Serge Gnabry

niemiecki piłkarz

Serge David Gnabry (ur. 14 lipca 1995 w Stuttgarcie) – niemiecki piłkarz iworyjskiego pochodzenia, występujący na pozycji pomocnika w niemieckim klubie Bayern Monachium oraz w reprezentacji Niemiec.

Serge Gnabry
Ilustracja
Serge Gnabry podczas treningu Bayernu Monachium (2019)
Pełne imię i nazwisko

Serge David Gnabry

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1995
Stuttgart

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Bayern Monachium

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
LataKlub
1999–2000TSV Weissach
2000–2001TSF Ditzingen
2001–2003GSV Hemmingen
2003–2005SpVgg Feuerbach
2005–2006Stuttgarter Kickers
2006–2011VfB Stuttgart
2011–2012Arsenal
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2012–2016Arsenal10(1)
2015–2016West Bromwich Albion (wyp.)1(0)
2016–2017Werder Brema27(11)
2017–Bayern Monachium156(60)
2017–2018TSG 1899 Hoffenheim (wyp.)22(10)
2017→ TSG 1899 Hoffenheim II (wyp.)1(0)
W sumie:217(82)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2010–2011 Niemcy U-165(1)
2011–2012 Niemcy U-1712(3)
2012 Niemcy U-182(3)
2013 Niemcy U-195(3)
2015–2017 Niemcy U-2114(3)
2016 Niemcy U-236(6)
2016– Niemcy41(22)
W sumie:85(41)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebroRio de Janeiro 2016piłka nożna
Mistrzostwa Europy U-21
złotoPolska 2017piłka nożna

Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich 2016, uczestnik Mistrzostw Europy 2020 oraz Mistrzostw Świata 2022.

Kariera klubowa

W 2010 Gnabry zgodził się za kwotę 100 tysięcy funtów przejść z niemieckiego VfB Stuttgart do angielskiego Arsenalu, jednak na finalizację transferu czekał jeszcze rok, aż do osiągnięcia 16 roku życia[1]. Przed rozpoczęciem sezonu 2011/2012 Gnabry oficjalnie został zawodnikiem Arsenalu, gdzie przez większą część rozgrywek występował w zespole do lat 18, ale dzięki dobrym występom został przesunięty do drużyny rezerw[2]. Do końca sezonu w barwach drugiego zespołu rozegrał sześć spotkań i zdobył dwa gole[2].

Przed sezonem 2012/2013 znalazł się w kadrze pierwszego zespołu na przedsezonowy mecz towarzyski z niemieckim 1. FC Köln. W meczu wystąpił przed 24 minuty, wchodząc na boisko na początku drugiej połowy i będąc zmienionym w 69. minucie przez Marouane Chamakha[3]. 26 września 2012 Gnabry oficjalne zadebiutował w barwach pierwszej drużyny podczas wygranego 6:1 spotkania Pucharu Ligi Angielskiej z Coventry City, gdy w 72. minucie zastąpił Aleksa Oxlade'a-Chamberlaina[4]. 20 października rozegrał swoje pierwsze spotkanie w Premier League, podczas którego Arsenal przegrał 0:1 z Norwich City. Został tym samym trzecim najmłodszym debiutantem w ligowej historii Arsenalu, zaraz po Jacku Wilsherze i Cesku Fàbregasie. Cztery dni później zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA podczas przegranego 0:2 meczu z niemieckim FC Schalke 04. 25 marca 2013 Gnabry zdobył zwycięską bramkę podczas wygranego 1:0 spotkania ćwierćfinałowego NextGen Series z CSKA Moskwa U-19[5]. W półfinale tych rozgrywek podczas meczu z Chelsea U-19 zdobył wyrównującą bramkę na 3:3, ostatecznie jednak po doliczonym czasie gry Arsenal przegrał 3:4. Kolejne spotkanie rozegrał 8 kwietnia, zdobywając gola w przegranym 2:3 spotkaniu z Liverpoolem U-21.

