ஜார்ஜ் ஹாரிஸன்

ஹாரிசன் பிப்ரவரி 25, 1943 இல் லிவர்பூலில் வேவர்ட்ரீயில் உள்ள அர்னால்ட் க்ரோவில் பிறந்தார். இவரது பெற்றோர் ஹரோல்ட் ஹார்க்ரீவ்ஸ் (ஹர்கிரோவ்) - லூயிஸ் ஆவர்.^[3][4][5] தந்தை பேருந்து நாடத்துனராகவும் தாய் கடை உதவியாளராகவும் இருந்தனர். ஹாரிஸன் குடும்பத்தில் நான்காவது குழந்தை.^[6] இவருக்கு இரு சகோதரர்களும் ஒரு சகோதரியும் உண்டு.^[7][8]

பாய்டின் கூற்றுப்படி, ஜார்ஜ் ஹாரிசனின் தாயார் ஜார்ஜ் ஹாரிஸனுக்கு ஆதரவாக இருந்தார்."அவள் விரும்பியதெல்லாம் அவர்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும் என்பதுதான், மேலும் ஜார்ஜ் இசையால் மகிழ்ச்சியடைவதை உணர்ந்தாள்.^[9] லூயிஸும் இசையின் பால் ஈடுபாடு கொண்டவராக இருந்தாள். அவள் நண்பர்கள் மத்தியில் அவளின் உரத்த குரலுக்காக அறியப்பட்டாள். ஜார்ஜ் ஹாரிஸன் லூயிஸ் வயிற்றில் கர்ப்பமாக இருக்கும் வேளையில் லூயில் 'ரேடியோ இந்தியா'வின் வாராந்திர நிகழ்ச்சிகளைக் கேட்டார். ஹாரிசனின் வாழ்க்கை வரலாற்றாசிரியர் ஜோசுவா கிரீன் கூற்றின்படி லூயிஸ் ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக் கிழமையும் ரேடியோவில் சிதார்மற்றும் தபேலா இசையைக் கேட்டார். இது வயிற்றில் வளரும் ஜார்ஜ் ஹாரிஸுக்கு அமைதியையும் நிம்மதியையும் தருவதாக நம்பினார்.^[10]

ஹாரிசன் தனது வாழ்க்கையின் முதல் நான்கு வருடங்களை 'அர்னால்ட் க்ரோ'வில் வாழ்ந்தார்.^[11] அவர் வீட்டில் வெளிப்புற கழிப்பறை இருந்தது மற்றும் வீட்டிற்கான வெப்பம் நிலக்கரி தீயில் இருந்து கிடைத்தது. 1949 ஆம் ஆண்டில், அவர் குடும்பத்திற்கு ஒரு கவுன்சில் வீடு வழங்கப்பட்டது. அதனால் அவர் 'அப்டன் கிரீன், ஸ்பீக்'கிற்கு மாறினார்.^[12] 1948 இல், தனது ஐந்து வயதில், ஹாரிசன் டோவெடேல் ஆரம்பப் பள்ளியில் சேர்ந்தார்.^[13] அவர் பதினொன்று + தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றார். 1954 முதல் 1959 வரை ஆண்களுக்கான 'லிவர்பூல் இன்ஸ்டிடியூட் உயர்நிலைப் பள்ளி'யில் பயின்றார்.^[14][15] இது இசைப் பாடத்தை வழங்கியிருந்தாலும், அவரிடம் கிடார் இல்லாததால் ஏமாற்றமடைந்தார், மேலும் பள்ளி "[மாணவர்களை] பயமுறுத்தியது" என்று உணர்ந்தார்.^[16]

ஹாரிசனின் ஆரம்பகால இசையில் ஜார்ஜ் ஃபார்ம்பி, கேப் காலோவே, ஜாங்கோ ரெய்ன்ஹார்ட் மற்றும் ஹோகி கார்மைக்கேல் ஆகியோரின் தாக்கங்கள் காணப்படும்.^[17] 1950களில் கார்ல் பெர்கின்ஸ் மற்றும் லோனி டோனேகன் ஆகியோர் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினர்.^[18] 1956 ல் மிதிவண்டியில் செல்லும்போது எல்விஸ் பிரெஸ்லியின் "ஹார்ட்பிரேக் ஹோட்டல்" அருகில் உள்ள வீட்டில் இருந்து ஒலிப்பதைக் கேட்டார். 'ராக் அண்ட் ரோல்' வடிவில் அமைந்த அப்பாடல் அவருடைய ஆர்வத்தினைத் தூண்டியது. தனது பாடப்புத்தகங்களில் கிதார் படத்தினை அடிக்கடி வரைந்தார். தனது ஆரம்ப காலத்தில் 'ஸ்லிம் விட்மேன்' அவருக்கு தாக்கத்தினை உண்டுபண்ணியதாகக் குறிப்பிடுகிறார்.^[19] "ஒருவர் கிதார் வாசிப்பதை நான் முதலில் பார்த்தேனென்றால் அது 'ஸ்லிம் விட்மேனை'த்தான், ஒன்று பத்திரிகையில் அவரது புகைப்படம் கிதாருடன் காணப்படும் அல்லது தொலைக்காட்சி நேரலையில் அவரைப் பார்ப்பேன்" என்றார்.^[20]

