புருனேயின் பொருளாதாரம்
புருனேயின் பொருளாதாரம் (ஆங்கிலம்:Economy of Brunei) என்பது சிறியது மற்றும் செழிப்பானது. இது வெளிநாட்டு மற்றும் உள்நாட்டு தொழில் முனைவோர், அரசாங்க ஒழுங்குமுறை மற்றும் பொதுநல நடவடிக்கைகள் மற்றும் கிராம மரபுகளின் கலவையாகும். கச்சா எண்ணெய் மற்றும் இயற்கை எரிவாயு ஏற்றுமதியால் இது முற்றிலும் ஆதரிக்கப்படுகிறது.
பெட்ரோலியத் துறையின் வருவாய் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் பாதிக்கும் மேலானது. தனிநபர் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி அதிகமாக உள்ளது, மேலும் வெளிநாட்டு முதலீட்டிலிருந்து கணிசமான வருமானம் உள்நாட்டு உற்பத்தியில் இருந்து வருமானத்தை அளிக்கிறது. அரசாங்கம் அனைத்து மருத்துவ சேவைகளையும் வழங்குகிறது மற்றும் உணவு மற்றும் வீட்டுவசதிக்கு மானியம் வழங்குகிறது. எண்ணெய் மற்றும் எரிவாயுவிலிருந்து பொருளாதாரத்தை பல்வகைப்படுத்தும் அதன் அடிப்படைக் கொள்கையில் அரசாங்கம் முன்னேற்றம் காட்டியுள்ளது.
உலக பொருளாதாரத்தில் சீராக அதிகரித்த ஒருங்கிணைப்பு உள் சமூக ஒத்திசைவைக் குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தும் என்று புருனேயின் தலைவர்கள் கவலை கொண்டுள்ளனர் இருப்பினும் 2000 APEC (ஆசிய பசிபிக் பொருளாதார ஒத்துழைப்புக் கழகம்) தலைமையாக இருப்பதன் மூலம் ஒரு முக்கிய நாடாக மாறுவதற்கான நடவடிக்கைகளை அது எடுத்துள்ளது. இரண்டாம் பாதியில் எண்ணெய் விலை அதிகமாக இருந்ததால் 1999 இல் வளர்ச்சி 2.5% என மதிப்பிடப்பட்டது.
எண்ணெய் உற்பத்தி
தென்கிழக்கு ஆசியாவில் மூன்றாவது பெரிய எண்ணெய் உற்பத்தியாளராக புருனே உள்ளது, சராசரியாக ஒருநாளைக்கு 180000 பீப்பாய்கள் உற்ப்பத்திச் செய்கிறது.[1] இது உலகில் திரவ இயற்கை எரிவாயுவை உற்பத்தி செய்யும் நாடுகளில் ஒன்பதாவது இடத்தில் உள்ளது.[2]
பெரும் பொருளாதார போக்கு
வாங்கும் திறன் சமநிலை ஒப்பீடுகளுக்கு, அமெரிக்க டாலர் 1.52 புருனியன் டாலர்களில் மட்டுமே பரிமாறிக்கொள்ளப்படுகிறது. சராசரி ஊதியம் 2009 இல் ஒரு மணி நேரத்திற்கு . 25.38 ஆகும்.
புருனேயின் சமுதாயத்தை சீர்குலைக்கக்கூடும் என்ற கவலையில் வெளிநாட்டு தொழிலாளர்கள் குடியேறுவதை அரசாங்கம் கட்டுப்படுத்துகிறது. வெளிநாட்டினருக்கான பணி அனுமதி குறுகிய காலத்திற்கு மட்டுமே வழங்கப்படுகிறது மற்றும் தொடர்ந்து புதுப்பிக்கப்பட வேண்டும். இந்த கட்டுப்பாடுகள் இருந்தபோதிலும், வெளிநாட்டினர் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் இங்கு பணிபுரிய வருகின்றனர். அரசாங்கம் 1999 இல் மொத்தம் 122,800 பணியாளர்களைப் பதிவுசெய்தது, வேலையின்மை விகிதம் 5.5% ஆகும்.
ஏற்றுமதி
கிட்டத்தட்ட அனைத்து ஏற்றுமதிகளுக்கும் எண்ணெய் மற்றும் இயற்கை எரிவாயு மட்டுமே அடங்கும். பெட்ரோலியம் தவிர வேறு சில தயாரிப்புகள் மட்டுமே உள்நாட்டில் உற்பத்தி செய்யப்படுவதால், பலவகையான பொருட்களை இறக்குமதி செய்யப்படுகிறது. புருனே புள்ளிவிவரங்கள் சிங்கப்பூரை இறக்குமதியின் மிகப்பெரிய புள்ளியாகக் காட்டுகின்றன. இது 1997 இல் 25% இறக்குமதி ஆகும்.
இறக்குமதி
சப்பான் மற்றும் மலேசியா இரண்டாவது பெரிய இறக்குமதியாளர்கள். பல நாடுகளைப் போலவே, மோட்டார் வாகனங்கள், கட்டுமான உபகரணங்கள், மின்னணு பொருட்கள் மற்றும் வீட்டு உபகரணங்கள் ஆகியவற்றிற்கான உள்ளூர் சந்தைகளில் சப்பானிய தயாரிப்புகள் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன. 1998 ஆம் ஆண்டில் புருனேக்கு இறக்குமதி செய்யும் மூன்றாவது பெரிய நாடு அமெரிக்கா ஆகும்.
முதலீடு
புருனே அரசு அதிக வெளிநாட்டு முதலீட்டை தீவிரமாக ஊக்குவிக்கிறது. சில நிபந்தனைகளை பூர்த்தி செய்யும் புதிய நிறுவனங்கள் முன்னோடி அந்தஸ்தைப் பெறலாம், முதலீடு செய்யப்பட்ட மூலதனத்தின் அளவைப் பொறுத்து வருமான வரியிலிருந்து 5 ஆண்டுகள் வரை லாபம் விலக்கு அளிக்கலாம். சாதாரண பெருநிறுவன வருமான வரி விகிதம் 30% ஆகும். தனிப்பட்ட வருமான வரி அல்லது மூலதன ஆதாய வரி இல்லை.
தொழில் மற்றும் வர்த்தகத் தலைவர்களாக புருனே மலாய்களின் வளர்ச்சியை ஊக்குவிப்பதே அரசாங்கத்தின் மிக முக்கியமான முன்னுரிமைகளில் ஒன்றாகும். வெளிநாட்டு பங்கு உரிமையில் குறிப்பிட்ட கட்டுப்பாடுகள் எதுவும் இல்லை, ஆனால் உள்ளூர் பங்கேற்பு, பகிரப்பட்ட மூலதனம் மற்றும் மேலாண்மை இரண்டுமே ஊக்குவிக்கப்படுகின்றன. அரசு அல்லது புருனே ஷெல் பெட்ரோலியத்துடனான ஒப்பந்தங்களுக்கு ஏலம் கொடுக்கும்போது இத்தகைய பங்கேற்பு உதவுகிறது.