Dzięciołowe

Rząd obejmuje gatunki leśne, zamieszkujące cały świat poza Australią, Nową Zelandią, Antarktydą, Madagaskarem i mniejszymi wyspami^[3][4].

Najbliżej spokrewnione z wróblowymi i kraskowymi.

Dzięciołowe to prowadzące osiadły lub koczowniczy tryb życia samotniki, zróżnicowane między sobą pod względem rozmiarów, kształtu ciała i ubarwienia. W zależności od gatunku mają od 8 do 60 cm długości, ważą od 6 do 315 g. Drzymy i złotopióry mają smukłe ciało, prosty dziób o hakowatym końcu, krótkie skrzydła i długi ogon, brodacze, miodowody, tukany i dzięciołowate są natomiast krępymi zwierzętami z silnym, potężnym dziobem. U dzięciołowatych dziób przystosował się do drążenia dziupli i wydobywania z pni drzew owadów. Ptaki te mają także bardzo długi język, który, dzięki umięśnionej nasadzie, może wysuwać się daleko poza koniec dzioba. Ubarwienie dzięciołowych jest najczęściej maskujące. Wewnętrzny palec u części rodzin zwrotny, u pozostałych zwrócony w tył. Zazwyczaj brak dymorfizmu płciowego.

• monogamiczne
• 2 do 10 jaj w lęgu
• oboje rodzice wysiadują i karmią młode

• gatunki od mięsożernych przez wszystkożerne po roślinożerne.

Do rzędu należą następujące podrzędy^[2]:

• Galbuli Fürbringer, 1888 – złotopiórowce
• Pici Linnaeus, 1758 – dzięciołowce