Arni azjatycki
Arni azjatycki[3], arni, bawół indyjski[4] (Bubalus bubalis arnee) – duży ssak z rodziny wołowatych. Jest zwierzęciem zaadaptowanym do klimatu tropikalnego. Zjada roślinność bagienną, trawy i turzyce[5]. Gatunek zagrożony wyginięciem (EN, Endangered)[2].
Bubalus bubalis arnee[1] | |||
Kerr, 1872 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | arni azjatycki | ||
Synonimy | |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Systematyka
Po raz pierwszy arni azjatycki opisany został przez Johna Grahama Kerra w 1872 jako Bubalus arnee. W Mammal Species of the World (2005)[6] oraz Polskim nazewnictwie ssaków świata (2015)[3] arni azjatycki nie jest uznawany za odrębny gatunek, a za podgatunek wołu domowego (B. bubalis).
Zasięg występowania
Pierwotnie występował w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej[5]. Współcześnie występuje wyspowo w zaledwie kilku niewielkich populacjach rozsianych po południowo-wschodniej Azji: w Bhutanie, Kambodży, Mjanmie, Nepalu i Tajlandii. Wymarły w Bangladeszu, Indonezji, Laosie i Sri Lance[2].
Opis
- Rozmiary
- długość ciała 2,4–3,6 m[7], wysokość 1,5–1,9 m (w kłębie), masa ciała 700–1200 kg[8]. Udomowione woły osiągają mniejsze rozmiary[7].
- Rozmnażanie
- dojrzałość płciowa w wieku 18–24 miesięcy u samic, 3 lata u samców; ciąża 300-340 dni; rodzi się jedno młode, bardzo rzadko dwa[7]
- Biotop
- pierwotnie rosnące w strefie tropikalnej i subtropikalnej nadrzeczne lasy, podmokłe tereny trawiaste i mokradła. Współcześnie bagniste tereny trawiaste i szuwary[8]
Udomowienie
Udomowioną formą bawołu wodnego jest wół domowy[3] (Bubalus bubalis bubalis).