Obwód sumski
Obwód sumski (ukr. Сумська область) – jeden z 24 obwodów Ukrainy. Leży na obszarze Ukrainy Lewobrzeżnej (zachód) i Ukrainy Słobodzkiej (wschód). Stolicą obwodu są Sumy. Obwód utworzono 10 stycznia 1939 r. z części obwodów charkowskiego, czernihowskiego i połtawskiego. Organem obwodowego samorządu terytorialnego jest Sumska Rada Obwodowa, w której skład wchodzi 64 deputowanych.
| Obwód | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Kod ISO 3166-2 | UA-59 | ||||
| Przewodniczący ODA | Wasyl Choma | ||||
| Powierzchnia | 23 834 km² | ||||
| Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
| Tablice rejestracyjne | BM; HM | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| Liczba rejonów | 5 | ||||
Położenie na mapie | |||||
| Strona internetowa | |||||
Na północy i wschodzie obwód graniczy z Rosją, z jej obwodem briańskim, kurskim i biełgorodzkim. Na południu i zachodzie graniczy z obwodem charkowskim, połtawskim i czernihowskim.
Podział administracyjny na rejony
Do 17 lipca 2020 roku obwód sumski dzielił się na 18 rejonów: rejon biłopilski, rejon buryński, rejon głuchowski, rejon jampilski, rejon konotopski, rejon krasnopolski, rejon królewiecki, rejon łebedyński, rejon łypowodołyński, rejon nedryhajliwski, rejon ochtyrski, rejon putywelski, rejon romeński, rejon seredynobudski, rejon sumski, rejon szostecki, rejon trostanecki, rejon wełykopysariwski.
W wyniku reformy podziału administracyjnego zmniejszono z 490 do 136 liczbę rejonów na Ukrainie[2]. Od 17 lipca 2020 roku obwód sumski dzieli się na 5 rejonów[3]:
Demografia
Skład narodowościowy obwodu w 2001 roku według danych z ukraińskiego spisu powszechnego[4]:
- Ukraińcy: 1 152 034 (88,8%)
- Rosjanie: 121 655 (9,4%)
- Białorusini: 4320 (0,33%)
- Romowie: 1377 (0,11%)
- Ormianie: 1183 (0,09%)
- Mołdawianie: 778 (0,06%)
- Żydzi: 762 (0,06%)
- Azerowie: 569 (0,04%)
- Tatarzy: 435 (0,03%)
- Gruzini: 424 (0,03%)
- Inni: 13 226 (1,02%)
Historia
Historyczna przynależność administracyjna obszaru:
- 1503–1547: Wielkie Księstwo Litewskie: województwo kijowskie/Wielkie Księstwo Moskiewskie
- 1547–1569: Wielkie Księstwo Litewskie: województwo kijowskie/Carstwo Rosyjskie
- 1569–1618: Korona Królestwa Polskiego, prowincja małopolska: województwo kijowskie/Carstwo Rosyjskie
- 1618–1635: Korona Królestwa Polskiego, prowincja małopolska: województwo kijowskie, księstwo czernihowskie/Carstwo Rosyjskie
- 1635-1667: Korona Królestwa Polskiego, prowincja małopolska: województwo kijowskie, województwo czernihowskie/Carstwo Rosyjskie
- 1667–1721: Carstwo Rosyjskie
- 1721–1797: Imperium Rosyjskie
- 1797–1803: Imperium Rosyjskie: gubernia małorosyjska, gubernia kurska, gubernia słobodzko-ukraińska
- 1803–1835: Imperium Rosyjskie: gubernia czernihowska, gubernia połtawska, gubernia kurska, gubernia słobodzko-ukraińska
- 1835–1917: Imperium Rosyjskie: gubernia czernihowska, gubernia połtawska, gubernia kurska, gubernia charkowska
- 1920–1922: Ukraińska SRR
- 1922–1991: ZSRR, Ukraińska SRR
- od 1991: Ukraina: obwód sumski
Miasta
.JPG)
| miasto | populacja (2016)[5] | |
|---|---|---|
| 1. | Sumy | 267 633 |
| 2. | Konotop | 87 881 |
| 3. | Szostka | 77 134 |
| 4. | Ochtyrka | 48 645 |
| 5. | Romny | 40 681 |
| 6. | Głuchów | 33 794 |
| 7. | Łebedyn | 25 617 |
| 8. | Królewiec | 23 313 |
| 9. | Trościaniec | 20 708 |
| 10. | Białopole | 16 466 |
| 11. | Putywl | 15 856 |
| 12. | Buryń | 8836 |
| 13. | Worożba | 7198 |
| 14. | Seredyna-Buda | 7160 |
| 15. | Drużba | 4863 |
Miasta Królewiec i Głuchów otrzymały prawa miejskie w 1644 r. z rąk króla Polski Władysława IV Wazy i są jednymi z najstarszych miast obwodu.