ஹாரிஸன் இசை வாழ்வைத் தொடங்குவதைக் கண்டு அவரது தந்தை அச்சமடைந்தார். எனினும் அவருக்கு ஒரு டச்சு எக்மண்ட் பிளாட்-டாப் அக்யூஸ்டிக் கிதார் வாங்கிக் கொடுத்தார். அவரது தந்தையின் நண்பர் ஒருவர் ஹாரிசனுக்கு "விஸ்பரிங்", "ஸ்வீட் சூ" மற்றும் "டினா" ஆகியவற்றை எப்படி விளையாடுவது என்று கற்றுக் கொடுத்தார். டோனேகனின் இசையால் ஈர்க்கப்பட்டு, ஹாரிசன் தனது சகோதரர் பீட்டர் மற்றும் ஒரு நண்பரான ஆர்தர் கெல்லியுடன் ரெபெல்ஸ் என்ற ஸ்கிஃபிள் குழுவை உருவாக்கினார்.^[21] பள்ளிக்குச் செல்லும் பேருந்தில், லிவர்பூல் நிறுவனத்தில் பயின்ற ஹாரிசன் பால் மெக்கார்ட்னியைச் சந்தித்தார். இசையின் மீதான காதலால் இருவரும் இணைந்தனர்.^[22]

முதன்மைக் கட்டுரை: பீட்டில்ஸ்

மெக்கார்ட்னி மற்றும் அவரது நண்பர் ஜான் லெனான் ஆகியோர் குவாரிமேன் என்று அழைக்கப்படும் ஸ்கிஃபிள் குழுவில் இருந்தனர். மார்ச் 1958 இல், மெக்கார்ட்னியின் வற்புறுத்தலின் பேரில், ஹாரிசன் ஆர்தர் "கிட்டார் பூகி" ஸ்மித்தின் "கிடார் பூகி ஷஃபிள்" ஐ வாசித்து, ரோரி ஸ்டோர்மின் மோர்கு ஸ்கிஃபிள் கிளப்பில் குவாரிமேன்களுக்காக வாசித்துக் காட்டினார். ஆனால் ஹாரிசன் 15 வயதிற்குட்பட்டவர் எனவே குழுவில் இணைவதற்கான நேரம் இதுவல்ல என லென்னான் உணர்ந்தார்.^[23] இதன்பின் மெக்கார்ட்னி லிவர்பூல் பேருந்தின் மேல் தளத்தில் இரண்டாவது சந்திப்பை ஏற்பாடு செய்தார், அப்போது ஹாரிசன் லெனானை "ரௌஞ்சி" என்ற இசைக்கருவிக்காக முன்னணி கிட்டார் பாகத்தை வாசித்து கவர்ந்தார்.^[24] அவர் குழுவுடன் பழகத் தொடங்கினார், தேவையான இடங்களில் கிதார் இசையை வாசித்தார் அதன்பின்னர் உறுப்பினராக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டார்.^[25] அவர் தனது கல்வியைத் தொடர வேண்டும் என்று அவரது தந்தை விரும்பினாலும், ஹாரிசன் 16 வயதில் பள்ளியை விட்டு வெளியேறி, உள்ளூர் டிபார்ட்மென்ட் ஸ்டோரான பிளாக்லர்ஸில் எலக்ட்ரீஷியனாகப் பயிற்சியாளராகப் பல மாதங்கள் பணியாற்றினார்.^[26] குழுவின் முதல் ஸ்காட்லாந்தின் சுற்றுப்பயணத்தின் போது, 1960 இல், ஹாரிசன் 'கார்ல் பெர்கின்ஸ்' போல "கார்ல் ஹாரிசன்" என்ற புனைப்பெயரைப் சூட்டிக்கொண்டார்.^[27]

1960 ஆம் ஆண்டில் விளம்பரதாரர் ஆலன் வில்லியம்ஸ் பீட்டில்ஸ் இசைக்குழுவை ஹாம்பர்க்கில் புருனோ கோஷ்மிடருக்குச் சொந்தமான 'இந்திரா' மற்றும் 'கைசர்கெல்லர்' கிளப்பில் இசையமைக்க ஏற்பாடு செய்தார்.^[28] குழுவின் முதல் தனிப்பாடலான "லவ் மீ டூ", ரெக்கார்ட் ரீடெய்லர் தரவரிசையில் 17வது இடத்தைப் பிடித்தது, மேலும் அவர்களின் முதல் ஆல்பமான 'ப்ளீஸ், ப்ளீஸ் மீ' 1963 இன் ஆரம்பத்தில் வெளியிடப்பட்டது.^[29] இசைக்குழுவுடன் மேடையில் இருக்கும்போது பெரும்பாலும் தீவிரமான மற்றும் கவனம் செலுத்தும் ஹாரிசன் "அமைதியான பீட்டில்" என்று அறியப்பட்டார்.^[30][31] 1964 ஆம் ஆண்டின் முற்பகுதியில் பீட்டில்ஸ் அமெரிக்காவிற்கு வந்தபோது ஹாரிசன் ஸ்ட்ரெப் தொண்டை மற்றும் காய்ச்சலால் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தார், மேலும் அவர் "தி எட் சல்லிவன் ஷோ"வில் நடக்கும் வரை முடிந்தவரை பேசுவதைக் கட்டுப்படுத்துமாறு மருத்துவ ரீதியாக அறிவுறுத்தப்பட்டார். எனவே, அந்தச் சுற்றுப்பயணத்தில் பொதுத் தோற்றங்களில் ஹாரிசனின் வெளிப்படையான இயல்பைப் பத்திரிகைகள் கவனித்தன.^[32] 'டூ யூ வாண்ட் டு நோ எ சீக்ரெட்?','வித் தி பீட்டில்ஸ்'ஆகிய இரண்டு தனிக்குரல் பாடல்கள் பாடினார்.^[33]

