Mantra Om

Om (także Aum, ॐ) – święta sylaba hinduizmu^[1]. Dźwięk omkara występujący w wedach, jest pierwotnym hymnem. Om to sylaba-nasienie (bidźa), postrzegana jako dźwięk powstania Wszechświata. Ta transcendentalna wibracja jest uważana za identyczną z osobą absolutnego boga. Za świętą uznawana jest także w buddyzmie tybetańskim. Om to sylaba będąca najważniejszą mantrą, pierwotnym dźwiękiem znanym także jako pranawa, akszara i omkara. Często wymawia się ją jako mantrę samodzielną albo na początku mantry, którą otwiera.

Głoska ta, bywa objaśniana, jako brahmabidźa. Czyli nasienna forma boga Brahmy^[2]. Posiłkując się źródłami, Gopinath Kaviraj przedstawia zgłoskę AUM takimi słowami: jest esencja całej literatury objawionej oraz wszelkich nauk ludzkości..., stwórcą światów ..., źródłem wszelkiej wiedzy i wszystkich mantr oraz matrycą dla wszystkich nazw i form^[3].