Makrela atlantycka

(Przekierowano z Makrela)

Makrela atlantycka[3] (Scomber scombrus) – gatunek ryby z rodziny makrelowatych.

Makrela atlantycka
Scomber scombrus[1]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

makrelowce

Rodzina

makrelowate

Rodzaj

Scomber

Gatunek

makrela atlantycka

Synonimy
  • Scomber glauciscus Pallas, 1814
  • Scomber punctatus Couch, 1849
  • Scomber scomber Linnaeus, 1758
  • Scomber scriptus Couch, 1863
  • Scomber vernalis Mitchill, 1815
  • Scomber vulgaris Fleming, 1828
  • Scomber vulgaris Wood, 1837
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania

Wzdłuż północnoamerykańskich i europejskich wybrzeży Oceanu Atlantyckiego, południowo-zachodnia część Morza Bałtyckiego, Morze Śródziemne i Morze Czarne, na głębokościach do 1000 m p.p.m. W Bałtyku pojawiają się po tarle i odpływają przed zimą.

Opis

Ciało wąskie, cylindryczne z dużym otworem gębowym w położeniu końcowym. Dwie płetwy grzbietowe. Grzbiet zielonkawy lub niebieskawy, spód jasny. Brak pęcherza pławnego. Dorosłe osobniki osiągają masę do 1 kg i długość do 50 cm.

Tryb życia

Makrele są rybami wędrownymi. Jesienią i zimą żerują przy dnie zjadając głównie bezkręgowce. Od wiosny tworzą ławice i kierują się ku terenom tarłowym. Jedna samica składa kilkaset tysięcy jaj. Ikra i larwy pelagiczne, unoszą się w toni wodnej. W okresie rozrodu dorosłe osobniki żywią się planktonem, później tworzą niewielkie stada i polują na małe ryby.

Znaczenie gospodarcze

Poławiana gospodarczo na dużą skalę. Stanowi również pokarm dla dużych ryb.

Wartość odżywcza
Makrela świeża
(100 g)
Wartość energetyczna758 kJ (181 kcal)
Białka18,7 g
Węglowodany0,2 g
Tłuszcze11,9 g
Woda68,1 g
Dane liczbowe na podstawie: [4]
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[5]
Wartość odżywcza
Makrela wędzona
(100 g)
Wartość energetyczna925 kJ (221 kcal)
Białka20,7 g
Węglowodany0 g
Tłuszcze15,5 g
Woda61,8 g
Dane liczbowe na podstawie: [4]
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[5]

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.