ஹாரிஸன் இசையின் ஆன்மாவைப் பற்றி அறிந்தவராக இருந்தார். புதிய அமெரிக்க வெளியீடுகளுக்கு பீட்டில்ஸ் குழுவுடன் இருந்தார்.^[34] அவர் பைர்ட்ஸ் மற்றும் பாப் டிலான் மீதான ஆர்வத்தின் மூலம் பீட்டில்ஸை ஃபோக் ராக்கிற்கு அழைத்துச் செல்லத் தொடங்கினார், மேலும் "நோர்வேஜியன் வூட் (This Bird Has Flown - இந்தப் பறவை பறந்தது)" இல் சிதாரைப் பயன்படுத்தியதன் மூலம் இந்திய பாரம்பரிய இசையை நோக்கி பீட்டில்ஸை வழிநடத்தத் தொடங்கினார்.^[35][36]1965 இன் ரப்பர் சோல் எனும் இசைத் தொகுப்பினை தனக்குப் பிடித்ததாகக் குறிப்பிட்டார்.^[37] ரிவால்வர் (1966) அவரது மூன்று பாடல்களை உள்ளடக்கியது. "டாக்ஸ்மேன்", ஆல்பத்தின் தொடக்கப் பாடலாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது, "லவ் யூ டு" மற்றும் "ஐ வாண்ட் டு டெல் யூ", லெனானின் "டுமாரோ நெவர் நோஸ்" இல் அவரது ட்ரோன் போன்ற தம்புரா பகுதியானது, மேற்கத்திய அல்லாத இசைக்கருவிகளில் இசைக்குழுவின் தொடர்ச்சியான பயன்பாட்டினை எடுத்துக்காட்டுகிறது.^[38] சிதார் மற்றும் தபேலா அடிப்படையிலான "லவ் யூ டு" இசைத் தொகுப்பு இந்திய இசையை நோக்கி பீட்டில்ஸ் நகர்ந்ததைத் தெளிவுபடுத்துகிறது. டேவிட் ரெக்கின் இனவியல் வல்லுநரின் கூற்றுப்படி, ஆசிய கலாச்சாரம் மேற்கத்தியர்களால் மரியாதையுடன் மற்றும் கேலிக்கூத்து இல்லாமல் நோக்கப்படுவதற்கு இந்தப் பாடல் முன்னுதாரணமாக அமைந்தது.^[39] எழுத்தாளர் நிக்கோலஸ் ஷாஃப்னர் 1978 இல், "நார்வேஜியன் வூட்" க்குப் பிறகு ஹாரிசன் சிதாருடன் அதிகரித்த தொடர்பைத் தொடர்ந்து, அவர் "ராகா-ராக் மகாராஜா" என்று அறியப்பட்டார்' என்கிறார்.^[40] ஹாரிசன் "ஸ்ட்ராபெரி ஃபீல்ட்ஸ் ஃபாரெவர்" இல் ஸ்வர்மண்டல் வாசித்து, மேற்கத்திய அல்லாத இசைக்கருவிகளில் தனது ஆர்வத்தைத் தொடர்ந்தார்.^[41]

1966 இன் பிற்பகுதியில், ஹாரிசனுக்கு பீட்டில்ஸில் இருந்த ஆர்வம் குறையத் தொடங்கியது. 1967 இல் பெப்பர்ஸ் லோன்லி ஹார்ட்ஸ் கிளப் இசைக்குழு தன் இசைத்தொகுப்பின் அட்டையில் சேர்ப்பதற்காக கிழக்கு குருக்கள் மற்றும் மதத் தலைவர்களை அவர் தேர்ந்தெடுத்ததில் இது பிரதிபலித்தது.^[42] இந்த இசைத்தொகுப்பில் அவரது ஒரே இசையமைப்பானது இந்தியப் பாதிப்பிலமைந்த "விதின் யூ வித்தவுட் யூ" ஆகும், இதில் வேறு எந்த பீட்டில்ஸ் குழுவினர் வேறு எவரும் பங்களிக்கவில்லை.^[43] தில்ருபா, ஸ்வர்மண்டல் மற்றும் தபலா ஆகியவற்றில் லண்டன் ஏசியன் மியூசிக் சர்க்கிளைச் சேர்ந்த இசைக்கலைஞர்களின் ஆதரவுடன், அவர் டிராக்கில் சித்தார் மற்றும் தம்புரா வாசித்தார்.^[44]பெப்பர் ஆல்பம், "இது இசைத்துறையில் ஒரு மில்ஸ்டோன் மற்றும் ஒரு மைல்கல்... இதில் பாதி பாடல்கள் எனக்கு பிடித்தவை, மற்ற பாதி என்னால் தாங்க முடியாதவை" என பின்னர் குறிப்பிட்டார்.^[45]

ஜனவரி 1968 இல், அவர் தனது "தி இன்னர் லைட்" (The Inner Light) பாடலுக்கான அடிப்படை பாடலை பம்பாயில் உள்ள EMI இன் ஸ்டுடியோவில், உள்ளூர் இசைக்கலைஞர்களின் குழுவைப் பயன்படுத்தி பாரம்பரிய இந்திய இசைக்கருவிகளை வாசித்துப் பதிவுசெய்தார்.^[46] மெக்கார்ட்னியின் "லேடி மடோனா" க்கு பி-பக்கத்தில் இது வெளியிடப்பட்டது, இது பீட்டில்ஸ் சிங்கிளில் தோன்றிய ஹாரிஸனின் முதல் இசையமைப்பாகும்.^[46] 'தாவோ தே சிங்'கின் (Tao Te Ching) மேற்கோளிலிருந்து பெறப்பட்ட இந்த பாடலின் வரிகள் இந்து மதம் மற்றும் தியானத்தில் ஹாரிசனின் ஆழ்ந்த ஆர்வத்தைப் பிரதிபலித்தது.^[47] அதே ஆண்டு 'தி பீட்டில்ஸின்' பதிவின் போது, குழுவிற்குள் பதற்றம் அதிகரித்தது, மேலும் டிரம்மர் ரிங்கோ ஸ்டார் சிறிது காலம் விலகினார்.^[48] இரட்டை ஆல்பத்திற்கு ஹாரிசனின் நான்கு பாடல்கள் எழுதிப் பங்களிப்புகளித்தார். இதில் "வைல் மை கிட்டார் ஜென்ட்லி வீப்ஸ்" (While My Guitar Gently Weeps) எனும் பாடலும் அடங்கும், இதில் எரிக் கிளாப்டன் "லீட் கிட்டார்" (lead guitar) மற்றும் "ஹார்ன்-டிரைவ்" (horn-driven) "சவோய் ட்ரஃபிள்" (Savoy Truffle) ஆகியவற்றை வாசித்தார்.^[49]