Gnabry znalazł się w składzie pierwszej drużyny powołanej na pierwszy mecz sezonu 2013/2014 z Aston Villą, jednak spędził pełne 90 minut na ławce rezerwowych[6]. 22 września 2013 po raz pierwszy w karierze wyszedł w podstawowym składzie Arsenalu, zastępując w nim Theo Walcotta, który na rozgrzewce przed meczem ze Stoke City doznał kontuzji[7]. Na boisku przebywał do 73 minuty, gdy to zmienił go Ryō Miyaichi, zaś Arsenal wygrał 3:1. W kolejnym ligowym spotkaniu przeciwko walijskiemu Swansea City Gnabry zdobył swoją pierwszą bramkę w seniorskim futbolu, co pomogło Arsenalowi wygrać 2:1 i utrzymać się na pierwszym miejscu w tabeli[8]. Podczas spotkania z Crystal Palace wywalczył rzut karny, który na bramkę zamienił Mikel Arteta. Dobry początek sezonu w wykonaniu Gnabry'ego sprawił, że został on nominowany do nagrody Złotego Chłopca[9], a także podpisał nowy, pięcioletni kontrakt z Arsenalem[10].

31 sierpnia 2016 został piłkarzem Werderu Brema[11]. 11 września 2016, w meczu z Augsburgiem (1:2), zadebiutował w Bundeslidze, natomiast w następnej kolejce, 17 września 2016, w spotkaniu z Borussią Mönchengladbach, zdobył swoją pierwszą bramkę w tej lidze. Łącznie w sezonie 2016/2017 wystąpił w 27 ligowych meczach Werderu, strzelając w nich 11 bramek i notując 2 asysty.

11 czerwca 2017 podpisał trzyletni kontrakt z Bayernem Monachium[12].

23 sierpnia 2020 wraz z Bayernem zdobył puchar Ligi Mistrzów UEFA, pokonując Paris Saint-Germain 1:0.

Kariera reprezentacyjna

Gnabry reprezentował Niemcy na wielu młodzieżowych szczeblach, występując w zespołach do lat 16, do lat 17 oraz do lat 18[13]. 22 marca 2013 w barwach kadry do lat 18 zdobył dwie bramki w przegranym 2:3 towarzyskim spotkaniu z Francją U-18[14].

W dorosłej reprezentacji zadebiutował 11 listopada 2016 w wygranym 8:0 meczu z San Marino, w którym strzelił 3 gole[15].

Statystyki

Klubowe

(aktualne na koniec sezonu 2022/2023)
KlubSezonLigaLigaPuchar krajuEuropa[a]Inne[b]Suma
MeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramki
Arsenal2012/2013Premier League1000102040
2013/201491202010141
2014/20150000000000
Ogólnie102203030181
West Bromwich Albion2015/2016Premier League10002030
Ogólnie1000002030
Werder Brema2016/2017Bundesliga2711002711
Ogólnie27110000002711
TSG 1899 Hoffenheim (wyp.)2017/2018Bundesliga221010302610
Ogólnie22101030002610
TSG 1899 Hoffenheim II (wyp.)2017/2018Fußball-Regionalliga1010
Ogólnie1000000010
Bayern Monachium2018/2019Bundesliga30105370004213
2019/2020311252109004623
2020/202127101160403811
2021/202234142083104517
2022/202334144082114717
Ogólnie1566017639146121881
Ogólnie w karierze217822064514111293103

Reprezentacyjne

(aktualne na 28 marca 2023)
ReprezentacjaRokMeczeBramki
Niemcy
201623
201889
201941
2021146
202281
202321
Ogólnie4122

Sukcesy

Bayern Monachium

Niemcy

Igrzyska Olimpijskie

Niemcy U-21

Mistrzostwa Europy U-21

Indywidualne

Wyróżnienia

Życie prywatne

Gnabry urodził się w Stuttgarcie. Jego ojciec pochodził z Wybrzeża Kości Słoniowej, zaś matka była Niemką. W młodości trenował biegi sprinterskie, ostatecznie jednak zmuszony został do wyboru pomiędzy piłką nożną a lekką atletyką[13].

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne