰਦ ਰਸੋਈ ਸੀ," ਹਾਲਾਂਕਿ ਪੇਰੀ ਇਹ ਵੀ ਨੋਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਖਰੜੇ ਦੀ ਬਕਲਾਵਾ ਲਈ ਕੋਈ ਵਿਅੰਜਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। [26] ਇੱਕ ਹੋਰ ਅਣਜਾਣ ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਕੰਪਾਈਲਰਜ਼ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ 260 ਪਕਵਾਨਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ , ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਕਾਪੀਆਂ ਦੋ ਵਿਚੋਂ ਹੁਣ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਵਿੱਚ ਟੌਪਕਾ ਪੈਲੇਸ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ. ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਓਤੋਮਾਨੀ ਸੁਲਤਾਨ ਮੁਰਾਦ II ਦੇ ਵੈਦ, ਮੁਹੰਮਦ ਇਬਨ ਮਹਿਮੂਦ ਅਲ-ਸ਼ਿਰਵਾਨੀ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਤੁਰਕੀ ਅਨੁਵਾਦ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 70 ਸਮਕਾਲੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ. [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (March 2015)">ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ</span> ]

ਹਵਾਲੇ