டிலானும் மற்றும் தி பேண்ட் (Dylan and the Band) ஆகியவை ஹாரிசனின் பீட்டில்ஸுடனான கடைசி காலத்தில் அவரது இசையில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினர்.^[50] 1968 இன் பிற்பகுதியில் உட்ஸ்டாக்கிற்கு விஜயம் செய்தபோது, அவர் டிலானுடன் நட்பை ஏற்படுத்தினார், மேலும் இசைக்குழுவின் வகுப்புவாத இசை உருவாக்கம் மற்றும் இசைக்குழு உறுப்பினர்களிடையே ஆக்கப்பூர்வமான சமத்துவம் ஆகியவற்றால் ஈர்க்கப்பட்டார், இது பீட்டில்ஸில் லெனான் மற்றும் மெக்கார்ட்னியின் ஆதிக்கத்திற்கு மாறாக இருந்தது.^[51] இது அவரது பாடல் எழுதுவதில் ஒரு செழிப்பான காலகட்டம் மற்றும் பீட்டில்ஸிடம் இருந்து தனது சுதந்திரத்தை நிலைநாட்டுவதற்கான விருப்பத்துடன் ஒத்துப்போனது. ஜனவரி 1969 இல், ட்விக்கன்ஹாம் ஸ்டுடியோவில், 1970 ஆம் ஆண்டு 'லெட் இட் பி' ஆவணப்பட படமாக்கப்பட்ட ஒத்திகையின் போது, குழுவிற்கு இடையே மீண்டும் பதற்றம் ஏற்பட்டது.^[51]'கோல்ட் அண்ட் ஸ்டெர்லைட்' (cold and sterile) திரைப்பட ஸ்டுடியோவால் விரக்தியடைந்து, பீட்டில்ஸில் இருந்து லெனானின் ஆக்கப்பூர்வமான விலகல் மற்றும் மெக்கார்ட்னியின் ஆதிக்க மனப்பான்மை என அவர் உணர்ந்ததன் மூலம், ஹாரிசன் ஜனவரி 10 அன்று குழுவிலிருந்து வெளியேறினார். 12 நாட்களுக்குப் பிறகு, அவரது இசைக்குழு உறுப்பினர்கள் தங்கள் சொந்த ஆப்பிள் ஸ்டுடியோவிற்கு திரைப்படத் திட்டத்தை மாற்ற ஒப்புக்கொண்ட பிறகு, பொது நிகழ்ச்சிக்குத் திரும்புவதற்கான மெக்கார்ட்னியின் திட்டத்தைக் கைவிடவும் அவர் ஒப்புக்கொண்டார்.^[52]

1969 ஆம் ஆண்டு இசைக்குழு 'அபே ரோடு(Abbey Road)' இசைத்தொகுப்பினைப் பதிவு செய்தபோது, பீட்டில்ஸுக்கும் இவருக்குமான இடையேயான உறவுகள் மிகவும் சுமுகமாக இருந்தன, இருப்பினும் சில முரண்களும் இருந்தது^[53]. லாவெசோலி, ஹாரிசனின் "இரண்டு உன்னதமான பங்களிப்புகள்" - "ஹியர் கம்ஸ் தி சன் (Here Comes the Sun)" மற்றும் "சம்திங்(Something)" - என்று எல்பி (LP) இசைத்தட்டு விவரித்தது - இது லெனான் மற்றும் மெக்கார்ட்னியுடன் இறுதியாக சமமான பாடல் எழுதும் நிலையை அடைந்தது.^[54] இசைத்தொகுப்பின் பதிவின் போது, ஹாரிசன் முன்பை விட ஆக்கப்பூர்வமான கட்டுப்பாட்டை உறுதிப்படுத்தினார், குறிப்பாக மெக்கார்ட்னியின் இசையில் மாற்றங்களுக்கான பரிந்துரைகளை நிராகரித்தார்^[55]. "கம் டுகெதர் (Come together)" உடன் A பக்கத்தில் (A side) வெளியிடப்பட்ட போது "சம்திங்" அவரது முதல் A பக்க (A side) இசை ஆனது; இந்தப் பாடல் கனடா, ஆஸ்திரேலியா, நியூசிலாந்து மற்றும் மேற்கு ஜெர்மனியில்^[56] முதலிடத்தைப் பிடித்தது, மற்றும் ஒருங்கிணைந்த பக்கங்கள் அமெரிக்காவில் 'பில்போர்டு ஹாட் 100(Billboard Hot 100)' தரவரிசையில் முதலிடத்தைப் பிடித்தன^[57]. 1970 களில் ஃபிராங்க் சினாட்ரா "சம்திங்" இரண்டு முறை (1970 மற்றும் 1979) பதிவு செய்தார், பின்னர் அதை "கடந்த ஐம்பது ஆண்டுகளில் மிகப்பெரிய காதல் பாடல்" என்று அழைத்தார்^[58]. லெனான் இதை 'அபே ரோடு(Abbey Road)'ல் சிறந்த பாடலாகக் கருதினார், மேலும் இது "Yesterday" (எஸ்டர்டே) க்குப் பிறகு பீட்டில்ஸின் இரண்டாவது மிகவும் கவர்ச்சியான பாடலாக மாறியது.^[59]

