Seriola olbrzymia
Seriola olbrzymia[3], seriola skośnosmuga[4], seriola[5] (Seriola dumerili) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny ostrobokowatych (Carangidae).
| Seriola dumerili[1] | |||
| (Risso, 1810) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | seriola olbrzymia | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Występowanie
Ryba występująca we wszystkich oceanach w strefach wód ciepłych i umiarkowanych, nad dnem skalistym w wodach przybrzeżnych.
Opis
Dorasta maksymalnie do 2 m długości. Ciało wydłużone, bocznie spłaszczone. Głowa o słabo zakrzywionym profilu, małych oczach i długim pysku. Łuski wzdłuż linii bocznej od 150 do 160, drobne, koliste. Dwie płetwy grzbietowe pierwsza krótka podparta 6 – 8 twardymi promieniami, druga długa podparta 34 – 39 miękkimi promieniami, kilka pierwszych wydłużonych. Płetwa odbytowa długa podparta 2 twardymi i 18 – 20 miękkimi promieniami. Trzon ogonowy wąski, płetwa ogonowa silnie wcięta.
Ubarwienie: grzbiet srebrzystoniebieski lub srebrzystoszary, boki jaśniejsze, brzuch białawy. Płetwy ogonowa żółtawa. Od karku do oczu biegną rozmyte ciemniejsze smugi.
Odżywianie
Odżywia się skorupiakami, głowonogami i małymi rybami ławicowymi, na które poluje w niewielkich grupach.
Rozród
Tarło odbywa się w miesiącach wiosennych i letnich w zależności od rejonu występowania.
Przypisy
Bibliografia
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
- Seriola dumerili. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 26 sierpnia 2010]
- Seriola dumerili. WoRMS World Register of Marine Species. [dostęp 2010-08-26]. (ang.).