மே 1970 இல், ஹாரிசனின் "ஃபார் யூ ப்ளூ (For You Blue)" பாடலானது மெக்கார்ட்னியின் "தி லாங் அண்ட் வைண்டிங் ரோட் (The Long and Winding Road)" உடன் இணைக்கப்பட்டது மேலும் சிறந்த 100 (Hot 100) இல் முதலிடத்தைப் பட்டியலிட்டபோது ஹாரிசனின் இப்பாடல் இரண்டாவது தரவரிசையில் முதலிடம் பிடித்தது.^[60] அவர்கள் பிரிந்த நேரத்தில் அவர் வெளியிடப்படாத இசையமைப்புகளின் கையிருப்பைக் அவரது உச்சகட்ட திறமையைக் குவித்து வைத்திருந்தார்.^[61] ஹாரிசன் ஒரு பாடலாசிரியராக வளர்ந்தபோது, ​​பீட்டில்ஸ் ஆல்பங்களில் அவரது இசையமைப்பு இரண்டு அல்லது மூன்று பாடல்களுக்குள் மட்டுப்படுத்தப்பட்டது, இது அவரது விரக்தியை அதிகரித்தது மற்றும் இசைக்குழுவின் முறிவுக்கு குறிப்பிடத்தக்க காரணமாக அமந்தது.^[62] பீட்டில்ஸுடனான ஹாரிசனின் கடைசி ஒலிப்பதிவு அமர்வு ஜனவரி 4, 1970 அன்று, அவர், மெக்கார்ட்னி மற்றும் ஸ்டார் ஆகியோர் "லெட் இட் பி (Let It Be)" ஒலிப்பதிவு இசத்தொகுப்பிற்காக "ஐ மீ மைன் (I Me Mine)" என்ற பாடலைப் பதிவு செய்தனர்.^[63]

ஆரம்பகால தனி இசை வாழ்க்கை: 1968–1969

பீட்டில்ஸ் பிரிவதற்கு முன், ஹாரிசன் ஏற்கனவே இரண்டு தனி ஆல்பங்களை பதிவு செய்து வெளியிட்டார் அவை வொண்டர்வால் மியூசிக் (Wonderwall Music) மற்றும் எலக்ட்ரானிக் சவுண்ட் (Electronic Sound) ஆகும். இவை இரண்டும் முக்கியமாக கருவி இசையமைப்பைக் கொண்டுள்ளன. வொண்டர்வால் மியூசிக் (Wonderwall Music), 1968 ஆம் ஆண்டு வெளியான வொண்டர்வால் திரைப்படத்தின் ஒலிப்பதிவு ஆகும். இது இந்திய மற்றும் மேற்கத்திய இசைக்கருவிகளை ஒருங்கிணைக்கிறது, அதே சமயம் மின்னணு இசைச் சோதனை இழைத் தொகுப்பாகும், இது ஒரு மூக் சின்தசைசரை (Moog synthesizer) முக்கியமாகக் கொண்டுள்ளது.^[64] நவம்பர் 1968 இல் வெளியிடப்பட்ட வொண்டர்வால் மியூசிக் (Wonderwall Music) ஒரு பீட்டில்லின் முதல் தனி இழைத் தொகுப்பு மற்றும் ஆப்பிள் ரெக்கார்ட்ஸால் (Apple Records) வெளியிடப்பட்ட முதல் இசைத் தட்டு ஆகும்.^[65] இந்திய இசைக்கலைஞர்களான ஆஷிஷ் கான் மற்றும் ஷிவ்குமார் ஷர்மா ஆகியோர் லெனானின் "ரெவ்லியூசன் 9 (Revolution 9)"இசைத் தொகுப்பிற்கு பல மாதங்களுக்கு முன் பதிவு செய்யப்பட்ட சோதனை ஒலி படத்தொகுப்பான "Dream Scene (ட்ரீம் சீன்)" கொண்ட ஆல்பத்தில் நிகழ்த்தினர்.^[66]

டிசம்பர் 1969 இல், ஹாரிசன் அமெரிக்கக் குழுவான டெலானி & போனி (Delaney & Bonnie) மற்றும் நண்பர்களுடன் ஐரோப்பாவில் ஒரு சுருக்கமான சுற்றுப்பயணத்தில் பங்கேற்றார்.^[67] கிளாப்டன் (Clapton), பாபி விட்லாக் (Bobby Whitlock), டிரம்மர் ஜிம் கார்டன் (Jim Gordon) மற்றும் இசைக்குழு தலைவர்களான டெலானி மற்றும் போனி பிராம்லெட் ஆகியோரை உள்ளடக்கிய சுற்றுப்பயணத்தின் போது, ஹாரிசன் ஸ்லைடு கிதார் வாசிக்கத் தொடங்கினார், மேலும் "மை ஸ்வீட் லார்ட் (My Sweet Lord)" எழுதத் தொடங்கினார், இது ஒரு தனி கலைஞராக அவரது முதல் தனிப்பாடலாக அமைந்தது.^[68]

"ஆல் திங்ஸ் மஸ்ட் பாஸ்" இசைத் தொகுப்பு: 1970"

பல ஆண்டுகளாக, ஹாரிசன் பீட்டில்ஸின் இசைத்தொகுப்புகளுக்கு பாடல்கள் எழுத அனுமதிக்கப்படவில்லை. ஆனால் அவர் "ஆல் திங்ஸ் மஸ்ட் பாஸ் (All Things Must Pass)" என்ற இசைத் தொகுப்பினை வெளியிட்டார்.^[69] அதில் அவருடைய இரண்டு பாடல்கள் மற்றும் ஹாரிசன் நண்பர்களுடன் செய்த பதிவுகள் இடம்பெற்றன.^[61][70] இந்த இசைத்தொகுப்பு பலரால் அவரது சிறந்த படைப்பாகக் கருதப்பட்டது. மேலும் இது "அட்லாண்டிக்கின் (Atlantic)" தரவரிசையில் முதலிடத்தைப் பிடித்தது.^[71][72][73]}} இசைத்தட்டின் "மை ஸ்வீட் லார்ட் (My Sweet Lord)" எனும் பாடல் முதலிடத்தை உருவாக்கியது. மேலும் "வாட் இஸ் லைஃப் (What Is Life)" எனும் பாடல் சிறந்த பத்து பாடல்களுள் ஒன்றாக இடம்பிடித்தது.^[74] இந்த இசைத்தொகுப்பு "ஃபில் ஸ்பெக்டரால் (Phil Spector)" அவரது "வால் ஆஃப் சவுண்ட் (Wall of Sound)" அணுகுமுறையைப் பயன்படுத்தி தயாரிக்கப்பட்டது.^[75] மேலும் இசைக்கலைஞர்களில் ஸ்டார், கிளாப்டன், கேரி ரைட், பில்லி பிரஸ்டன், கிளாஸ் வூர்மன், முழு டெலானி மற்றும் போனியின் நண்பர்கள் இசைக்குழு மற்றும் ஆப்பிள் குழுவினர் இணைந்து உருவாக்கினர்.^[61][76][77] "ஆல் திங்ஸ் மஸ்ட் பாஸ்" இசைத் தொகுப்பு வெளியானதும் விமரிசகர்களின் பாராடினைப் பெற்றது.^[78] "பென் ஜெர்ஸன் (Ben Gerson)" 'மலை உச்சியைப் போலவும், பரந்த எல்லைகளைக் கொண்டும் இவரது இசை உள்ளது' எனப் பாராட்டினார்.^[79] ஆசிரியரும் இசையமைப்பாளருமான "இயன் இங்கிலிஸ் (Ian Inglis)" இந்த இசைத்தொகுப்பின் தலைப்புப் பாடலின் வரிகளை "மனித இருப்பின் நிலையாமையை... ஒரு எளிய மற்றும் அழுத்தமான முடிவு" எனப் பாராட்டினார்.^[80] 1971 ஆம் ஆண்டில், "பிரைட் ட்யூன்ஸ் (Bright Tunes)" ஹாரிசன் மீது "மை ஸ்வீட் லார்ட் (My Sweet Lord)" இசைத்தொகுப்பு மீது பதிப்புரிமை மீறல் வழக்கு தொடர்ந்தது. 1963 ஆம் ஆண்டு வெளியான "ஹி ஈஸ் சோ ஃபைன் (He's So Fine)" யை ஒத்திருப்பதாக வழக்கு தொடரப்பட்டது.^[81] 1976 ஆம் ஆண்டு மாவட்ட நீதிமன்றத்தில் இந்த வழக்கு விசாரணைக்கு வந்தபோது, அவர் பாடலை வேண்டுமென்றே திருடியதாக ஹாரிஸன் மறுத்தார், ஆனால் அவர் ஆழ்மனதில் அவ்வாறு செய்ததாகச் சொன்னார். இதன்மூலம் அந்த வழக்கில் ஹாரிஸன் தோல்வியடைந்தார்.^[82]

2000 ஆம் ஆண்டில், "ஆப்பிள் ரெக்கார்ட்ஸ் (Apple Records)" இசைத்தொகுப்பின் முப்பதாவது ஆண்டு பதிப்பை வெளியிட்டது. ஹாரிசன் அதன் விளம்பரத்தில் தீவிரமாக பங்கேற்றார். ஒரு நேர்காணலில், அவர் அதைப்பற்றி கூறும்போது, "இது பீட்டில்ஸில் இருந்து எனது தொடர்ச்சியைப் போன்றது. இது நான் பீட்டில்ஸில் இருந்து வெளியேறி என் சொந்த வழியில் சென்றது... இது மிகவும் மகிழ்ச்சியான தருணம்.^[83] ." அவர் தயாரிப்பைப் பற்றியும் கூறினார், "சரி, அந்த நாட்களில், நான் இப்போது செய்வதை விட, எதிரொலிப்பு கொஞ்சம் அதிகமாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது போல் இருந்தது. உண்மையில், நான் எதிரொலிப்பைப் பயன்படுத்தவே இல்லை. என்னால் முடியும். நிற்கவில்லை... முப்பது வருடங்களுக்குப் பிறகு இப்போது நீங்கள் எப்படி இருக்க விரும்புவீர்கள் என்பதை நினைத்து அதை மாற்ற முடியாது."^[84]=

வங்காளதேசத்திற்கான இசைக்கச்சேரி: 1971

பங்களாதேஷ் விடுதலைப் போரின் போது^[85] பட்டினியால் வாடும் அகதிகளுக்கு உதவுவதற்காக நிதி திரட்டும் நோக்கில் ஓர் இசைக்கச்சேரியை இணைந்த நடத்தலாம் என சித்தார் இசைக்கலைஞர் பண்டிட் ரவிசங்கர் ஹாரிஸனுக்கு வேண்டுகோள் விடுத்தார். அதை ஹாரிஸன் ஏற்றுக் கொண்டு 1 ஆகஸ்ட் 1971 அன்று நியூயார்க் "மேடிஸன் ஸ்கொயர் கார்டனில் (Madison Square Garden)" இரண்டு நிகழ்ச்சிகள் நடந்தது.^[86] அவ்விரு நிகழ்ச்சிகளும் 40,000 பார்வையாளர்களை ஈர்த்தது. இந்நிகழ்ச்சியை ரவிஷங்கர் தொடங்கிவைத்தார், இதில் டிலான், கிளாப்டன், லியோன் ரஸ்ஸல், பேட்ஃபிங்கர், பிரஸ்டன் மற்றும் ஸ்டார் போன்ற பிரபலமான இசைக்கலைஞர்கள் இடம்பெற்றனர்.^[85]

வங்கதேசத்திற்காக அமைக்கப்பட்ட இசைத்தொகுதி டிசம்பரில் ஆப்பிள் நிறுவனத்தால் வெளியிடப்பட்டது, அதைத் தொடர்ந்து 1972 இல் ஒரு கச்சேரித் திரைப்படமும் வெளியிடப்பட்டது.^[87][88] "ஜார்ஜ் ஹாரிசன் அண்ட் பிரண்ட்ஸ்" என்ற பெயரில் இந்த இசைத் தொகுப்பு ஐக்கிய இராச்சியத்தில் முதலிடத்தையும், அமெரிக்காவில் இரண்டாமிடத்தையும் பிடித்தது. மேலும் அமெரிக்காவில் கிராமி விருதையும் வென்றது.^[89] இந்த இசைத்தொகுப்பினைப் பற்றி ஹாரிஸன் கூறும்போது, ""முக்கியமாக கச்சேரியானது சூழ்நிலையின் கவனத்தை ஈர்ப்பதற்காக இருந்தது ... நாங்கள் திரட்டிய பணம் இரண்டாம் பட்சமானது, எங்களுக்கு சில பணப் பிரச்சனைகள் இருந்தாலும் ... அவை இன்னும் நிறைய கிடைத்தது ... அது கடலில் ஒரு துளியாக இருந்தாலும், முக்கிய விஷயம் என்னவென்றால், நாங்கள் செய்தியை பரப்பி, போரை முடிவுக்கு கொண்டு வர உதவினோம்." என்றார்.^[90]

லிவிங் இன் தி மெட்டீரியல் வேர்ல்ட்

ஹாரிசனின் 1973 ஆல்பமான லிவிங் இன் தி மெட்டீரியல் வேர்ல்ட் பில்போர்டு இசைத்தொகுப்பு தரவரிசையில் ஐந்து வாரங்களுக்கு முதலிடத்தைப் பிடித்தது, மேலும் இந்த இசைத்தொகுப்பின் தனிப்பாடலான "கிவ் மீ லவ் (கிவ் மீ பீஸ் ஆன் எர்த்)" அமெரிக்காவில் முதலிடத்தைப் பிடித்தது.^[91] இங்கிலாந்தில், இசைத்தொகுப்பு இரண்டாம் இடத்தைப் பிடித்தது மற்றும் ஒற்றைப்பாடல் எட்டாம் இடத்தை எட்டியது.^[74] இந்த இசைத்தொகுப்பு ஆடம்பரமாக தயாரிக்கப்பட்டு தொகுக்கப்பட்டது, மேலும் இந்த இசைத்தொகுப்பின் முக்கிய செய்தி ஹாரிசனின் இந்து நம்பிக்கைகள் ஆகும்.^[92] கிரீனின் கருத்துப்படி இது "அவரது தொழில் வாழ்க்கையின் பல வலிமையான பாடல்களைக் கொண்டிருந்தது". ரோலிங் ஸ்டோனில் எழுதும் ஸ்டீபன் ஹோல்டன், இந்த ஆல்பம் "மிகவும் ஈர்க்கக்கூடியது" மற்றும் "கவர்ச்சியானது" என்றார். மேலும் அது "நம்பிக்கையாகத் தனித்து நிற்கிறது, அது அற்புதம்" என்றார்.^[93] மற்ற விமர்சகர்கள் குறைவான ஆர்வத்துடன், வெளியீட்டை மோசமான, புனிதமான மற்றும் அதிக உணர்ச்சிவசப்பட்டதாக விவரித்தனர்.^[94]

முன்னாள் பீட்டில்ஸ் உறுப்பினராக நவம்பர் 1974 இல், ஹாரிசன் தனது 45-நாள் டார்க் ஹார்ஸ் சுற்றுப்பயணத்தை வட அமெரிக்காவிற்குத் தொடங்கினார்.^[95] நிகழ்ச்சிகளில் அவரது இசைக்குழு உறுப்பினர்களான பில்லி பிரஸ்டன் மற்றும் டாம் ஸ்காட் ஆகியோர் விருந்தினராகப் பங்களித்தனர் மற்றும் "ரவி சங்கர், குடும்பம் மற்றும் நண்பர்கள்" நிகழ்த்திய பாரம்பரிய மற்றும் சமகால இந்திய இசையும் நடைபெற்றது.^[96] பல நேர்மறையான விமர்சனங்கள் இருந்தபோதிலும் இந்தச் சுற்றுப்பயணத்திற்கு எதிர்வினையும் இருந்தது.^[97] சில ரசிகர்கள் ஷங்கரின் பங்களிப்பை ஒரு வினோதமான ஏமாற்றமாகக் கண்டனர். மேலும், அவர் பல பீட்டில்ஸ் பாடல்களுக்கு பாடல் வரிகளை மறுவேலை செய்தார்.^[98] மற்றும் அவரது குரல்வளை அழற்சியால் குரல் பாதிக்கப்பட்டது. சில விமர்சகர்கள் சுற்றுப்பயணத்தை "இருண்ட கரகரப்பானது" என்று அழைத்தனர்.^[99] டார்க் ஹார்ஸ் சுற்றுப்பயணம் ஒரு தோல்வியாகக் கருதப்பட்டாலும், பல ரசிகர்கள் மிகவும் உற்சாகமான ஒன்றைக் கண்டதாக உணர்ந்து பரவசத்துடன் வெளியேறினர், அதை மீண்டும் மீண்டும் செய்ய முடியாது என எழுத்தாளர் ராபர்ட் ரோட்ரிக்ஸ் கூறினார்.^[100] சைமன் லெங் இச்சுற்றுப்பயணம் இந்திய இசையை வழங்குவதில் புரட்சியை நிகழ்த்தியது எனவும் இது ஒரு புரிய பரிமாணம் (groundbreaking) எனவும் கூறினார்.^[101]

திசம்பரில், ஹாரிசன் டார்க் ஹார்ஸை' (Dark Horse) இசைத் தொகுப்பை வெளியிட்டார், இது அவரது தொழில் வாழ்க்கையின் குறைவான சாதகமான விமர்சனங்களைப் பெற்றது.^[102] ரோலிங் ஸ்டோன் என்பவர் "இசைத் தொகுப்பினை வழங்குவதற்கும், இசைக்குழுவை ஒத்திகை பார்ப்பதற்கும், நாடு தழுவிய சுற்றுப்பயணத்தை செய்வதற்குமாக அவசரப்பட்டு மூன்று வாரங்களுக்குள் தயாரிக்கப்பட்ட ஒன்று" எனக் கூறினார்.^[103] இந்த இசைத் தொகுப்பு தரவரிசையில் நான்காவது இடத்தினைப் பிடித்தது. "டார்க் ஹார்ஸ்" என்ற தனிப்பாடல் 15 வது இடத்தைப் பிடித்தது, ஆனால் அவை இங்கிலாந்தில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தத் தவறிவிட்டன.^[102][74] இசை விமர்சகர் மிகல் கில்மோர் டார்க் ஹார்ஸை, "ஹாரிசனின் மிகவும் கவர்ச்சிகரமான படைப்புகளில் ஒன்று - மாற்றம் மற்றும் இழப்பு பற்றிய பதிவு" என்று விவரித்தார்.^[104]

இ.எம்.ஐ மற்றும் ஆப்பிள் நிறுவனத்திற்குகாக ஹாரிஸன் தயாரித்த கடைசி இசைத்தொகுப்பு^[105] பில்போர்டு தரவரிசையில் எட்டாவது இடத்தையும் இங்கிலாந்தில் 16 வது இடத்தையும் பிடித்தது.^[106] "ஆல் திங்க்ஸ் மஸ்ட் பாஸ்" இசைத்தொகுப்பிற்குப் பின் பதிவு செய்த மூன்று இசைத்தொகுப்புகளில் இது திருப்திகரமாக இருப்பதாக ஹாரிஸன் கருதினார்.^[107] "லெங்" இந்த இசைத்தொகுப்பு "கசப்பையும் திகைப்பையும்" கொண்டிருப்பதாகக் கருதினார். அவரது நீண்டகால நண்பரான க்ளாஸ் வூர்மன், "அவர் அதற்கு உறுதுணையாக இல்லை... இது ஒரு பயங்கரமான நேரம், ஏனென்றால் நிறைய கோகோயின் சுற்றி வருகிறது என்று நான் நினைக்கிறேன், அப்போதுதான் நான் அதிலிருந்து வெளியேறினேன் ... எனக்கு அவரது மனநிலை பிடிக்கவில்லை" ("He wasn't up for it ... It was a terrible time because I think there was a lot of cocaine going around, and that's when I got out of the picture ... I didn't like his frame of mind") எனக் கருத்துரைத்தார்.^[108] ஹாரிஸன் இரண்டு தனிப்பாடல் இசைத்தட்டுகளை வெளியிட்டார். அதில் "யூ" (You) பில்போர்டு தரவரிசையில் முதல் 20 இடங்களுக்குள் இடம்பிடித்தது. "திஸ் கிட்டார்" எனும் இசைத்தட்டு ஆப்பிள் நிறுவனத்தின் கடைசி வெளியீடு ஆகும்.^[109]

"தர்ட்டி திரீ & 1/3" (1976), ஹாரிசனின் முதல் ஆல்பம் அவரது சொந்த "டார்க் ஹார்ஸ் ரெக்கார்ட்ஸ்" பெயரில் வெளியிடப்பட்டது. இதில் இரண்டு பிரபலமான தனிப்பாடல்கள் "திஸ் சாங்" மற்றும் "கிராக்கர்பாக்ஸ் பேலஸ்" அமெரிக்காவில் முதல் 25 இடங்களை எட்டின.^{[110][111] [112]} "கிராக்கர்பாக்ஸ் பேலஸ்" இன் நகைச்சுவையானது, பாடலுக்கான நகைச்சுவையான இசை வீடியோவை இயக்கிய "மான்டி பைத்தானின்" "எரிக் ஐடில்" உடன் ஹாரிசனின் தொடர்பைப் பிரதிபலித்தது.^[113] இது மெல்லிசை மற்றும் இசையமைப்பிற்கு முக்கியத்துவம் அளித்து. அவரது முந்தைய படைப்புகளின் பக்தி (ஆன்மீக) செய்தியை விட நுட்பமான விஷயத்துடன், "தர்ட்டி திரீ & 1/3" ஹாரிசனுக்கு "ஆல் திங்ஸ் மஸ்ட் பாஸ்"- ஸிற்குப் பிறகு அமெரிக்காவில் மிகவும் சாதகமான விமர்சனங்களைப் பெற்றது.^[113] இந்த இசைத்தொகுப்பு முதல் பத்து இடங்களுக்கு வெளியே உச்சத்தை எட்டியது, மேலும் அவரது முந்தைய இரண்டு இசைத்தொகுப்பினை விஞ்சியது.^[114][115] வெளியீட்டிற்கான அவரது விளம்பரத்தின் ஒரு பகுதியாக, ஹாரிசன் "சாட்டர்டே நைட் லைவ் வித்" பால் சைமனுடன் நிகழ்ச்சி நடத்தினார்.^[116]